مدیرعامل شرکت صنایع لوستر قائم گفت: لوسترسازی، یک صنعت خودکفا است و تولیدکننده با استفاده از ضایعات فلزی نیز می‌تواند کالای لوکس و زیبا تولید کند. در واقع اهمیت یک صنعت زمانی مشخص میشود که علاوه بر پول‌ساز بودن، در شرایط همه‌گیر کمبود مواد اولیه، بتواند ضایعات به ظاهر بی‌ارزش را قابل استفاده کند.
مهدی طالبی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: ما از سال ۱۳۸۸ فعالیت خود را در زمینه تولید لوسترهای فلزی آغاز کردیم و هر ساله فعالیت مجموعه خود را گسترش داده‌ایم. در حال حاضر، در مجموعه صنایع قائم محصولاتی همچون آیینه، شمعدان، کنار سالنی و آباژور را تولید میشود. سبک محصولات تولیدی ما کلاسیک است و از فلز برنج به عنوان ماده اولیه استفاده می‌کنیم. برنج را به عنوان فلز پایه به کار می‌بریم و از آبکاری‌های مختلف مانند آنتیک، طلا، نقره و نیکل جهت رنگ‌آمیزی و تنوع محصولات بهره می‌بریم. از ابتدای فعالیت خود، در این تلاش بوده‌ایم که محصولی با کیفیت را به مشتریان ارائه دهیم و تا کنون موفق به انجام این مهم شده‌ایم و محصول را با ضمانت ۱۰ ساله در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهیم.
ریخته‌گری و قالب‌گیری به دو روش سنتی و مدرن انجام میشود
مدیرعامل شرکت صنایع لوستر قائم عنوان کرد: کیفیت یک لوستر مرغوب به مواد اولیه مصرفی بستگی دارد. برنج از نظر ارزش فلزی و ماندگاری درجه بالایی را به خود اختصاص داده است و چون محصولات ما اغلب برنجی بوده و از این دو ویژگی بهره‌مند هستند، در نتیجه می‌توانند از نظر کیفی با محصولات مشابه خارجی رقابت داشته باشند. برخی از تولیدکنندگان از آلومینیوم به عنوان ماده اولیه استفاده می‌کنند؛ در حالی که آلومینیوم ارزش فلزی و مقاومت کمتری نسبت به برنج دارد و در نتیجه لوسترهای آلومینیومی از کیفیت لازم برخوردار نیستند. علاوه بر نوع فلز، میزان ظریف‌کاری و قلم‌زنی نیز بر میزان کیفیت محصول می‌افزاید. روش ریخته‌گری ازجمله عوامل موثر بر مرغوبیت کالا است و برخی از قطعات مانند بته و گل را با قلم و دستگاه فریز می‌سازیم و سایر قطعات را با استفاده از روش‌های مدرن مانند دایکاست تولید می‌کنیم.
وی در ادامه توضیح داد: ما در مجموعه، واحد ریخته‌گری نیز داریم. برنز را به صورت قطعات ضایعاتی و شیرآلات تهیه می‌کنیم و پس از ذوب، در واحد ریخته‌گری به روش‌های مدرن و قدیمی قالب‌گیری می‌کنیم و انواع قطعات را می‌سازیم. در واقع، صنعت لوسترسازی ضایعات فلزی را به محصول لوکس و گران‌قیمت تبدیل می‌کند.
طالبی در خصوص رابطه بین قیمت مواد اولیه و میزان فروش، تاکید کرد: قیمت مواد اولیه رابطه کاملا مستقیمی بر قیمت نهایی محصول و میزان فروش داخلی دارد. به طوری که در دو سال اخیر، افزایش قیمت مس و انواع فلزات باعث رشد قیمت محصولات تولیدی شد و با توجه به رکود اقتصادی کشور و کاهش توان خرید مردم، تقاضا برای کالاهای لوکس کم شده است. علاوه بر فروش داخلی، ما در سطح جهانی نیز حرف برای گفتن داریم و کیفیت محصولات صنایع قائم در سطح بین‌المللی مطرح است. شرکت ما با کشورهایی مانند آذربایجان و عراق به صورت مستقیم و با کشورهای اروپایی توسط واسطه و به صورت غیرمستقیم معامله دارد و محصولات خود را به این کشورها صادر می‌کنیم.
وی با بیان اینکه علم و تجهیزات در این صنعت لوکس تاثر بسزایی دارد، مطرح کرد: این صنعت به طور مستقیم تحت تاثیر تجهیزات و علم روز دنیا است. در مرحله ذوب و ریخته‌گری نوع ماشین‌آلات در سرعت و افزایش کیفیت محصول حرف اول را میزند. البته قابل ذکر است که با وجود مزیت‌های روش‌های مدرن، از تنوع قالب‌گیری قطعات کاسته شده است؛ چراکه در روش قدیمی ریخته‌گری به نام ریخته‌گری ماسه، امکان ساخت انواع قالب‌ها وجود داشت. علاوه بر تنوع قطعه‌سازی، در شرایط ثبات قیمت فلزات، هزینه ساخت هر قطعه در روش‌های مدرن چند برابر روش سنتی است؛ اما در روش سنتی به دلیل استفاده از شن و ماسه مخصوص، برای ساخت هر قطعه، حجم زیادی برنج نیاز میشود در صورتی که در دستگاه‌های مدرن، برنج کمتری مورد احتیاج است و در حال حاضر، با توجه به افزایش قیمت مس روش ریخته‌گری ماسه‌ای، روش پر هزینه‌تری نسبت روش مدرن محسوب میشود.
