علی‌رغم تلاش فعالان قدرتمند حوزه قراضه در جهت ترغیب تولیدکنندگان به استفاده بیشتر از مواد اولیه ثانویه برای کاهش انتشار کربن در هندوستان، سهم آهن اسفنجی (DRI) مورد استفاده در کوره‌های القایی و واحدهای ریخته‌گری این کشور طی ماه می ۲۰۲۳ افزایش یافت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، مقامات دولت هندوستان در نظر دارند تا سال ۲۰۲۸، حدود ۲۵ درصد از تولید فولاد این کشور از قراضه آهنی تامین شود. این میزان برای کاهش انتشار گاز دی‌اکسید کربن باید تا سال ۲۰۴۷ به ۵۰ درصد افزایش یابد. این موضوع را جیوتیرادیتیا سیندیا، وزیر وقت فولاد هندوستان، در کنفرانس سالانه انجمن بازیافت مواد در این کشور (MRAI) در ماه فوریه ۲۰۲۳ به اطلاع نمایندگان تولیدکنندگان فولاد رساند.
لازم به ذکر است که هندوستان، بزرگ‌ترین تولیدکننده آهن اسفنجی در جهان است. انرژی مورد نیاز برای تولید آهن اسفنجی در واحدهای تولیدی این کشور از نیروگاه‌های با سوخت زغال‌سنگ یا گاز طبیعی تامین می‌شود. طبق گزارش وزارت فولاد هندوستان، این کشور در سال ۲۰۲۱، حدود ۳۹٫۰۴ میلیون تن آهن اسفنجی تولید کرد.
طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در سال ۲۰۲۰، میزان انتشار دی‌اکسید کربن (CO2) از فرایند تولید فولاد با استفاده از روش کوره قوس الکتریکی (EAF) و آهن اسفنجی تولید شده با استفاده از انرژی گاز طبیعی، حدود ۱٫۴ تن دی‌اکسید کربن در هر تن فولاد خام است؛ در حالی که تولید فولاد با استفاده از روش کوره قوس الکتریکی مبتنی بر قراضه به دلیل عدم انتشار گازهای گلخانه‌ای در مرحله تولید آهن انرژی‌بر، دارای میزان انتشار حدود ۰٫۳ تن دی‌اکسید کربن در هر تن فولاد خام است. همچنین تولید فولاد با استفاده آهن اسفنجی مبتنی بر انرژی زغال‌سنگ، حتی میزان انتشار کربن بالاتری دارد.
کاهش تدریجی استفاده از آهن اسفنجی در تولید فولاد
با وجود افزایش لابی‌ها در راستای ترغیب تولیدکنندگان به استفاده از قراضه در تولید فولاد، مسئله قیمت بالای قراضه‌ها همچنان در هندوستان به عنوان یک چالش مطرح می‌شود.
کاهش قیمت آهن اسفنجی بیشتر فعالان بازار را به استفاده از این ماده اولیه به جای قراضه آهنی با کربن تولیدی کمتر سوق داده است. همچنین قیمت پایین زغال‌سنگ و سنگ‌آهن، موجب ترغیب تولیدکنندگان به استفاده از آهن اسفنجی در آسیا شد. لازم به ذکر است که کوره‌های القایی و واحدهای ریخته‌گری در هندوستان، عموما از قراضه و آهن اسفنجی برای تولید فولاد استفاده می‌کنند.
یکی از معامله‌گران مطرح در هندوستان در روز جمعه ۹ ژوئن ۲۰۲۳ اعلام کرد دولت هندوستان در تلاش است تا تولیدکنندگان فولاد را به استفاده از قراضه بیشتر در جهت کاهش انتشار کربن ترغیب کند اما در نهایت مسئله مدنظر تولیدکنندگان فولاد گزینه با صرفه اقتصادی بیشتر است.
در حال حاضر، استفاده از آهن اسفنجی گزینه بسیار منطقی‌تری نسبت به قراضه است. بنابراین واحدهای فولادسازی بیشتری استفاده از آهن اسفنجی خود را افزایش و میزان استفاده از قراضه را کاهش داده‌اند. این معامله‌گر اعلام کرد با اینکه قراضه زیادی در بازار برای استفاده فولادسازان وجود ندارد اما تولیدکنندگان فولاد در هندوستان به دلایل مذکور چندان به استفاده از قراضه‌ها تمایلی ندارند.
