علی چراغی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، بیان کرد: شرایط تولید طی دو ماه گذشته به مراتب از سال ۱۴۰۰ دشوارتر شده است. در حال حاضر، حدود ۱۲۰ نفر در مجموعه مشغول فعالیت هستند که با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه و نوسان نرخ ارز، مشخص نیست که بتوانیم همچنان با همین تعداد نیروی انسانی به فعالیت خود ادامه دهیم. اکنون قیمت دلار دوباره افزایش یافته و شرایط بازار به قدری نابسمان است که امکان برنامه‌ریزی بلندمدت برای تولید وجود ندارد. متاسفانه علی‌رغم شعارها و وعده‌های مسئولان در جهت حمایت از تولید، شرایط در هر سال بدتر از قبل می‌شود و نمی‌توان برنامه مشخصی برای تولید داشت.
ضربه مهلک جنگ روسیه و اوکراین بر صنعت آلومینیوم
وی در خصوص تامین ماده اولیه و چالش‌های موجود در این زمینه، عنوان کرد: شمش آلومینیوم، ماده اولیه مورد استفاده در خط تولید این شرکت است که از طریق بورس کالای ایران خریداری می‌شود. ما شمش را قبل از آغاز سال جدید، ۹۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خریداری می‌کردیم اما در حال حاضر قیمت آن در بورس به حدود ۷۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است؛ یعنی حدود ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان به ازای خرید هر کیلوگرم شمش تنها در مدت دو ماه ضرر کرده‌ایم. قیمت آلومینیوم به دنبال جنگ روسیه و اوکراین کاملا هیجانی تا مرز چهار هزار دلار رشد پیدا کرد و حالا که تب این افزایش قیمت فروکش کرده و به حدود دو هزار و ۷۰۰ دلار رسیده است، طی این مدت کوتاه متحمل زیان مالی شدیدی شده‌ایم. حتی اگر بخواهیم با نرخ کنونی دلار به تولید خود ادامه دهیم، باز هم مشخص نیست قیمت آلومینیوم در آینده چطور خواهد شد و تولیدکنندگان در چنین شرایطی سردرگم شده‌اند.
مدیرعامل شرکت پیمان پروفیل آسیا در ارتباط با وضع عوارض صادراتی بر محصولات معدنی و فلزی، مطرح کرد: در مدتی که این بخشنامه از جانب دولت وضع و اجرا شد، صادرکنندگان بخشی از مشتریان خارجی خود را از دست دادند که این امر شامل حال ما نیز شد. انواع مقاطع و پروفیل آلومینیومی صنعتی، ساختمانی و آلیاژی تولید شده در مجموعه به کشورهای عراق، افغانستان و ترکیه صادر می‌شود که پس از وضع عوارض صادراتی، ما ناچار به توقف فروش صادراتی محصول شدیم اما خوشبختانه پس از لغو این بخشنامه، شرایط به مرور زمان بهبود یافته است و امیدوار هستیم با تثبیت نرخ ارز و قیمت شمش آلومینیوم، بتوانیم صادرات خود را رونق بخشیم.
شرایط تولید بسیار دشوار شده است
چراغی در ادامه به معضل کمبود و گران شدن انرژی اشاره کرد و گفت: قیمت گاز طی سال گذشته، حدود ۲۰ برابر رشد پیدا کرد و از سوی دیگر، قرار است قیمت برق نیز در سال جاری افزایش یابد. متاسفانه هزینه‌های تولید به طور دائمی در حال افزایش است و شاید سود حاصل از تولید ما با پنج سال گذشته تفاوت چندانی نداشته باشد اما هزینه‌های مرتبط با تولید در حدود ۱۰ برابر شده است. افزایش حقوق و دستمزد کارگران، رشد قیمت حامل‌های انرژی، هزینه نگهداری ماشین‌آلات و… شرایط را برای تولیدکنندگان بیش از پیش دشوار ساخته است. تابستان سال گذشته خسارات فراوانی را به دنبال قطعی برق در بخش تولید و دستگاه‌های مجموعه متحمل شدیم. خسارت ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومانی برای سیستم‌های کامپیوتری مجموعه که به دلیل نوسان برق آسیب دیدند، تنها بخشی از زیان حاصل ناشی از قطعی برق بوده است. ضمن اینکه کوره‌های موجود در کارخانه باید حدود یک تا دو ساعت پیشگرم شوند تا بتوانیم عملیات شمش‌ریزی را در آن‌ها انجام دهیم. گاهی درست زمانی که ما آماده اجرای این عملیات هستیم، برق قطع می‌شود و ما سه تا چهار ساعت زمان مفید را برای تولید از دست خواهیم داد.
