شماری از فعالان صنعتی حاضر در کنفرانس بین‌المللی آلومینیوم که به میزبانی موسسه «Fastmarkets» در شهر آتن یونان برگزار شد، اظهار داشتند که سرمایه‌گذاری در ظرفیت فرآوری قراضه آلومینیوم، یک عامل کلیدی در تامین امنیت عرضه قراضه مورد نیاز صنعت فلز مذکور هم‌زمان با اجرای فرایند کربن‌زدایی در صنعت آلومینیوم اولیه اروپا و آمریکای شمالی خواهد بود.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از موسسه «Fastmarkets»، شماری از حاضران در کنفرانس بین‌المللی آلومینیوم که طی روزهای ۱۰ تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴ برگزار شد، عنوان کردند که در بحبوحه عدم تعادل جهانی در روند عرضه و تقاضا، تولیدکنندگان آلیاژهای آلومینیوم اولیه با چالش‌هایی در زمینه تامین حجم قراضه و حتی آلیاژهایی با گرید مورد نیاز خود روبه‌رو هستند.

سرمایه‌گذاری در فناوری‌‎ای که امکان تامین گرید آلیاژ آلومینیومی مورد نیاز از مواد بازیافتی را فراهم کند و به کمک آن بتوان دسترسی به بخش‌هایی از بازار قراضه که پیش‌تر امکان استفاده از فناوری‌های نوین ممکن نبود را میسر ساخت، از جمله موضوعاتی بود که حاضران در کنفرانس مذکور در رابطه با آن به بحث و گفت‌و‌گو پرداختند و این مسئله را یک ضرورت دانستند.

دریک پریشت، معاون ارشد شرکت تولیدکننده نورد آلومینیوم با نام «Novelis» که در این کنفرانس حضور داشت، بیان کرد: شرکت مذکور در نظر دارد سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی به ظرفیت فرآوری قراضه آلیاژ‌های آلومینیومی اختصاص دهد.

وی در ادامه افزود: برای مقابله با چالش‌های روند عرضه آلومینیوم، شرکت Novelis» قصد دارد بازیافت قراضه آلیاژهای آلومینیومی با گریدهای مختلف از جمله خودروهای الکتریکی که عمر مفید آن‌ها پایان یافته و پیش‌تر امکان فرآوری آن‌ها فراهم نبود را در دستور کار خود قرار دهد.

مسائل مطرح شده، بخشی از سخنرانی پریشت در کنفرانس بین‌المللی آلومینیوم بود که در زمینه ارائه راهکارهایی برای مقابله با چالش‌‍‌های فزاینده عرضه قراضه در صنعت آلومینیوم در بحبوحه محدودیت دسترسی به این فلز در سطح جهانی مطرح شد.

معاون ارشد شرکت «Novelis» در ادامه خاطرنشان کرد: اروپا از لحاظ دسترسی به قراضه آلومینیوم با محدودیت مواجه است و قاره آمریکای شمالی و آسیا نیز در همین رابطه وضعیت وخیم‌تری را تجربه می‌کنند.

گفتنی است آلیاژهای آلومینیوم اولیه که به عنوان آلیاژهای کار نشده نیز شناخته می‌شوند، نوعی از آلومینیوم بوده که از طریق فرایند ذوب آلومینا که بسیار هم انرژی‌بر است، تولید می‌شوند. علاوه‌براین، آلیاژ آلومینیوم ثانویه در فرایند ریخته‌گری و قراضه این فلز تولید می‌شود و نسبت به آلیاژ آلومینیوم اولیه کربن دی‌اکسید تولیدی بسیار کمتری دارد.

فشار مضاعف روی دوش تولیدکنندگان آلومینیوم در اجرای فرایند کربن‌زدایی

در سال‌های اخیر، تولیدکنندگان آلیاژهای آلومینیوم کار نشده به دنبال به حداکثر رساندن میزان استفاده از قراضه در ترکیب مواد اولیه مورد استفاده خود در بحبوحه فشارهای مضاعف برای حرکت به سمت اجرای فرایند کربن‌زدایی بوده‌اند. این امر منجر به افزایش حجم تقاضا برای گریدهای قراضه آلومینیوم کار نشده و همچنین رشد رقابت میان تولیدکنندگان آلومینیوم ثانویه که امکان استفاده از تمامی گریدهای قراضه فلز مذکور برای آن‌ها وجود دارد، شده است.