کوره‌های القایی و واحدهای ریخته‌گری در حال حاضر بسته به واحد تولیدی و محل آن، حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد آهن اسفنجی را در فرایند تولید فولاد خود مصرف می‌کنند. به گفته این معامله‌گر، این میزان در مصرف قراضه به طور متوسط حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد است. این ارقام نشان‌دهنده افزایش ۲۵ تا ۳۰ درصدی استفاده از آهن اسفنجی است.
میزان حجم تقاضای قراضه همیشه بر قیمت آهن اسفنجی تاثیر می‌گذارد. به گفته یکی از تولیدکنندگان فولاد در غرب هندوستان در روز سه‌شنبه ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳، بسیاری از واحدهای فولادسازی در هندوستان در حال حاضر به دلیل هزینه کمتر، استفاده از آهن اسفنجی را به قراضه ترجیح می‌دهند؛ هرچند که تولیدکنندگان فولاد هم از قراضه و هم از آهن اسفنجی در فرایند تولید فولاد استفاده می‌کنند اما این میزان برای آهن اسفنجی ممکن است به حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد برسد.
به گفته یکی از تولیدکنندگان فولاد در شرق هندوستان، وقتی قیمت سنگ‌آهن کاهش می‌یابد، قیمت آهن اسفنجی به دنبال آن روند نزولی به خود می‌گیرد. در چنین شرایطی هر واحد فولادسازی که حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از آهن اسفنجی در فرایند تولید فولاد استفاده می‌کند، می‌تواند این میزان را به ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش دهد اما اگر قیمت سنگ‌آهن افزایش یابد، فولادسازان میزان استفاده از آن را کاهش می‌دهند و از قراضه در تولید فولاد استفاده می‌کنند.
مقایسه قیمت قراضه‌ها در فرایند تولید فولاد
ارزیابی قیمت قراضه خرد شده با مبدا تولید بریتانیا، رقم ۴۴۰ دلار در هر تن با شرط تحویل کالا در بندر «Nhava Sheva» هندوستان و تقبل هزینه بیمه توسط خریدار و هزینه حمل محصول توسط فروشنده در روز سه‌شنبه ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳ را نشان داد این در حالی است که ارزیابی‌های دیگر در بازار قیمت ۴۳۰ تا ۴۴۰ دلار در هر تن را نشان داد. ارزیابی قیمت قراضه سنگین درجه یک و دو با مبدا تولید ونزوئلا، رقم ۴۲۲ تا ۴۲۵ دلار در هر تن با شرط تحویل کالا در بندر کندلا هندوستان و تقبل هزینه بیمه توسط خریدار و هزینه حمل محصول توسط فروشنده در ابتدای هفته دوم ماه ژوئن ۲۰۲۳ را نشان داد.
با توجه به قیمت اعلام شده، همچنان تقاضا برای قراضه خرد شده وجود دارد. یکی از معامله‌گران بریتانیایی فعال در بازار قراضه هندوستان بیان کرد: دیگر فولادسازان منتظر کاهش قیمت جهانی قراضه‌ها نیستند و دوباره خرید قراضه مورد نیاز خود را آغاز کرده‌اند.
یک معامله‌گر دیگر بیان کرد: طبیعی است که وقتی هزینه واردات افزایش می‌یابد، واحدهای تولیدی به بازارهای داخلی جهت تامین مواد اولیه خود رجوع می‌کنند. از نظر وی، بازار آهن اسفنجی تهدیدی برای تجارت قراضه محسوب نمی‌شود.
ارزیابی موسسه «Fastmarkets» از قراضه فولادی خرد شده، شاخص قیمت واردات با شرط تحویل کالا در بندر «Nhava Sheva» هندوستان و تقبل هزینه بیمه توسط خریدار و هزینه حمل محصول توسط فروشنده، رقم ۴۳۸٫۰۴ دلار در هر تن در روز سه‌شنبه ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳ را نشان داد که نسبت به قیمت ۴۳۲٫۱۵ دلار در هر تن در ۹ ژوئن ۲۰۲۳، حدود ۵٫۸۹ دلار در هر تن افزایش داشت.
