یک تولیدکننده قطعات ریختگی آلومینیومی گفت: تاثیر مثبت فعالیت واحدهای تولیدی، تنها به رشد اقتصادی و اعتلای صنعت کشور ختم نمیشود زیرا توسعه اشتغالزایی در این واحدها، علاوه بر اینکه امکان امرار معاش افراد را فراهم میکند، مانع از افزایش ناهنجاریهای اجتماعی در سطح جامعه نیز میشود؛ به همین دلیل ادامه فعالیت تولیدکنندگان و هموارسازی مسیر تولید، ضرورتی انکارناپذیر است.
جلال آزادی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: در شرایط کنونی نمیتوان تولیدکنندهای را یافت که با مشکلات و چالشهایی در مسیر فعالیت خود دست به گریبان نباشد. عدم ثبات قیمت مواد اولیه، یکی از معضلات مشترک صنعتگران محسوب میشود که باعث سردرگمی آنها و کند شدن روند تولید شده است؛ متاسفانه این مشکل به حدی تولیدکنندگان را آزار داده است که دیگر قیمت شمش و قراضه آلومینیومی در اولویت قرار نداشته و ثبات و کنترل قیمتها در بازار، به مسئلهای حیاتی برای فعالان صنعتی تبدیل شده است. از سوی دیگر شرایط بازار مصرف نیز چندان مساعد نیست و میزان تقاضای مشتریان شیب تند نزولی را طی میکند؛ این در حالی است که در گذشته وضعیت بازار و واحدهای ریختهگری، کاملا متفاوت از امروز بود و تولیدکنندگان با انگیزهای بالایی مشغول به تولید محصولات بودند. در حال حاضر درآمد واحدهای تولیدی با وجود هزینههایی مانند مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر درآمد، حق بیمه کارکنان و… به حدی کاهش یافته است که سایر هزینههای ثابت و متغیر را پوشش نمیدهد. با افزایش تعداد نیرویهای شاغل در مجموعه، کارفرمایان انتظار دارند که مبلغ پرداختی به عنوان حق بیمه کارکنان، کاهش یافته و یا شامل تخفیف شود اما این موضوع مورد قبول سازمان تامین اجتماعی نیست؛ در این صورت تولیدکنندگان تمایلی به افزایش تعداد کارکنان و اشتغالزایی بیشتر ندارند زیرا پرداخت هزینههای مرتبط با نیروی انسانی بسیار دشوار است. ضمن اینکه برخی از قوانین وضع شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز باعث شده است تا کارکنان به راحتی و به بهانههای مختلف از کافرما شکایت کرده و خسارت دریافت کنند؛ متاسفانه در صورت شکایت یکی از کارکنان، سایر نیروهای مجموعه نیز این رویه را در پیش گرفته و از کارفرما شکایت میکنند. تنها راهکار حل این مشکل، وضع قوانین مدونی است که حافظ منافع هر دو طرف (نیروی انسانی و کارفرما) باشد. لازم به ذکر است که در گذشته حدود ۱۳ نفر در این کارگاه ریختهگری فعالیت داشتند اما به مرور زمان با کاهش میزان تقاضای محصولات، مجبور به تعدیل نیرو شدیم.
از عرش به فرش رسیدیم
وی با اشاره به سالهایی که شرایط صنعت ریختهگری مناسب بود، ابراز کرد: بیش از ۴۰ سال است که در این صنعت مشغول به کار هستیم و طی این سالها موقعیتهای مختلفی را تجربه کردهایم اما از حدود ۱۲ سال پیش تا به امروز، صنعت ریختهگری در مسیر رشد و توسعه حرکت نمیکند که برخی از دلایل آن پیشتر ذکر شد. اگرچه عوامل دیگری مانند مشکلات اقتصادی و کاهش توان خرید مشتریان نیز در به وجود آمدن این شرایط دخیل هستند. لازم به ذکر است که این کارگاه ریختهگری لولهکشی گاز نشده است و ما گاز را به صورت کپسول خریداری میکنیم. در گذشته هزینه خرید یک کپسول گاز ۲۰ کیلوگرمی، حدود ۴۰ هزار تومان بود اما یک ماه پیش قیمت آن به ۵۰۰ هزار تومان رسید. در این صورت خرید پنج کپسول گاز برای ما حدود دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه در بر دارد؛ در حالی که میزان درآمد مجموعه به طور چشمگیری کاهش یافته و خرید کپسولهای گاز نیز با اما و اگرهای فراوانی مواجه است. واحدهایی که مجهز به لولهکشی گاز هستند، از قیمت بالای انرژی رضایت ندارند؛ به طوری که برخی از همکاران ما با توجه به میزان مصرف خود، ماهانه ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه گاز پرداخت میکنند. افزایش هزینههای تولید تاثیر مستقیمی بر رشد قیمت تمام شده محصولات دارد؛ با افزایش قیمت قطعات، مشتریان تمایل زیادی به خرید ندارند و تولیدکنندگان به ناچار ملزم به کاهش میزان تولیدات خود هستند زیرا در صورت تولید محصولات و عدم فروش آنها متضرر خواهند شد.
