قائم‌مقام شرکت تهیه مواد غیرفلزی مبارکه، تولیدکننده جرم‌های نسوز گفت: در سال‌های گذشته با توجه به روند رو به رشد صنایع مادر در ایران، وضعیت صنعت نسوز مناسب و چرخ تولید واحدهای صنعتی به سرعت در حال گردش بود اما اکنون تولیدکنندگان مواد نسوز در کشور، پاسوز شرایط بد مصرف‌کنندگان شده‌اند. از سوی دیگر با ورود رقیب قدرتمندی همچون کشور چین به بازار ایران، تولیدکنندگان داخلی دیگر امکان عرض‌اندام ندارند.
امیرمحمد شاه ناصری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» در رابطه با تاریخچه و زمینه فعالیت شرکت تهیه مواد غیرفلزی مبارکه، بیان کرد: این مجموعه فعالیت خود را از سال ۱۳۸۵ در زمینه تولید مواد نسوز بی‌شکل، مورد استفاده در صنایع فولاد، سیمان، پتروشیمی و… در استان اصفهان شهرک صنعتی سه راهی مبارکه آغاز کرد. البته باید اضافه کنم که حدود هشت ماه است این مجموعه به سبب وجود چالش محدودیت مصرف انرژی تقریبا غیرفعال شده و فعالیت چشمگیری ندارد؛ به طوری که در سال جاری نیز قطعی برق واحدهای صنعتی تاثیر بسزایی روی فرایندهای شرکت تهیه مواد غیرفلزی مبارکه داشت و عملا روند تولید به کندی حرکت کرد. گفتنی است که مواد نسوز بی‌شکل همانند بتن در مصالح ساختمانی هستند اما خاصیت نسوز داشته و به سبب نداشتن شکل خاصی، مصرف‌کنندگان می‌توانند از آن به صورت‌های مختلف (جرم‌های ریختنی، جرم‌های کوبیدنی و یا جرم‌های پاشیدنی) استفاده کنند؛ ضمن اینکه این مواد نسوز برای نسوزکاری کوره‌ها و پاتیل‌های مذاب در صنایع فولاد، سیمان، شیشه و… مورد استفاده قرار می‌گیرند
مزیت یا نقطه ضعف
قائم‌مقام شرکت تهیه مواد غیرفلزی مبارکه در رابطه با سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در صنعت نسوز، عنوان کرد: در حال حاضر توانایی صنعتگران ایرانی برای تولید محصولات نامبرده به قدری است که در صورت تحقق تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در افق ۱۴۰۴، به راحتی امکان تامین نیاز بازارهای داخلی را دارند. مسلما در اینجا این سوال مطرح می‌شود که چرا با وجود این ظرفیت‌ها، تولیدکنندگان مواد نسوز به سمت صادرات حرکت نکرده‌اند؛ در پاسخ به این سوال باید گفت که شرایط لازم برای صادرات در کشور وجود ندارد و قیمت تمام شده محصول نیز به سبب رشد هزینه‌های ثابت و متغیر (هزینه نیروی انسانی، هزینه‌های سربار و…) بالاست که به همین دلیل صادرات خارج از صرفه اقتصادی است. به عنوان مثال، قیمت منیزیت داخلی حدود ۳۰ درصد نسبت به بهای منیزیت خارجی (وارد شده از کشور چین) بیشتر بوده که همین اختلاف قیمت مشکلاتی را برای تولیدکنندگان ایرانی به وجود آورده است.
شاه ناصری با اشاره به چالش‌های موجود در مسیر تامین مواد اولیه مورد نیاز، ابراز کرد: خوشبختانه امکان تامین خوراک اولیه وجود داشته و می‌توانیم اقلام مورد نظر خود را خریداری کنیم اما مسئله اینجاست که بهای آن‌ها بسیار بالاست. به عنوان مثال، واردات برخی از مواد اولیه ما همانند آلومینا، بوکسیت (بهای کنونی این ماده معدنی ۳۰ تا ۳۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است) و سیمان نسوز با ارز آزاد صورت می‌‌گیرد که همین موضوع افزایش بیشتر هزینه‌ها را به دنبال دارد. لازم به ذکر است که برخلاف قیمت پایین منیزیت خارجی، بهای آلومینا و بوکسیت وارداتی از چین و هند بالاست و معادن بوکسیت در ایران بسیار محدود است. همچنین باید به یکی از چالش‌های دیگر تولیدکنندگان اشاره کنم که بازگشت سرمایه آن‌ها پس از فروش محصولات به صورت اعتباری بوده و در مقابل تمام هزینه‌های واحدهای تولیدی باید یکجا و نقدی پرداخت شود؛ به عنوان مثال، در سال گذشته منیزیت را با قیمت ۱۶ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خریداری کرده و پس از انجام فرایندهای تولید و صرف هزینه‌های حمل‌ونقل و انرژی، جرم نسوز منیزیتی را ۱۷ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به فروش رساندیم اما مطالبات ما پس از چهار ماه که بهای منیزیت به ۱۹ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسید، پرداخت شد. ازاین‌رو صرف هزینه‌های بیشتر و حتی خرید مولدهای انرژی نیز که از قضا قیمت بالایی هم دارند، برای صنعتگران توجیه‌پذیر نیست؛ ضمن آنکه نقدینگی بالایی نیز مورد نیاز است.
