مدیرعامل شرکت سربسازان زنگان گفت: با توجه به اینکه ذخایر اکسیدی معدن سرب و روی انگوران رو به پایان بوده و دانش فرآوری خاک سولفوره در داخل کشور نیز گسترش پیدا نکرده است، ضرورت اکتشاف و همچنین بهره‌برداری از معادن جدید سرب و روی به منظور تامین خوراک واحدهای تولیدی بیش از پیش احساس می‌شود.
حسین حسنی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: این شرکت فعالیت خود را سال ۱۳۹۰ در استان زنجان با تولید شمش سرب و اشتغال‌زایی برای ۱۰ نفر آغاز کرد اما اکنون به دلیل نبود مواد اولیه، این واحد به صورت نیمه‌فعال درآمده است و پیگیری‌های ما از طریق سازمان‌های ذی‌ربط و همچنین سازمان بازرسی کل کشور، متاسفانه منتج به تغییر شرایط کارگاه نشده است.
وی افزود: فرایند تولید در این مجموعه بدین صورت است که پس از ذوب سرباره‌ها و همچنین کنسانتره در کوره‌های دوار پنج تنی با حرارت حدود یک هزار درجه سانتی‌گراد و آزاد‌سازی سرب موجود و در نهایت جداسازی آن، محصول نهایی در قالب شمش سرب تولید می‌شود.
عدم تامین مواد اولیه، مانع پیشرفت صنعت سرب شده است
مدیرعامل شرکت سربسازان زنگان با تاکید بر اینکه تامین مواد اولیه، چالش بسیار مهمی است که تمام تولیدکنندگان با آن روبه‌رو هستند، عنوان کرد: متاسفانه از مهم‌ترین دلایلی که منجر به غیرفعال‌سازی این واحد تولیدی شده است، می‌توان به تامین دشوار مواد اولیه برای تولید شمش سرب اشاره کرد. با توجه به اینکه شرکت سربسازان زنگان در شهرک صنعتی انگوران در استان زنجان واقع شده است، مجوز بهره‌برداری این واحد به شرط استفاده از سرباره شرکت‌های بزرگ تولیدکننده سرب و روی برای تولید شمش سرب اعطا شد و از زمانی که این شرکت‌ها خصوصی شدند، دیگر سرباره‌ای به ما تحویل داده نشد؛ در صورتی که سرباره‌های دپو شده این واحد‌ها تقریبا به یک میلیون تن هم می‌رسید. با این شرایط، ما مواد اولیه مورد نیاز برای تولید را نداشتیم و به ناچار واحد تولیدی خود را تعطیل کردیم.
حسنی ادامه داد: البته برای جایگزینی مواد اولیه مانند باتری‌های فرسوده اقداماتی انجام دادیم اما موفق به اخد مجوز تولید شمش سرب از این باتر‌ی‌ها نشدیم. واردات باتری فرسوده در سال جاری انجام نشده است و کارخانه‌های باتری‌سازی نو با جمع‌آوری باتر‌های فرسوده از سطح بازار، دست واحدهای بازیافت‌کننده سرب را خالی گذاشته‌اند. علاوه‌براین، عدم به‌روزرسانی تکنولوژی‌های مورد استفاده در تولید شمش سرب نیز به کاهش راندمان واحدهای فعال در این صنعت منجر شده است.
وی با بیان اینکه گاهی به صورت موقت و بسیار اندک می‌توانیم مواد اولیه مورد نیاز را تامین کنیم اما این میزان آن چنان که باید جوابگوی نیاز ما برای تولید نبوده است و زمانی که ما درصدد افزایش تولید هستیم، به علت محدودیت در این زمینه از هدف خود فاصله می‌گیریم، اذعان کرد: ما امکان استفاده از خاک معدنی را داریم اما به دلیل منابع رو به اتمام خاک معدنی اکسیدی و اینکه تکنولوژی مورد استفاده در این واحد برای این خاک کاربرد دارد، از خاک معدنی سولفوره استفاده نمی‌کردیم؛ اگرچه امکان به‌کارگیری از این خاک نیز فراهم شده است اما به دلیل تفاوت فرایند فرآوری آن نسبت به خاک معدنی اکسیدی، باید تغییراتی در خط تولید مجموعه انجام می‌دادیم.
