چهار شرکت بزرگ جهت ارائه موقعیت‌های فروش و یک شرکت مالی جهت ارائه موقعیت خرید، عامل اصلی بحران نیکل بورس فلزات لندن «LME» در ماه مارس ۲۰۲۲ بودند.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌ آنلاین» و به‌ نقل از خبرگزاری رویترز، این تضاد در موقعیت‌های خرید و فروش در گزارشی توسط شرکت مشاوره مستقل الیور وایمن فاش شد که در آن، این شرکت مسئول بررسی رویدادهای بازار نیکل است که منجر به تصمیم بورس فلزات لندن برای تعلیق معاملات و لغو آن‌ها در روز هشتم مارس ۲۰۲۲ شد.

گزارش شرکت الیور وایمن، طیف وسیعی از توصیه‌ها از جمله بهبود نظارت مقرراتی بر بازار فرابورس «OTC»، افزایش کنترل‌ نوسانات و تمدید دستور مدیریت ریسک بورس فلزات لندن جهت جلوگیری از انحراف بازار را شامل می‌شد.

بورس فلزات لندن اظهار داشت که متعهد است تمام اقدامات لازم جهت اعتماد مجدد به بازار فلزات را انجام دهد و تا پایان سه‌ ماهه اول سال ۲۰۲۳، برنامه اجرایی مرتبط با آن را منتشر خواهد کرد.

با این حال، همچنین بورس فلزات لندن اشاره کرد که هیچ مسئله‌ای در این گزارش نباید منجر به تایید یا مستثنی شدن احتمال سوء استفاده‌ یا ایجاد وضعیتی شود که در رویدادهای بازار نیکل نقش دارد.

بورس فلزات لندن افزود که این بورس به بررسی این موضوع ادامه خواهد داد و اقدامات بعدی که ممکن است از نظر اختیارات تحقیقی و یا انضباطی مناسب باشد را در نظر خواهد گرفت.

سوالاتی که در این بررسی مورد بحث واقع می‌شود، اینکه چه چیزی ممکن است باعث ایجاد سوء ظن نظارتی بورس فلزات لندن شود و آیا این موضوع ارتباطی با چهار موقعیت فروش و یک موقعیت خرید دارد؟

موقعیت‌های فروش در شورت‌ اسکوییز

در این گزارش، فعالان بازار نیکل معرفی نشده‌اند و گزارش شده است که تاکنون تنها گروه هلدینگ «Tsingshan» چین به طور گسترده از پایان سال ۲۰۲۱ موقعیت‌های فروش بزرگی داشته است.

با این حال، مشخص شد که در ماه فوریه ۲۰۲۲ زمانی که حمله روسیه به اوکراین انجام شد، قیمت تمام فلزات از جمله نیکل افزایش پیدا کرد و این اتفاق با باز شدن چهار موقعیت فروش بزرگ در بازار هم‌زمان بود.

هر چهار شرکت بازکننده موقعیت فروش دارای حجم قابل توجهی بین ۱۳ هزار تا ۲۴ هزار لات معادل ۷۸ هزار تا ۱۴۴ هزار تن بودند.

هنگامی که روسیه در روز ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، انبارهای بورس فلزات تنها ۸۰ هزار و ۸۸ تن ذخایر نیکل داشتند. بیش از نیمی از این حجم کل در انتظار بارگیری بود و ذخایر موجود قابل فروش در انبار تنها ۳۹ هزار و ۳۴۲ تن بود.

گزارش شرکت الیور وایمن نشان می‌دهد که برخی از موقعیت‌های فروش بزرگ از طریق سیستم بورس فلزات لندن ترخیص شدند اما برخی دیگر تحت تاثیر فرابورس قرار گرفتند و بخش بیشتر آن میان طرف‌های قرارداد عضو بورس فلزات لندن توزیع شدند.

در این گزارش اعلام شده است که به طور خاص دو موقعیت فروش با بخش‌های قابل توجه فرابورس و نسبت به منابع مالی دارندگان‌ ارتباط داشتند.

در اوایل ماه مارس ۲۰۲۲، زمانی که قیمت سه‌ ماهه نیکل بورس فلزات لندن به حدود ۲۵ هزار دلار در هر تن رسید، ضررهای اسمی برای بیش از یک مالک واقعی به نسبت ارزش سهام گزارش‌شده آن‌ها قابل توجه بود.

زمانی که در بین موقعیت‌های فروش، برخی با هدف پوشش ریسک تولیدکننده و برخی نیز با هدف پوشش ریسک سفته‌ و تاجر باز شده باشند، مطالعه آن‌ها غیر ممکن می‌شود. شایان ذکر است که شرکت «Tsingshan» خود یک تولیدکننده بزرگ نیکل است که البته تولیدات آن به شکلی نیست که بتوان آن را در بورس فلزات لندن عرضه کرد.

مسئله‌ای که در این میان واضح است، اینکه با باز شدن موقعیت‌های خرید زیاد، این موقعیت‌های فروش بزرگ و همچنین تعداد زیادی از موقعیت‌های فروش کوچک‌تر تحت فشار شدیدی قرار گرفتند. این در حالی است که تعداد قابل توجهی از این موقعیت‌های فروش با هدف پوشش ریسک باز شده بودند. این امر سبب بسته شدن سریع موقعیت‌های فروش و ایجاد شرایط شورت‌اسکوییز شد.

علاوه‌براین، نگرانی‌ها در مورد افزایش بیشتر قیمت در آینده، سبب تسریع فرایند بسته شدن موقعیت‌های فروش و باز شدن موقعیت‌های بیشتر برای خرید شد.

