دونالد ترامپ، رئیس جمهور جدید آمریکا اخیرا طی اظهاراتی اعلام کرده است که با افزایش حفاری از چاههای نفت در آمریکا، تولید نفت سه میلیون بشکه در روز افزایش را تجربه خواهد کرد. از همین رو، این اقدام روند نزولی قیمت کالاها و در نتیجه کاهش نرخ تورم در این کشور را به دنبال خواهد داشت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از نشریه «Forbes»، به گفته شماری از تحلیلگران، با توجه به اینکه بیشتر حفاریهای مربوط به چاههای نفت در زمینهای با مالکیت بخش خصوصی انجام میشود، بنابراین دولت فدرال تاثیر اندکی بر نرخ حفاری چاههای نفت در این کشور دارد. طبق پیشبینی شمار دیگری از تحلیلگران، میزان تولید نفت شیل آمریکا در آینده نزدیک افزایش قابلتوجهی را تجربه خواهد کرد.
یکی از کارشناسان فعال در صنعت نفت و گاز آمریکا در همین رابطه بیان کرد: میزان تولید نفت شیل ایالات متحده آمریکا طی سالهای ۲۶-۲۰۲۵ به اوج خود خواهد رسید و پس از آن با یک روند ثبات نسبی همراه خواهد شد.
وی معتقد است با توجه به مشخص نبودن چشمانداز سرانه بخش نفت در بازه زمانی مذکور در آمریکا، به نظر حفظ روند افزایشی تولید نفت شیل با تصور ثبات قیمتها کار بسیار دشواری خواهد بود.
در رابطه با قصد دولت آتی ترامپ به منظور افزایش تولید نفت شیل آمریکا، میتوان مطرح کرد که اگرچه دولت وی افزایش مجوز صدور حفر چاههای نفت اجارهای و کاهش هزینههای صدور مجوزهای نظارتی را در دستور کار خود قرار خواهد داد که البته اقدامی پسندیده است اما با این حال افزایش تولید سه میلیون بشکه نفت شیل در روز و آن هم در کوتاهمدت، کمی دور از انتظار و غیرمحتمل به نظر میرسد.
ناگفته نماند تحقق افزایش میزان تولید نفت شیل آمریکا از چاههای نفت مستقر در خلیج مکزیک یا ایالت آلاسکا که در دستور کار قرار گرفته است، سالها به طول خواهد انجامید و همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، بیشتر حفاری چاههای نفت شیل در زمینهای متعلق به بخش خصوصی انجام میشود.
البته باید عنوان کرد که افزایش چشمگیر تولید نفت شیل آمریکا در آینده نزدیک، بنا به دلایلی که پیشتر مطرح شد، در هالهای از ابهام قرار دارد. طبق آمار ارائه شده از سوی سازمانهای مسئول، میزان سرعت افزایش ظرفیت تولید نفت شیل آمریکا در سالهای اخیر با کندی همراه بوده است. از دلایل این کاهش سرعت میتوان به سقوط قیمت نفت در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ و سپس افت قیمت آن در زمان آغاز شیوع ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ اشاره کرد.
یکی دیگر از علل این مسئله، فشار سرمایهگذارانی بوده که به شرکتهای تولیدکننده نفت اعلام کرده بودند به دلیل افت قیمت نفت، حجم سرمایهگذاریها کاهش خواهد یافت و این مسئله موجب شد پرداخت بدهی شرکتها همزمان با پرداخت سود سهامداران با مشکل مواجه شود.
شماری از منابع آگاه در همین راستا عنوان کردند: بعضی از شرکتهای حفاری نفت از شرکتهای حفاری دیگر درخواست کردهاند تا میزان تولید نفت خود را به حدی افزایش ندهند تا قیمت این سوخت فسیلی با روند کاهشی همراه شود.
نوسانات قیمت نفت شیل آمریکا از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴
برای بررسی این استدلال که تولید نفت شیل آمریکا بدون توجه به سیاستهای دولت آتی این کشور در حال افزایش بوده، نیاز به ارزیابی دقیقتری است. در همین راستا، میتوان دو مسئله مهم را مطرح کرد. نخست اینکه افزایش تولید نفت شیل و سپس تثبیت سطح تولید در چاههای نفت آمریکا، نیازمند حجم سرمایهگذاری بسیار زیادی است. دوم اینکه به نظر میرسد کند شدن اخیر سرعت میزان تولید نفت شیل آمریکا، احتمالا روند افزایشی قابلتوجهی را در آینده نزدیک به دنبال خواهد داشت. از بسیاری از جهات، وضعیت فعلی در بخش تولید نفت شیل آمریکا مشابه شرایط ایجاد شده در همین بخش در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ است؛ به همین دلیل نیز نمیتوان پیشبینی دقیقی را برای آن ارائه داد.
علاوهبراین، باید این مسئله را یادآور شد که افزایش قیمت نفت، تنها عامل تاثیرگذار در افزایش میزان تولید این سوخت فسیلی نخواهد بود. در همین رابطه، عوامل دیگری همچون حجم سرمایهگذاریها، نوسانات بهرهوری و بهبود شرایط مدیریت عملیاتی شرکتهای استخراجکننده باید در نظر گرفته شوند. آنطور که به نظر میرسد، همواره افزایش قیمت نفت با روند صعودی تولید این سوخت فسیلی مدیریت شده است و پیشبینی میشود این روند همچنان ادامه داشته باشد.