کریستین ویچ، یکی از تحلیلگران فعال در موسسه «Fastmarkets» عنوان کرد: روند افزایشی اخیر در حجم تقاضا برای قراضه آلومینیوم کار نشده، تا حد زیادی با هدف ایجاد دسترسی آسان به گریدهای مختلف فلز مذکور که نیازمند حداقل فرآوری هستند، به وجود آمده است.

وی در ادامه مطرح کرد: انتظار می‌رود روند رشد استفاده از قراضه آلومینیوم به دلیل روند صعودی حجم تقاضای داخلی در بازار ایالات متحده امریکا و اروپا ادامه داشته باشد.

این موضوع را تا حدودی می‌توان به تمایل ‌بلندمدت واحدهای تولید نورد آلومینیوم به توسعه ظرفیت تولید بیلت آلومینیوم اولیه و همچنین افزایش فضای رقابت در بازارهای صادراتی نسبت داد.

ویچ عنوان کرد: تولیدکنندگان بیلت آلومینیوم به دنبال دسترسی به قراضه گریدهای فلز مذکور با کاربری بسیار آسان هستند تا از این مواد اولیه به طور مستقیم در فرایند ذوب مجدد استفاده کرده و آلیاژ آلومینیوم کار شده تولید کنند.

به گفته وی، از آنجایی که بسیاری از این مواد اولیه از اروپا به کشورهای آمریکای شمالی و آسیا صادر می‌شوند، دسترسی به چنین گریدهایی چالش‌برانگیز خواهد بود.

این تحلیلگر موسسه «Fastmarkets» اظهار داشت: برخی از این قراضه صادر شده از اروپا، سر از بازارهایی مانند بازار هند در می‌‌آورند و مصرف‌کنندگان از این قراضه برای تولید بیلت استفاده می‌کنند.

ویچ یادآور شد: برخی دیگر از مصرف‌کنندگان از قراضه گریدهای آلومینیوم کار شده صادر شده از اروپا به منظور تولید آلیاژهای آلومینیوم ثانویه استفاده می‌کنند.

وی با اشاره به روند بیهوده استفاده از قراضه گریدهای آلومینیوم کار شده در تولید بیلت، تصریح کرد: از قراضه آلومینیوم کار شده می‌توان در تولید آلومینیوم ثانویه یا آلومینیوم ریخته‌گری استفاده کرد اما قراضه ریخته‌گری را نمی‌توان برای تولید بیلت آلومینیوم کار شده به‌ کار برد.

به گفته این تحلیلگر موسسه «Fastmarkets»، هنگامی که آلومینیوم کار شده به آلومینیوم ریخته‌گری تبدیل شود، نمی‌توان محصول تولید شده را دوباره به آلومینیوم کار شده به دلیل محدودیت فناوری‌های فعلی تبدیل کرد.

ویچ تاکید کرد: قیمت قراضه گریدهای آلومینیوم طی چندین سال گذشته در حال افزایش بوده و حتی قیمت برخی از این گریدها به دلیل وضعیت عدم تعادل در روند عرضه و تقاضا به قیمت آلومینیوم اولیه بورس فلزات لندن نزدیک شده است؛ در برخی مواقع نیز به قیمتی برابر با یکدیگر رسیده‌اند.

وی در ادامه ابراز کرد: روند افزایش قیمت قراضه گریدهای آلومینیوم تا زمانی که حجم سرمایه‌گذاری در فرایند فرآوری، استخراج و بازیافت این نوع از قراضه‌ها افزایش پیدا نکند، ادامه خواهد یافت.

پریشت در ادامه سخنرانی خود اظهار داشت: فناوری‌های جداسازی قراضه از روش‌های جداسازی فیزیکی که می‌تواند ناخالصی‌های غیرفلزی و همچنین فولاد و سایر آلاینده‌های فلزی را حذف کند، تا فناوری‌های جدیدتر مانند طیف‌بینی فروشکست القایی لیزری و اشعه ایکس (LIBS) را شامل می‌شود.

وی بر گفته ویچ که در حالت عادی از قراضه کار شده تنها باید به منظور تولید آلیاژهای آلومینیوم کار شده استفاده کرد، تاکید کرد و افزود: تبدیل قراضه کار شده به آلیاژهای آلومینیوم کار شده باید به وسیله روش طیف‌بینی فروشکست القایی لیزری و اشعه ایکس (LIBS) انجام شود تا بتوان مواد اولیه کار شده از قراضه خودروی اسقاطی را بازیافت کرد.

معاون ارشد شرکت «Novelis» خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد تولیدکنندگان بیشتری تمایل به استفاده از فرایند بازیابی و قراضه کار شده و تبدیل آن به محصولات آلیاژی کار شده پیدا خواهند کرد و در بلندمدت این تمایل روند صعودی بیشتری به خود می‌گیرد.

