ابوالفضل حبیبی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: قطعی برق در تابستان سال گذشته، خسارت‌های جبران‌ناپذیری را به تولیدکنندگان تحمیل کرد. ضمن اینکه مشخص نیست قیمت گاز بر چه اساسی از اوایل سال ۱۴۰۰ به یکباره رشد پیدا کرد و همچنین از بهمن ماه سال پیش، مقرر شد تولیدکننده ۱۵ درصد مالیات بر ارزش افزوده گاز را پرداخت کند. در حالی که قیمت گاز در سال گذشته شناور بود و در ادامه ۱۰ درصد عوارض گازرسانی به مناطق محروم بر قیمت آن افزوده شد. در حال حاضر هزینه گاز مصرفی کارخانه، ماهانه ۷۵ میلیون تومان است و مشخص نیست این رقم طی ماه‌های آینده چقدر رشد پیدا کند. افزایش قیمت و قطعی حامل‌های انرژی در ۶ ماهه ابتدایی سال گذشته، ضرر مالی در حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون به مجموعه وارد کرد و همچنان نمی‌دانیم بهای گاز مصرفی چگونه محاسبه شده است.
زمان دقیق قطعی برق اطلاع‌رسانی شود
وی در همین راستا افزود: بسیاری از تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی اعتراض خود را نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی در ستاد تسهیل و رفع موانع تولید مطرح کردند اما مسئولان هیچ واکنشی نسبت به این موضوع نشان ندادند و اعلام کردند فعالیت این ستاد در زمینه حمایت از تولیدکنندگانی است که وام بانکی دریافت کرده‌اند و با مشکلاتی در این زمینه مواجه شده‌اند. در حالی که به روزهای گرم سال نزدیک می‌شویم، شرکت توزیع نیروی برق استان مرکزی چند روز قبل پیامکی در خصوص قطعی برق به تولیدکنندگان ارسال کرده که در آن تنها به روزهایی که قرار است برق مجموعه قطع شود، اشاره کرده است. در حالی که ساعت مشخصی برای این معضل تعیین نشده است و علی‌رغم پیگیری‌های فراوان از این شرکت، همچنان مشخص نیست چه زمانی از شبانه‌روز برق مجموعه قطع خواهد شد. کارخانه در شهرک صنعتی حاجی‌آباد اراک واقع شده که گویا قرار است طی روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، برق واحدهای تولیدی قطع شود و این در حالی است که برای مثال، برق سایر واحدها در شهرک صنعتی خیبرآباد در روزهای شنبه و یکشنبه قطع خواهد شد.
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی در ارتباط با معضل قطعی برق، عنوان کرد: اوج مصرف برق واحدهای صنعتی از ساعت ۱۳ تا ۱۸ بعد از ظهر است و تولیدکننده نمی‌تواند از تجهیزات و ماشین‌آلات خود طی این مدت استفاده کند؛ چراکه در غیر این صورت، هزینه برق مجموعه به میزان دو برابر محاسبه خواهد شد. تابستان سال ۱۴۰۰، برق کارخانه سه بار در طول روز قطع می‌شد و همین مسئله تولیدکنندگان را با مشکلات فراوانی مواجه کرد. برق، نقش بسزایی در تولید محصولات آلومینیومی دارد و زمانی که برق یک واحد تولیدکننده پروفیل آلومینیومی قطع می‌شود، حداکثر سه ساعت زمان برای گرم شدن کورههای مورد استفاده در خط تولید لازم است. متاسفانه اطلاع‌رسانی دقیق در خصوص زمان قطعی برق انجام نمی‌شد و هنگامی که اقدام به تولید محصول می‌کردیم، برق مجموعه قطع می‌شد. در واقع قطعی برق به نحوی بود که امکان برنامه‌ریزی دقیق برای تولید طی یک شبانه‌روز وجود نداشت و ما متحمل زیان ۱۵۰ میلیون تومانی در بخش قالب‌گیری شدیم.
