مدیرعامل شرکت رنگین ذوب گردابی، تولیدکننده قطعات چدنی گفت: علیرغم اینکه کارخانه ما در یکی از شهرکهای صنعتی نزدیک به تهران قرار دارد اما متاسفانه دسترسی به کمترین زیرساختهای مورد نیاز همچون آسفالت مسیر منتهی به کارخانه، آب شرب جهت مصارف بهداشتی و… نداریم؛ این در حالی است که شرایط موجود در سایر شهرکهای صنعتی که تنها یک کیلومتر با ما فاصله دارند، به مراتب بهتر است و روند عادی تولید در آنجا جریان دارد.
فتح اله گردابی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: شرکت رنگین ذوب گردابی فعالیت خود را از سال ۱۳۹۲ در شهرک صنعتی جنتآباد با هدف ریختهگری چدن داکتیل و خاکستری و تولید قطعات چدنی آغاز کرد. در حال حاضر ۱۰ نفر در شرکت مشغول بهکار هستند و انواع قطعات خودرویی شامل کاسه، توپی و دیسک چرخ، گیربکس و… بر اساس سفارش مشتری در مجموعه تولید میشود؛ ضمن اینکه قابلیت تولید قطعات چدنی مورد نیاز سایر صنایع نیز در شرکت ما وجود دارد.
وی ضمن انتقاد از کمبود زیرساختهای مورد نیاز در برخی شهرکهای صنعتی اطراف تهران، عنوان کرد: کارخانه ما در شهرک صنعتی جنتآباد شهرستان گرمسار (استان سمنان) واقع شده است و علیرغم اینکه کلیه اقدامات لازم جهت تامین آب و برق مورد نیاز خود اعم از لولهکشی، خرید امتیاز انشعاب، خرید کنتورهای آب و برق و… را انجام دادهایم اما متاسفانه همچنان با عدم تامین آب شرب و برق کافی در کارگاه مواجهیم. در حال حاضر برق واحدهای تولیدی فعال در این شهرک صنعتی طی روزهای دوشنبه و سهشنبه هر هفته قطع میشود و این مسئله برخلاف برنامه از پیش اعلامشده مبنی بر قطعی یک روزه برق واحدهای صنعتی است؛ ضمن اینکه آب شرب کافی در اختیار نداریم و ناچار به خرید آب و استفاده از تانکر برای مصارف بهداشتی خود هستیم.
جایگزینی کورههای القایی با گازی
مدیرعامل شرکت رنگین ذوب گردابی در ادامه به انواع کوره مورد استفاده در این مجموعه اشاره کرد و گفت: در ابتدا از کورههای نفتی با سوخت مازوت در کارگاه استفاده میکردیم و در ادامه به استفاده از کورههای گازی روی آوردیم. هماکنون درخواست خود مبنی بر جایگزینی کورههای گازی با القایی را ثبت کردهایم که متاسفانه همکاریهای لازم در این زمینه با ما به عمل نمیآید و هنوز مجوز افزایش تامین برق کارخانه برای استفاده از این کورهها صادر نشده است. باید توجه داشت که ریختهگری چدن با استفاده از کورههای القایی، اقتصادیتر و مقرون به صرفهتر بوده و استفاده از این کورهها، با آلودگی زیستمحیطی و صوتی کمتری نسبت به کورههای گازی همراه است.
گردابی در خصوص قالبهای مورد استفاده در ریختهگری چدن، تصریح کرد: ریختهگری چدن در قالب ماسه CO2 در مجموعه ما انجام میشود و محدودیتی در شکل، وزن و پیچیدگی قطعه وجود ندارد. در حال حاضر بسیاری از کارگاههای ریختهگری به خطوط قالبگیری نیمهاتوماتیک و تماماتوماتیک مجهز شدهاند و این فرایند با کمترین دخالت نیروی انسانی و توسط دستگاه انجام میشود.
گردابی با بیان اینکه شمش چدن، ماده اولیه مورد استفاده در کارخانه است، مطرح کرد: علیرغم قیمت بالاتر و برخی دشواریهایی که در تامین شمش وجود دارد، ما استفاده از آن را به ضایعات و قراضه ترجیح میدهیم زیرا با توجه به اهمیت قطعات چدنی در صنایع مختلف به ویژه خودروسازی، این قطعات باید با استانداردهای لازم و کیفیت هرچه بیشتر تولید شوند و در همین راستا استفاده از شمش چدنی (با عیار بالا) به جای قراضه، میتواند تضمینکننده کیفیت قطعات تولیدی باشد. در حال حاضر قیمت شمش چدن در بازار بین ۲۱ هزار تومان تا ۲۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم متغیر است و از سوی دیگر قیمت قراضه چدن به حدود ۱۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است.
وی با اشاره به اینکه نقدینگی کافی، یکی از عوامل موثر در تامین به موقع مواد اولیه و تحویل سفارش به مشتریان است، تصریح کرد: اگر ما بتوانیم شمش مورد نیاز خود را به موقع و به میزان کافی تامین کنیم، قابلیت افزایش تولید و همچنین تعداد نیروی انسانی در مجموعه وجود دارد. یعنی برای مثال، ممکن است سفارش تولید یک هزار قطعه کاسه چرخ را دریافت و در این شرایط بر اساس مدت زمان قرارداد و موعد تحویل سفارش به مشتری، نسبت به استخدام نیروی جدید اقدام کنیم.
