آلمان در نظر دارد که ساختار مصرف انرژی خود را تا سال ۲۰۳۰ تغییر دهد؛ بر این اساس، نیروگاه‌های گازی و انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کامل نیروگاه‌های هسته‌ای و زغال‌سنگ‌سوز آن می‌شود. در حال حاضر، نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز و هسته‌ای آلمان، بیش از نیمی از انرژی مورد نیاز این کشور را تامین می‌کنند.
به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی «فلزات‌آنلاین»، آلمان در حال آماده‌سازی برای افزایش طولانی مدت مصرف گاز طبیعی خود طی ۲ دهه پیش رو است که سیاستی، خلاف توصیه دولت آمریکا مبنی بر کاهش خرید انرژی از روسیه محسوب می‌شود.
گاز، به عنوان یکی از جایگزین‌های اصلی انرژی، مد نظر آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان قرار دارد تا در زمان تعطیلی نیروگاه‌های هسته‌ای و زغال‌سنگ منبع اصلی انرژی مورد نیاز آلمان باشد. این نیروگاه‌ها در حال حاضر تامین‌کننده بیش از نیمی از برق آلمان هستند.
اگر چه دولت آلمان تلاش می‌کند تا همزمان به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر نیز حرکت کند، فعالان و سرمایه‌گذاران حوزه انرژی معتقدند برای توازن در شبکه برق، به گاز بیشتری نیاز خواهد بود تا افت انرژی در مزارع بادی و خورشیدی را جبران کند.
این چشم‌انداز، کمک می‌کند تا ماهیت تصمیم مرکل در خصوص ساخت خط لوله نورد استریم ۲ (Nord Stream 2) از روسیه و تشویق مجتمع‌های جدید برای واردات بیشتر LNG بیش از پیش روشن شود.
طی سال‌های آتی آلمان شاید به منابع گاز بیشتری نیاز داشته باشد تا جبران تعطیلی نیروگاه‌های مستهلک برق این کشور نیز باشد؛ به ویژه اینکه هم اکنون نیز در مورد عزم آلمان برای سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیارد یورویی در زمینه سوخت‌های پاک تردیدهای جدی وجود دارد. در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد تامین انرژی در آلمان از منابع تجدیدپذیر نظیر نیروگاه‌های خورشیدی و بادی انجام می‌شود. نمودار شماره ۱، توزیع منابع تامین انرژی در این کشور را نشان می‌دهد.
ترور سیکورسکی، مدیر بخش گاز طبیعی، کربن و زغال‌سنگ موسسه مطالعات انرژی در این‌خصوص به خبرگزاری بلومبرگ می‌گوید: حداقل در کوتاه‌مدت باید تقاضای اضافی برای گاز طبیعی صورت گیرد تا کمبود زغال‌سنگ جبران شود. به همین دلیل دولت آلمان در مورد خط لوله نورد استریم ۲ مصر است.
عوامل متعددی در میزان نیاز آلمان به گاز طبیعی و زمانی که این نیاز وجود دارد دخیل هستند. شاید مهم‌ترین آن‌ها ابهام در مورد زمان تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ و اولویت در تعطیلی نیروگاه‌های مختلف باشد. عوامل دیگری نیز نظیر هزینه سرسام‌آور سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و عدم اطمینان کافی دولت نسبت به جبران موقت کمبود مورد نیاز شبکه برق از کشورهای همسایه سایر عامل محدودکننده هستند.
یکی از زمینه‌هایی که در این میان معادلات را پیچیده می‌کند، اختلاف در برآورد تحلیل‌گران، به ویژه افق‌های مختلف پیش‌بینی است. با این وجود، تقریبا تمام پیش‌بینی‌ها حاکی از رشد تقاضای گاز آلمان است؛ برخی تا حد چند درصد رشد را در نظر می‌گیرند و برخی نظیر موسسه توسعه نیروگاهی آلمان، ۲ برابر شدن میزان تقاضا را مطرح می‌کنند.
روسیه در حال حاضر حدود یک‌سوم گاز اروپا را تامین می‌کند، البته کشورهای شرق اروپا به واسطه نزدیکی به روسیه وابستگی بیشتری به آن دارند. در این میان، فنلاند، بلاروس، بلغارستان و صربستان بیش از سه‌چهارم گاز خود را از روسیه تامین و کشورهای پیشروی اقتصاد اروپا نظیر آلمان و فرانسه و همسایگان آن‌ها اتریش، سوئیس و ایتالیا بین یک‌پنجم تا نیمی از گاز خود را از روسیه وارد می‌کنند.