لزوم بازنگری در عرضه شمش آلومینیومی در بورس
حبیبی ضمن انتقاد از عرضه شمش آلومینیومی در بورس کالای ایران، مطرح کرد: عرضه مواد اولیه در بورس کالا، یکی از معضلاتی است که اکثر تولیدکنندگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. عرضه نقدی به همراه اعتباری شمش در این رینگ صنعتی، باعث رقابت کاذب در سطح بازار شده است. برای مثال، یک شرکت سه هزار تن شمش در بورس به صورت نقدی عرضه می‌کند که با تقاضای یک هزار و ۲۰۰ تنی مواجه شده است اما شرکت دیگر که یک هزار تن شمش را به صورت نقدی و اعتباری در این رینگ صنعتی عرضه کرده ، با تقاضای چهار هزار و ۵۰ تنی همراه بوده است. با افزایش تقاضا، رقابت‌پذیری نیز رشد پیدا می‌کند و در نهایت منجر به اختلال در سطح بازار می‌شود. بسیاری از افراد اقدام به خرید اعتباری شمش از بورس می‌کنند و سپس این محصول را با قیمت کمتر در بازار آزاد به فروش می‌رسانند. تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی چند بار این موضوع را به مسئولان اعلام کرده‌اند اما همچنان شاهد عرضه نقدی و اعتباری شمش در بورس هستیم که امیدواریم عرضه هر کدام به صورت جداگانه در این رینگ صنعتی صورت پذیرد.
وی در خصوص نحوه تامین مواد اولیه، تصریح کرد: شمش آلومینیومی مورد نیاز خود را از بورس خریداری می‌کنیم و گاهی اوقات ناچار به خرید ضایعات از بازار آزاد هستیم. متاسفانه شیوه قیمت‌گذاری آلومینیوم در بازار داخلی مشخص نیست و سال گذشته، زمانی که قیمت شمش به حدود ۹۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسید، ضایعات با قیمتی در حدود ۷۰ هزار تومان معامله شد. در حال حاضر قیمت شمش به حدود ۷۸ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است و ضایعات با قیمت ۷۲ هزار تومان معامله می‌شود. بر همین اساس زمانی که تفاوت قیمت بین شمش و صایعات آلومینیومی شکل می‌گیرد، بسیاری از تولیدکنندگان ناچار به خرید ماده اولیه با قیمت کمتر هستند تا تولید مقرون به صرفه باشد. از سوی دیگر، زمانی که اقدام به خرید ضایعات آلومینیومی می‌کنیم و از آنجایی که امکان تهیه اسناد و مدارک رسمی در این خصوص وجود ندارد، باید پاسخگوی اداره مالیات باشیم که تولید محصول بر چه اساسی انجام شده است. در حالی که هدف ما، سرپا نگه داشتن تولید است و اگر ناچار نبودیم، ضایعات را خریداری نمی‌کردیم اما مسئولان هیچ توجهی به شرایط تولید ندارند و تنها به دنبال منافع خود هستند.
امید چندانی به سودآوری نداریم
این تولیدکننده بیلت آلومینیومی در ادامه به وضعیت حاکم بر بازار اشاره کرد و گفت: در حدود ۱۰ سال از فعالیت ما در زمینه تولید گذشته است و شرایط متفاوتی را در این بخش تجربه کرده‌ایم. تولیدکنندگان همواره امیدوار به حمایت مسئولان هستند اما زمانی که با سنگ‌اندازی‌های فراوان روبه‌رو می‌شوند، انرژی و انگیزه لازم برای ادامه فعالیت خود را از دست می‌دهند. نوسان نرخ ارز طی ماه‌های اخیر، منجر به افزایش قیمت تجهیزات و ماشین‌آلات شده است و قیمت دستگاه اکستروژن که پیش از این در حدود سه میلیارد تومان بود، در حال حاضر به حدود ۱۵ میلیارد تومان افزایش یافته است. در حالی که شرایط واردات ماشین‌آلات جدید نیز فراهم نیست و تولید بیش از پیش دشوار شده است. در چنین شرایطی، ما ناچار هستیم محصولات خود را در بازه‌های زمانی سه تا ۶ ماهه به مشتریان بفروشیم و طی این مدت باید استرس افزایش قیمت مواد اولیه را تحمل کنیم که آیا می‌توانیم به تولید خود ادامه دهیم یا خیر! واقعیت امر این است که امید چندانی به سودآوری نداریم و تنها امیدوار به ادامه تولید هستیم.
