مصرف برق در ایران بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده، در ساعت اوج مصرف در فصل گرم تابستان به حدود ۷۲ هزار مگاوات رسیده که رقم قابل‌توجهی است. نیاز مصرف برق کشور نیز که به میزان کل مصرف برق در شرایط تامین بدون محدودیت اشاره دارد، بر اساس برخی اظهارنظرها به حدود ۸۰ هزار مگاوات می‌رسد. این ناترازی تقریبا ۱۰ هزار مگاواتی، طی سال‌های اخیر به ویژه ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ از مسیرهای متفاوتی از جمله اعمال خاموشی بر صنعت تامین می‌شد که زیان‌های بسیاری را برای کشور به دنبال داشت.
بر اساس آمارهای موجود تنها در سال گذشته، زیان صنعت چیزی حدود ۶ میلیارد دلار شد که البته به نظر می‌رسد زیان واقعی بیش از این مقدار باشد. این کسری برق در تابستان امسال هم به ویژه در صنعت فولاد تکرار شد و زیان‌های بسیاری را برای صنایع کشور به دنبال داشت. از آنجایی که دولت بابت ناتوانی در تامین کامل برق پولی به بخش خصوصی پرداخت نمی‌کند، این زیان در نهایت از جیب بخش خصوصی و سهام‌داران اصلی آن‌ها یعنی مردم تامین می‌شود.
شرکت فولاد مبارکه به عنوان بزرگ‌ترین فولادساز در منطقه اقتصادی منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) شناخته می‌شود. محمدیاسر طیب‌نیا، مدیرعامل این شرکت اخیرا در همایش تاب‌آوری صنعت فولاد، خبر از کاهش ۵۴ درصدی تولید فولاد خام این شرکت به دلیل قطعی برق خبر داده است.
به گفته وی، فولاد مبارکه اردیبهشت ماه امسال ۸۰۰ هزار تن تولید داشته اما در مرداد ماه به دلیل قطعی برق، این حجم به ۳۶۲ هزار تن رسیده است که تولید ازدست‌رفته این شرکت به دلیل قطعی برق به گفته بهرام سبحاتی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، معادل تعطیلی کامل یکی از طرح‌های هشت‌گانه استانی و فاجعه‌ای دردآور است که نباید به سادگی از آن گذشت.
با این حال، از آنجایی که محصولات نهایی فولاد مانند انواع ورق فولادی ماده اولیه تولید در سایر صنایع پایین‌دستی به شمار می‌روند، این شرکت با یک برنامه‌ریزی دقیق تلاش کرد تا با ذخیره‌سازی فولاد خام از ماه‌های گذشته، اسلب مورد نیاز بخش نورد را تامین و از افزایش زیان صنایع پایین‌دستی به دلیل کمبود مواد اولیه علاوه بر چالش تامین برق جلوگیری کند.
تأمین انرژی برای شرکت‌های تولیدی، به طور کلی بر عهده دولت‌هاست اما علی‌رغم تغییر رویکرد در کشورهای پیشرفته، ایران از قافله عقب ماند و حداقل سه سال زیان برای صنایع به همراه داشت. تقریبا تا سال ۱۹۸۰ میلادی، بیشتر کشورهای دنیا با رویکرد تامین برق و انرژی تنها توسط دولت، انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌کردند اما در اواسط دهه ۱۹۹۰، کشورهای بسیاری که شمار آن‌ها تا ۳۰ کشور نیز می‌رسد، سیاست‌های متفاوتی را برای تغییر وضعیت صنعت برق پیش گرفتند. در این کشورها حداقل بخشی از صنعت برق به بخش خصوصی واگذار شد و بنابراین صنایع توانستند برق موردنیاز را خودشان تامین کنند.
زیان صنعت به ویژه صنعت فولاد و در صدر آن‌ها فولاد مبارکه، این شرکت عظیم فولادی را بر آن داشت تا خود دست‌به‌کار شود و در جهت خودکفایی در تامین انرژی مورد نیاز تولید خود گام بردارد. این حرکت بزرگ فولاد مبارکه در شرایط کنونی دولت در تولید و تامین برق و همچنین با توجه به ذات صنعت فولاد، بسیار حیاتی بود و نیاز آن احساس می‌شد.
یکی از اقدامات مهم فولاد مبارکه در این حوزه، ساخت نیروگاه ۹۱۴ مگاواتی سیکل ترکیبی با بازدهی بالا (کلاس F) و سهم ۷۰ درصدی تجهیزات ساخت داخل در تاسیس آن، گام نخست خودکفایی در حوزه انرژی را برداشته است. این نیروگاه با زمان حیرت‌انگیز کمتر از ۱۸ ماه و با سرمایه‌گذاری ۲۰ هزار میلیارد تومانی شرکت ساخته شده که نکته قابل‌توجهی محسوب می‌شود.
این در حالی است که بررسی پروژه‌های این شرکت فولادی در حوزه انرژی، از تلاش برای ساخت نیروگاه خورشیدی به ظرفیت یک هزار مگاوات حکایت دارد که برای دستیابی به فولاد سبز بسیار حائز اهمیت است. البته این شرکت علاوه بر تلاش برای تامین برق پاک، کاهش برداشت آب خام با سرمایه‌گذاری در پروژه جمع‌آوری، تصفیه و بازچرخانی پساب‌های صنعتی و شهری در فرایند تولید شرکت و سرمایه‌گذاری برای تامین گاز مورد نیاز از مسیر چاه‌های گاز را نیز دنبال و اجرایی کرده که از عزم جدی این شرکت در این مسیر خبر می‌دهد. بدیهی است این اقدامات فولاد مبارکه به‌ویژه در شرایط کنونی، پایداری و پیوستگی تولید را ضمانت می‌کند که برای هر شرکت تولیدی، امری ضروری به شمار می‌رود.
در نهایت آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد، همراهی بخش دولتی با بخش خصوصی است؛ اگرچه بخش خصوصی از سرمایه و توان تخصص برخوردار است اما کوچک‌ترین سیاست‌گذاری اشتباه بخش دولتی می‌تواند مسیر بخش خصوصی را از توسعه و آبادانی کشور به بی‌راهه بکشاند. بی‌شک همراهی بخش دولتی با بخش خصوصی، ضامن پیشرفت و توسعه کشور خواهد بود.
انتهای پیام//