کالبد بی‌جان تولید
قائم‌مقام شرکت تهیه مواد غیرفلزی مبارکه در ادامه اظهار داشت: در حال حاضر با توجه به قوانین وضع شده، شرکت‌های بزرگ ملزم هستند برای خرید مواد نسوز محصولات داخلی را در اولویت قرار دهند. با این حال، کشور چین یا مواد اولیه مورد استفاده در صنعت نسوز را به ایران صادر می‌کند و یا با مشارکت و راه‌اندازی شرکت‌هایی در داخل به دنبال تولید مواد نسوز است؛ البته اقدامات کشور مذکور محدود به صنعت نسوز نیست و محصولات مختلفی را در بازارهای داخلی به فروش می‌رساند که همین مسئله منجر به تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی شده است. به عبارت دیگر باید گفت که چین تمام تلاش خود را می‌کند نه‌تنها نبض بازار ایران بلکه بازار سایر کشورها را هم به دست بگیرد و بر آن‌ها مسلط باشد.
شاه ناصری در خصوص وضعیت بازار مصرف و تقاضای مشتریان برای مواد نسوز طی نیمه نخست سال جاری، اذعان کرد: متاسفانه طی مدت مذکور، بازار مصرف مواد نسوز به سبب کاهش فعالیت صنایع مادر و مصرف‌کننده شرایط مطلوبی نداشته و اکثر واحدهای تولیدی اعم از بزرگ‌مقیاس و کوچک‌مقیاس با کمتر از توان عملیاتی خود مشغول به کار بوده‌اند. البته با وجود چالش قطعی گاز و محدودیت سوخت مورد نیاز نیروگاه‌ها برای تولید برق، این شرایط در نیمه دوم سال نیز ادامه خواهد داشت. همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد، این مجموعه در شهرک صنعت سه راهی مبارکه واقع شده است که در هفته سه روز برق این شهرک قطع شده و کارفرمایان موظفند علی‌رغم توقف روند تولید، افت درآمد و میزان تولیدات، دستمزد نیروی انسانی و حق بیمه آن را بپردازند. این در حالی است که ظرفیت این مجموعه بیش از ۲۳ هزار تن در سال بوده و در یک برهه زمانی روزانه حدود ۷۰ تا ۸۰ تن محصول را به فروش می‌رساندیم اما طی سه ماه گذشته به سبب وجود چالش‌های مطرح شده، تولید ما از ۱۰ درصد نیز کمتر شده است.
وی در پایان با اشاره به دورنمای صنعت نسوز در کشور و شرایط تولیدکنندگان داخلی نسبت به همتایان خارجی آن‌ها، خاطرنشان کرد: متاسفانه با وجود شرایط فعلی و واردات محصولات، نمی‌توان چشم‌اندازی روشن برای این صنعت متصور شد و معتقدیم که بعضی صنایع مانند کشاورزی همچنان جای رشد دارند.
در خصوص صادرات مواد نسوز نیز طی چند سال گذشته سفرهایی به کشورهای امارات متحده عربی، پاکستان، عربستان سعودی و… جهت بررسی وضعیت بازار مصرف در این کشورها داشته‌ایم اما به دلیل مشکلات کشور در تامین مواد اولیه مناسب و عدم دسترسی به تجهیزات مدرن تولید که در سال‌های اخیر به‌روز شده‌اند، امکان تولید با استفاده از استانداردهای مورد تایید صنایع در کشورها (ASTM و DIN) در داخل وجود ندارد.
انتهای پیام//