از حداقل امکانات لازم بیبهرهایم
مدیرعامل شرکت رنگین ذوب گردابی ضمن انتقاد از عدم حمایت دولت از فعالان بخش خصوصی به ویژه صنعت ریختهگری، اظهار داشت: متاسفانه حمایت و رسیدگیهای لازم از سوی سازمان صمت استان صورت نمیپذیرد و شهرک صنعتی جنتآباد حتی از کمترین امکانات زیرساختی و رفاهی همچون آسفالت خیابان، دستگاه خودپرداز بانکی و… که باید توسط بخشهای مرتبط فراهم شود، برخوردار نیست؛ شهرستان گرمسار فاصله چندانی با تهران ندارد اما متاسفانه شرایط ما به گونهای است که گویا در یک منطقه دورافتاده و محروم واقع شدهایم! حدود ۱۰ سال از آغاز فعالیت شرکت میگذرد و طی این مدت هیچگونه حمایتی از ما نشده است.
گردابی در ارتباط با شرایط صنعت ریختهگری در کشور، خاطرنشان کرد: صنعت ریختهگری در ایران با پیشرفت قابل توجهی طی سالیان اخیر همراه بوده است و فعالان این صنعت به خودکفایی در تولید انواع تجهیزات، ماشینآلات و کورههای ریختهگری رسیدهاند. در حال حاضر بسیاری از قطعات ریختگی اعم از چدنی و فولادی تولیدشده در شرکتهای داخلی، به کشورهای همسایه و حتی قاره اروپا صادر میشود و این مسئله حاکی از پیشرفت روزافزون ما در این صنعت است.
وی با بیان اینکه شرایط تولید در کارگاههای ریختهگری که در اطراف شهرهای بزرگ و صنعتی واقع شدهاند، کاملا مناسب و عاری از هرگونه چالش است، اظهار داشت: آنچه منجر به آزردگی خاطر بسیاری از فعالان صنعت ریختهگری در استانهای مختلف کشور به ویژه مناطق دورافتاده و کمتر توسعهیافته شده است، عدم تامین زیرساختهای اساسی در برخی شهرکهای صنعتی است؛ این افراد در در حالی از کمبود زیرساختهای لازم رنج میبرند که متولیان امر در حوزه بیمه و دارایی، کاملا قانونمند و سختگیرانه اقدام به اخذ به موقع حق بیمه و انواع مالیات میکنند و کوچکترین توجهی به شرایط تولید در کارگاههای ریختهگری ندارند. از طرفی، کمبود نیروی انسانی به چالش بزرگ دیگری در این صنعت تبدیل شده است که با توجه به سختی کار و عدم رضایت از حقوق دریافتی، بدون شک در آینده به معضلی حلنشدنی در صنعت ریختهگری تبدیل خواهد شد.
این کجا و آن کجا!
این فعال صنعت ریختهگری با اشاره به اینکه بسیاری از افراد با توجه به نزدیکی شهرستان گرمسار به تهران، ترجیح میدهند در سایر شهرکهای صنعتی همچون پایتخت، شمشآباد و… مشغول بهکار شوند و به همین علت واحدهای صنعتی در استان سمنان با کمبود نیروی انسانی دست و پنجه نرم میکنند، مطرح کرد: برای مثال، شهرک صنعتی پایتخت (علیآباد) در فاصله یک کیلومتری شهرک صنعتی جنتآباد واقع شده است؛ با این تفاوت که جنتآباد، جزو استان سمنان و پایتخت، جزو استان تهران محسوب میشود. حال اگر شرایط زیرساختی و امکانات رفاهی و بهداشتی در این دو شهرک صنعتی را با یکدیگر مقایسه کنید، متوجه عمق فاجعه و تبعیضهای موجود خواهید شد. به همین علت، تمایل نیروی انسانی جهت فعالیت در شهرک صنعتی پایتخت نسبت به جنتآباد علیرغم دوری راه و مشکلات موجود در راستای رفتوآمد به محل کار بیشتر است.
گردابی در پایان با بیان اینکه میزان سرمایهگذاری برای راهاندازی کارگاههای ریختهگری در شهرکهای صنعتی مختلف با یکدیگر متفاوت است، یادآور شد: میزان سرمایه لازم جهت خرید یک سوله ۳۰۰ متری در شهرک صنعتی جنتآباد، حدود پنج میلیارد تومان است؛ در حالی که سرمایه لازم جهت خرید سوله به همین متراژ در شهرک صنعتی شمسآباد، حدود ۳۰ میلیارد تومان برآورد میشود. از طرفی، یکی از مهمترین فاکتورهای راهاندازی خط تولید قطعات چدنی، تامین سرمایه در گردش است و به همین منظور بسیاری از افراد به دنبال دریافت تسهیلات سرمایه در گردش هستند اما متاسفانه بانکها و موسسات مالی همکاریهای لازم در راستای اعطای این تسهیلات را به عمل نمیآورند و به دنبال آن ریسک سرمایهگذاری در این حوزه، افزایش یافته و انگیزه لازم برای راهاندازی یک خط تولید جدید و اشتغالزایی حداقل ۴۰ تا ۵۰ نفری کاهش مییابد.
انتهای پیام//