صنعت الماس که زمانی نماد ثبات جاودانه بود، اکنون در وضعیتی ناپایدار قرار گرفته زیرا قیمت الماسهای طبیعی به کمترین حد خود طی سالهای اخیر رسیده است. این کاهش قیمتها ناشی از تغییر در دیدگاههای مصرفکنندگان، تحولات ژئوپلیتیکی و افزایش تولید الماسهای مصنوعی ساخته شده در آزمایشگاه (LGD) بوده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از وبسایت «mining.com»، طبق گزارش اخیر شرکت مشاورهای «McKinsey & Company»، در دوران همهگیری ویروس کرونا بازار الماس رونق گرفت اما بعد از آن این روند معکوس شد و این مسئله چالشهایی را برای فعالان این صنعت به وجود آورد که باعث شد صنعت مذکور به دنبال راهکارهایی برای تضمین پایداری در بلندمدت باشد.
در طول همهگیری ویروس کرونا، قیمت الماس به طور غیرمنتظرهای افزایش یافت. اختلالات در زنجیره تامین و تاخیر در برگزاری مراسمات ازدواج، در ابتدا موجب کاهش فروش شد اما بسیاری از مصرفکنندگانی که در خانه محبوس شده بودند، به الماس به عنوان یک سرمایهگذاری امن روی آوردند. این امر منجر به افزایش ناگهانی تقاضا و جهش قابلتوجهی در قیمتها شد.
بر اساس گزارش شرکت «McKinsey»، بازار الماس پس از بحران کرونا تصویری کاملا متفاوت را به نمایش گذاشته است. قیمتهای الماس با وجود بازگشت جوامع به حالت عادی، برگزاری مجدد مراسمات ازدواج به شکل قبل، بهبود شرایط زنجیره تامین و تغییر در تعاملات بازار کاهش یافتند.
شاخص قیمت الماس
یکی از چالشهای مهم این صنعت، رشد چشمگیر استفاده از الماسهای مصنوعی بوده است. در حالی که تشخیص این الماسها از الماسهای طبیعی با چشم غیرمسلح تقریبا غیرممکن است، به دلیل قیمتهای مناسبتر و آسیب کمتر به محیط زیست محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند.
در ۱۰ سال گذشته، مشتریان جوان بخش مهمی از تقاضا را برای سنگهای قیمتی تشکیل میدادند اما امروزه به دنبال گزینههایی هستند که هم مقرونبهصرفهتر باشند و هم کمتر به محیط زیست آسیب برسانند.
طبق گزارش شرکت «McKinsey»، با توجه به اینکه قیمت الماسهای مصنوعی حدود ۸۰ درصد کمتر از الماسهای استخراجی است، سهم قابلتوجهی از بازار را به خود اختصاص داده و چالشهایی را برای تولیدکنندگان سنتی به وجود آورده است.
تغییر دیدگاه مشتریان
افزایش آگاهی نسبت به مسائل زیستمحیطی، اجتماعی و حکمرانی (ESG) باعث شده است مصرفکنندگان به شفافیت و پایداری منابع و نحوه تولید الماس توجه بیشتری داشته باشند. بسیاری از مصرفکنندگان قبل از خرید درخواست ارائه مدارکی را دارند که نشان دهد الماسهای موجود تحت شرایط عادلانه و با کمترین آسیب به محیط زیست استخراج شدهاند. این مسئله بیشتر در میان نسلهای جوان مشهود است که با قدرت خرید و دیدگاههای اخلاقی خود بازار جواهرات را دستخوش تغییراتی کردهاند.
نسل زد «Generation Z» پیشگام موجی از تغییرات است و محصولات اخلاقی و قابل شخصیسازی را به گزینههای سنتی ترجیح میدهد. خریداران جوانتر بیشتر تمایل دارند جواهراتی را انتخاب کنند که با ارزشهای آنها از جمله رعایت حقوق کارگران و پایداری محیط زیست همخوانی داشته باشد.
