ایـران از دیربـاز بـا دریانـوردی آشـنایی کامـل داشـت و حتـی در زمـان هخامنشـیان، ایـران دارای ناوگان جنگـی دریایی بود؛ اما جامعه فعلی با دریا فاصلـه زیـادی گرفتـه اسـت. در حال حاضر کشـور در حوزه تجـارت دریایی
جایگاهی در دنیا ندارد.
عمده فعالیت کشـتیرانی ایران محدود به دو شـرکت خصوصی اسـت و با وضع قوانین غلـط، راه برای حضـور بخش خصوصی و پیشـرفت آن سـد شـده اسـت. در دولتهای پیشـین نیز شـعاری بـا عنوان اقتصـاد دریـا محـور داده شـد که نشـان از فاصله بسـیار زیاد جامعـه از دریا داشـت.
دریـا منبع عظیمـی از ثروت بوده و سـیادت بر دریاهـا اقتصاد جهان را شـکل میدهـد. کسـانی که در این سـالها توانسـتند سـیادت بـر دریاها پیدا کنند، سود خوبی از این راه نصیب کشورشان شد.
اســتفاده از کشــتیهای بــا تنــاژ بالا موجــب کاهــش هزینههــای حملونقــل دریایــی شــد. امــروزه در در دنیــا بــرای حمــل مــواد معدنــی از کشــتیهای فلهبــر ۱۰۰ تـا ۲۰۰ هـزار تنـی اسـتفاده میشـود امـا متاســفانه بنــادر کشــور امــکان پذیــرش ایــن کشــتیها را ندارنــد. و همیــن امــر موجــب بالاتر رفتن قیمت حمل محصولات کشـور نسـبت به سـایر کشورها است.
ممکــن اســت در یــک برهــه زمانــی، موقعیتهــای خوبــی بــرای کشــتیهای خارجـی وجـود داشـته باشـد و به همیـن علـت به راحتـی جـذب بنـادر کشـور نشـوند و بـرای حضـور در کشـور هزینـه بالاتری طلـب کننـد.
در ضمــن قیمــت حمــل کشــتیها تابــع بــازار بوده و در فصول مختلف سال متغیر است.
تجهیــزات بنــدری کشــور بســیار قدیمــی هسـتند. در بسـیاری مـوارد دیـده میشـود کـه بـرای حمـل محصولات معدنـی بـه کانتینـر از لــودر یــا تراکتــوری اســتفاده میشــود کــه جلـوی آن بیـل نصـب شـده اسـت. ۲۰ تـا ۲۵ تـن از محصــول مــورد نظــر توســط لــودر تــا جلــوی کانتینـر حمـل شـده و تخلیـه میشـود و سـپس بـه داخـل کانتینـر هدایـت میشـود.
در دنیـا تمامــی ایــن اتفاقات به صــورت اتوماتیــک بــا شــوتر صــورت میگیــرد. در ایــران تنهــا یــک اســکله بارکــو وجــود دارد کــه از تجهیــزات مــدرن و اتوماتیــک بــرای انتقــال محصولات اسـتفاده میکنـد. عـدم اسـتفاده از تجهیـزات بارگیــری و تخلیــه مــدرن علاوه بــر ســختی، موجــب طولانیتــر شــدن زمــان بارگیــری و تخلیـه میشـود کـه تمـام ایـن مـوارد در قیمـت تمام شده موثر است.