مرتضی کریمیان در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: در حال حاضر، مشغول تولید سیم‌های هوایی آلومینیومی بدون روکش هستیم که شامل سطح مقطع‌های ۴۲ ، ۷۳ ، ۱۱۸ و ۱۲۶ میلی‌متری می‌شود. به دلیل مشکلات فراوانی که در حال حاضر وجود دارد، با ۱۰ درصد ظرفیت اسمی مشغول تولید هستیم و قصد داریم در واحد تولیدی جدید خود به نام آذرخش کارون، انواع کابل‌های آلومینیومی را نیز تولید کنیم . تمام مراحل قانونی مورد نیاز برای بهره‌برداری از این واحد طی شده است و ماشین‌آلات و تجهیزات برای قرارگیری در خطوط تولید تامین شده‌اند اما از آنجایی که مسئولان ذی‌ربط همواره چوب لای چرخ تولیدکنندگان می‌گذارند، هنوز موفق به راهاندازی خط تولید نشده‌ایم.
وی در خصوص تامین مواد اولیه و چالش‌های موجود در این زمینه، مطرح کرد: مفتول آلومینیومی مورد نیاز خود را از بازار آزاد خریداری می‌کنیم. متاسفانه ساز و کار عرضه آلومینیوم در بورس کالای ایران به هیچ وجه مناسب نیست و تولیدکنندگان واحدهای کوچک‌مقیاس را با مشکلات اساسی مواجه کرده است. قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی طی چند ماه اخیر، همواره با نوسان همراه بوده و شرایط بازار داخلی را دستخوش تغییر و تحول کرده است. قیمت این فلز همزمان با جنگ روسیه و اوکراین به مرز چهار هزار دلار به ازای هر تن رسید و سپس تا مرز دو هزار دلار به ازای هر تن کاهش پیدا کرد. از سوی دیگر، بانک مرکزی آمریکا به دلیل کنترل نرخ تورم، بهره بانکی را افزایش داد و به دنبال آن، قیمت فلزات به ویژه آلومینیوم در بازارهای جهانی کاهش یافت. نوسان قیمت این فلز استراتژیک در بازارهای جهانی، منجر به رقابت‌پذیری ۱۰ تا ۱۵ درصدی در بورس کالای ایران و در نهایت افزایش قیمت کاذب آلومینیوم شده است.
ساز و کار عرضه مفتول در بورس، کارشناسانه نیست
مدیرعامل شرکت شهاب سیم سپاهان در همین راستا اضافه کرد: زمانی که رقابت در تالار صنعتی بورس برای خرید ماده اولیه ایجاد می‌شود، افرادی که از نقدینگی بیشتری برخوردار هستند، شمش و یا مفتول آلومینیومی را با تناژ بالا از بورس خریداری می‌کنند و به دنبال آن، دست تولیدکنندگان واحدهای کوچک تولیدی از ماده اولیه کوتاه باقی می‌ماند. همین افراد در ادامه اقدام به فروش مفتول با قیمت بیشتر در سطح بازار می‌کنند و ما ناچار هستیم حدود ۱۰ هزار تومان گران‌تر از بورس، ماده اولیه خود را خریداری کنیم. زمانی که یک تولیدکننده ماده اولیه خود را با ضرر حدود ۱۰ هزار تومانی به ازای هر کیلوگرم خریداری می‌کند، در تامین نقدینگی برای سایر هزینه‌های تولید اعم از حامل‌های انرژی، بیمه، مالیات و … دچار مشکل خواهد شد و ناچار می‌شود یا تولید خود را کاهش دهد و یا نیروی انسانی را تعدیل کند. بر همین اساس باید سهمیه‌بندی مشخصی برای تامین ماده اولیه مورد نیاز واحدهای تولیدی در نظر گرفته شود تا شاهد کاهش رانت موجود در این زمینه باشیم. متاسفانه این معضل در سایر صنایع مانند مس نیز وجود دارد و روزبه‌روز بر مشکلات فعالان این صنعت افزوده می‌شود. قیمت‌گذاری فلزات اساسی در داخل، در حالی بر اساس بازارهای جهانی انجام می‌شود که هیچ یک از استانداردهای تولید در واحدهای صنعتی، جهانی نیست و نوسان نرخ ارز نیز شرایط موجود را دشوار ساخته است.
کریمیان ضمن اشاره به افزایش قیمت حامل‌های انرژی، عنوان کرد: قیمت گاز و برق واحدهای صنعتی چند برابر طی یک سال اخیر افزایش یافته است و در حال حاضر شاهد قطعی برق واحدهای تولیدی طی یک روز کامل کاری هستیم. از سوی دیگر، فرهنگ‌سازی لازم در ارتباط با اشتغال‌زایی و حمایت از نیروی انسانی در داخل کشور وجود ندارد و جای خالی این مهم در سازمان‌های مختلف به شدت احساس می‌شود. متاسفانه مسئولانی در این سازمان‌ها مشغول به کار هستند که هیچ دغدغه‌ای نسبت به تولید و تولیدکنندگان ندارند و تنها به دنبال سود و منفعت خود هستند. در حالی که رونق تولید، نیازمند حمایت مسئولان کارآمد از نیروی انسانی متخصص و علاقمند به کار است و اگر شرایط به همین شکل ادامه پیدا کند، در آینده با چالش‌های بیشتری در تولید مواجه خواهیم شد.
