در حوزه تولید و بحث ورق فولادی، با تبدیل کالا به اقلام سرمایه بر، مشکلات اصلی به تولیدکننده باز می‌گردد و نه مصرف‌کننده. نیاز به سرمایه در گردش از آغاز سال ۹۷ تاکنون ۳ برابر شده؛ بنابراین خواه یا ناخواه بحث کمبود نقدینگی مطرح است. با ورود مقوله کمبود نقدینگی، موضوع منابع تامین سرمایه در گردش در اولویت قرار می‌گیرند. صادرات به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین راه‌های تامین این اولویت در کنار فروش داخلی مطرح است .متاسفانه در ماه های اخیر، صدمات جبران ناپذیری به صادرات وارد شده بنابراین باید باور کنیم که تمام ایران یک شرکت سهامی عام است. همه باید تلاش کنند تا با عرضه تولیدات واحدهای کشور به سراسر دنیا، موجبات ارزآوری کشور فراهم شود. با ورود پول به کشور، سرمایه در گردش کل نظام اقتصادی ایران تامین خواهد شد، بنابراین طبیعی است که تحت تاثیر این امر نه تنها وضعیت واحدها و مصرف‌کننده، بلکه بانک ها نیز بهبود خواهد یافت.
باید باور ملی به بحث صادرات تغییر کند تا ایران، برندجهانی و منطقه شود. پذیرش عرضه از دیگر معضلات صنعت است؛ از دلایل ورود به دوران رکود، می‌توان کاهش ارزش پول ملی و در نتیجه کاهش قدرت خرید را می توان نام برد. در نتیجه آن میزان مصرف محصولات کاهش و شرکت‌ها نیز ظرفیت تولیدی خود را خواهند کاست. تغییر اولویت‌های مصرف‌کننده، چرخه اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد که موجبات معضلاتی مانند بیکاری را فراهم می‌کند.
اهم مشکلات در صادرات، نبود زیرساخت حمل و نقل بوده که طی سال گذشته نیز بسیار با توجه به بحث افق چشم‌انداز ۱۴۰۴ مورد بررسی قرار گرفته است. از دیگر موارد صادرات بحث برندینگ به‌شمار می‌رود. متاسفانه دولت از حداکثر ابزار سیاسی و تجاری خود در مقوله برندینگ استفاده نکرده است. وجود تحریم ها به دو صورت خرید و فروش و بحث مالی از دیگر عوامل مشکلات صادرات محسوب می‌شوند. خرید مواد با هزینه بالا و فروش با هزینه‌های کم، مشکلات متعددی را برای واحدهای تولیدی کشور ایجاد کرده است.
نفت در تعاملات تجاری صرفا نباید کالای فروشی ایران باشد و محصولات دیگری مانند فولاد و قطعات تولیدی نیز مورد توجه قرار گیرند؛ بنابراین رویکرد اصلی تجارت بین‌الملل باید کالا در برابر کالا باشد. تحقق این مهم بدون شک دشواری‌های خود را به همراه داشته و نیازمند برنامه‌ریزی منسجم است.
بالا بودن قیمت تمام شده واحدهای تولیدی از دیگر معضلات گفته شد؛ به نحوی که ادامه این روند در وضعیت فعلی صرفا به ضرر تولیدکننده خواهد بود. با بالارفتن قیمت‌های داخلی، مزیت رقابتی افت پول ملی در تجارت بین‌المللی نیز از میان خواهد رفت. افزایش قیمت در حوزه‌های مواد اولیه و حمل و نقل از موارد مشهود آن به‌شمار می‌رود.
تعاملات داخلی کشور موضوع بسیار مهمی محسوب می‌شود؛ به نحوی که با همسویی و همکاری بیشتر واحدهای داخلی کشور در عرصه بین‌الملل امکان توسعه و پیشرفت کشور فراهم خواهد شد.