بسیاری از خریداران به پلتفرمهای دیجیتال روی آوردهاند و فروش آنلاین جواهرات لوکس رشد قابلتوجهی داشته است. در سال ۲۰۲۱، میانگین خرید آنلاین جواهرات الماس در ایالات متحده آمریکا دو هزار و ۲۰۴ دلار بود؛ در حالی که این رقم در فروشگاههای فیزیکی دو هزار و ۹۹۴ دلار گزارش شد. این آمار نشاندهنده افزایش اعتماد به معاملات دیجیتال برای خرید اقلام با ارزش است.
یکی دیگر از تغییرات مهم، خرید به منظور استفاده شخصی است. امروزه، بسیاری از مصرفکنندگان به جای انتظار برای رویدادهای مهم زندگی مانند ازدواج، جواهرات لوکس را به منظور استفاده شخصی و روزمره خریداری میکنند.
شرکتهای «Beers Group» و «Signet Jewelers» در ماه اکتبر ۲۰۲۴ کمپینی به نام «ارزش صبر کردن را دارد» راهاندازی کردند تا تقاضا برای الماسهای معدنی را در میان جوانان احیا کنند؛ بهویژه متولدین سالهای ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ که به آنها «zillennials» گفته میشود.
عوامل ژئوپلیتیکی و دولتی
یکی دیگر از چالشهای این صنعت را میتوان تنشهای ژئوپولیتیکی دانست. تحریمهایی که بر الماسهای روسی اعمال شده، زنجیره تامین جهانی را به ویژه در مورد الماسهای با ابعاد بزرگتر مختل کرده است. شرکت روسی «Alrosa» که زمانی بیشترین تولیدات الماس در جهان را به خود اختصاص داده بود، تحت تحریمهای شدید ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا قرار گرفته که باعث بروز نابسامانیهای منطقهای شده است.
شرکت «McKinsey» هشدار میدهد تا ماه مارس ۲۰۲۵، این تحریمها شدیدتر خواهد شد و الماسهایی با وزن ۰.۵ قیراط و بالاتر را هدف قرار خواهند داد که این مسئله مشکلات زنجیره تامین را تشدید خواهد کرد.
این تحولات در حالی رخ میدهد که تولید الماسهای طبیعی در حال حاضر با محدودیتهایی مواجه است. انتظار میرود که رشد عرضه همچنان در سطح پایینی باقی بماند و تا سال ۲۰۲۷، تنها یک تا ۲ درصد در سال افزایش داشته باشد که به مراتب پایینتر از روندهای گذشته است. شرکتهای معدنی بزرگ با کاهش منابع روبهرو هستند و مجبور شدهاند تا از روش استخراج روباز به پروژههای زیرزمینی پرهزینه روی بیاورند. شرکتهایی مانند «De Beers» میلیاردها دلار برای افزایش عمر معادن خود سرمایهگذاری کردهاند اما این اقدامات پرهزینه و زمانبر هستند.
مداخله دولتها نیز تاثیر زیادی بر این صنعت گذاشته است. در مناطق غنی از الماس از جمله کشور بوتسوانا، مقامات دولتی با مشارکت بیشتر در پروژههای معدنی، خواستار رعایت شیوههایی شدهاند که بر پایداری محیط زیست تاکید دارند.
با وجود این چالشها، فرصتهای مناسبی برای تولیدکنندگانی که آماده تطبیق با شرایط موجود هستند، شکل گرفته است. تولیدکنندگان میتوانند برای ایجاد تنوع در محصولات خود از الماسهای مصنوعی یا الماسهای ثانویه استفاده کنند. همچنین میتوانند با تاکید بر ارزش منحصربهفرد و ذاتی الماسهای طبیعی، جذابیت لازم را برای مصرفکنندگانی که به کمیابی و سنت اهمیت میدهند، فراهم آورند.
سرمایهگذاری در پایداری و تجارت دیجیتال نیز بازدهی خوبی را به همراه دارد زیرا مصرفکنندگان به طور فزایندهای به دنبال خرید آسان محصولاتی هستند که آسیب کمتری به محیط زیست میرسانند. با پذیرش نوآوری و هماهنگی با دیدگاههای مصرفکنندگان، صنعت الماس ممکن است راهی برای درخشش دوباره پیدا کند.
انتهای پیام//