با به پایان رسیدن عمر معادن بزرگ‌مقیاس معادن کوچک مورد توجه قرار گرفته‌اند.

به گزارش «فلزات‌آنلاین» و به نقل از عصر مس، رضا اشر فسمنانی، عضو کمیسیون معادن اتاق ایران معتقد است نباید از مزیت‌های اقتصادی معادن کوچک غافل شد.

امروزه در ایران این معادن بزرگ هستند که سهم غالب تولید ناخالص داخلی را در دست دارند. در عین حال که تمامی مزیت‌های اقتصادی معادن بزرگ قابل مشاهده است نمی‌توان از معادن کوچک دست کشید و آنان را فراموش کرد.

معادن کوچک در گذشته به «Family mining» معروف بودند. در آمریکا و کشورهایی مانند آلمان و انگلستان که سابقه معدن‌کاری طولانی دارند، خانواده‌های معدن‌کار بسیاری دیده می‌شوند که معادن کوچک را مورد بهره‌برداری قرار می‌دادند. «Family mining» آن‌چنان کوچک بودند که حتی با تعداد سه تا چهار نفر هم می‌شد آن‌ها را اداره کرد.

برای مثال در آن زمان استخراج معادن طلا در ایالاتی چون کالیفرنیا رواج داشت اما به‌طورکل معادن فلزی دیگری هم به چشم می‌خورد که به صورت «Family mining» اداره می‌شد.

آنچه مزیت استخراج از معادن کوچک را در سال‌های اخیر معنادار کرده پیشرفت تکنولوژی در استخراج معادن است. زمانی مجبور بودند برای استخراج، تمامی امکانات را در یکجا جمع‌آوری کنند اما با تغییر تکنولوژی این امکان به وجود آمد که معادن کوچک نیز بازده بالایی داشته باشند.

از سوی دیگر در بسیاری از مناطق ایران که معادن یافت می‌شوند زیربناهای لازم وجود ندارد و اگر بتوان در مقیاس‌های کوچک به بهره‌برداری دست زد، نیاز به ایجاد زیربنا وجود نخواهد داشت. از این جهت معادن کوچک مزیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند. چراکه در تکنولوژی‌های نوین استخراج و تغلیظ مواد معدنی به جای آن‌که به تجهیزات به شکل ایستا در مکان استخراج قرار گیرند به‌صورت متحرک «Mobile» از آن‌ها استفاده می‌شود.

این فکر از آنجا شکل گرفت که بعد از پایان یافتن ذخیره معدن که ممکن بود بیش از پنج سال به درازا نکشد با امکاناتی زیربنایی و تجهیزات عظیم چه باید کرد. صاحبان سرمایه کوچک نیز تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری در این معادن از خود نشان می‌دهند.

معادن کوچک محتاج سرمایه‌گذاری بالایی نیست و بعد از اتمام کار که مدت زمان زیادی هم نخواهد بود این فرصت را در اختیار سرمایه‌گذار قرار خواهد داد که سرمایه خود را در گردش قرار دهد و به احتمال زیاد دوباره در معدن کوچک دیگری سرمایه‌گذاری کند.

برخی از این سرمایه‌گذاران با ایجاد چند معدن کوچک در کنار هم وارد مدار تولید می‌شوند. در حقیقت این افراد با استخراج از چند معدن کوچک که در نزدیکی هم قرار دارند، شروع به استخراج مواد معدنی از یک منطقه معدنی می‌کنند. یکی از این معادن که استعداد بالاتری دارد به عنوان محور قرار می‌گیرد تا ذخایر دیگر معادن در آن به کنسانتره تبدیل شود و همین معدن که احتمالا به زیرساخت‌ها نزدیک‌تر است از مابقی معادن پشتیبانی می‌کند.