پریشت بر این باور است که فناوری‌های به کار رفته در بازیافت قراضه آلومینیوم به تدریج و با گذر زمان و میزان بهره‌وری در فرایند تولید بهبود پیدا کرده و هزینه‌‌کرده‌ها نیز کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین زنجیره تامین تقویت شده و استفاده از قراضه خودروهای الکتریکی مستهلک شده روندی صعودی به خود می‌گیرد.

وی اظهار داشت: قراضه خرد شده خودروهای مستهلک شده، حاوی مقادیر قابل‌توجهی ناخالصی‌های غیرآلومینیومی هستند که به کمک روش جداسازی زوربا می‌توان این قراضه‌ها را به آلومینیوم با گرید مورد نظر تبدیل کرد. با این حال، توییچ (آلومینیوم خرد شده) حاوی مخلوطی از آلومینیوم ریخته‌گری و کار شده بوده و بنابراین در حالت عادی این نوع قراضه برای تولیدکنندگان آلومینیوم کار شده غیرقابل استفاده است.

روند تجاری چالش‌برانگیز در تامین قراضه آلومینیوم

ویچ ضمن اشاره به حجم بالای قراضه آلومینیوم در آمریکای شمالی و اروپا با ارزش صادراتی بسیار بالا که باید در بازار داخلی هر دو منطقه نامبرده به مصرف برسد، از آن به عنوان یک مسئله کلیدی برای تولیدکنندگان محلی یاد کرد.

وی حجم بالای صادرات قراضه آمریکای شمالی و اروپا به دیگر مناطق جهان را از نظر روند تجاری بسیار چالش‌برانگیز دانست؛ چراکه این حجم زیاد از قراضه به جای صادرات، باید در بازارهای داخلی به مصرف برسد.

این تحلیلگر موسسه «Fastmarkets» بر این باور است که روند صادرات قراضه از دو منطقه مذکور به کشورهایی مانند چین و هند زمانی محدود خواهد شد که هر دو کشور آسیایی، صنایع بازیافت و فرآوری قراضه مختص به خود را توسعه دهند و از حجم بالای قراضه موجود در کشورهای خود استفاده کنند.

ویچ همچنین به حجم بالای واردات قراضه به کشورهای چین و هند اشاره کرد و گفت: این روند افزایشی واردات قراضه آلومینیوم تا زمان توسعه صنعت بازیافت و راه‌اندازی واحدهای بازیافت و فرآوری قراضه در کشورهای مذکور ادامه پیدا خواهد کرد.

وی خاطرنشان کرد: حجم بالایی از قراضه آلومینیوم در کشورهای هند و چین وجود دارد اما حجم عرضه در این کشورها حداقل تا چندین سال آینده و تا زمان توسعه صنعت بازیافت در این کشورها با محدودیت همراه خواهد بود.

تعدادی از حاضران در کنفرانس مذکور در خصوص چگونگی استفاده از قوانین در راستای افزایش حجم عرضه قراضه آلومینیوم، چه از طریق محدود کردن صادرات این ماده اولیه از اروپا و آمریکای شمالی و چه از طریق به حداکثر رساندن استفاده از آلومینیوم کالاهای اسقاطی و مستهلک شده قابل بازیافت به بحث و گفت‌و‌گو پرداختند.

فرانکو دالپیاز، مدیر بخش خرید مواد اولیه در شرکت «Raffmetal» که در این کنفرانس حضور داشت، در حین سخنرانی خود بیان کرد: ظرفیت تولید و بازیافت قراضه آلومینیوم در چین و هند در حال افزایش است. با این وجود، در حال حاضر قراضه مورد نیاز دو کشور مذکور از طریق واردات تامین می‌شود.

به گفته وی، در اروپا تاکید بسیار زیادی بر حمایت از تولید داخلی شده است؛ چراکه اگر جایگاه تولید آلومینیوم در قاره سبز تضعیف شود، کشورهای این قاره متکی به واردات محصولات آلومینیومی از دیگر کشورها خواهند شد.

دالپیاز مخالفت خود را در خصوص ممنوعیت مطلق صادرات قراضه آلومینیوم از خاک اروپا اعلام کرد. با این حال، وضع تعرفه صادرات از مبدا کشورهای این قاره را به نفع تولیدکنندگان در اروپا دانست؛ چراکه به باور وی با وضع تعرفه‌های تجاری، امکان رقابت تولیدکنندگان مذکور با سایر کشورها که هزینه‌های انرژی و نیروی کار پایین‌تری دارند، فراهم می‌شود.

