برخلاف انتظارات از صنعت فولاد که عمده تحریمها این صنعت و شرکتهای فعال را در آن نشانه رفته بود، این صنعت توانست در سال گذشته سربلند باشد و بسیاری از تولیدکنندگان نیز افزایش تولید قابل توجهی را تجربه کنند. علت این افزایش تولید را میتوان توجه به ساخت داخل از یک سو و حمایت از سازندگان قطعات و تجهیزات از سوی دیگر دانست؛ چراکه با توجه به تحریمها امکان واردات بسیاری از تجهیزات و قطعات وجود نداشت و صنعت فولاد نیز از این فرصت استفاده کرد تا بسیاری از نیازهای خود را از داخل تامین کند. در این راستا با مجتبی جواهری، معاون بهرهبرداری و لجستیک شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر به گفتوگو نشستهایم که متن کامل آن را در ادامه خواهید خواند:
سال گذشته شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر چه عملکردی در تولید از خود برجای گذاشت؟
خوشبختانه این شرکت موفق شد علاوه بر تحقق برنامه سال خود با تولید سه میلیون تن آهن اسفنجی و ۸ درصد تولید بیشتر نسبت به اهداف برنامهریزی شده ، سال ۹۹ را به پایان رساند. علیرغم افزایش محدودیتها در مقایسه با سالهای گذشته روند تولید افزایشی بوده و برنامه ۱۴۰۰ نیز با ۳ درصد رشد نسبت به سال گذشته تدوین گردیده است .
وضعیت تولید در شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر در مگامدولهای کوثر و گوهر را طی سال جاری چگونه ارزیابی میکنید؟
در اولین ماه از سال تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها، شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر مفتخر به ثبت رکورد تولید در مگامدول گوهر به میزان ۱۳۷ هزار و ۲۹ تن و رکورد مجموع تولید ماه در دو مگامدول گوهر وکوثر به میزان ۲۸۳ هزار و ۳۹۷ تن آهن اسفنجی شد.
کمبود گاز چه چالشهایی را برای این شرکت در سال گذشته به وجود آورد؟ برای غلبه بر این چالش و جبران کاستی ناشی از آن چه اقداماتی را باید صورت داد؟
امسال سال تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها نامگذاری شده و یقینا طبق تجربه سالهای گذشته عدم توازن در توسعه زیرساختها نسبت به رشد صنعت باعث شده در برخی از فصول سال محدودیتهای انرژی باعث کاهش تولید شود. لذا میطلبد وزارت نیرو با برنامهریزی دقیق و کارشناسی در حوزه توزیع برق در فصول گرم سال مانع از توقف خطوط تولید شود. همچنین کاهش دیماند گاز در فصول سرد سال و عدم امکان استفاده از سوختهای جایگزین به دلیل اینکه در فرایند میدرکس CH4 سیال عامل بوده و محوریت فرایند را عهدهدار است، نمی تواند جایگزینی داشته باشد اما میتوان با برنامهریزی دقیق از سوی مسئولین مربوطه در دیگر صنایع که این قابلیت را دارند، از سوختهای جایگزین استفاده کرد.
شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر به ویژه در بخش بهرهبرداری با توجه به مشکلات ناشی از تحریمها چگونه توانست تولید خود را تداوم بخشد و افزایش تولید داشته باشد؟
با وجود محدودیتهای ناشی از تحریمها در خصوص تامین قطعات مورد نیاز از خارج کشور، خوشبختانه صنعت فولاد کشور به سطحی از بلوغ صنعتی رسیده است که با اتکا به توانمندیهای داخلی وحمایت از قطعهسازان داخل کشور همچنین وجود مدیران موفق و شجاع در این عرصه علیرغم تنگتر شدن حلقه تحریمها، تابوشکنی کند و در راستای اعتلای ایران عزیز همچنان در خصوص افزایش تولید، پیشرفت طرحهای توسعه و صادرات موفق باشد.
