مدیرعامل شرکت صنایع فولاد پیمان آلیاژ یزد به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان میلگردهای آلیاژی، گفت: در سال جاری پس از مراجعات فراوان به بانک‌ها و ادارات استانی برای دریافت وام کم‌بهره جهت رونق تولید، مشخص شد که هنوز بخشنامه سال جدید ابلاغ نشده و باید منتظر ابلاغ این بخشنامه باشیم و حتی پس از آن نیز ممکن است این وام به شرکت ما تعلق نگیرد.
علیرضا پویافر در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در خصوص فعالیت‌های این شرکت، اظهار داشت: شرکت پیمان آلیاژ یزد، عملیات کشش را مطابق با سفارش مشتریان روی میلگردهای آلیاژی انجام می‌دهد. ظرفیت عملیات این شرکت برای میلگردهای آلیاژی ۲۵۰ تن در ماه برای خط اول است که ظرفیت سالانه آن به ۳ هزار تن می‌رسد. خط دیگری نیز با همین ظرفیت در دست نصب است که در صورت اتمام این پروژه، ظرفیت به دو برابر افزایش می‌یابد. ناگفته نماند که میزان تولید میلگرد آلیاژی این شرکت در حال حاضر ماهانه به ۲۰۰ تن می‌رسد.
وی در خصوص وضعیت بازار میلگردهای آلیاژی عنوان کرد: تفاوتی که بازار میلگرد آلیاژی نسبت به سال گذشته داشته کاهش سفارش و خرید از سوی برخی مشتریان است. به‌طوری که برخی واحدهای خرد و کوچک که مقیاس تولید آن‌ها پایین بود، به‌طور کامل تعطیل و ورشکست شده‌اند. در این میان شرکت‌های بزرگ هنوز هم سفارش‌گذاری و خرید میلگرد آلیاژی را انجام می‌دهند. به‌طور مثال سایپا و ساپکو به‌عنوان شرکت‌های بزرگ مصرف‌کننده میلگرد آلیاژی، هنوز هم خریدار این محصول هستند، اما به‌دلیل مشکلات اقتصادی، مصرف آن‌ها به‌شدت کاهش پیدا کرده است. به‌طور مثال اگر در سال گذشته این شرکت‌ها هر ماه ۱۰۰ تن محصول خریداری می‌کردند، این رقم در سال جاری در بسیاری از ماه‌ها به صفر رسیده است. البته شرکت‌های بزرگ هیچ‌گاه به‌طور مستقیم از تولیدکنندگانی چون شرکت پیمان آلیاژ خریداری نمی‌کنند، بلکه با یک واسطه یا عامل، سفارش‌گذاری را انجام می‌دهند.
مدیرعامل شرکت صنایع فولاد پیمان آلیاژ یزد ادامه داد: با وجود آنکه قیمت میلگرد آلیاژی نسبت به میلگردهای معمولی بسیار بالاتر است اما از این محصول استقبال خوبی می‌شود. زیرا میلگرد آلیاژی محصول خاصی است که در صنایع پیشرفته کاربرد دارد. بنابراین برخی صنایع باید از میلگرد آلیاژی در تولیدات خود استفاده کنند.
واردات، بلای جان تولیدکنندگان
پویافر نسبت به واردات گلایه و اظهار کرد: شرکت‌های خصوصی بزرگ دیگری نیز بودند که میزان خرید میلگردهای آلیاژی آن‌ها نسبتا خوب بود، اما به یکباره سفارش این مجموعه‌ها نیز متوقف شد. زمانی که دلیل این توقف در خرید را جویا شدیم، مشخص شد که واردات صورت می‌گیرد. متاسفانه کالایی که در ایران قابلیت تولید آن با کیفیت بالا وجود دارد، واردات می‌شود. به این ترتیب بخشی از بازار توسط کالای وارداتی اشباع شده است.
وی یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار بر رونق بازار میلگرد آلیاژی را جلوگیری از واردات دانست و تصریح کرد: در صورتی که واردات بدون برنامه انجام شود، صنایع تولیدکننده با خطر ورشکستگی و از بین رفتن اشتغال مواجه خواهند شد. به‌طور مثال یکی از خریداران میلگردهای آلیاژی ۱۵۰ تن از این محصول را پیش‌خرید کرده بود و حتی پیش‌پرداخت آن به مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان را نیز پرداخت کرده بود اما متاسفانه در هنگام آماده‌سازی محصول به یکباره خریدار اقدام به لغو معامله خود کرد. هنگامی که علت این موضوع را جویا شدیم، مشخص شد که واردات انجام شده و این امر مانع فروش محصول شد.
