مدیر بازاریابی صادراتی شرکت آلومین پیشرو فدک، تولیدکننده مفتول و شمش آلومینیوم آلیاژی گفت: در حال حاضر با توجه به درآمدهای ارزی بالا که از طریق صادرات حاصل شده و افزایش مراودات تجاری موجب رشد اقتصادی کشورها می‌شود، مقوله صادرات در اولویت کار اکثر دولت‌های جهان قرار دارد. این در حالی است که در ایران به سبب وجود برخی از موانع، صادرات به خصوص صادرات صنایع فلزی با چالش مواجه شده است و تولیدکنندگان در حال از دست دادن بازارهای خارجی هستند.
مهدی توتونچی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» بیان کرد: به شخصه معتقدم که بزرگ‌ترین چالشی که اکنون ضربات مهلکی را بر بدنه صنایع فلزات رنگین اعم از مس و آلومینیوم وارد می‌کند، عرضه ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما بر اساس دستورالعمل ابلاغ شده از سوی دولت است. با توجه به اینکه حاشیه سود صنایع فلزی بسیار محدود و جزئی است و قیمت آلومینیوم عرضه شده در بورس کالای ایران شامل سوبسیت و یارانه نمی‌شود، عرضه ارز صادراتی بر اساس نرخ نیمایی نه‌تنها برای این مجموعه بلکه برای سایر صادرکنندگان محصولات فلزی نیز امکان‌پذیر نیست؛ ضمن اینکه با این کار بنگاه‌های اقتصادی متحمل خسارات مالی شده و روزبه‌روز سرمایه آنها محدود می‌شود. علاوه‌براین، در گذشته این امکان برای ما وجود داشت که در مقابل صادرات محصولات خود، بخشی از مواد اولیه مورد نیاز را وارد کنیم اما اکنون با وضع قوانین جدید، این اقدام عملی نیست و باید آنها را از منابع داخلی با قیمت بالاتر تامین کرد. متاسفانه باید گفت که با وجود محدودیت‌های فعلی و شرایط دشوار صادرات طی یک سال اخیر، اکثر شرکت‌های فعال در صنایع فلزی از شرایط مطلوبی برخوردار نیستند؛ در صورتی که صنایع فلزی جزو ارزآورترین صنایع کشور به شمار می‌آیند زیرا محصولات این صنایع از جمله کامودیتی‌های ارزشمند در بازار هستند و فلز مس با قیمت ۱۰ هزار دلار و آلومینیوم حدود دو هزار و ۵۰۰ دلار در هر تن به فروش می‌رسد. با این وجود، صادرات مستقیم محصولات فلزی به خارج از کشور صورت نمی‌گیرد؛ به همین دلیل تولیدکنندگان ناچارند با توجه به شرایط پیش آمده، تمرکز خود را به جای بازارهای صادراتی روی بازارهای داخلی قرار دهند اما این مسئله هم با وجود رکود تورمی، افزایش قیمت‌ها و نبود تقاضای مصرف‌کنندگان متناسب با میزان تولید واحدهای صنعتی در کشور، با اما و اگرهای فراوانی مواجه بوده که موجب رقابت ناسالم شده است.
وی در رابطه با چالش رفع تعهد ارزی، ادامه داد: در سال‌های گذشته صادرکنندگان می‌توانستند به صورت توافقی زیرنظر بانک مرکزی و بانک عامل، ارز صادراتی خود را با نرخی نزدیک به نرخ روز در بازار به صنایع بزرگ کشور که نیاز به واردات دارند، واگذار کنند؛ به طوری که این اقدام در صورت توافق بین صادرکننده و واردکننده انجام می‌گرفت. البته پیش‌تر مطرح شد که اکنون صادرکنندگان ملزم هستند طبق قوانین، ارز حاصل از صادرات را فقط در سامانه نیما به نرخ تعیین شده عرضه کنند.
مدیر بازاریابی صادراتی شرکت آلومین پیشرو فدک در خصوص تقاضای داخلی مفتول و شمش آلومینیوم آلیاژی، عنوان کرد: این مجموعه طی سال‌های گذشته یکی از تامین‌کنندگان اصلی شرکت‌های بزرگ خودروسازی در کشور بوده است اما کاهش میزان تولید صنایع مصرف‌کننده، بازار شرکت آلومین پیشرو فدک و همچنین سایر واحدهای فعال در صنایع تامین‌کننده را تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه تقاضای مفتول آلومینیومی نسبت به شمش پایین‌تر است اما بازار مفتول هم به تناسب خود با کاهش میزان مصرف واحدهای تولیدکننده سیم و کابل، تحت تاثیر قرار گرفته است.