در همین حال، ارزیابی قیمت هفتگی موسسه «Fastmarkets» برای آهن اسفنجی داخلی با شرط تحویل محصول درب کارخانه تولیدکننده، رقم ۲۹ هزار و ۳۰۰ تا ۲۹ هزار و ۵۰۰ روپیه هندوستان (۳۵۵-۳۵۸ دلار آمریکا) در هر تن در ۹ ژوئن ۲۰۲۳ را نشان داد که نسبت به قیمت ۲۹ هزار تا ۲۹ هزار و ۲۰۰ روپیه در هر تن ثبت شده در یک هفته قبل از تاریخ مذکور افزایش داشت.
پریمیوم قراضه خرد شده مورد استفاده در تولید آهن اسفنجی در روز سه‌شنبه ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳، حدود ۸۲ دلار در هر تن تعیین شد که بالاترین میزان هفتگی به نسبت پریمیوم تعیین شده در هفته منتهی به ۱۳ می ۲۰۲۲ بود که از میانگین پریمیوم ۵۳ دلاری هر تن در سال ۲۰۲۲ کمتر تعیین شد.
با در نظر گرفتن افزایش شکاف قیمت‌ها، استفاده از آهن اسفنجی به عنوان ماده اولیه برای فولادسازی در مقایسه با قراضه هزینه بیشتری در بر خواهد داشت و اگر قیمت‌ها برای این دو ماده تقریبا برابر باشد، فولادسازان استفاده از قراضه را ترجیح می‌دهند.
به گفته یکی از تولیدکنندگان فولاد در غرب هندوستان، بیشترین هزینه تولید قراضه مربوط به آلیاژهای موجود در آن است اما مصرف برق هزینه بیشتری را برای تولید قراضه به نسبت استفاده از آلیاژها در بر خواهد داشت. البته این هزینه‌ها برای آهن اسفنجی به نسبت قراضه‌ها بیشتر است.
چشم‌انداز استفاده از قراضه در هندوستان
علی‌رغم افزایش اخیر در استفاده از آهن اسفنجی، منابع بازار پیش‌بینی می‌کنند که استفاده از قراضه در تولید فولاد در هندوستان در سال‌های آینده، به طور قابل توجهی هم‌زمان با افزایش مقدار تولید فولاد در این کشور رشد کند. به گفته انجمن جهانی فولاد، دولت هندوستان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰، به ظرفیت تولید ۳۰۰ میلیون تن فولاد دست یابد؛ این در حالی است که حجم تولید فولاد خام در این کشور در سال ۲۰۲۲، حدود ۱۲۴٫۷۰ میلیون تن بود.
یکی از منابع آگاه به وضعیت بازار در هندوستان از اعلام خبری با عنوان ترغیب برخی از واحدهای ریخته‌گری در این کشور توسط وزارت فولاد هندوستان به منظور استفاده از قراضه بیشتر اظهار بی‌اطلاعی کرد.
یکی از معامله‌گران فعال در بازار فولاد عنوان کرد: اگر این موضوع صحت داشته باشد، این مسئله به معنای افزایش حجم تقاضا از واحدهای ریخته‌گری خواهد بود که می‌تواند تاثیر زیادی بر عرضه قراضه در آینده داشته باشد.
وی افزود: فشار بر واحدهای ریخته‌گری برای استفاده بیشتر از قراضه، یکی از راه‌های افزایش تقاضا برای قراضه و در نتیجه ترغیب بیشتر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در مراکز بازیافت است.
وی در ادامه مطرح کرد: واحدهای ریخته‌گری در هندوستان که به عنوان یک واحد کوچک تولیدی در نظر گرفته شده و محصولاتی مانند فولاد ریخته‌گری در آن‌ها تولید می‌شوند، در حال حاضر بسته به اندازه واحد تولید، حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ تن قراضه در ماه مصرف می‌کنند.
به گفته یکی دیگر از تولیدکنندگان فولاد در غرب هندوستان، حجم تقاضای قراضه در هندوستان به شدت در آینده افزایش خواهد یافت. وی افزود که اخیرا تمایل واحدهای بزرگ تولید فولاد مبتنی بر استفاده از روش کوره بلند برای خرید قراضه سنگین وارداتی افزایش یافته است.
انتهای پیام//