آیا واحدهای تولیدی کشور اقداماتی را در راستای هم‌افزایی انجام می‌دهند؟
متاسفانه واحدهای تولیدی در کشور به‌شدت و به کثرت وارد رقابت منفی با یکدیگر در بازارهای خارجی می‌شوند و این در حالی است که به‌جای تکمیل ظرفیت‌های خالیِ موجود در کشور، به سهم‌های یکدیگر نیز دخل و تصرف می‌کنند؛ این اقدامات اغلب توسط واسطه‌گران و بعضی تولیدکنندگان صورت می‌گیرد. وجود هایپر مارکت‌های تخصصی فولاد با نگاه صادرات محور می‌تواند از مهم‌ترین راهکارهای کشور در مقوله فولاد به شمار رود؛ اقدامی که علاوه بر بهبود صادرات موجبات توسعه و پیشرفت داخلی را نیز موجب خواهد شد.
شرکت صنعت ورق آرین پاژ با شروع فعالیت خود از حدود ۲ سال قبل علاوه بر موفقیت های داخلی، با کاهش هزینه و افزایش درآمد، نیازهای واقعی مشتریان را شناسایی کرد. در حوزه صادرات نیز مشکلات سرمایه در گردش وجود دارد که فرآیند زمان‌بری به‌شمار می‌رود؛ بنابراین بانک‌ها باید بدین باور برسند که تولیدکنندگان داخلی نمی‌توانند با وثیقه ملکی به موضوع صادرات ورود کنند. بنگاهداری ملکی، در حوزه و تخصص تولیدکنندگان نیست، مشکلات بانک‌ها نیز متاثر از این قضیه خواهد بود بنابراین با اعتماد به برنامه شرکت‌ها باید موجبات خودباوری ایجاد شود. تغییر نگاه بانک‌ها در راستای حل مشکلات تامین تجهیزات و قطعات نیز باید مورد توجه قرار گیرند. تحریم داخلی به‌دلیل نداشتن مطالعات کافی در موضوع صادرات به وجود آمده که در کنار تحریم خارجی مشکلات کشور را تشدید کرده است. بنابراین شرکت‌ها نباید صرفا تولیدکننده و نه واسطه گر باشند بلکه باید با داشتن اطلاعات کافی هر دو موضوع مذکور، موجبات کار تلفیقی را بیش از پیش فراهم کنند.
مهم‌ترین مشکلات حوزه صنعت فولاد کشور را چه می‌دانید؟
در حوزه تولید و بحث ورق فولادی، با تبدیل کالا به اقلام سرمایه بر، مشکلات اصلی به تولیدکننده باز می‌گردد و نه مصرف‌کننده. نیاز به سرمایه در گردش از آغاز سال ۹۷ تاکنون ۳ برابر شده؛ بنابراین خواه یا ناخواه بحث کمبود نقدینگی مطرح است. با ورود مقوله کمبود نقدینگی، موضوع منابع تامین سرمایه در گردش در اولویت قرار می‌گیرند. صادرات به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین راه‌های تامین این اولویت در کنار فروش داخلی مطرح است.
متاسفانه در ماه های اخیر، صدمات جبران ناپذیری به صادرات وارد شده بنابراین باید باور کنیم که تمام ایران یک شرکت سهامی عام است. همه باید تلاش کنند تا با عرضه تولیدات واحدهای کشور به سراسر دنیا، موجبات ارزآوری کشور فراهم شود. با ورود پول به کشور، سرمایه در گردش کل نظام اقتصادی ایران تامین خواهد شد، بنابراین طبیعی است که تحت تاثیر این امر نه تنها وضعیت واحدها و مصرف‌کننده، بلکه بانک ها نیز بهبود خواهد یافت. باید باور ملی به بحث صادرات تغییر کند تا ایران، برندجهانی و منطقه شود. پذیرش عرضه از دیگر معضلات صنعت است؛ از دلایل ورود به دوران رکود، می‌توان کاهش ارزش پول ملی و در نتیجه کاهش قدرت خرید را می توان نام برد.
در نتیجه آن میزان مصرف محصولات کاهش و شرکت‌ها نیز ظرفیت تولیدی خود را خواهند کاست. تغییر اولویت‌های مصرف‌کننده، چرخه اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد که موجبات معضلاتی مانند بیکاری را فراهم می‌کند. اهم مشکلات در صادرات، نبود زیرساخت حمل و نقل بوده که طی سال گذشته نیز بسیار با توجه به بحث افق چشم‌انداز ۱۴۰۴ مورد بررسی قرار گرفته است. از دیگر موارد صادرات بحث برندینگ به‌شمار می‌رود. متاسفانه دولت از حداکثر ابزار سیاسی و تجاری خود در مقوله برندینگ استفاده نکرده است.