حبیبی در ارتباط با تاثیر تحریم بر صنعت آلومینیوم، اذعان کرد: تحریم، تاثیر بسزایی بر قیمت فلزات طی سالیان اخیر داشته است. قیمت شاخه فولادی مورد نیاز مجموعه در حدود چهار سال پیش، ۱۶ میلیون تومان به ازای هر تن بود و قیمت آن زیر سایه تحریم به ۲۰۰ میلیون تومان به ازای هر تن افزایش یافته است. از سوی دیگر، امکان صادرات محصول به کشورهای مطرح اروپایی وجود ندارد و بسیاری از تولیدکنندگان ناچار به فروش محصولات خود از طریق واسطه هستند.
وی در خصوص چالش‌های موجود در بخش صادرات، اظهار کرد: محصولات مجموعه از طریق واسطه‌ها به کشور عمان و عراق صادر می‌شود. در حالی که اعلام شده است صادرکنندگان معاف از پرداخت مالیات هستند، شاهد اخد مالیات از آن‌ها هستیم. از سوی دیگر، اگر یک تولیدکننده بخواهد محصولات خود را به صورت مستقیم صادر کند، موظف است برای تامین ارز مورد نیاز، نام خود را در سامانه نیما ثبت کند. نرخ ارز در سامانه نیما حدود ۲۶ هزار تومان است و زمانی که تولیدکننده از طریق واسطه اقدام به صادرات محصول کند، معامله بر اساس نرخ ارز در بازار آزاد که حدود ۳۱ هزار تومان است، انجام می‌شود. تفاوت قیمت پنج هزار تومانی ایجاد شده در این بین باعث شده است بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به صادرات محصول از طریق واسطه‌ها کنند. بنابراین لازم است تا یک نرخ ارز واحد برای مبادلات خارجی در نظر گرفته شود تا تولیدکنندگان بتوانند بدون دغدغه خاصی اقدام به صادرات محصول خود کنند.
نیازمند دانش و تکنولوژی روز تولید هستیم
این فعال صنعت آلومینیوم ضمن نامناسب ارزیابی کردن رقابت‌پذیری در بخش تولید، گفت: بعضی از کشورهای همسایه مانند ترکیه از تجهیزات، ماشین‌آلات و دانش روز دنیا در تولید محصولات آلومینیومی استفاده می‌کنند و همکاری سازنده‌ای با شرکت‌های معتبر اروپایی دارند. این در حالی است که تولیدکنندگان داخلی از تکنولوژی سنتی و قدیمی چینی در خط تولید استفاده می‌کنند و امکان دسترسی به دانش روز فراهم نیست. امکانات نرم‌افزازی و سخت‌افزاری لازم برای تولید در ترکیه فراهم است و پروفیل آلومینیومی با کیفیت بالاتر و درصد خطای کمتر در این کشور تولید می‌شود. بر همین اساس می‌توان گفت تولیدکنندگان داخلی توانایی رقابت‌پذیری را ندارند و تنها دو تا سه شرکت داخلی میتوانند با تولیدکنندگان ترکیه‌ای رقابت کنند.
حبیبی با انتقاد از عملکرد دولت در زمینه حمایت از بخش تولید، مطرح کرد: مسئولان همواره شعار حمایت از تولید را سر می‌دهند و این در حالی است که در عمل شاهد اتفاق دیگری هستیم. برای مثال، ما تمام تجهیزات لازم برای راه‌اندازی خط آبکاری آندایزینگ را جهت اجرای طرح توسعه فراهم کرده‌ایم اما بعضی از سازمان‌های ذی‌ربط، مخالفت‌های عجیبی را مطرح و اعلام کرده‌اند که کارگاه مد نظر باید در منطقه دیگری احداث شود. در حالی که اگر این اتفاق رخ دهد، ناچار به پرداخت کرایه هنگفت حمل و نقل خواهیم شد که صرفه اقتصادی چندانی برای ما ندارد و در عمل، این طرح منجر به زیان‌دهی برای مجموعه خواهد شد. در حالی که اگر موفق به اجرای آن شویم، اشتغال‌زایی و درآمدزایی بیشتری در منطقه شکل خواهد گرفت اما متاسفانه هنوز موفق به راه‌اندازی آن نشده‌ایم.
وی در پایان یادآور شد: توسعه و پیشرفت در تولید، نیازمند حمایت مسئولان است و اگر قرار باشد شرایط به همین شکل ادامه پیدا کند، بسیاری از واحدهای کوچک‌مقیاس ناچار به تعطیلی خواهند شد.