مدیرعامل شرکت صنایع فولاد پیمان آلیاژ خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از واردات حتی به معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز مراجعه کردیم و ایشان قول همکاری مساعد و پیگیری موضوع را دادند، با این وجود، واردات همچنان ادامه دارد و هیچ نهادی نیز جلوی آن را نمی‌گیرد. اگر واردات انجام شود، شرکت‌های تولیدی یکی پس از دیگری دچار افت تولید و به‌تبع آن زیاندهی و ورشکستگی خواهند شد. باید توجه داشت، شرکت‌ها در شرایط زیاندهی دوام چندانی نخواهند داشت و در صورت تداوم وضعیت، چاره‌ای جز تعطیلی نمی‌ماند.
پویافر تصریح کرد: در کشور ما مواد اولیه تولید بسیاری از محصولات آلیاژی وجود دارد. ضمن اینکه بسیاری از شرکت‌ها قادر به تولید محصولات و قطعات آلیاژی هستند. بنابراین لزومی به واردات محصولات مشابه، وجود ندارد. باید واردات محصولات آلیاژی تنها در صورتی مجاز اعلام شود که به هیچ عنوان توانایی تولید آن قطعه یا گرید خاص وجود نداشته باشد. وقتی واردات انجام می‌شود، طبیعتا بسیاری از تولیدکنندگان محکوم به فنا خواهند بود.
مواد اولیه تولید میلگرد آلیاژی در دسترس است
وی با اشاره به حضور شرکت فولاد آلیاژی ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده محصولات آلیاژی در استان یزد، اظهار کرد: این شرکت انواع گریدها را تولید می‌کند و هر شرکت بر اساس نیازی که دارد، گریدهای مختلف را سفارش می‌دهد. با این حال بیشترین مصرف میلگردهای آلیاژی در مورد گرید ۴۵CK، ۴۰MO و فولادهای فنری است.
مدیرعامل شرکت صنایع فولاد پیمان آلیاژ یزد خاطرنشان کرد: خوشبختانه از آنجایی که مواد اولیه تولید محصولات آلیاژی در شرکت فولاد آلیاژی ایران به میزان کافی تولید می‌شود و شرکت ما نیز در استان یزد و نزدیکی محل این کارخانه قرار دارد، مشکلی بابت تامین مواد اولیه برای شرکت ما به‌وجود نیامده است. به‌طوری که هر زمان سفارش دادیم، محصول را دریافت کردیم. هر چند که ممکن است ناهماهنگی و بی‌نظمی‌هایی در تحویل وجود داشته باشد؛ به‌طور مثال ممکن است تحویل برخی گریدهای خاص آلیاژی با تاخیر صورت گیرد اما این امر طبیعی است. ولی به‌طور کلی همواره مواد اولیه جهت تولید محصولات آلیاژی تامین شده است.
بروکراسی اداری، مانع تحقق طرح‌های توسعه‌ای
پویافر یکی از مسائلی که تولیدکنندگان را درگیر خود کرده، بروکراسی اداری در سازمان‌های دولتی دانست و در توضیح آن گفت: برای ثبت درخواست وام کم‌بهره برای تولید باید یک بروکراسی اداری طولانی طی شود. به عنوان مثال برای دریافت تسهیلات به بانک عامل در استان یزد جهت درخواست وام مراجعه کردیم که ما را به اداره صنایع و معادن استان ارجاع دادند. پس از مراجعه به این اداره نیز ثبت درخواست وام را منوط به ثبت نام شرکت در سامانه بهین‌یاب کردند. سپس اقدام به ثبت نام در سایت مزبور کردیم. اندکی بعد به سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مراجعه و عنوان کردیم که ثبت نام و مراحل آن در سامانه بهین‌یاب انجام شد، اما جوابی که به ما دادند حیرت‌انگیز بود: «۲۰ روز منتظر بمانید، بخشنامه سال ۹۸ مبنی بر اعطای وام به واحدهای تولیدی ابلاغ خواهد شد». این یعنی ۶ ماه از سال ۹۸ گذشته و هنوز بخشنامه این سال ابلاغ نشده و بانک‌ها و ادارات صمت استان‌ها هنوز با بخشنامه‌های سال قبل کار می‌کنند.
وی افزود: حتی پس از صدور بخشنامه مزبور نیز شرکت ما در صف قرار خواهد داشت تا در مورد اعطا یا عدم اعطای وام به آن تصمیم‌گیری شود. بنابراین تصمیم گرفتیم عطای وام را به لقایش ببخشیم. متاسفانه بسیاری از حرف‌ها از سوی مسئولان در حد شعار و جهت خوراک اخبار و افکار عمومی باقی می‌مانند و چیزی به تولیدکننده نمی‌رسد.
مدیرعامل شرکت صنایع فولاد پیمان آلیاژ یزد در پایان از مسئولان درخواست کرد: دولت از ما حمایت بیشتری داشته باشد، با توجه به تصمیم شرکت ما مبنی بر راه‌اندازی خط تولید جدید، قطعا نیاز به حمایت در سال رونق تولید داریم و متاسفانه این بروکراسی‌های اداری تنها باعث دلسردی تولیدکنندگانی چون ما می‌شوند.