باید توجه داشت که تولید، فرایندی با عوامل مختلف بوده که محصول و یا تولیدات، نتیجه آن است و یقینا بخش عمده این فرایند، پشتیبانی تولید خواهد بود. پشتیبانی تولید برای جامعهای که دچار تحریم است، یعنی حمایت از قطعهساز داخلی، حمایت و توسعه شرکتهای دانشبنیان به معنای واقعی و نه صرفا شعار، اصلاح ساختار نظام آموزشی برای توسعه صنعتی دانشجویان در این حوزه همراه با یادگیری مهارتهای نظری، جلوگیری از واردات بیرویه تجهیزاتی که مشابه داخلی دارند، تلاش و برنامهریزی برای ایجاد ارزش افزوده بیشتر به جای خامفروشی، ایجاد تعهد اصناف به طرحهای جامع تدوین شده و چشمانداز کشور و نه بخشی نگری برای توسعه حوزه انتخابی افراد و جهتدهی به سرمایه شرکتها در مسیر درست و نه توسعه عرضی در صنایع فارغ از تقاضا و نگاه به حجم ذخایر کشور.
با توجه به شرایط سخت تحریمی، شرکت توسعه آهن و فولاد چه تدابیری را برای تامین تجهیزات و قطعات اندیشیده است؟ آیا بخشی از این قطعات بومیسازی شدند؟
در این راستا شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر تقریبا عمده قطعات مصرفی و یا اصلاحی خطوط خود را که قابلیت ساخت آن در داخل کشور وجود داشته، با نگاه حمایتی از سازندگان داخلی وتقویت کیفی صنعت داخلی به متخصصان داخلی واگذار کرده است. به عنوان مثال تمامی الکتروموتورهای یدک و همچنین ساخت کمپرسور فرایند که از مهمترین تجهیزات خطوط احیا به شمار میروند، در حال حاضر در داخل کشور در حال ساخت و تحویل است. همچنین در حوزه با توجه به راهاندازی کارخانه فولادسازی در چند سال آینده طبق برنامه، از هماکنون همزمان با نصب تجهیزات، پروژه مهندسی معکوس قطعات وارداتی کلید خورده است و حتی برای تجهیزاتی که تولید آنها مستلزم هزینه بالا و تکنولوژی روز بوده، شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر و در راس آن مدیرعامل شرکت جناب آقای مهندس محیاپور، برای بومیسازی آن در داخل کشور و بینیازی از واردات آن پیشگام شده است.
پیشنهاد میشود در خصوص ساخت داخل تجهیزات ابزار دقیق که عمدتا از خارج از کشور تامین میشود، وزارت صمت چارهای بیندیشد و با حمایت ویژه، سرمایهگذاران را به این حوزه جذب کند.
استراتژی این شرکت برای تولید و توسعه پایدار در حوزه بهرهبرداری در سال جاری و سالهای آتی چیست؟
بیشک مهمترین هدف شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر حرکت در راستای تحقق طرح جامع فولاد کشور با حفظ تعادل در بخش عرضه و تقاضا همچنین تولید با قابلیت رقابت در بازارهای بینالمللی با حاشیه سود پایدار است. در آینده نه چندان دور دولت ناگزیر به حذف تدریجی یارانههای انرژی از صنعت خواهد شد و از این رو، میطلبد مسئولین محترم در وزارت صمت و دولت آتی با نگاه حرفهای و تخصصی به این موضوع برای توسعه صنایع پاییندستی صنعت فولاد برنامهریزی کنند. کاهش هزینههای حمل و نقل و به طور کلی هزینههای لجستیکی، استفاده از تکنولوژی، به کارگیری منابع مدیریتی توانمند و متخصص در جهت افزایش بهرهوری و کاهش نیروی انسانی، توسعه زیرساختها متناسب با توسعه صنعت و انتخاب صحیح و جغرافیای مناسب برای توسعه صنایع پاییندستی میتواند فضای تولید رقابتی و سودآور را تضمین کند.
مطمئنا شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر و به طور کلی منطقه گلگهر برای اجرای طرحهای توسعه به منظور رقابت در بازارهای جهانی به دلیل واقع شدن در جغرافیای مناسب، همچنین توسعه زیرساختها از جمله مهمترین آن انتقال آب خلیج فارس و واقع شدن در مجاورت معادن غنی سنگآهن، میتوان نقطه عطف صنعت فولاد کشور در آینده نزدیک باشد. بنابراین جهتدهی به سرمایهگذاری چه در بخش دولتی و چه خصوصی در این منطقه، بسیار حائز اهمیت است.
انتهای پیام//