دبیر انجمن زغالسنگ ایران، از عمده مشکلات معدنکاران زغالسنگ را نابرابری قیمت داخلی با قیمت بازارهای جهانی دانست و گفت: در حال حاضر قیمت جهانی زغالسنگ دو برابر قیمت بازارهای داخلی است و این امر تمایل معدنکاران را به صادرات افزایش می‌دهد، اما به دلیل اینکه قراردادهای بلندمدت با ذوب آهن دارند مجبور هستند به تعهد خود عمل کنند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین»، سعید صمدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به انواع زغالسنگ تولیدی در کشور گفت: ۸۰ درصد از زغالسنگ تولیدی در ایران از نوع کک‌شو است که پس از استخراج و فراوری به کارخانه‌های کک‌سازی و یا به شرکت ذوب آهن تحویل داده می‌شود، زیرا عمده مصرف‌کننده آن شرکت ذوب آهن است که ۹۰درصد از زغالسنگ کک‌شو را مصرف می‌کند.
وی ادامه داد: زغالسنگ حرارتی برای حرارت مورد استفاده قرار می‌گیرد، به دلیل اینکه در کشور، انرژی گاز با قیمت پایین عرضه می‌شود، بنابراین به زغالسنگ حرارتی توجه نمی‌شود. این در حالی است که زغالسنگ در دنیا، یک منبع اصلی برای تامین انرژی است. طبیعتا محصولی که در کشور مصرفی نداشته باشد، پس از استخراج بحث صادرت آن مطرح می‌شود.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران با بیان اینکه صــادرات زغال‌سنــگ خام متالــوژی توجیــه اقتصادی ندارد، افزود: زغالسنگهای صادراتی از نوع کنسانتره هستند؛ زیرا زغالسنگ خام دارای درصد ناخالصی بالایی بوده و پس از استخراج بین ۳۰ تا ۴۰ درصد ناخالی دارند، بنابراین قابل استفاده نیستند. برای اینکه بتوان آن را در کوره‌های کک‌سازی مورد استفاده قرار دهیم، باید خاکستر زغال را به زیر ۱۰ درصد کاهش داد.
وی ادامه داد: کارخانه زغال‌شویی به اندازه کافی در کشور وجود دارد، برخی از این کارخانه‌ها با ظرفیت پایین مشغول به فعالیت هستند. بنابراین ما با مشکل کمبود کارخانه زغال‌شویی در کشور مواجه نیستیم و تمام معدنکاران، زغال خود را تحویل زغال‌شویی‌ها می‌دهند. معمولا صادرات پس از مرحله زغال‌شویی صورت می‌گیرد.
صمدی اظهار کرد: ممکن است برخی از معدنکاران زغالسنگ کک‌شو را نیز صادر کنند؛ زیرا دولت صادرات آن را ممنوع نکرده و آن‌ها نیز برای واردات ماشین‌آلات نیاز به ارز دارند.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران معتقد است: اگر تولید زغالسنگ کک‌شو افزایش یابد، احتمال صادرات این نوع محصول نیز وجود دارد.
صمدی با بیان اینکه صادرات زغالسنگ از نوع حرارتی است، افزود: زغالسنگهای حرارتی از لحاظ ماهیت قابلیت کک شو ندارند. اگر زغال‌سنگی که از معدن استخراج می‌شود از نوع حرارتی باشد، دیگر قابلیت کک‌شو متالوژی ندارد.
وی با بیان اینکه ایران وارد کننده زغالسنگ است، افزود: ایران با تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن، در حد نیاز مصرف داخلی هم زغالسنگ تولید نمی‌کند، این امر باعث شده در سال حدود ۵۰۰ هزار تن زغالسنگ به کشور وارد شود.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران یکی از عمده مشکلات معدنکاران زغالسنگ را نابرابری قیمت داخلی با قیمت بازارهای جهانی دانست و گفت: در حال حاضر قیمت جهانی زغالسنگ دو برابر قیمت بازارهای داخلی است و این امر تمایل معدنکاران را به صادرات افزایش می‌دهد، اما به دلیل اینکه قراردادهای بلندمدت با ذوب آهن دارند مجبور هستند به تعهد خود عمل کنند.
بر اساس این گزارش، در حال حاضر زغالی که در ایران تولید می‌شود از نوع زغال کک‌شو است که برای فولاد سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. حدود ۴۰۰ هزار تن زغالسنگ متفرقه (حرارتی) نیز در سال تولید می‌شود؛ اما به دلیل اینکه مصرف داخلی ندارد به خارج از کشور صادر می‌شود. در سال گذشته حدود ۴۳۰هزارتن از این محصول صادر شده است.
