لطفا کمی درباره موقعیت و جایگاه مجتمع فولاد خراسان در صنعت فولاد کشور، با توجه به مدت زمان صد روزهای که مدیریت آن را بر عهده داشته‌اید، توضیح دهید.
شرکت مجتمع فولاد خراسان در طی این سال‌ها همواره به عنوان یکی از شرکت‌های بزرگ کشور و جزو مجموعه‌های سرآمد در این حوزه شناخته شده که با برنامه‌ریزی و استراتژی‌های مشخص، فعالیت‌های خود را در حوزه تولید در پیش گرفته است. خوشبختانه در ماه‌های اخیر نیز توانسته‌ایم با استفاده از توان بالقوه این شرکت در حوزه پرسنلی، مدیریت و معاونت‌ها به دستاوردهای بسیار مطلوبی دست پیدا کنیم.
این دستاوردها شامل چه مواردی بوده‌اند؟
در واقع جدیدترین دستاوردهای ما در حوزه تولید، رشد تولیدات فولاد خراسان در ماه گذشته بوده که علی‌رغم تحریم‌های موجود و مشکلات تامین مواد اولیه و قطعات، در سه ناحیه از نواحی تولید این شرکت، شاهد ثبت رکوردهای ماهانه جدید در تولید محصولات فولادی بودیم. در آبان ماه امسال در کارخانه‌های فولادسازی، احیا مستقیم، و همچنین گندله‌سازی این مجتمع، به ترتیب شاهد افزایش یک هزار و ۶۳۲ تنی رکورد تولید شمش، ۱۶۵ تنی تولید آهن اسفنجی و نیز ثبت چهار هزار و ۶۵۴ تن افزایش ماهانه تولید گندله نسبت به آخرین رکوردهای کسب شده مجموعه در ماه‌های پیشین بوده‌ایم. همچنین آمارهای فروش ماه قبل، نشان می‌دهد که فولاد خراسان در این زمینه نیز پیشرفت داشته و رکورد فروش محصولات در بازار داخلی و بین‌المللی را جابه‌جا کرده است که البته این مهم، با تلاش همه پرسنل و با توجه به برنامه‌ریزی‌ها و استراتژی مدون شرکت به دست آمده است.
سیاست شرکت برای حضور در بازار‌های خارجی چه بوده است؟
واقعیت این است که امروز، موفقیت با فولادسازانی است که بتوانند کار صادراتی داشته باشند و فروش محصول صادراتی امروز به صرفه و صلاح مجتمع‌های بزرگ فولادی کشور است. در عین حال امروز صادرات برای تولیدکنندگان ما بسیار سخت شده و می‌بایست در این حوزه بسیار حساب شده عمل کرد. ما نیز در زمینه صادرات به صورت جدی کار می‌کنیم؛ یکی از اقدامات ما در این زمینه این بوده که توانسته‌ایم فاصله بین قیمت داخلی و بین‌المللی را به کمترین میزان برسانیم و خوشبختانه تا امروز مسئله خاصی در این مورد نداشته‌ایم.
آیا در مسیر پیشرفت و توسعه شرکت با مشکل خاصی روبرو هستید؟
مشکلات در مسیر تولید همیشه بوده و هست. تحریم‌ها، معضلات تامین مواد اولیه و تجهیزات، قرار گرفتن شرکت در حاشیه کشور و مشکلات دسترسی به نقاط مختلف، دردسرهای مربوط به صادرات اعم از نقل و انتقالات ارزی و مافیای فولاد در افغانستان به عنوان نزدیک‌ترین گزینه صادراتی و… همه و همه از چالش‌های موجود در مسیر مجتمع فولاد خراسان هستند؛ ولی ما سعی کرده‌ایم این موانع را به عنوان بخشی از کار بپذیریم و به تلاش برای پیشرفت ادامه دهیم. در کل، این‌طور میتوان گفت که مجتمع فولاد خراسان شرکت برنامه‌محوری است که با استراتژی‌های از پیش تعیین شده، همه برنامه‌های خود از تامین و تولید تا فروش محصول پیش می‌برد.
به مشکل تامین مواد اولیه اشاره کردید؛ چه برنامه‌ای برای این مشکل در نظر دارید؟
ما نیز مثل سایر فولادسازان با این موضوع دست و پنجه نرم می‌کنیم. به همین دلیل، یکی از طرح‌های بسیار جدی ما در راستای توسعه شرکت، راه‌اندازی پروژه ۲.۵ میلیون تنی کنسانتره‌سازی سنگان در مجتمع فولاد خراسان است. در واقع، پروژه کنسانتره‌سازی سنگان یکی از اولویت‌های جدی ما محسوب می‌شود و با راه‌اندازی این واحد، فولاد خراسان تبدیل به اولین مجموعه فولادی کشور خواهد شد که زنجیره فولاد را به صورت کامل از معدن تا محصول نهایی در اختیار دارد.
راه‌اندازی این پروژه تا چه اندازه برای مجموعه اهمیت دارد؟
همان‌طور که می‌دانید در حال حاضر جنگ فولادسازان جنگ جدی بر سر تامین کنسانتره و مواد اولیه است و تامین کنسانتره برای شرکت‌های بزرگ بسیار سخت شده است. اگر کنسانتره به میزان کافی در اختیار ما قرار نگیرد، گندله نیز نخواهیم داشت و به ناچار باید تولید را کاهش دهیم و کاهش تولید به زیان صنعت کشور خواهد بود. بنابراین، به هر نحو ممکن تا امروز این نیاز را برطرف کرده‌ایم و طرح کنسانتره‌سازی سنگان نیز به همین دلیل برای ما بسیار حیاتی و یکی از طرح‌های جدی ما است.