وجود تحریم ها به دو صورت خرید و فروش و بحث مالی از دیگر عوامل مشکلات صادرات محسوب می‌شوند. خرید مواد با هزینه بالا و فروش با هزینه‌های کم، مشکلات متعددی را برای واحدهای تولیدی کشور ایجاد کرده است. نفت در تعاملات تجاری صرفا نباید کالای فروشی ایران باشد و محصولات دیگری مانند فولاد و قطعات تولیدی نیز مورد توجه قرار گیرند؛ بنابراین رویکرد اصلی تجارت بین‌الملل باید کالا در برابر کالا باشد. تحقق این مهم بدون شک دشواری‌های خود را به همراه داشته و نیازمند برنامه‌ریزی منسجم است.
بالا بودن قیمت تمام شده واحدهای تولیدی از دیگر معضلات گفته شد؛ به نحوی که ادامه این روند در وضعیت فعلی صرفا به ضرر تولیدکننده خواهد بود. با بالارفتن قیمت‌های داخلی، مزیت رقابتی افت پول ملی در تجارت بین‌المللی نیز از میان خواهد رفت. افزایش قیمت در حوزه‌های مواد اولیه و حمل و نقل از موارد مشهود آن به‌شمار می‌رود. تعاملات داخلی کشور موضوع بسیار مهمی محسوب می‌شود؛ به نحوی که با همسویی و همکاری بیشتر واحدهای داخلی کشور در عرصه بین‌الملل امکان توسعه و پیشرفت کشور فراهم خواهد شد.
آیا واحدهای تولیدی کشور اقداماتی را در راستای هم‌افزایی انجام می‌دهند؟
متاسفانه واحدهای تولیدی در کشور به‌شدت و به کثرت وارد رقابت منفی با یکدیگر در بازارهای خارجی می‌شوند و این در حالی است که به‌جای تکمیل ظرفیت‌های خالیِ موجود در کشور، به سهم‌های یکدیگر نیز دخل و تصرف می‌کنند؛ این اقدامات اغلب توسط واسطه‌گران و بعضی تولیدکنندگان صورت می‌گیرد. وجود هایپر مارکت‌های تخصصی فولاد با نگاه صادرات محور می‌تواند از مهم‌ترین راهکارهای کشور در مقوله فولاد به شمار رود؛ اقدامی که علاوه بر بهبود صادرات موجبات توسعه و پیشرفت داخلی را نیز موجب خواهد شد.
شرکت صنعت ورق آرین پاژ با شروع فعالیت خود از حدود ۲ سال قبل علاوه بر موفقیت های داخلی، با کاهش هزینه و افزایش درآمد، نیازهای واقعی مشتریان را شناسایی کرد. در حوزه صادرات نیز مشکلات سرمایه در گردش وجود دارد که فرآیند زمان‌بری به‌شمار می‌رود؛ بنابراین بانک‌ها باید بدین باور برسند که تولیدکنندگان داخلی نمی‌توانند با وثیقه ملکی به موضوع صادرات ورود کنند.
بنگاهداری ملکی، در حوزه و تخصص تولیدکنندگان نیست، مشکلات بانک‌ها نیز متاثر از این قضیه خواهد بود بنابراین با اعتماد به برنامه شرکت‌ها باید موجبات خودباوری ایجاد شود. تغییر نگاه بانک‌ها در راستای حل مشکلات تامین تجهیزات و قطعات نیز باید مورد توجه قرار گیرند. تحریم داخلی به‌دلیل نداشتن مطالعات کافی در موضوع صادرات به وجود آمده که در کنار تحریم خارجی مشکلات کشور را تشدید کرده است. بنابراین شرکت‌ها نباید صرفا تولیدکننده و نه واسطه گر باشند بلکه باید با داشتن اطلاعات کافی هر دو موضوع مذکور، موجبات کار تلفیقی را بیش از پیش فراهم کنند.