این مدیرعامل خاطرنشان کرد: در لوسترسازی، خلاقیت و ایجاد تنوع حرف اول را میزند و با روش قدیمی نمی‌توان به حجم بالایی از تنوع دست یافت اما به دلیل هزینه بالای خرید ماشین‌آلات مدرن، معدود تولیدکننده‌ای توانایی خرید آن‌ها را دارد؛ در نتیجه، صنعت لوستر در دستان چند صنعت‌گر محدود قرار گرفته است. در گذشته، به دلیل عدم تنوع در بازار، مردم از چند محصول انگشت شمار استفاده می‌کردند؛ اما در حال حاضر، هر تولیدی می‌تواند محصولی منحصر به خود را طراحی و روانه بازار نماید. در این صنعت گسترده، فضا برای فعالیت همه صنعت‌گران موجود است.
لوسترسازی یک صنعت خودکفا است
طالبی در رابطه با مشکلات صنعت لوسترسازی، تصریح کرد: اولین مشکل این صنف، محدودیت میزان صادرات است. با توجه به میزان تولید اگر شرایط فروش خارجی با این روند پیش رود، تقاضا برای لوستر در بازار داخلی کاهش می‌یابد؛ چراکه لوستر یک کالای لوکس و با دوام بوده و عمر مصرف آن حدود ۱۰ سال است و هر خانواده شاید هر چند سال یک بار، خرید و تعویض این نوع محصول را در سبد خرید خود قرار دهد. مشکل دوم ما، عدم ثبات قیمت مواد اولیه است. در جریان بی‌ثباتی بازار، فروشندگان مواد اولیه خودسرانه نرخ تعیین می‌کنند و تولیدکننده برای ادامه فعالیت مجموعه خود، مجبور به خرید مواد اولیه با قیمت‌های متفاوت با نرخ واقعی، میشود. تفاوت قیمت مواد اولیه در زمان خرید با نرخ محصول نهایی ضرر زیادی به تولیدکننده وارد می‌کند.
وی در ادامه مشکلات اساسی این صنعت، یادآور شد: با شروع افزایش قیمت‌ها، مس حداقل ۲۰ درصد رشد قیمت داشته است. قیمت مس و شرایط فصل‌های کاری رابطه مستقیمی با قیمت برنج و ضایعات دارد. به عنوان مثال، در یک فصل قیمت‌ها ثبات دارند و تولیدکننده توانایی تولید دارد اما میزان تقاضا در بازار کم است، پس برای ضرر کمتر، محصولات را با قیمت بالایی می‌فروشد و یا در ماه‌های آخر سال با توجه به افزایش تقاضا در بازار، میزان قیمت‌ها به تعادل می‌رسد. مسئله دیگر در این صنعت، انتقال ضایعات از شهرستان‌ها به تهران و سایر مجموعه‌های تولیدی است و هزینه حمل‌ونقل نیز بستر افزایش قیمت محصول نهایی را فراهم می‌کند. صنف لوستر به صورت خودکفا عمل می‌کند و دولت کوچک‌ترین کمکی برای رشد این صنعت چه در زمینه ارائه تسهیلات، حضور در نمایشگاه و عرصه‌های بین‌المللی و داخلی و تسهیل شرایط صادرات نمی‌کند.
این مدیرعامل در پایان مطرح کرد: برای حضور در یک نمایشگاه داخلی باید برای ۸۰ متر فضای خالی، مبلغی حدود ۴۰ میلیون تومان پرداخت کنیم. می‌توان گفت تنها حمایت دولت از این صنف، تعیین زمان و برپایی نمایشگاه برای رونمایی از محصولات با هزینه شخصی است. در حرفه لوسترسازی هر کسی بدون چشمداشت به حمایت دولت و با همت خود می‌تواند رشد کند. در شرایط کنونی تحریم، تولیدکننده مواد اولیه وارداتی مورد نیاز مانند سرپیچ، لاکول، سیم و دیگر قطعات وارداتی را خود وارد می‌کند و اگر هم توان واردات نداشته باشد، با تلاش بیشتر به بومی‌سازی محصول دست میزند. ما در حال حاضر، یک عدد پیچ خارجی در محصولات تولیدی خود نداریم؛ اما دولت به این سیستم تلاشگر و پول‌ساز بهایی نمی‌دهد!
انتهای پیام//
