در سال‌های اخیر رشد تولید فولاد به روش «EAF» در جهان بسیار قابل توجه بوده است. البته چین در این زمینه بر خف روند جهانی حرکت کرده؛ به‌طوری که سهم تکنولوژی «BOF» از تولید فولاد در این کشور کاهشی بوده است.
کک متالورژیکی از مواد اولیه فولادسازی به روش «BOF» است که به‌عنوان عامل احیاکننده به همراه سنگ‌آهن و آهک، خوراک اولیه کوره بلند را تشکیل می‌دهند. به ازای هر تن چدن خارج شده از کوره بلند، حدود ۰٫۶ تن کک مورد نیاز است. تولید کک با حرارت دادن زغالسنگ کک‌شو در دمای ۱۱۰۰ درجه سلسیوس و در اتمسفر کنترل شده غیاب اکسیژن و در باطری‌های کک‌سازی انجام می‌شود.
زغالسنگ کک‌شو می‌بایست حاوی حداقل مقدار گوگرد و فسفر و حداکثر مقدار کربن باشد؛ در حالی که این ویژگی‌ها در سنگ حرارتی مورد استفاده در نیروگاه‌های حرارتی چندان پر اهمیت نیست. اهمیت ترکیب شیمیایی زغالسنگ در تولید کک باعث شده تا زغالسنگ‌ها را به ۲ دسته حرارتی و کک‌شو تقسیم کنند. با توجه به ویژگی‌های شیمیایی زغالسنگ کک‌شو، بسیاری از کشورها از ذخایر این نوع زغالسنگ بی‌بهره‌اند.
همین امر موجب شده تا بسیاری از تولیدکنندگان فولاد در جهان نیازمند واردات کک باشند. نمودار ۱ نشان می‌دهد، در سال‌های ۲۰۰۱ – ۲۰۱۶ تجارت جهانی کک با نرخ سالانه ۰٫۶ درصد کاهش یافت و در سال ۲۰۱۶ به ۲۷٫۷ میلیون تن رسید.
با این حال، در این بازه زمانی تغییرات تجارت همیشه مطابق روند کلی نبود؛ به‌طوری که تا سال ۲۰۰۵ تجارت کک با توجه به رشد تولید فولاد «BOF» افزایش یافته و به بیشترین مقدار خود در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ رسید. تأثیر رکود جهانی در سال ۲۰۰۹ بر تجارت کک کام مشهود است.
اما می‌توان گفت تأثیر گرایش تولید فولاد در جهان به سمت تکنولوژی «EAF» عاملی است که تجارت کک را پس از سال ۲۰۰۹ تحت تأثیر قرار داد و مانع از رسیدن به بیشترین مقدار سال‌های پیش از ۲۰۰۹ شد.
