مدیر ارشد و استراتژیست شرکت «Livent»، تولیدکننده لیتیوم مستقر در ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که تولیدکنندگان خودرو در حال تجدید نظر در رویکردهای خود در زنجیره تامین باتری از جمله بررسی و تعیین قیمت مواد اولیه مانند لیتیوم هستند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، به گفته سارا ماریسل، مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» در آمریکای‌شمالی، این رویکرد اتخاذی جدید خودروسازان را بیش از گذشته به سمت زنجیره تامین باتری در صنایع بالادستی سوق می‌دهد.
وی عنوان کرد: شرکت‌های خودروسازی طی چند سال گذشته به اهمیت گذار از خودروهای با موتورهای احتراق داخلی به وسایل نقلیه الکتریکی (EV) پی برده‌اند. به علاوه دانش این خودروسازان در مورد بخش معدن و مواد اولیه نسبت به گذشته افزایش یافته است.
ماریسل در مصاحبه خود که در روز دوشنبه پنجم ژوئن ۲۰۲۳ انجام شد، به موسسه «Fastmarkets» گفت: برای مدت طولانی، خودروسازان مواد معدنی حیاتی را تنها ترکیباتی مانند سایر مواد و اجزای مورد نیاز برای تولید خودرو در نظر می‌گرفتند که از زنجیره تامین و منابع مختلف به‌دست می‌آمد.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» در ادامه بیان کرد: این موضوع بدان معناست که در ابتدا، خودروسازان به لیتیوم به عنوان یک ماده استراتژیک نگاه نمی‌کردند و جهت تامین آن تنها به زنجیره‌های تامین خودرو رجوع می‌کردند اما بعدها و با گذشت زمان مشخص شد که الکتریکی‌سازی سیستم‌های حمل‌ونقل و گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر، نیازمند اتخاذ رویکرد متفاوتی است.
طی سال‌های اخیر، یک درک اساسی ایجاد شده است که لیتیوم با هر نوع ترکیب یا ماده دیگری که قبلا هر خودروساز مجبور به تهیه آن بوده، بسیار متفاوت است. دلیل این موضوع، ماهیت کاملا متفاوت لیتیوم نسبت به دیگر ترکیبات و مواد است؛ چراکه اگر از این مواد در ساخت محصولات استفاده شود، قیمت آن‌ها کاهش می‌یابد.
این موضوع در مورد مواد اولیه صدق نمی‌کند و خودروسازان با گذر زمان متوجه این موضوع شدند. دلیل این مسئله هم این است که هرچه لیتیوم یا کبالت یا سایر مواد اولیه بیشتری مصرف شوند، این مواد معدنی کمیاب‌تر و در نتیجه گران‌تر خواهند شد.
وی در ادامه افزود: منطق این مسئله این خواهد بود که هرچه بیشتر به این مواد اولیه نیاز داشته باشید، باید هزینه بیشتری بابت آن پرداخت کنید. بر همین اساس خودروسازان در حال حاضر برای یافتن راه‌حلی برای این مسئله با مشکل مواجه‌اند.
ماریسل مطرح کرد: مسئله مهم دیگر در رابطه با مواد اولیه، موضوع تغییر قیمت‌های آن است. معمولا هزینه‌های تولید این قطعات ثابت بوده و اگر هم تغییر قیمتی رخ دهد، تا حدودی قابل پیش‌بینی و مقیاس‌پذیر است اما این قضیه در رابطه با مواد اولیه مقوله‌ای کاملا متفاوت خواهد بود؛ چراکه جهت استفاده از این مواد باید آن‌ها به یک میزان منحصر به فرد و غلظت خاص برسند. به همین دلیل برای انجام این کار نیاز به دانش اختصاصی در صنعت خواهد بود که فقط تعداد محدودی از تولیدکنندگان تمرکز خود را بر روی آن قرار داده‌اند.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» خاطرنشان کرد: یک مسئله اساسی دیگر در رابطه با مواد اولیه‌ای مانند لیتیوم، مشکل نوسان قیمت آن‌هاست زیرا برخی از ابزارهای سنتی مدیریت ریسک این مواد نسبت به فلزاتی مانند آلومینیوم و مس جدیدتر هستند و هنوز به تکامل نرسیده‌اند.
وی تصریح کرد: زنجیره تامین نیز برای خودروسازان تازگی و پیچیدگی‌های خود را دارد. بنابراین خودروسازان باید بیش از گذشته به سمت زنجیره تامین باتری در صنایع بالادستی حرکت کنند.
ماریسل در ادامه اظهار داشت: رویکرد خودروسازان تا جایی تکامل یافته است که آن‌ها در پروژه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند تا کارشناسان صنعت را از آژانس‌ها و موسسات ارائه‌دهنده گزارش‌های مربوط به معادن، مواد شیمیایی و موسسات تعیین‌کننده نرخ قیمت به خدمت بگیرند.
