زیان مالی شرکت فولاد خوزستان از قطعی برق طی سه سال اخیر ۸۶۹ میلیون دلار برآورد شده و در صورتی که محدودیتهای انرژی امسال نیز ادامه داشته باشد، خسارت بزرگ‌ترین عرضه‌کننده شمش فولادی در کشور به یک میلیارد دلار و بیشتر نیز خواهد رسید.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد خوزستان، صنعت برق یکی از زیرساخت‌های اصلی صنعت به شمار می‌آید. به عبارتی دیگر در زمان احداث کارخانه‌ها و تامین انرژی، دیماند برق از مهم‌ترین عواملی است که محاسبه می‌شود. از جمله صنایعی که پایداری برق نقش بسزایی در تداوم تولید دارد، صنعت فولاد است. در چند سال اخیر، محدودیتهای برقی باعث شده است بخشی از تولید برنامه‌ریزی را از دست دهند و به دنبال آن، درآمد و سود فولادی‌ها کاهش پیدا کند. اصلی‌ترین دلیل ناترازی انرژی، رشد تقاضا و مصرف انرژی نسبت به عرضه و تولید است.
به تازگی شرکت فولاد خوزستان گزارشی منتشر کرده که در آن از ضرر مالی ۸۶۹ میلیون دلاری ناشی از محدودیتهای برق در سه سال گذشته ( ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲) گفته شده است. این مقدار به واسطه از دست رفتن یک میلیون و ۵۵۰ هزار تن شمش فولادی است. اگر محدودیتهای انرژی امسال نیز ادامه داشته باشد، خسارت شرکت فولاد خوزستان به یک میلیارد دلار و بیشتر هم می‌رسد.
بزرگ‌ترین عرضه‌کننده شمش فولادی در کشور، با ۱۷ هزار نیروی انسانی مستقیم و دست کم ۵۰ هزار نیروی انسانی غیر‌مستقیم، نقش ارزنده‌ای در اقتصاد کشور و استان ایفا می‌کند. از طرفی، ادامه چنین شرایطی که به کاهش تولید فولاد منجر می‌شود، تاثیر منفی بر بازار فولاد، آهن و صنایعی مانند خودروسازی، ساختمان و دیگر صنایعی که به تولید فولاد وابسته‌اند، می‌گذارد؛ ضمن اینکه بازار صادراتی فولاد ایران که در چند سال اخیر توانسته است جایگزین مناسبی برای درآمدهای ارزی نفت باشد، با تهدید جدی روبه‌رو می‌شود.
اگر بخواهیم مصرف برق کشور را تقسیم کنیم، سهم فولاد تنها ۵ درصد برق صنعت را به خود اختصاص داده است اما بیشترین محدودیتهای برقی نیز متوجه این صنعت شده است. بیشترین سهم مصرف برق کشور مربوط به بخش خانگی با ۳۲ درصد است. صنعت، کشاورزی، عمومی، تجاری، سایر مصارف و حمل‌ونقل در پله‌های بعدی مصرف قرار می‌گیرند.
مسیر رفع ناترازی انرژی برق از افزایش ظرفیت تولید و نیز مدیریت و بهینه‌سازی مصرف می‌گذرد. اصلاح الگوی مصرف در کنار بهینه‌سازی مصرف برق خانگی، کمک شایانی به کاهش مصرف برق و در نتیجه کاهش محدودیتهای صنعت می‌کند. در سال ۲۰۲۲، میزان شاخص شدت مصرف انرژی در ایران ۱.۸ برابر متوسط دنیا و ۲.۸ برابر کشورهای توسعه یافته بوده که نشان از هدررفت انرژی و ظرفیت بالای بهینه‌سازی انرژی در کشور دارد.
اگر بخواهیم صنایع مختلف به ویژه فولاد که به دلیل تشدید محدودیتهای انرژی بخشی از تولید برنامه‌ریزی را از دست داده‌اند، بار دیگر با ظرفیت کامل به تولید و ثروت‌آفرینی برسند، باید در سیاست‌گذاری‌ها تجدید نظر کنیم و برای جبران ناترازی ابتدا به تولید انرژی ( احداث نیروگاه و استفاده از انرژی تجدیدپذیر) و در ادامه اصلاح الگوی مصرف بپردازیم زیرا اعمال محدودیتهای انرژی، تنها به سان مسکن عمل می‌کند و با توجه به رشد مصرف و افزایش میزان محدودیت‌ها، نه تنها ناترازی جبران نمی‌شود بلکه تولید صنایع به مراتب نسبت به سال قبل با کاهش بیشتری مواجه می‌شود.
انتهای پیام//