آیا در کنار طرح‌های توسعه‌ای، مجتمع فولاد خراسان در حوزه محیط زیست و مسئولیت‌های اجتماعی نیز فعالیت می‌کند؟
قطعا؛ این فعالیت‌ها فقط محدود به این دوره مدیریت نمی‌شود و در خصوص فعالیت‌های زیست‌محیطی و مسئولیت‌های اجتماعی، مدیران عامل پیشین نیز برنامه‌هایی را ارائه داده‌اند اما این امر در دوره جدید به صورت جدی‌تر دنبال می‌شود و احداث و بهره‌برداری از دریاچه در نزدیکی مجتمع که کمک قابل توجهی به کاهش آلاینده‌ها می‌کند نیز در همین راستا بوده است. همچنین در خطوط تولید شرکت، فیلترهایی در نظر گرفته شده که با استفاده از آن‌ها، سطح آلاینده‌ها به شکل مطلوبی کاهش یافته است. ضمن اینکه برنامه‌های ما در تعامل با اهداف زیست‌محیطی سازمان محیط زیست استان بسیار جدی است و پایش میزان آلایندگی نیز در بازه‌های زمانی سه ماهه مورد سنجش قرار می‌گیرد تا سطح آلاینده‌ها از استاندارد تعیین شده فراتر نرود.
یکی از موضوعات داغ این روزهای صنعت فولاد کشور، بحث صادرات سنگ‌آهن و عوارض ۲۵ درصدی وضع شده درمورد آن است. موضع شما به عنوان مدیرعامل یکی از شرکت‌های بزرگ فولادسازی کشور در قبال این مسئله چیست؟
در مقطع زمانی کنونی و در حالی که شرکت‌های فولادسازی کشور با کمبود مواد اولیه مواجه هستند، این درست به نظر نمی‌رسد که مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های داخلی به خارج از کشور صادر شود. به همین دلیل نیز در این شرایط به شرکت‌های معدنی ابلاغ شد که خام فروشی نکنند و سنگ‌آهن استخراج شده کشور را به تامین مواد اولیه مورد نیاز فولادسازان داخلی اختصاص دهند. البته این موضوع را نیز نمی‌توان کتمان کرد که این تصمیمات لحظه‌ای و کوتاه مدت معدنی‌ها را دچار چالش کرده و مشکلاتی را برای این واحدها به وجود آورده است.
هم شرکت‌های کوچک معدنی و هم شرکت‌های بزرگ در این حوزه، برای خود برنامه‌های سالانه و بلندمدت تدوین کرده‌اند و اینکه یکباره به آن‌ها ابلاغ شد که دیگر نباید محصولات خود را صادر کنید و اگر این کار را انجام دهید باید ۲۵ درصد باید عوارض پرداخت کنند -که البته آن هم بازدارنده نبوده- برای آن‌ها مشکلاتی را ایجاد کرده است.
آیا نمی‌توان مطابق خواسته بسیاری از فعالان حوزه معدن قیمت خرید داخلی سنگ‌آهن را افزایش داد؟
این هم می‌تواند به عنوان یک راهکار مطرح شود؛ ولی همه ما می‌دانیم که هرچه قیمت سنگ‌آهن فروخته شده به فولادسازان بالاتر باشد، قاعدتا قیمت محصول نهایی و شمش هم بالاتر خواهد رفت که این موضوع با توجه به شرایط بازار ممکن است التهاب‌هایی را ایجاد کند که شاید در شرایط کنونی چندان منطقی نباشد؛ البته در بلندمدت و طبق یک برنامه‌ریزی حساب شده، میتوان به تدریج وضعیت موجود را بهبود بخشید تا قیمت‌ها نیز اصلاح شود. در مقطع زمانی فعلی به نظر می‌رسد راهکار بهتری که میتوان اتخاذ کرد، این است که نمایندگان این دو گروه –فعالان حوزه معدن و فولادسازان- جلسات و نشست‌هایی را برگزار کنند تا برای این موضوع راهکار مناسبی بیابند.
در نهایت در موقعیت فعلی با وضع عوارض ۲۵ درصد موافق هستید؟
ما امروز خود به این مواد اولیه نیاز داریم و حتی اگر سود معدنی‌ها از صادرات کاهش یابد، با توجه به نیازی که در کشور وجود دارد و چالشی که شرکت‌های فولادسازی با آن مواجه هستند، باید این مواد اولیه در اختیار فولادسازان داخلی قرار گیرد. ضمن اینکه سنگ‌آهنی که امروز ۶۰ تا ۷۰ دلار فروخته می‌شود، وقتی در زنجیره تبدیل به فولاد می‌شود، ارزش افزوده حداقل پنج برابری پیدا می‌کند و عقل حکم می‌کند که خام فروشی نکنیم. به نظر من، این ابلاغیه برای محدودیت در صادرات سنگ‌آهن که به صورت آزمایشی و دو ماهه ابلاغ شده، بهتر است تمدید شود و تا زمانی که مشکل فولادسازان حل نشده، همچنان به قوت خود باقی بماند. خواهش من این است که معاونت معدنی وزارت صمت و همچنین ایمیدرو کمیته‌ای را در این خصوص ایجاد کنند و این تمدید زمان را مدنظر قرار دهند.
انتهای پیام//