تاثیر نوسان قیمت مواد اولیه در صنایع بالادستی
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» با اشاره به ریسک‌پذیری متفاوت هر خودروساز بیان کرد: تنها دلیل مشترکی که خودروسازان باید بیش از گذشته به سمت زنجیره تامین باتری در صنایع بالادستی حرکت کنند، موضوع هزینه‌های آن‌ها است.
وی ادامه داد: خودروسازان عوامل مختلفی مانند مواد اولیه، قیمت و زنجیره تامین باتری را به عنوان ریسک برای خود در نظر می‌گیرند اما به طور کلی هرچه تعداد فعالان در یک زنجیره ارزش بیشتر باشد، مراحل بیشتری باید طی شود و به همین دلیل هر مرحله افزایش، به معنای پرداخت هزینه بیشتر خواهد بود.
حال اگر یک عرضه‌کننده مواد اولیه را در نظر بگیرید، نحوه کنترل هزینه‌ها در سراسر زنجیره ارزش متفاوت خواهد شد و این بدان معناست که هرچه تولیدکنندگان بیشتری به این زنجیره ارزش افزوده شوند، حاشیه سودها کاهش یافته و بر نحوه کار عرضه‌کنندگان مواد اولیه هم تاثیر منفی می‌گذارد.
ماریسل به موسسه «Fastmarkets» اعلام کرد: بخشی از تمایل خودروسازان به حضور در صنایع بالادستی و نادیده گرفتن بخش میانی زنجیره ارزش، دستیابی به شفافیت بهتر و کنترل بر هزینه‌های خود است.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» خاطرنشان کرد: خودروسازان به این درک رسیده‌اند که برای بهبود دید نسبت به شفافیت هزینه‌های خود و اطمینان خاطر بخشیدن به تامین‌کنندگان به جای اینکه بیش از حد به دیگران وابسته باشند، باید اتکا به خود را افزایش دهند.
ادغام و اکتساب در صنعت لیتیوم
وی در ادامه تاکید کرد: در میان این تغییرات، صنعت لیتیوم شاهد افزایش فعالیت ادغام و اکتساب شرکتها (M&A) است. این مسئله عامل مهمی در دستیابی به افزایش مقیاس و سرعت تولید به شمار می‌آید.
ماریسل مطرح کرد: در حال حاضر شرکت «Livent» درگیر فرایند ادغام با شرکت «Allkem» مستقر در استرالیا با هدف تاسیس شرکت جدید تولیدکننده لیتیوم به ارزش ۱۰٫۶ میلیارد دلار به منظور تولید حدود ۲۵۰ هزار تن کربنات لیتیوم معادل تا سال ۲۰۲۷ است.
از نگاه مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent»، فرایند ادغام و اکتساب شرکتها با یکدیگر موجب افزایش مقیاس‌پذیری و ظرفیت تولیدات خواهد شد. بسیاری از خودروسازان به منظور ایجاد شراکت با دیگر شرکتها و به علت افزایش حضور خود در روند خرید مواد مورد نیاز، به فرایند ادغام و اکتساب با دیگر شرکتها روی می‌آورند.
نقش خودروسازان و تولیدکنندگان باتری در پیشبرد بخشی از این ادغام‌ها و اکتساب‌ها بسیار جالب توجه است و تا به حال چندین فرایندهای ادغام و اکتساب این شرکتها اتفاق افتاده و به نظر می‌رسد این رویدادها طی چند سال آینده نیز ادامه داشته باشد.
وی اظهار داشت: زمانی که قیمت لیتیوم در سال ۲۰۲۰ به پایین‌ترین حد خود رسید، خودروسازان اعلام کردند که نیازی به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های لیتیوم یا عقد قراردادهای بلندمدت برای تامین این مواد وجود ندارد؛ چراکه بازار در وضعیت مازاد عرضه قرار داشت.
پس از دو سال و نیم کاهش قیمت لیتیوم از اواسط سال ۲۰۱۸، قیمت این ماده از آغاز سال ۲۰۲۱ به طور ناگهانی تغییر کرد که ناشی از افزایش تقاضا در بخش صنعت کالاهای بادوام از جمله بازار خودروهای الکتریکی به دنبال کاهش قرنطینه‌های مربوط به شیوع ویروس کرونا بود. قیمت لیتیوم در ماه نوامبر ۲۰۲۲ به اوج خود رسید و از آن زمان تاکنون در حالت نوسانی قرار دارد.
ارزیابی روزانه موسسه «Fastmarkets» برای کربنات لیتیوم با غلظت حداقل ۹۹٫۵ درصد مورد استفاده در تولید باتری، با شرط تحویل محصول بر روی عرشه کشتی در بنادر چین، ژاپن و کره‌جنوبی و تقبل هزینه ارسال محصول توسط خریدار، قیمت ۴۲ تا ۴۸ دلار به ازای هر کیلوگرم در روز سه‌شنبه ۶ ژوئن ۲۰۲۳ را نشان داد که نسبت به قیمت ۳۴ تا ۴۲ دلار به ازای هر کیلوگرم در روز قبل از تاریخ مذکور، افزایش و نسبت به قیمت ۷۸ تا ۸۰ دلار به ازای هر کیلوگرم در ابتدای سال ۲۰۲۳، کاهش داشت.
