چین در آخرین روز سال ۲۰۲۴، نخستین استاندارد ملی برای فلزات قابل بازیافت در باتری‌های فرسوده را وضع کرد. فعالان بازار پیش‌بینی می‌کنند که این استاندارد، دستورالعمل‌های واضح‌تری برای واردات این ماده به کشور مذکور ارائه خواهد داد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، واردات فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک به چین برای سال‌های متمادی غیرقانونی بود اما سال گذشته گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه مقامات چینی در حال بررسی تعدیل این محدودیت‌ها هستند. سرانجام، استانداردی ملی منتشر شد و بر اساس اعلام سامانه خدمات عمومی ملی چین، از روز اول جولای ۲۰۲۵ لازم‌الاجرا خواهد بود.

استانداردهای جدید شامل چه مواردی هستند؟

طبق پیش‌نویس سند این استاندارد، فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک در دو نوع دسته‌بندی می‌شود؛ نوع اول فلزات حاصل‌ شده از باتری‌های لیتیوم‌یونی حاوی نیکل و کبالت و نوع دوم حاصل‌ شده از باتری‌های لیتیوم آهن فسفات (LFP).

نوع اول بسته به میزان نیکل، کبالت، لیتیوم و ناخالصی‌های موجود در آن به سه گرید دسته‌بندی می‌شود:

گرید یک باید در مجموع حاوی بیش از ۴۰ درصد نیکل و کبالت و بیش از ۵۰ درصد لیتیوم بوده و میزان ناخالصی آهن آن نیز نباید از ۵۰ درصد بیشتر باشد. بیشتر موادی که این مشخصات را دارا هستند، در بازار به عنوان پودر سیاه خلوص بالا شناخته می‌شوند.

گریدهای ۲ و ۳ باید در مجموع به ترتیب حاوی بیش از ۲۵ درصد و ۱۰ درصد نیکل و کبالت و بیش از ۳ درصد و ۲ درصد لیتیوم باشند. میزان ناخالصی آهن در هر دو گرید نباید از ۱۰ درصد تجاوز کند.

الزامات مربوط به ناخالصی سایر فلزات برای هر سه گرید یکسان در نظر گرفته شده است؛ به طوری که حداکثر میزان ناخالصی برای مس، ۰.۵ درصد و برای آلومینیوم، یک درصد تعیین شده است.

برای  نوع دوم تنها یک گرید تعریف شده است که در آن میزان لیتیوم باید بیش از ۲ درصد باشد. محدودیت‌های مربوط به دیگر ناخالصی‌‌ها مانند مس و آلومینیوم با نوع اول یکسان است. پیش‌نویس این استاندارد همچنین میزان رطوبت در همه مواد را کمتر از ۲ درصد تعیین کرده است.

اهمیت واردات فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک به چین

با توجه به عدم انتشار اطلاعات رسمی از سوی دولت چین، چگونگی تاثیر مستقیم این استانداردهای جدید بر واردات فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک به این کشور همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. با این حال، برخی از فعالان بازار بر این باورند که پس از اجرایی شدن استانداردهای جدید، تا زمانی که تمامی انواع و گریدهای فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک مشخصات تعیین‌ شده را دارا باشند، واردات آن‌ها به چین مجاز خواهد بود.

لازم به ذکر است که چین با اختلاف، بزرگ‌ترین صنعت بازیافت باتری‌های لیتیوم‌یونی در جهان را داراست اما این صنعت با کمبود مواد اولیه مواجه است و با ظرفیت پایینی به فعالیت خود ادامه می‌دهد. به گفته برخی فعالان صنعت، پالایشگاه‌های این کشور با میانگین ظرفیت کمتر از ۵۰ درصد فعالیت می‌کنند و بسیاری از آن‌ها زیان‌ده هستند.

یکی از فعالان حوزه بازیافت باتری در چین اظهار داشت: مدت‌ها بود که فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک در چین به عنوان پسماند خطرناک شناخته می‌شد و به همین دلیل واردات آن ممنوع بود؛ این در حالی است که این ماده، منبعی ارزشمند برای دستیابی به اقتصاد چرخشی و پایدار در صنعت باتری شناخته می‌شود.

تاجری در استان ژجیانگ در گفت‌وگو با موسسه «Fastmarkets» بیان کرد: صنعت بازیافت باتری در چین با کمبود استانداردها و مقررات مدون مواجه است. به همین دلیل، استاندارد ملی جدید را می‌توان گامی در جهت سامان‌دهی به این وضعیت دانست.

یکی دیگر از تجار چینی انتشار این استانداردها را به منزله مقررات واردات این ماده به چین می‌داند و ابراز امیدواری کرد که جزئیات و قوانین مربوط به واردات، تا پایان ماه جاری تعیین تکلیف شود.

با این حال، برخی از فعالان بازار به دلیل محدودیت‌های سخت‌گیرانه در خصوص ناخالصی‌های تعیین‌ شده در استانداردهای جدید، نسبت به حجم واردات آتی فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک خوش‌بین نیستند.

یکی از تجار مستقر در جنوب شرقی آسیا به موسسه «Fastmarkets» گفت: طبق پیش‌نویس، محدودیت‌های مربوط به ناخالصی‌ها بسیار سخت‌گیرانه تعیین شده است و تطبیق مشخصات فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک حاصل از بازیافت باتری‌های مستهلک با این استانداردها دشوار خواهد بود.

این استانداردها بیشتر به ویژگی‌های پودر سیاه حاصل‌ شده از فویل کاتد نزدیک هستند؛ در حالی که عرضه پودر سیاه در بازار جهانی، به مراتب محدودتر از «Black mass» است.

گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که پرداختی‌ها برای پودر سیاه حاوی نیکل، کبالت و منگنز در معاملات جنوب شرقی آسیا (cif) با در نظر گرفتن ارزش لیتیوم، بین ۸۲ تا ۸۵ درصد ارزش نیکل و کبالت موجود در آن بوده است.

طبق گزارش موسسه «Fastmarkets»، میزان پرداختی برای فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک حاصل‌ شده از باتری‌های لیتیوم یونی (NCM/NCA) در معاملات جنوب شرقی آسیا (cif)، در روز هشتم ژانویه ۲۰۲۵، هم برای نیکل و هم برای کبالت بین ۶۸ تا ۷۳ درصد ارزش این فلزات بوده است. این ارقام براساس قیمت‌های مرجع نیکل بورس فلزات لندن (LME) و کبالت موسسه «Fastmarkets» محاسبه شده‌اند.

ناگفته نماند که بسیاری از تولیدکنندگان و فعالان بازار فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک طی ماه‌های گذشته به موسسه «Fastmarkets» اعلام کرده بودند که امیدوارند واردات این ماده به چین قانونی شود زیرا این امر به احتمال زیاد باعث رونق بازار و افزایش قیمت محصولات آن‌ها خواهد شد.

بزرگ‌ترین واردکنندگان فلزات قابل بازیافت در باتری‌های مستهلک در حال حاضر در کره‌جنوبی، جنوب شرقی آسیا و هند مستقر هستند اما تقاضا در این سه منطقه طی دو ماه گذشته میلادی، روندی نزولی داشته است و به گفته منابع بازار، طی هفته‌های آتی تشدید نیز خواهد شد.

انتهای پیام//