مدیرعامل شرکت سربسازان زنگان اضافه کرد: در حالی که تولیدکنندگان شمش سرب نیازمند خاک معدنی برای ادامه فعالیت خود هستند، کنسانتره سرب به کشور چین صادر می‌شود. اگرچه طی سالیان اخیر شاهد صادرات این محصول به سایر کشورها مانند ترکیه هستیم اما به دلیل رشد عوارض گمرگی در فرایند ورود موقت، حتی اگر فعالان این صنعت با به‌کارگیری از تکنولوژی روز و ظرفیت ۱۰۰ درصدی نیز مشغول فعالیت باشند، تولید با چنین شرایطی صرفه اقتصادی ندارد.
لزوم نظارت دقیق بر روند تولید شمش سرب
حسنی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» در رابطه با دیدگاهی که نسبت به آلایندگی صنعت سرب شکل گرفته است، مطرح کرد: بدون شک با رعایت مسائل ایمنی و استاندارها، از میزان آلایندگی این صنعت کاسته خواهد شد اما نه تنها صنعت سرب بلکه تمامی صنایع به نوبه خود آلاینده هستند. متاسفانه برخی شرکت‌های بزرگ تولیدکننده سرب و روی در استان زنجان با دپوی سرباره‌های خود در بستر یک رودخانه فصلی که آب از آن جریان پیدا می‌کند، باعث شده‌اند با انتقال آلاینده‌ها به رودخانه زنجان‌رود جان افرادی که ممکن است از آب این رودخانه استفاده کنند، به خطر بیفتد. همچنین به سبب وجود فلزات سنگین در آب این رودخانه مانند آرسنیک و آنتیموان که باعث بروز بیماری سرطان خون می‌شود، باید سازمان حفاظت محیط زیست نظارت دقیقی بر چنین اتفاقاتی داشته باشد و جلوی ورود این چنین آلاینده‌های زیست‌محیطی به طبیعت را بگیرد. متاسفانه شرکت‌های بزرگ تولیدکننده سرب بدون توجه به خسارت‌های وارد شده به محیط زیست، به راحتی به تولید خود ادامه و واحدهای تولیدی کوچک، تاوان این تولیدکنندگان را می‌دهند.
وی با اشاره به اینکه عمده مصرف‌کنندگان شمش سرب در ایران کارخانه‌های باتری‌سازی هستند، خاطرنشان کرد: به دلیل افزایش تولید خودرو در حال حاضر و کاربرد سرب در باتری خودرو‌ها، کارخانه‌های باتری‌سازی حدود ۹۰ درصد از شمش‌های سرب تولیدی را مصرف می‌کنند. همچنین بازار مصرف شمش سرب به سبب تقاضای زیاد و به دنبال آن رشد قیمت نسبت به بورس فلزات لندن «LME»، از رونق خوبی برخوردار است و خوشبختانه با رکود همراه نیست.
مدیرعامل شرکت سربسازان زنگان با بیان اینکه استفاده از خودرو‌های برقی، مقوله مهم دیگری به شمار می‌آید که امروزه به سبب پیشرفت تکنولوژی در کانون توجه جهانیان قرار گرفته است، ابراز کرد: در ایران، استفاده از این خودرو‌ها به دلیل عدم تعامل با کشور‌های توسعه‌یافته رواج پیدا نکرده است و امکان اینکه این مسئله تاثیری در کوتاه مدت بازار شمش سرب بگذارد، اندک است و تولیدکنندگان شمش سرب و کارخانه‌های باتری‌سازی کماکان مشغول به فعالیت هستند.
حسنی در پایان یادآور شد: دیدگاه ما نسبت به آینده و چشم‌انداز صنعت سرب به سبب رشد جمعیت در جهان مثبت است. در واقع همین مسئله میزان استخراج از معادن را بسیار افزایش داده است که باعث می‌شود مواد اولیه و منابع تامین‌کننده رو به اتمام باشند. معدن سرب و روی انگوران، نمونه بارز این مسئله محسوب می‌شود که متاسفانه ذخایر اکسیدی آن در حال پایان است و از این رو، لزوم اکتشاف معادن برای تامین خوراک واحدهای تولیدی بیش از پیش احساس می‌شود.
انتهای پیام//