بازارهای منطقه‌ای را از دست داده‌ایم
وی در ادامه به جولان تولیدکنندگان خارجی در بازارهای منطقه‌ای اشاره کرد و گفت: شرایط صنعت سیم و کابل کشور به نحوی است که تولیدکنندگان عربستانی، بازارهای منطقه را در دست گرفته‌اند و طی دو تا سه سال آینده، نیاز بازار داخلی را هم به طور کامل تامین خواهند کرد. به جرات می‌توان گفت این کشور به قطب اول صنعت سیم و کابل جهان تبدیل شده است و ترکیه نیز رقیب اول تولیدکنندگان داخلی در سطح منطقه محسوب می‌شود. علی‌رغم اینکه بیشینه صنعت سیم و کابل در داخل کشور به حدود ۵۰ سال قبل بازمی‌گردد و ما می‌توانیم انواع سیم و کابل را با بهترین کیفیت و استانداردهای لازم تولید کنیم اما سیاست‌گذاری‌های نادرست و حمایت نکردن از تولیدکنندگان داخلی باعث شده است قادر به رقابت در بازارهای جهانی نباشیم. صنعت ساختمان‌سازی نیز با رکود شدیدی مواجه شده و از آنجایی که یکی از مصارف اصلی سیم و کابل در این صنعت است، بنابراین بازار داخلی سیم و کابل نیز رونق چندانی ندارد و فروش انواع محصولات به میزان کافی صورت نمی‌پذیرد.
مدیرعامل شرکت شهاب سیم سپاهان در ارتباط با تولید و توزیع سیم و کابل‌های غیر استاندارد، اذعان کرد: انواع سیم و کابل تقلبی و بی‌کیفیت در یک سری کارگاههای زیرپله‌ای تولید و در ادامه به صورت گسترده در سطح بازار توزیع می‌شود که باید تمهیدات لازم جهت مقابله با این معضل از جانب بخش‌های مرتبط اعم از وزرات نیرو، سازمان ملی استاندارد و قوه قضاییه اندیشیده شود. همزمان با اعمال جرایم بازدارنده برای این افراد، تولیدکنندگان سیم و کابل مرغوب و استاندارد نیز باید تشویق شوند تا ضمن افزایش تولید این محصولات، با انگیزه و توان بیشتری به فعالیت خود ادامه دهند. استفاده از سیم و کابل‌های غیر استاندارد، آسیب جدی به زیرساخت‌های شبکه‌ای کشور خواهد زد و همچنین منجر به حوادث بسیاری مانند آتش‌سوزی واحدهای مسکونی و تجاری خواهد شد. بر همین اساس باید نظارت در سطح بازار افزایش پیدا کند تا شاید اندکی از حجم مشکلات کاسته شود.
پایبند به اصول استانداردسازی هستیم
کریمیان در خصوص فرایند تولید، تصریح کرد:۶۰ درصد از تجهیزات مورد استفاده در این کارخانه، ساخت داخل و ۴۰ درصد باقی‌مانده نیز محصول سایر کشورها مانند هند و آلمان است. محصولات این شرکت در حال حاضر از کیفیت قابل قبولی برخوردار است و تمام استانداردها را در فرایند تولید رعایت می‌کنیم؛ به طوری که بر خلاف بعضی شرکت‌ها که از بازرسی و سنجش کیفیت محصولات تولید شده خود غافل شده‌اند، ما آمادگی لازم برای هرگونه آزمایش و بررسی‌های کارشناسانه از جانب شرکت‌های بالادستی را داریم. ضمن اینکه برای تعویض قطعات یدکی ماشین‌آلات خارجی موجود مشکلی نداریم؛ چراکه قطعات ساخته شده در داخل کشور از کیفیت لازم برخوردار است و به راحتی می‌توانیم آن‌ها را تامین و جایگزین کنیم.
وی در پایان یادآور شد: در حال حاضر ضرورت اشتغال‌زایی و حمایت همه‌جانبه از تولیدکنندگان بیش از پیش احساس می‌شود که تحقق این مهم، در گرو فعالیت مدیران دلسوز و کارآمد است. تولیدکنندگان سیم و کابل در صورت حمایت‌های لازم، به راحتی می‌توانند بازارهای منطقه‌ای را در دست بگیرند و امیدوار هستیم مسئولان توجه بیشتری به بخش تولید داشته باشند. عرضه مواد اولیه در بورس، شرایط تولید را دشوار ساخته است و به میزان کافی در اختیار واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس قرار نمی‌گیرد.