وی با اشاره به عرضه شمش آلومینیوم در بورس کالای ایران، تصریح کرد: زمانی که قیمت شمش در بورس در حدود ۸۹ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بود، ما این محصول را برای مصرف سه ماه مجموعه خریداری کردیم. در حال حاضر، قیمت شمش به حدود ۷۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است و اگر ما بتوانیم به میزان تولید مدنظر خود دست پیدا کنیم، باز هم در فروش محصول نهایی ضرر خواهیم کرد. در واقع، شفافیت ساز و کار خرید و فروش ماده اولیه در بورس مناسب است اما نوسان قیمت جهانی آلومینیوم و همچنین نرخ ارز شرایط تولید را دشوار کرده است.
نرخ بهره وام‌های بانکی بسیار بالاست
این تولیدکننده مقاطع و پروفیل آلومینیومی ضمن انتقاد از عملکرد دولت از تولیدکنندگان بخش خصوصی، اظهار کرد: فعالان این بخش مدت‌ها است که قید حمایت دولت را زده‌اند. ما مبلغ چهار میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان تسهیلات از بانک دریافت کرده بودیم که موعد تسویه آن، چهاردهم فروردین ماه سال جاری بود. با توجه به تعطیلات نوروز، ناچار به بازپرداخت آن طی دو تا سه روز بعد شدیم که مبلغ هشت میلیون تومان بابت دیرکرد از ما دریافت کردند. این در حالی است که دولت در سایر کشورها مانند ترکیه مشوق‌هایی را برای تولیدکنندگان خود در نظر می‌گیرد که همین مسئله منجر به توسعه و پیشرفت صنعت آلومینیوم در این کشور شده است.
چراغی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه ارزیابی شما از کیفیت محصولات آلومینیومی داخلی با نمونه‌های مشابه خارجی چیست، بیان کرد: از آنجایی که امکان دسترسی به دانش و تکنولوژی روز دنیا برای تولید انواع محصولات آلومینیومی وجود ندارد و همچنین واردات ماشین‌آلات و دستگاه‌های جدید به سختی انجام می‌شود، بنابراین رقیبان همسایه گوی سبقت را از ما ربوده‌اند. زمانی که یک تولیدکننده مصمم به واردات یک دستگاه معمولی چینی است، باید هزینه‌های مختلف گمرکی، مالیاتی و… را پرداخت کند که صرقه اقتصادی چندانی ندارد. بر همین اساس ما از ماشین‌آلات داخلی در خط تولید مجموعه استفاده می‌کنیم و اگر مسئولان همکاری‌های لازم را برای واردات دستگاه‌های جدید داشته باشند، به دنبال استفاده از تجهیزات و ماشین‌آلات به روز در خط تولید هستیم.
گرفتار تحریم‌های داخلی هستیم
وی در خصوص تاثیر تحریم بر صنعت آلومینیوم، عنوان کرد: تولیدکنندگان داخلی بیشتر از آنکه گرفتار تحریم‌های خارجی باشند، در حال دست و پنجه نرم کردن با تحریم‌های داخلی هستند. سازمان امور مالیاتی کشور، هیچ توجهی به شرایط تولیدکنندگان ندارد و هنگامی که یک تولیدکننده نتواند به دلایل مختلف مالیات خود را پرداخت کند، با جریمه هنگفت از سوی این سازمان مواجه خواهد شد. ما همواره به دنبال پرداخت قانونمند انواع مالیات از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ بوده‌ایم اما علی‌رغم ارائه فاکتورهای خرید و فروش رسمی تا سال ۱۴۰۰، هنور مشخص نیست چه مبلغی را برای مدت چهار سال مجموعه در نظر گرفته‌اند که این مسئله برای ما قابل هضم نیست.
مدیرعامل شرکت پیمان پروفیل آسیا در ارتباط با اجرای طرح توسعه، تصریح کرد: به دنبال افزایش خط تولید کارخانه همراه با اشتغال‌زایی و درآمدزایی بیشتر هستیم اما شرایط تولید به نحوی است که فعلا از اجرای آن منصرف شده‌ایم و به افرادی که قصد حضور در عرصه تولید را دارند، پیشنهاد می‌کنیم که به دنبال سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگری باشند. چراکه تولیدکنندگان قدیمی نیز صرفا به دلیل علاقه به این بخش همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و واقعیت امر این است که تولید از رونق سالیان گذشته برخوردار نیست.
چراغی در پایان یادآور شد: بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل افزایش هزینه‌های تولید، ناچار به تعطیلی مجموعه خود شده‌اند و چالش مالیات نیز به شدت عملکرد آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین امیدوار هستیم دولت حمایت‌های لازم را از تولیدکنندگان قدیمی داشته باشد تا بتوانیم همچنان به فعالیت قانونمند خود ادامه دهیم.