مورات بایرام، مدیرعامل شرکت «EMR» به عنوان یکی دیگر از حاضران در کنفرانس بین‌المللی آلومینیوم بر گفته دالپیاز مبنی بر اینکه اروپا نباید صادرات قراضه آلومینیوم از خاک کشورهای این قاره را مطلقا ممنوع اعلام کرد، تاکید کرد و افزود: در صورت انجام چنین کاری، کشورهای هدف ممنوعیت واردات نیز دست به اقدامی مشابه خواهند زد.

به گفته وی، در حال حاضر اروپا یک صادرکننده محض قراضه آلومینیومی است. با این حال، برخی از نیازهای گریدهای خاصی از قراضه آلومینیوم مانند قراضه کار شده در قاره اروپا از طریق واردات تامین می‌شود.

مدیرعامل شرکت «EMR» با اشاره به غیرمنطقی بودن وضع محدودیت مطلق صادرات قراضه آلومینیم از خاک اروپا، اظهار داشت: انتظار می‌رود حجم تقاضای داخلی برای برخی گریدهای قراضه آلومینیومی در بازار داخلی اروپا افزایش و برای برخی دیگر کاهش یابد، از این رو، فرآوری آن دسته از قراضه‌های آلومینیومی که ارزش کمتری را به همراه دارد، بهتر است از طریق واردات تامین شود.

از سوی دیگر، پریشت از وضع محدودیت صادرات قراضه‌های آلومینیومی که بازار اروپا به آن نیاز دارد، حمایت کرد و گفت: به منظور اینکه صادرکنندگان قراضه آلومینیومی به جای صادرات، این مواد قابل‌بازیافت را در بازار داخلی اروپا عرضه کنند، باید تمامی عواملی که منجر به ایجاد رقابت ناعادلانه و ایجاد اختلال در روند عرضه و تقاضا شده، کنار گذاشته شوند.

وی بر این باور است که وضع محدودیت‌های مطلق صادرات نتیجه معکوس خواهد داشت. بدین منظور اروپا باید گام‌های بلندی را برای کاهش ناکارآمدی و بهبود فضای رقابت در بخش قراضه آلومینیومی در بازار کشورهای این قاره سبز بر دارد.

معاون ارشد شرکت «Novelis» تصریح کرد: اگرچه عرضه قراضه‌های آلومینیومی در اروپا معایبی را برای عرضه‌کنندگان به دنبال خواهد داشت اما با این وجود، تجارت قراضه را نباید تنها به هزینه‌های انرژی و نیروی کار محدود کرد.

ویچ پیشنهاد کرد که به جای محدود کردن صادرات، می‌توان از قوانین برای تسهیل تولید قراضه از طریق ارائه مشوق‌هایی برای طراحی بهتر محصول تولیدی استفاده کرد که منجر به افزایش استفاده از قراضه بازیافتی می‌شود. از این رو، نیاز به فرایند جداسازی ناخالصی و فرآوری قراضه کاهش خواهد یافت.

بایرام در ادامه سخنرانی خود در کنفرانس مذکور مطرح کرد: باید روند تجارت قراضه‌ها در اروپا ساماندهی شده و در فرایند بازیافت قراضه باید طراحی محصولات در نظر گرفته شود زیرا بدون در نظر گرفتن این مسئله، تقویت جایگاه بازیافت قراضه آلومینیوم در قاره اروپا امکان‌پذیر نخواهد بود.

پریشت در پایان سخنرانی خود اظهار داشت: در همین راستا، قوانین مختلفی در اتحادیه اروپا در دست بررسی قرار دارد. تصویب قانون «EU packaging waste directive» در اتحادیه اروپا که به موضوع بازیافت پسماند آلومینیوم به کار رفته در بسته‌بندی محصولات اشاره دارد، یکی از گام‌های مثبت قاره سبز در همین رابطه است که به تدریج موجب افزایش حجم تجارت قراضه فلز مذکور در بازار اروپا خواهد شد.

بر اساس این گزارش، گفت‌وگو در خصوص قراضه آلومینیوم، یکی از داغ‌ترین موضوعات مطرح شده در کنفرانس بین‌المللی آلومینیوم که در شهر آتن برگزار شد، بود. شرکت‌کنندگان در این کنفرانس بر روند افزایش استفاده از آلومینیوم بازیافتی به دلیل کاهش چشمگیر کربن تولیدی محصولات نهایی، تاکید و عنوان کردند که این روند افزایشی، منجر به افزایش قیمت قراضه و کاهش دسترسی به آن در بازار شده است.

انتهای پیام//