دورنمای مبهم صنعت آلومینیوم
توتونچی در پاسخ به این سوال که با توجه به افزایش قیمت آلومینیوم در روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ (دو هزار و ۵۶۸ دلار به ازای هر تن) بازارهای داخلی دستخوش چه تغییراتی خواهند شد، گفت: با توجه به اینکه قیمت‌های جهانی و نرخ ارز مولفه‌های تعیین‌کننده بهای فلزات در بورس کالای ایران هستند، طی چند ماه اخیر با رشد آنها قیمت آلومینیوم و هزینه خرید مواد اولیه در ایران هم افزایش یافته است. در بازارهای جهانی نیز پیش‌بینی شده است که در سال جاری و سال ۱۴۰۴ با توجه روند صعودی مصرف مس در صنایع الکتریکی و الکترونیکی، قیمت آن به ۱۲ هزار دلار در هر تن و آلومینیوم به دو هزار و ۷۰۰ تا دو هزار و ۹۰۰ دلار در هر تن افزایش یابد.
فرصت‌‌سوزی
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به تحریم آلومینیوم روسیه توسط کشورهای غربی، افزایش واردات آلومینیوم با مبدا این کشور به چین چه تاثیراتی بر شرایط بازارهای جهانی دارد، اظهار داشت: مسلما این موضوع می‌تواند بر شرایط بازارهای جهانی آلومینیوم تاثیر بگذارد؛ البته چندین سال است به دلیل تعرفه‌های وارداتی پایین چین، آلومینیوم خالص تولید شده در ایران در تناژهای بالا به این کشور صادر می‌شود و جایگاه روسیه به عنوان تامین‌کننده آلومینیوم در بازارهای غربی و اروپایی همانند سابق نیست. همچنین به دلیل شکست قیمت‌ها توسط این کشور و صادرات فلزات مس و آلومینیوم با نرخی حدود ۴ تا ۵ درصد پایین‌تر از محصولات ایرانی که این مقدار در صنایع فلزی بسیار چشمگیر است، بازارهای صادراتی کشور در معرض خطر قرار دارند و این ریسک با خودتحریمی و وضع قوانین جدید صادراتی شدت یافته است. علی‌رغم موقعیت جغرافیایی منحصربه‌فرد کشور و دسترسی به بازار کشورهای حاشیه خلیج فارس، تولیدکنندگان ایرانی به دلیل وجود چالش‌های صادراتی فرصت حضور در این بازارها را از دست داده‌اند و در چند سال اخیر با افزایش فعالیت صنایع مس و آلومینیوم در کشورهای حاشیه خلیج فارس، این کشورها در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فلزات مذکور در جهان هستند.
مدیر بازاریابی صادراتی شرکت آلومین پیشرو فدک در خصوص مزایای صادرات شمش آلومینیوم آلیاژی، ابراز کرد: رویکردهای صادراتی کشور باید به سمت عرضه محصولات نهایی و با ارزش افزوده بالاتر در بازارهای خارجی حرکت کند و اگر دولت سیاست‌هایی برای کنترل صادرات مواد اولیه اتخاذ می‌کند، همگام با آن نیز باید مشوق‌هایی را برای صنایع پایین‌دستی و تولیدکنندگان محصولات نهایی در نظر بگیرد. باید توجه داشت که علی‌رغم صادرات شمش آلومینیوم اولیه و خالص، عرضه شمش آلومینیوم آلیاژی در بازارهای خارجی ارزش افزوده بالاتری را برای کشور به همراه دارد و به دلیل وجود تعداد قابل‌قبولی از تولیدکنندگان این محصول در کشور، چالشی در زمینه تامین شمش آلومینیوم آلیاژی وجود ندارد؛ به همین دلیل موانع موجود در مسیر صادرات این محصول باید مرتفع شود.
توتونچی در پاسخ به این سوال که با توجه با مسائل زیست‌محیطی و کاهش میزان انتشار کربن توسط صنایع مختلف شاهد افزایش مصرف آلومینیوم ثانویه در جهان هستیم، در همین راستا تولیدکنندگان ایرانی برای بازیافت فلز آلومینیوم چه اقداماتی را انجام داده‌اند، خاطرنشان کرد: با توجه به انرژی بالایی که صرف تولید آلومینیوم اولیه می‌شود، باید استفاده از آلومینیوم ثانویه برای تولید محصولات در دستور کار قرار بگیرد؛ البته در حال حاضر ایران از نظر تامین قراضه باکیفیت آلومینیوم دچار کمبود است و باید زمینه واردات قراضه فراهم شود تا تولیدکنندگان با فرآوری آنها و فروش شمش آلیاژی با ارزش افزوده بیشتر، سبب افزایش درآمد کشور شوند.
انتهای پیام//
