معاون امور معادن و صنایع معدنی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات گفت: وجود ذخایر فراوان مواد معدنی، به خصوص فلزات غیرآهنی، این فرصت را برای بخش معدن و صنایع معدنی کشور ایجاد کرده است تا با انجام اکتشافات گسترده و پیشرفته و استخراج این فلزات و فرآوری آن‌ها باعث درآمدزایی و رشد اقتصادی شود. فلزاتی همچون مس، نیکل و روی در کشور‌‌‌های پیشرو معدنی از اهمیت بسیاری برخوردارند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، امین صفری بیان کرد: از لحاظ میزان ذخایر فلزات غیرآهنی، رگه‌‌‌های چشمگیری از مس، طلا، نیکل و سرب و روی را در اختیار داریم. در واقع به علت وجود ذخایر مطلوب این مواد معدنی، استخراج و فرآوری آن‌ها برای کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. در حوزه تولید کاتد مس و شمش‌‌‌های سرب و روی نیز جزو ۱۰ کشور برتر دنیا هستیم. بنابراین ایران، هم از نظر میزان ذخایر و هم از نظر استخراج و فرآوری فلزات غیرآهنی در عرصه بین‌الملل دارای مزیت اقتصادی است.
وی ادامه داد: واقعیت این است که به اندازه ذخایری که داریم، آن‌‌‌گونه که باید و شاید به این فلزات بها داده نمی‌شود. نسبت استخراج به ذخایر در ایران کمتر از میانگین جهانی است. کشور‌‌‌ها معمولا طبق یک برنامه ۲۰ساله، ۵ درصد از ذخایر معادن را در هر سال استخراج می‌کنند اما در ایران این اتفاق رخ نمی‌‌‌دهد و ۲ تا ۳ درصد ذخایر را سالانه استخراج می‌‌‌کنیم. این امر به آن معناست که عملیات استخراج با سرعت کمتری پیگیری می‌شود و زمان بیشتری لازم است تا ذخایر اکتشاف شده، استخراج و فرآوری شوند. طبیعتا این معضل باعث عقب‌‌‌افتادگی برنامه‌‌‌ریزی‌‌‌های اقتصادی و درآمدی کشور خواهد شد که به نوبه خود می‌‌‌تواند بخش‌‌‌های مختلف کشور را درگیر کند.
معاون توسعه معادن و صنایع معدنی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات با اشاره به اینکه کشور‌‌‌های معدنی دیگر سرمایه‌گذاری‌‌‌های بیشتری در زمینه فلزات غیرآهنی انجام میدهند، ابراز کرد: کشور‌‌‌های دیگر اهمیت بیشتری برای فلزات غیرآهنی قائل هستند. شرکت‌های بزرگ معدنی مانند گلنکور، برنامه‌‌‌های مدونی برای اکتشاف، استخراج و فرآوری مواد معدنی دارند و فعالیت‌‌‌های گسترده‌‌‌ای در این حوزه انجام میدهند. به عنوان مثال طی سال‌های اخیر، اهمیت مس به علت افزایش تولید خودروهای برقی به شدت افزایش یافته که باعث جلب توجه شرکت‌ها و کشور‌‌‌های معدنی به این فلز گران‌بها شده است. بنا بر پیش‌بینی‌‌‌ها به علت افزایش چند برابری مصرف و تقاضای مس در سال‌های آینده، هم تولید و هم قیمت این فلز افزایش خواهد یافت. سایر فلزات مانند نیکل و روی نیز به همین ترتیب در سال‌های آینده، ارزش بالاتری خواهند داشت و همین امر باعث مهم بودن این فلزات برای شرکت‌های معدنی است. فعالان معدنی ایران نیز باید به دنبال گسترش صنایع این فلزات در کشور باشند. به نظر می‌رسد طی سال‌های اخیر، بخش خصوصی پروژه‌‌‌هایی برای بهبود اکتشاف و استخراج این دست از مواد معدنی آغاز کرده است اما باید خاطرنشان کرد که هنوز به حد مطلوب سرمایه‌گذاری در فلزات غیرآهنی نرسیده‌‌‌ایم.