به گفته شرکت الیور وایمن، دو خریدار با استراتژی و هدف کاهش ریسک، در صبح روز هشتم ماه مارس ۲۰۲۲ به دنبال افزایش قیمت نیکل تا ۱۰۰ هزار دلار در هر تن بودند. زمانی که از تصمیم خود عقب‌نشینی کردند، قیمت نیکل به ۱۰۱ هزار و ۳۶۵ دلار در هر تن رسیده بود و در عرض هفت دقیقه به ۸۰ هزار و ۱۰ دلار کاهش یافت.

کاهش نقدینگی به این معنی بود که موقعیت‌های فروش تنها موفق به فروش یک هزار و ۴۰۰ لات (هشت هزار و ۴۰۰ تن) شدند و پس از آن، معاملات در روز هشتم مارس ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآمد، این در حالی است که در روز قبل از آن، حجم معاملات به ۱۱ هزار و ۵۰۰ لات رسیده بود.

کاهش نقدینگی در رابطه با موقعیت‌های خرید

موقعیت‌های فروش با افزایش سریع شمار موقعیت‌های خرید در روز هفتم مارس ۲۰۲۲ پوشش داده نشد که گزارش ارزیابی، این اتفاق را به یک شرکت سرمایه‌گذاری بدون نیکل قابل عرضه مرتبط دانسته است.

در پایان روز معاملاتی مذکور، حجم موقعیت‌های خرید به دو هزار لات (۱۲ هزار تن) رسید که نشان‌دهنده ۱۳ درصد از فعالیت‌های مرتبط با حجم خرید خالص روز است. این تاثیر با کاهش نقدینگی در بازار از روز چهارم مارس ۲۰۲۲ به بعد تشدید شد.

بر اساس این گزارش، تا صبح روز هفتم مارس ۲۰۲۲، اختلاف قیمت پیشنهادی از سوی خریدار و عرضه‌کننده برای نیکل به طور متوسط ۱۵۰ دلار بود و میزان درخواست‌ها برای باز کردن موقعیت فروش با قیمت‌های رقابتی تقریبا ناچیز بود. هنگامی که بازار در روز بعد با بحران مواجه شد، قیمت معاملات خرید به طور متوسط ۲۵۰ دلار در هر لات افزایش یافت. در بازاری که فروشندگان در آن فعالیتی نداشتند، قیمت‌های خرید افزایش پیدا کرد.

فعالان پشت پرده بازار

این گزارش تنش‌های موجود در موقعیت‌های بازار را در آستانه افزایش قیمت‌ها به بالای ۱۰۰ هزار دلار در هر تن آشکار می‌کند، حتی اگر در آن فعالان بازار ناشناس باقی بمانند.

بورس فلزات لندن به دنبال آن است بتواند قبل از درگیر شدن در وضعیتی که آدریان فارنهام، رئیس وقت سیستم مالی «Clear» بورس فلزات لندن آن را تامین مالی تبدیل‌پذیر با ساختار بد نامید، کمی بیشتر نسبت به چشم‌انداز بازار نیکل اطلاعات کسب کند.

با این حال، این گزارش مشخص می‌کند که یکی از دلایل اصلی افزایش قیمت‌ها، پراکندگی موقعیت‌ها در بین طرف‌های معامله و بین بازارهای بورس و فرابورس بوده است.

از نظر مکان‌های مورد استفاده، دو مورد از ۱۰ موقعیت فروش بزرگ در بورس، پنج مورد در بورس و فرابورس (به‌ طور میانگین ۵۲ درصد فرابورس) و سه مورد در فرابورس ارائه شدند. تمام این موقعیت‌ها به جز یکی با چند کارگزار انجام شد که یکی از آن‌ها ۱۲ عضو طرف قرارداد داشت.

بورس فلزات لندن ممکن است وضعیت نظارتی مناسبی بر معاملات بورس داشته باشد اما برای بسیاری از معاملات که در فرابورس انجام می‌شود، این امکان نظارتی فراهم نیست. به علاوه تصویر منسجمی از چشم‌انداز کلی درباره آن همیشه مبهم است.

در این گزارش، مدیریت بورس فلزات لندن اعلام کرد که وقتی ریسک‌های مربوط به موقعیت‌های خرید یا فروش بزرگ خاص ارزیابی می‌شوند، وجود یک بازیگر بزرگ در بورس این تصور را ایجاد می‌کند که تمام موقعیت آن به مالک واقعی اختصاص دارد. این در حالی است که در واقع موقعیت بزرگ‌تر دیگری وجود دارد که در فرابورس ارائه می‌شود.

همچنین هر چند که بورس فلزات لندن از قبل شرایط بازار فرابورس را گزارش می‌داد اما شرکت الیور وایمن خواستار ارزیابی ریسک بهتر اختلالات احتمالی در بازار فرابورس به‌ همراه الزامات جدید اطلاع‌رسانی برای رویدادهای فرابورس و توسعه ابزارهای تحلیلی برای مشاهده چشم‌انداز وسیع‌تر شده است.

اینکه آیا بورس فلزات لندن باید از قبل این ابزارها را داشته باشد یا از ابزارهایی که در اختیار داشته بهتر استفاده می‌کرد، موضوعی نیست که توسط شرکت الیور وایمن به آن رسیدگی شده باشد.

برای پاسخ به این سوال باید منتظر بررسی‌های نظارتی بانک انگلستان و مرجع راهبرد امور مالی انگلستان در مورد فرایند نظارت و تصمیم‌گیری پیرامون بحران نیکل بود.

انتهای پیام//