مدیر کارخانه صنایع شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز، یکی از تولیدکنندگان ورق‌های گالوانیزه، گفت: تقریبا تمامی شرکت‌های بزرگ صنایع بالادستی فولاد دولتی هستند و به همین دلیل، شرایط عرضه محصولات خود را به شرکت‌های متعلق به بخش خصوصی در صنایع پایین‌دستی دیکته می‌کنند و در نتیجه، صنایع پایین‌دستی نمی‌توانند مواد اولیه را به صورت مناسب دریافت و ارزش افزوده ایجاد کنند.

وحید مغربی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» در خصوص وضعیت شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز، اظهار داشت: این شرکت یکی از شرکت‌های زیرمجموعه گروه صنعتی پارس ساختار است که به بخش خصوصی تعلق دارد؛ صنایع فولاد شهریار یکی از تولیدکنندگان ورق‌های گالوانیزه به روش غوطه‌وری گرم پیوسته است.

وی افزود: ظرفیت اسمی تولید شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز ۹۵ هزار تن در سال است. در طراحی خط تولید این شرکت، امکان تولید انواع ضخامت‌های ورق‌های گالوانیزه از ۰٫۳ تا ۳٫۵ میلی‌متر وجود دارد و به این ترتیب، شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز می‌تواند ضخیم‌ترین ورق گالوانیزه کشور را تولید کند.

مدیر کارخانه صنایع شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز با بیان اینکه این شرکت در فرآیند راه‌اندازی و تولید قرار دارد، عنوان کرد: شرکت تاکنون محصولاتی نیز در زمینه ورق‌های گالوانیزه تولید کرده و فروش داشته است. در حال حاضر، خط تولید شرکت برای تولید انواع ورق‌های ضخیم گالوانیزه تنظیم شده است تا بتواند محصولاتی با ارزش افزوده بسیار بالا تولید کند.

پمغربی خاطرنشان کرد: ماده اولیه تولید ورق گالوانیزه شرکت فولاد شهریار، ورق‌های گرم و سرد فولادی است. به این صورت که ورق‌های سرد دارای ضخامت کمتر از دو میلی‌متر و ورق‌های گرم با ضخامت بیش از دو میلی‌متر هستند. گرید ورق سرد مصرفی این شرکت ST12 است.

وی اضافه کرد: فلز روی نیز همراه با ورق سرد در تولید گالوانیزه به کار می‌رود که خوشبختانه معادن این فلز در کشور به وفور وجود دارد و مشکل خاصی بابت تامین آن احساس نمی‌شود. با این حال، قیمت‌گذاری فلز روی در کشور بر اساس قیمت‌های جهانی و نرخ ارز انجام می‌شود و قیمت آن با نوسان قیمت‌های جهانی تغییر می‌یابد.

تامین مواد اولیه با چالش مواجه است

مدیر کارخانه صنایع شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز در خصوص وضعیت تامین مواد اولیه این شرکت، اذعان کرد: تامین مواد اولیه بزرگ‌ترین چالش پیش روی شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز است؛ زیرا در حال حاضر ورق‌های فولادی به سختی تامین می‌شوند.

مغربی ادامه داد: گرچه این شرکت کد و سهمیه خرید ورق سرد و گرم فولاد مبارکه از بورس کالا را دارد، اما خرید مواد اولیه با سختی‌های خاص خود همراه است و به صورت اعتباری یک ماهه و دو ماهه انجام می‌شود. در حال حاضر، قیمت ورق‌های سرد و گرم بالا رفته است و شرکت ما نیز چاره‌ای جز خرید از فولاد مبارکه ندارد.

وی با اشاره به کیفیت نه چندان مناسب ورق‌های تولیدی سایر شرکت‌ها، عنوان کرد: هرچند که تلاش‌هایی برای خرید ورق‌های گرم و سرد از سایر تولیدکنندگان صورت گرفت، اما باید اعتراف کرد که کیفیت ورق سایر تولیدکنندگان به اندازه شرکت فولاد مبارکه نیست.

مدیر کارخانه صنایع شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز نسبت به رویکرد شرکت‌های دولتی گلایه و خاطرنشان کرد: فلسفه تاسیس شرکت‌های دولتی، این است که با تولید محصولات با کیفیت از صنایع پایین‌دستی فولاد مانند شرکت ما پشتیبانی کند. با این حال، به نظر می‌رسد سیاست این نوع شرکت‌ها تغییر یافته و متاسفانه از هر کوششی برای افزایش قیمت محصولات خود دریغ نمی‌کند.

مشاهده می‌شود این شرکت‌ها بیشتر به دنبال سود و منافع خود است و بعضا همراه با برخی فولادسازان دیگر، مسائل را به دولت دیکته می‌کنند. این یعنی بخشنامه‌ها و برخی قوانین به سود شرکت‌های بزرگ تغییر می‌یابد که نمونه آن را می‌توان در بخشنامه معافیت صادراتی محصولات فولادی مشاهده کرد.

مدیریت انحصاری راه توسعه را بسته است

مغربی تصریح کرد: به دلیل اینکه یک سمت معاملات فولادی کاملا انحصاری و به عبــــارت بهتـــر دولتـــی اســــت، شرکت‌هــــای خصوصی در صنایع پایین‌دست سختی‌های بسیاری را در زمینه تامین مواد اولیه و خرید متحمل می‌شوند. با وجود اینکه بخش خصوصی صنعت فولاد، بارها مسئله انحصار و کمبود مواد اولیه را در این صنعت مطرح کرده؛ اما اقدام موثری از جانب دولتمردان و سیاست‌گـــذاران صـــورت نگرفتـــه است و تولیدکننــــدگان بخــــش خصـــوصی و صنایع پایین‌دست باید فعالیت خود را به صورت کج‌دارومریز پیش ببرند.

وی نتیجه دولتی بودن صنایع بالادست را این‌گونه تشریح کرد: وقتی از سویی به دلیل شرایط پیش آمده نمی‌توان ورق را به عنوان ماده اولیه جهت تولید محصول نهایی و با ارزش افزوده بالا وارد کرد و از سوی دیگر، در داخل نیز انحصار و کمبود ماده اولیه برای صنایع پایین‌‌دست وجود دارد، قطعا این صنایع نمی‌توانند عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهند.

مدیر کارخانه صنایع شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز در پایان خاطرنشان کرد: گرچه صنایع پایین‌دستی قادر به ایجاد ارزش افزوده روی ورق‌های فولادی هستند اما ارزش افزوده این صنایع به اندازه صنایع بالادست نیست و به خاطر چالش‌های تامین مواد اولیه، تنها مجبور به گذران وضعیت ثابت تولید خود هستند و نمی‌توانند برنامه‌های توسعه‌ای را به‌طور مطلوب پیگیری کنند.