طبق پیش‌بینی‌های انجام شده حجم تقاضا برای هیدروژن تجدیدپذیر و برق پاک در گذار به فولاد سبز در کشورهای اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ با افزایش چشمگیری همراه می‌شود و سهم استفاده از آن در صنعت مذکور به حدود ۲۰ درصد خواهد رسید.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از پایگاه خبری «Hydrogeninsight»، با توجه به اینکه صنعت فولاد در اتحادیه اروپا حدود ۵ درصد از میزان کل انتشار کربن تولیدی در این اتحادیه را به خود اختصاص داده است، از همین رو سهم میزان انتشار کربن در صنعت مذکور تا سال ۲۰۳۰ باید همگام با طرح‌ تدوین شده در خصوص کاهش انتشار گازهای گل‌خانه‌ای در اتحادیه نامبرده شده حداکثر ۵۵ درصد کاهش پیدا کند.

طبق ارزیابی‌های انجام شده، در راستای دستیابی به هدف‌گذاری‌های تعیین شده در اتحادیه اروپا برای گذار به سمت انرژی‌های سبز، پیش‌بینی می‌شود حجم تقاضا برای برق پاک و هیدروژن تجدیدپذیر در بخش فولاد سبز روندی صعودی به خود بگیرد.

بر اساس داده‌های منتشر شده از سوی موسسه «LeadIT’s Green Steel Tracker»، سهم استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و سوخت هیدروژن در تولید فولاد اولیه به روش آهن احیا مستقیم در اتحادیه اروپا روندی صعودی به خود خواهد گرفت.

بررسی‌های انجام شده نشان‌ می‌دهد، حرکت به سمت اجرای فرایند کربن‌زدایی در بخش تولید فولاد اتحادیه اروپا مستلزم افزایش قابل‌توجه حجم تقاضا برای برق پاک، به ویژه هیدروژن تجدیدپذیر خواهد بود. اگر گذار به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر در صنعت فولاد مطابق با زمان‌بندی تعیین شده انجام شود، نیاز به ارائه ارزیابی‌های دقیقی از حجم تقاضا برای برق پاک به وجود خواهد آمد.

ناگفته نماند اجرای هدف‌گذاری‌های تعیین شده در صنعت فولاد اتحادیه اروپا باید با پیشرفت‌‌ها و تحولات به دست آمده در بخش انرژی و سایر بخش‌های صنعتی هم‌سو باشد.

در همین راستا، دو سناریو برای گذار به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر در صنعت فولاد اتحادیه اروپا ارائه شده است. در سناریوی نخست، فرض بر این خواهد بود که از هیچ قراضه‌ای در تولید فولاد استفاده نخواهد شد. در سناریوی دوم، پیش‌بینی شده است که سهم استفاده از قراضه در صنعت فولاد اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰ درصد برسد. به علاوه، دو سناریو برای تولید فولاد سبز در اتحادیه اروپا پیش‌بینی شده است. در سناریو نخست، زنجیره ارزش فولاد در اتحادیه مذکور باید اتکای خود به استفاده از هیدروژن تجدیدپذیر را افزایش دهد. در سناریو دوم و در صورت نیاز بیشتر به استفاده از هیدروژن تجدیدپذیر، باید این سوخت از منابعی غیر از اتحادیه اروپا تامین شود.

ناگفته نماند در صورتی که تمام پروژه‌های مبتنی بر فولاد سبز در اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۴۵ نیاز خود به استفاده از انرژی را از طریق برق تجدیدپذیر تامین کند و از هیچ گونه قراضه‌ای نیز در فرایند تولید فولاد استفاده نشود، به سالانه حدود ۱۳۵ تراوات ساعت انرژی تجدیدپذیر نیاز خواهد بود.

برآوردهای انجام شده نشان می‌دهد که در صورت استفاده نکردن از قراضه در تولید فولاد، حجم تقاضا برای هیدروژن سبز در اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰، به ۱٫۷ تراوات ساعت انرژی و تا سال ۲۰۴۵، به ۱٫۹ تراوات ساعت انرژی افزایش خواهد یافت. رقم پیش‌بینی شده حدود ۱۹ درصد از اهداف تعیین شده اتحادیه اروپا برای تولید داخلی هیدروژن تجدیدپذیر و یک سوم از تولید فولاد در این اتحادیه در زمان حال را پوشش می‌دهد.

تفاوت‌های قابل‌توجه پیش‌بینی شده در تامین نیاز به انرژی در هر دو سناریو اعلام شده، نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و تولیدکنندگان فولاد باید برای تامین حجم تقاضای برق پاک در بخش‌های مختلف صنعت فولاد و دستیابی به اهداف تعیین شده در راستای اجرای فرایند کربن‌زدایی هماهنگی‌های بیشتری داشته باشند.

در پایان می‌توان بیان کرد که استراتژی‌های تدوین شده برای تولید فولاد سبز از سوی بسیاری از فولادسازان، به مواردی همچون چگونگی قیمت‌گذاری انرژی‌های تجدیدپذیر و هیدروژن سبز، شفافیت بیشتر شرکت‌ها در ارزیابی و امکان‌سنجی اجرای پروژه‌های سبز، اطمینان از زمان‌بندی اجرای پروژه‌ها، بررسی وضعیت وجود زیرساخت‌های عرضه کافی برای پاسخگویی به حجم تقاضا و ارائه قیمت‌های رقابتی در بازار بستگی خواهد داشت.

انتهای پیام//