این تولیدکننده قطعات ریختگی آلومینیومی در همین راستا ادامه داد: باید توجه داشت که بخش عمدهای از موانع مسیر تولید، به کمبود نقدینگی گره خورده است؛ اگر صنعتگران سرمایه در گردش کافی در اختیار داشته باشند، قادر به رفع چالشها و مشکلات خواهند بود اما مسئله اینجاست که روند درآمدزایی واحدهای تولیدی بسیار دشوار شده است. لازم به ذکر است که این مجموعه در استان همدان واقع شده است و اتاق بازرگانی این استان برای حل معضل کمبود نقدینگی، جلسهای با حضور تولیدکنندگان برگزار کرد؛ هر کدام از صنعتگران سرمایهای که برای رشد مجموعه خود نیاز داشتند، اعلام کردند اما ما درخواست کردیم که به جای اعطای وام برای رونق فعالیت کارگاههای ریختهگری، زمینه افزایش حجم سفارشات را فراهم کرده و مواد اولیه را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهند. چند سال پیش برای خرید دستگاه تراشکاری به یک کارگاه ریختهگری در استان اصفهان مراجعه کردیم و این سوال برای ما مطرح شد که این مجموعه در صورت تولید قطعات سنگین که نیاز به نقدینگی بالایی دارند، چه راهبردهایی را برای رفع چالش کمبود سرمایه در گردش اتخاذ کرده است؟ مدیر این کارگاه ریختهگری در جواب این سوال گفت که سازمان صمت استان اصفهان، صندوقی به منظور حمایت از تولیدکنندگان راهاندازی کرده است؛ زمانی که صنعتگران قرارداد خود را با مشتریان منعقد کنند، میتوانند چکهای بانکی مدتدار را به صندوق تحویل داده و سرمایه مورد نیاز خود را دریافت کنند تا مشکلی در پرداخت هزینههای تولید نداشته باشند. البته اکنون اطلاعی از وضعیت این صندوق و ادامه فعالیت آن نداریم. لازم به ذکر است که برای فروش برخی از محصولات خود به استان تهران مراجعه کردیم اما خریداران عمده به ما اعلام کردند که با توجه به تنشهای ژئوپلیتیکی، سرمایه در گردش بازار کاهش یافته و اکثر افراد نسبت به خرید طلا و ارز اقدام کردهاند. از سوی دیگر سازمانهای دولتی نیز عجلهای برای پرداخت مطالبات تولیدکنندگان ندارند؛ اگر هم بدهیهای خود را پس از مدت طولانی بپردازند، به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه گرهی از کار صنعتگران باز نخواهد شد.
آزادی با بیان اینکه این مجموعه ریختهگری قطعات آلومینیومی را با روشهای ماسهای و ریژه انجام میدهد، گفت: ماسهای که ما برای ریختهگری قطعات استفاده میکنیم، ماسه بادی است زیرا مناسب ریختهگری انواع قطعات آلومینیومی، برنجی و چدنی بوده و امکان بهکارگیری مجدد آن وجود دارد. اگرچه در برخی موارد برای تولید قطعات خاص از ماسه «CO2» و ماسه چراغی نیز بهره میبریم که برخلاف ماسه بادی، نمیتوان دوباره از این نوع ماسهها استفاده کرد. گفتنی است که ما در برهههای زمانی مختلف قطعاتی مانند ادوات کشاورزی (چکش و گلنگ)، لوازم آشپزخانه، قطعات صنعتی (قطعات مورد استفاده در کنتورهای گاز و اتصالات لوله آب)، دیسکهای خودروهای سبک و سنگین، شاقول بنایی و… را تولید کردهایم. به همین دلیل توانایی ریختهگری انواع قطعات آلومینیومی را داریم اما متنوعسازی سبد محصولات هم تضمینی برای حفظ میزان فروش مجموعه نیست زیرا قطعات وارداتی رقیب سرسخت محصولات باکیفیت ایرانی است. ضمن اینکه عرضه و فروش قطعات ارزانقیمت اما بیکیفیت در بازار که توسط کارگاههای غیرمجاز تولید شدهاند، عرصه را بیش از پیش بر تولیدکنندگان مجاز تنگ کرده است زیرا این کارگاهها به راحتی از پرداخت هزینههایی که واحدهای مجاز ملزم به تقبل آن هستند، شانه خالی میکنند. ما برای سرپا نگه داشتن مجموعه و تامین سرمایه در گردش کافی تمام تلاش خود را کردیم، به طوری که با فروش املاک شخصی و تزریق نقدینگی به دنبال بهبود وضعیت کارگاه و توسعه کسبوکار خود بودیم اما فایدهای نداشت؛ البته عدم داشتن اطلاعات دقیق از قوانین کار نیز بیتاثیر بر این موضوع نبود.
به فکر آینده باشید!
وی اظهار داشت: برخی از قطعات آلومینیومی که از طریق واردات با هزینههای بیشتری تامین میشدند، برای اولین بار در این کارگاه ریختهگری تولید شدهاند اما کپیبرداری از روی آنها باعث شد تا سهم ما از فروش این محصولات در بازار مصرف کاهش یابد. در پایان از دولت و مسئولان درخواست میکنم که اقدامات لازم در جهت اشتغالزایی برای جوانان این کشور را انجام دهند؛ اگر افراد انگیزه خود را از دست داده و هدفی برای دنبال کردن نداشته باشند، ناهنجاریهای اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری و… نیز افزایش خواهد یافت.
انتهای پیام//