رضا هاشمی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرکت صنایع آلومینیوم هزار از سال ۱۳۸۶ به طور رسمی فعالیت خود را در زمینه تولید ورق و کویل آلومینیومی آغاز کرد. این شرکت ظرفیت تولید سالانه ۲۰ هزار تن ورق و کویل آلومینیومی را دارا بوده که در حال حاضر ۹۰ درصد ظرفیت فعال است. از آغاز فعالیت تاکنون تلاش کرده‌ایم تا هیچ‌گونه تغییری در کیفیت محصولات ما ایجاد نشود زیرا کیفیت بالای ورق و کویل‌های آلومینیومی تولیدی هر شرکتی، معرف قدرت تکنولوژی آن مجموعه و نشانگر تخصص کارکنان آن است.
وی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر با چه چالش‌هایی مواجه هستید، گفت: افزایش نرخ ارز، مهم‌ترین و سخت‌ترین چالش پیش روی شرکت ما و دیگر تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی است. جهش قیمت شمش آلومینیومی در بازار بورس در مدت زمان کوتاه سبب شد تا قدرت خرید و میزان تولید صنایع پایین‌دستی کاهش یابد.
مدیر تدارکات و خرید آلومینیوم هزار افزود: چالش دیگری که با آن مواجه هستیم به تامین برخی مواد افزودنی برای تولید ورق و فویل آلومینیومی از طریق واردات مربوط می‌شود. ممنوعیت‌های وارداتی که از جانب دولت وضع شده و همچنین افزایش نرخ ارز و بسته شدن مرزها به دلیل شیوع کرونا باعث شده تا ما بخشی از مواد اولیه وارداتی خود را نتوانیم به راحتی تامین کنیم.
هاشمی تاکید کرد: تولیدکنندگان قدرت دخالت در مسائل کلان اقتصادی را ندارند و تنها می‌توانند با حفظ فعالیت تولیدی خود منتظر تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری‌های دولت برای کاهش نرخ ارز و گشایش اقتصادی باشند.
وی اضافه کرد: ما برنامه‌های متعددی در جهت توسعه کارخانه آلومینیوم هزار برای سال جاری در نظر داشتیم اما نوسانات شدید نرخ ارز و همچنین شیوع ویروس کرونا باعث شد تا این برنامه‌ها به زمان دیگری موکول شود. در حال حاضر میزان فروش با حدود ۵۰ درصد کاهش مواجه شده و تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی با ضررهای فراوانی مواجه شده‌اند.
مدیر تدارکات و خرید شرکت آلومینیوم هزار خاطرنشان کرد: از طرفی، بازار تعادل خود را از لحاظ عرضه و تقاضا از دست داده است و از طرف دیگر، تولیدکنندگان با محدودیت‌های وارداتی مواجه شده‌اند. حال اگر کارخانه‌ای نتواند خوراک مورد نیاز خود را چه از بازار داخلی و چه از طریق واردات وارد کند ناگزیر باید میزان تولید خود را کاهش دهد. کم شدن میزان تولید، کاهش درآمد و فروش را نیز در پی دارد و هر شرکتی ظرفیت محدودی برای کاهش میزان درآمد خود خواهد داشت و اگر هزینه‌های جانبی تولید نیز افزایش یابد طبیعی است آن شرکت ورشکسته شود.
هاشمی مطرح کرد: شرکت ما مشتریان عمده ی فراوانی دارد که یکی از آن‌ها تولیدکننده ظروف یک‌بارمصرف آلومینیومی است که اگر بخواهد قیمت ظروف تولیدی را افزایش دهد، برای مصرف‌کنندگان آن که مردم هستند صرفه اقتصادی وجود نخواهد داشت. به این ترتیب، افزایش نرخ ارز می‌تواند ابعاد یک زنجیره تولید از ماده خام تا محصول نهایی را در بر گیرد و موجب کاهش قدرت خرید مردم و وارد شدن خسارات مالی به تولیدکنندگان شود.
