شرکتهای معدنی بزرگ در راستای متعادل کردن انتظارات سرمایهگذاران برای کسب درآمد و حاشیه سود بالا، به دنبال تعیین پریمیوم برای محمولههای به فروش گذاشته شده مس هستند؛ چراکه افزایش حجم تقاضای جهانی برای این فلز، انتظارات سرمایهگذاران برای کسب سود بیشتر از این صنعت را افزایش داده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از خبرگزاری رویترز، در حال حاضر شرکتهای معدنی بزرگ از جمله «Rio Tinto»، «BHP Group» و «Glencore» تحت فشار کاهش رشد اقتصادی جهانی و کاهش قیمت کالاها، به دنبال سرمایهگذاری بر روی داراییهای جدید معدنی هستند اما به نظر میرسد رقبای شرکتهای نامبرده شده در بخش خرید سهام داراییهای مس، عملکرد بسیار بهتری نسبت به آنها داشتهاند.
در همین راستا، ارزش سهام سه شرکت مذکور در نیمه نخست سال ۲۰۲۴ بین ۱۰ تا ۱۵ درصد سقوط کرد و ارزش سهام برخی از تولیدکنندگان مس از جمله شرکتهای «Freeport-McMoRan»، «Ivanhoe Mines» و «Teck Resources» افزایش را به ثبت رساند. لازم به یادآوری است که قیمت مبنای مس در ماه می ۲۰۲۴ به رکود ۱۱ هزار دلار در هر تن رسید.
یکی از مدیران موسسات مالی که در فرایند مالی چندین قراردادهای معدنی دخیل بوده است، در مصاحبه با خبرگزاری رویترز عنوان کرد: مشارکت در معاملات بزرگ داراییهای مس، زمانی که نوسانات قیمت در بازار سایر مواد معدنی مانند سنگآهن و زغالسنگ وجود دارد و احتمالا نیز تداوم خواهد داشت، هیئت مدیره شرکتهای سرمایهگذار و سرمایهپذیر را نگران کرده است.
وی افزود: از آنجایی که شرکتهای مس در حال حاضر در کانون توجه قرار دارند، بنابراین زمانی که قیمت سهام آنها در مقایسه با سایر مواد معدنی کاهش بیشتری پیدا کند، مطرح کردن پیشنهادی مانند تعیین پرداخت پریمیوم برای محمولههای به فروش گذاشته شده مس، شرکتهای تولیدکننده این فلز و شرکتهای فعال در حوزههای معدنی به عنوان سرمایهگذار را دچار سردرگمی خواهد کرد.
وی خاطرنشان کرد: سود عملیاتی شرکتهای «Rio Tinto»، «BHP Group» و «Glencore» در نیمه نخست سال ۲۰۲۴ پنج تا ۶ برابر افزایش را تجربه کرد. با این حال، میزان سود عملیاتی شرکتهای «Freeport-McMoRan»، «Ivanhoe Mines» و «Teck Resources» در بازه زمانی مذکور دو برابر شرکتهای فعال در چندین حوزه معدنی بوده است.
به نظر میرسد حجم تقاضا برای مس مورد استفاده در صنایع برق، ساختوساز، خودروهای الکتریکی و هوشمصنوعی در راستای راهاندازی مراکز داده، افزایش چشمگیری را در سالهای آینده تجربه کند.
ریچارد بلانت، وکیل فعال در شرکت حقوقی «Baker McKenzie» بر این باور است که چشمانداز بلندمدت فلز مس همیشه از سوی سرمایهگذاران در بخش معدن، در زمان عقد قرارداد و پیشنهاد افزایش پرداخت پریمیوم مورد توجه قرار نمیگیرد.
به گفته وی، سرمایهگذاران تنها به وضعیت ارزش سهام خریداری شده خود در طی سه تا ۶ ماه آینده اهمیت میدهند که این مسئله یک مشکل بسیار بزرگ به شمار میرود.
در سه سال گذشته به لطف افزایش قیمت کالاها، اکثر شرکتهای معدنی سودهای بیسابقهای به سهامداران پرداخت کردهاند. با این وجود، روند مذکور در صورت کاهش توانایی شرکتهای معدنی در افزایش تولید از طریق اکتشاف، توسعه معدن یا فرایند ادغام و اکتساب ممکن است ادامه پیدا نکند.
تاریخچه پر از اشتباهات و شکست سرمایهگذاران در بخش معدن
نگرانی مدیران عامل شرکتهای سرمایهگذار در راستای سرمایهگذاری در برخی از داراییهای معدنی که سابقه ناموفق و گاهی بسیار پرهزینه در خریدهای خود داشتهاند را تا حدودی میتوان قابل درک در نظر گرفت.
در همین راستا، میتوان به قرارداد ۳۸ میلیارد دلاری شرکت «Rio Tinto» برای خرید سهام شرکت «Alcan» با توافق بر سر پرداخت ۶۵ درصد پریمیوم در سال ۲۰۰۷ اشاره کرد که پس از ثبت قرارداد کاهش قیمت کالاها آغاز شد. همچنین از دیگر نمونههای ناموفق در بخش معدن میتوان به خرید داراییهای نفت و گاز شیل مستقر در خشکی آمریکا از سوی شرکت «BHP Group» در سال ۲۰۱۱ به ارزش ۱۲ میلیارد دلار و فروش همان داراییها به قیمت ۱۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ اشاره کرد.
تعداد قابلتوجهی از شرکتها حجم سرمایههای بسیار زیادی را صرف خرید داراییها در بخش معدن طی ۱۰ سال گذشته کردهاند؛ در حالی که برخی از قراردادها زیان هنگفتی را برای سرمایهگذاران به همراه داشته است.
در حال حاضر تمرکز بر روی ثبت معاملات مبتنی بر خرید و فروش سهام در بورس کالا که ریسک کم و البته هزینه بالاتری را برای سرمایهگذار به دنبال دارد، به خصوص در زمانی که قیمت کالاها در حال کاهش بوده، روندی صعودی به خود گرفته است.
انتهای پیام//