یک مسئله دیگر که ذکر آن خالی از لطف نیست، اینکه سرعت رشد تولید نفت شیل آمریکا در حال حاضر بسیار کندتر از سرعت رشد تولید این سوخت فسیلی در اوایل دهه ۲۰۱۰ است. بنابراین ممکن است اینگونه تصور شود که وضعیت فعلی، منجر به افزایش تولید نفت شیل در کوتاهمدت خواهد شد.
یکی از موارد مهمی که در رابطه با ارائه پیشبینیهای بلندمدت میتوان بیان کرد، این است که ارائه یک چارچوب و بازه زمانی و تفسیر بیش از اندازه آن برای کوتاهمدت ممکن است از سوی مخاطبان یک پیشبینی بلندمدت تلقی شود.
البته عامل دیگری هم باید در رابطه با تولید نفت شیل آمریکا در نظر گفته شود و آن این است که فرایند ادغام و اکتساب میان شرکتهای تولیدکننده نفت موجب میشود تا ظرفیت تولید نفت شرکت آسیب دیده که سهام آن واگذار خواهد شد، در مدت زمانی مشخص با روندی نزولی همراه باشد. از سوی دیگر، تعداد اندکی از تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا به بهانه استقرار دولت جدید آمریکا ظرفیت تولید خود را کاهش دادهاند که این مسئله هم تاثیر بسیار ناچیزی بر کاهش میزان تولید نفت شیل در این کشور حتی به صورت موقت خواهد گذاشت.
کاهش میزان تولید نفت که از سوی برخی تحلیلگران بازار به عنوان یک اقدام بلندمدت تفسیر میشود، موضوع جدیدی در صنعت نفت نیست. پیشتر برخی از مدافعان و تحلیلگران افزایش میزان تولید نفت، کاهش تولید نفت جهانی و افت ظرفیت نفت عربستان سعودی را به عنوان اقدامی بلندمدت تلقی کرده بودند. در همین رابطه، زمانی که قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ سقوط کرد، شماری از تحلیلگران بازار استدلال کردند که کاهشهای قیمت نفت ناشی از آن، روند افزایش تولید این سوخت در بلندمدت را در پی دارد که البته پس از گذشت مدت زمانی عکس این مسئله ثابت شد.
یکی دیگر از شاخصهایی که در رابطه با پیشبینی افزایش قابلتوجه ظرفیت تولید نفت شیل آمریکا باید در نظر گرفته شود، بررسی نرخ بهرهبرداری از ذخایر چاههای نفت است. طبق ارزیابیهای انجام شده، میزان ذخایر قابل بهرهبرداری نسبت به نرخ تولید نفت شیل، در مجموع روند رو به رشدی را به ثبت رسانده است. در همین رابطه، میزان حجم ذخایر قابل برداشت نفت شیل نسبت به میزان نرخ تولید آن در مقایسه با حجم ذخایر نفتی دیگر در این کشور افزایشی بوده است.
نسبت نرخ تولید نفت شیل در مقایسه با میزان نرخ قابل برداشت از ذخایر این سوخت فسیلی در آمریکا
واقعیت امر این است که بسیاری از ذخایر نفتی آمریکا اگرچه به مرحله بهرهبرداری رسیدهاند اما هنوز وارد فاز توسعهای نشدهاند. به همین دلیل، چنین مسئلهای تا حد زیادی نشان میدهد استفاده از روشهای استخراج نوین در افزایش ظرفیت تولید نفت شیل تاثیر مستقیمی میگذارد. طبق گزارش ارائه شده از سوی اداره اطلاعات انرژی آمریکا، حجم ذخایر قطعی و منابع تخمینی این کشور در ۱۰ سال گذشته نسبت به نرخ بهرهبرداری از چاههای نفت آمریکا، حدود ۴٫۴ درصد در سال رشد را به ثبت رسانده است.
مقایسه حجم ذخایر قطعی و منابع تخمینی نفت آمریکا
در پایان باید عنوان کرد که طبق ارزیابیهای انجام شده، بعید به نظر میرسد توسعه ذخایر نفتی طی دهه آینده با همان سرعتی که در ۱۰ سال گذشته توسعه یافته است، انجام شود اما تجربه ثابت کرده که به دلیل نقش برجسته صنعت گاز و نفت در اقتصاد این کشور، توسعه ذخایر دو سوخت فسیلی مذکور همواره یکی از اهداف اصلی دولتهای آمریکا در بلندمدت در نظر گرفته شده است. با این اوصاف، طرح مسائلی مانند افزایش میزان تولید نفت شیل در آینده نزدیک که کاهش مصرف و انتشار گازهای گلخانهای را در پی خواهد داشت، درست همانند موضوعات مشابهی که در ۵۰ سال گذشته در رابطه با صنعت نفت و گاز مطرح شده، ممکن است تنها در حد یک تئوری باقی بماند.
انتهای پیام//