ماریسل خاطرنشان کرد: از آنجایی که قیمت‌ها نسبت به پایین‌ترین میزان خود در ۱۲ تا ۱۸ ماه گذشته افزایش یافته، این موضوع موجب نگرانی برای خریداران شده است.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» تاکید کرد: این موضوع منجر به فراهم کردن تعدادی رویه‌های مالی مختلف از جمله ارائه پیش‌پرداخت، تسهیلات بدهی و سرمایه‌گذاری سهام شده است که نشان‌دهنده تمایل شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات اصلی خودرو در جهت تغییر رفتار خود است.
وی در ادامه به موسسه «Fastmarkets» گفت: قدم بعدی برای شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات اصلی خودرو، خرید سهام یا ورود به دنیای شراکت با تولیدکنندگان لیتیوم خواهد بود؛ اگرچه بازار هنوز با این نوع اقدام در سطح وسیع فاصله دارد.
مقوله شراکت
ماریسل بیان کرد: درک این موضوع که مشارکت برای سرعت بخشیدن به توسعه پروژه‌های تولید لازم بوده، کاملا مشهود است.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» در ادامه به توافق بلندمدت اخیر بین شرکت خودروسازی فورد و شرکت «Nemaska Lithium» برای تامین محصولات لیتیومی از جمله هیدروکسید لیتیوم در یک دوره ۱۱ ساله اشاره کرد و گفت: لازم به ذکر است که شرکت «Livent»، حدود ۵۰ درصد از سهام شرکت «Nemaska Lithium» را در اختیار دارد.
وی تصریح کرد: قرارداد ۱۱ ساله مذکور یکی از طولانی‌ترین توافق‌هایی است که برای تامین لیتیوم و احتمالا سایر مواد اولیه مورد نیاز برای تولید باتری برای یک تولیدکننده تجهیزات اصلی (OEM) اتفاق افتاده است و به نظر می‌رسد که این مسئله نشان‌دهنده اهمیت گذار به انرژی‌های مورد نیاز است.
ماریسل به موسسه «Fastmarkets» گفت: تولیدکنندگان به این تعهدات بلندمدت نیاز دارند؛ چراکه دیگر نیازی به تغییر تامین‌کنندگان خود هر دو تا سه سال یک‌بار ندارند و به همین دلیل خیال آن‌ها از بابت تامین مواد اولیه مورد نیاز به مدت طولانی راحت خواهد بود.
به گفته مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent»، حالت عادی وضعیتی خواهد بود که بیشترین سرمایه‌گذاری‌ها از سوی تولیدکنندگان تجهیزات اصلی و در جهت شراکت با شرکت‌های تامین‌کننده مواد اولیه و به مدت طولانی انجام می‌شود.
وی اضافه کرد: معمولا پروژه‌های معدنی افق زمانی حدود ۲۰ سال دارند و برای اینکه تولیدکنندگان تجهیزات اصلی وارد این نوع از مشارکت‌ها شوند، باید با مقوله سرمایه‌گذاری و افق‌های زمانی طولانی مشکلی نداشته باشند.
ماریسل با اشاره به واقعیت طولانی بودن زمان صدور مجوزها و فرایند اکتشاف تا تولید و تاکید بر ایجاد این مشارکت‌ها، یادآور شد که تولیدکنندگان تجهیزات اصلی بر این فرایند تاثیر مثبتی خواهند گذاشت.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» در ادامه عنوان کرد: ایجاد این نوع از مشارکت‌ها، تاثیری فرای مسائل مالی به همراه خواهد داشت. در واقع این مشارکت‌ها منجر به مزایایی غیر از مسائل مالی خواهد شد که تعیین کمیت آن‌ها دشوار است اما در مواردی مانند خرید سهام برای یک پروژه کاملا حیاتی خواهد بود.
وی ابراز کرد: یک اکوسیستم تولید باتری در حال حاضر در آمریکای شمالی در حال راه‌اندازی بوده و بخش‌های مختلفی از زنجیره تامین آن در حال تکامل است.
ماریسل ادامه داد: برای ساخت یک ابرکارخانه تولیدی باتری باید مواردی چون تامین کاتد، لیتیوم و دیگر مواد اولیه آن در نظر گرفته شود؛ در حالی که کل اکوسیستم صنعت باتری در حال تکامل یافتن است.
مدیر و استراتژیست تجارت شرکت «Livent» در پایان خاطرنشان کرد: هنگامی که یک شرکت بر منابع لیتیوم در کانادا تمرکز می‌کند و کارخانه‌های تولید سلول باتری خود را در ایالات متحده آمریکا می‌سازد، با این کار خود در واقع تصمیم‌گیری در رابطه با مراجعه به زنجیره تامین میانی را بسیار ساده‌تر خواهد کرد؛ افزایش تمرکز در یک حوزه، مقیاس‌بندی و راه‌اندازی کل اکوسیستم را بسیار کارآمدتر خواهد کرد.
انتهای پیام//