صفری درباره پتانسیل بالای ایران در حوزه فلزات غیرآهنی، مطرح کرد: کمربند فلززایی فلزات غیرآهنی از شمال غرب تا جنوب شرق کشور کشیده شده است. به صورت سطحی در این مناطق از ایران اکتشافات کامل صورت گرفته و پتانسیل معدنی ایران مشخص شده است که از پتانسیل بالای معدنی کشور حکایت دارد اما حفاری‌‌‌های لازم و عمیق و پروازهای ژئوفیزیکی در فواصل کم انجام نشده و همچنین از روش‌های نوین اکتشافی برای انجام اکتشافات تفصیلی استفاده نشده است. هر ماده معدنی و هر عنصری برای کشف شدن، به مدل‌‌‌ها و تجهیزات خاص خود نیاز دارد اما در ایران تنوع زیادی در روش‌های اکتشافی وجود ندارد. بیشتر سرمایه‌گذاری‌‌‌های اکتشافی در حوزه سنگ‌‌‌آهن انجام شده اما در چند سال اخیر، توجه شرکت‌های خصوصی به فلزات غیرآهنی بیشتر شده است. بنابراین اکتشافات سطحی صورت گرفته صرفا پتانسیل بالای کشور در حوزه فلزات غیرآهنی را نشان می‌دهد.
وی تشکیل کنسرسیوم تخصصی برای فلزات غیرآهنی را از الزامات توسعه صنایع غیرآهنی دانست و عنوان کرد: باید بین مواد معدنی مختلف تمیز قائل شد. به عنوان مثل، سنگ‌‌‌آهن، مس، سرب و روی و طلا از مرحله اکتشاف تا فرآوری به روش‌ها و تجهیزات خاصی نیاز دارند. در نتیجه پیشنهاد می‌کنم که یک کنسرسیوم یا شرکت به عنوان متولی فلزات غیرآهنی تشکیل شود. به همین ترتیب باید یک متولی مشخص برای سنگ‌‌‌آهن و همچنین متولی جداگانه‌‌‌ای برای زغال‌‌‌سنگ در نظر گرفت. شرکت‌های معدنی سایر کشور‌‌‌ها معمولا به سمت تخصصی شدن گام برمی‌‌‌دارند و هر یک به صورت خاص روی یک روش فرآوری یا یک کانی خاص تمرکز می‌کنند اما برخلاف جریان جهانی شرکت‌های ایرانی از تخصصی شدن پرهیز و روی حوزه‌‌‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کنند. شرکت‌های فولادی در حوزه مس یا سرب و روی سرمایه‌گذاری می‌کنند یا برعکس. این امر باعث می‌شود که تخصص‌‌‌‌گرایی در زنجیره‌‌‌های ارزش کشور محو شود. حتی شرکت‌های دولتی مانند تهیه و تولید مواد معدنی، ایمیدرو و سازمان انرژی اتمی در بخش اکتشافی خود به صورت تخصصی تفکیک نشده‌‌‌اند.
معاون توسعه معادن و صنایع معدنی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات در پایان یادآور شد: چه در بخش خصوصی و چه در بخش حاکمیتی باید بین مواد معدنی تفاوت قائل شد و از مرحله اکتشاف تا فرآوری، متناسب با علم روز همان ماده معدنی برنامه‌‌‌ریزی و طرح‌‌‌ریزی کرد. می‌‌‌توان با انجام این کار و تشکیل شرکت‌ها و کنسرسیوم‌‌‌های تخصصی، صنایع مربوط به فلزات غیرآهنی را رشد و گسترش داد و از مزیت‌‌‌های اقتصادی آن در کشور بهره‌‌‌مند شد. اگر شرکت‌های مختلف در حوزه‌‌‌های یکدیگر وارد شوند و سرمایه‌گذاری‌‌‌های غیرتخصصی انجام دهند، نتایج ضعیفی را که تا امروز ثبت کرده‌‌‌ایم، دوباره تکرار خواهیم کرد.
انتهای پیام//
