مرتضی فرخاری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: از سال ۱۳۸۰ در زمینه تولید انواع پروفیل‌های آلومینیومی فعالیت داریم. طی سال گذشته، مشکلات و چالش‌های فراوانی ما را در مضیقه قرار دادند که برای رفع آن‌ها بیش از نیمی از دارایی شخصی را در جهت دریافت وام و همچنین بازپرداخت اقساط آن، از دست دادیم.
وی افزود: همه تولیدکنندگان در سراسر کشور تحت فشار هستند و از لحاظ تولید و فروش اوضاع مناسبی را تجربه نمی‌کنند مگر کسانی که حمایت‌های مالی قوی دارند و می‌توانند بدون دردسر به فعالیت خود ادامه دهند.
بانک‌ها، آفت جان تولید هستند
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی در ادامه تاکید کرد: بانک‌ها مهم‌ترین عامل بازدارنده تولید محسوب می‌شوند و تاکنون برای کمک به مانع‌زدایی و کاستن مشکلات کمکی نکرده‌اند. در یک مقطع زمانی درخواست وام برای تولید دادیم که مبلغ درخواستی ۵۰۰ میلیون تومان بود اما در عین ناباوری ۴۰۰ میلیون تومان وام به این واحد اختصاص داده شد و حال که تمام اقساط را با وجود مشکلات فراوان، پرداخت کردیم، هنوز هم از سوی بانک اعلام بدهی می‌کنند که باید این موضوع بررسی و پیگیری شود. در سالی که به نام تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها است، چگونه برای تولیدکننده از جانب نهادهای مختلف ازجمله بانک‌ها و موسسات مالی، فقط مانع‌تراشی صورت می‌گیرد؟ ضمن اینکه اقساطی هم که دریافت می‌کنند با احتساب سود بیشتر از ۱۸ درصد است که این امر بیانگر حمایت نیست.
وی تاکید کرد: به عنوان یک تولیدکننده که وام با سود ۱۸ درصد دریافت کرده بودیم، عملا ۵۴ درصد سود پرداخت می‌کنیم و گاهی اوقات هم به علت تاخیر در بازپرداخت قسط، ۶ درصد به این نرخ اضافه می‌شود که در مجموع ۶۰ درصد سود به خزانه بانک در هر قسط واریز می‌شود. باید وام‌های بدون بهره یا کم‌بهره‌تر در اختیار تولیدکننده قرار دهند که متاسفانه برخلاف وعده‌ها در این زمینه، هیچ عملی در کار نیست و چنین وامی وجود خارجی ندارد. چطور می‌توان با این اوصاف، برای ادامه تولید، کمر راست کرد و دم نزد و به سوددهی رسید؟
بانک حمایت از تولید را وظیفه خود نمی‌داند
مدیرعامل شرکت پارس عدل توس تصریح کرد: این پرسش برای اکثر تولیدکنندگان وجود دارد که چگونه بانک‌ها به شدت بر سر اینکه قسط وام‌هایی که به تولیدکنندگان اعطا کرده‌اند به موقع پرداخت شود، حساسیت نشان می‌دهند اما حاضر نیستند برای کمک به تولیدکننده‌ها قدمی بردارند و مدام برای حمایت از هر گونه فعالیت تولیدی مانع‌تراشی‌های مختلف می‌کنند؟! بیشتر تولیدکنندگان در سرتاسر کشور به این دلیل که در پرداخت اقساط خود دتاخیر داشته‌اند، جریمه شده‌اند و نتوانستند به تولید ادامه دهند که ما نیز از این قاعده مستثنا نیستیم.
افزایش مبالغ گاز و برق، کمر تولید را شکسته است
فرخاری عنوان کرد: در سال جدید علاوه بر مشکلاتی که عنوان شد، افزایش بی‌اندازه تعرفه قبوض خدماتی برق و گاز نیز به سهم خود، کمر تولیدکننده را شکسته است؛ میزان گازبها حدود پنج برابر افزایش داشته است و این فقط از روند تولید در یک شرکت جلوگیری می‌کند. متاسفانه تاکنون هیچکس حاضر به پاسخگویی در خصوص این معضل نبوده و حتی با مراجعه به سازمان‌های مربوطه نیز، مسئولین امر تولیدکننده را بلاتکلیف رها می‌کنند.
وی با اشاره به قطعی متعدد برق، خاطرنشان کرد: اعلام قبلی در این زمینه وجود ندارد که بدانیم چه زمانی برق قطع می‌شود تا بتوانیم زمان‌بندی درستی برای برنامه‌های تولیدی خود داشته باشیم. چراکه محصولات این شرکت به شیوه ریخته‌گری تولید می‌شوند و در صورت خاموش و روشن شدن ناگهانی دستگاه‌ها، صدمات جبران‌ناپذیری به بار خواهد آمد که برای ما تقریبا غیر قابل جبران خواهد بود. این اتفاق هم سبب از بین رفتن مواد مذاب داخل کوره و هم خرابی تجهیزات می‌شود.
ورود غیرمتخصص‌ها به عرصه تولید
این فعال صنعت آلومینیوم همچنین به این نکته اشاره کرد: به دلیل عدم نظارت کافی و درست بر واحدها و نداشتن اطلاع از وضعیت آن‌ها، هر شخصی که سرمایه در اختیار داشته باشد با راه‌اندازی خط تولید توانایی دریافت سفارش و کسب سود حتی با تولید محصول بی‌کیفیت را خواهد داشت. مشتری نیز بدون توجه به اینکه مبلغ معمولا کمتر را در ازای چه کالایی پرداخت می‌کند، به تولیدکننده بی‌تجربه، سفارش تولید محصول می‌دهد؛ بدون فکر به اینکه در صورت خرید از یک شرکت معتبر، محصول با کیفیت‌تر و ماندگارتری را در اختیار خواهد داشت.
شیوه تولید پروفیل آلومینیومی در پارس عدل توس
مدیرعامل شرکت پارس عدل توس در خصوص فرایند تولید پروفیل‌های آلومینیومی و مشتریان این شرکت، اذعان کرد: تولید محصول در کارخانه در سه مرحله انجام می‌پذیرد؛ ابتدا ضایعات آلومینیومی ذوب و به بیلت تبدیل می‌شوند؛ سپس در هر قالبی که مورد سفارش مشتریان باشد، به دستگاه اکستروژن تزریق شده و پس از صاف شدن به وسیله دستگاه کشش به پروفیل آلومینیومی تبدیل می‌شود. ظرفیت تولید این محصول ماهانه ۷۰ تا ۸۰ تن است که به علت شرایط پیش آمده، در نهایت می‌توانیم ۱۰ تن در ماه تولید داشته باشیم.
زیرساخت لازم برای توسعه فراهم نشده است
این تولیدکننده در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه آیا برنامه توسعه‌ای در دستور کار خود قرار داده‌اید یا خیر، تصریح کرد: برنامه توسعه‌ای در دستور کار هر تولیدکننده‌ای قرار داشته و مترصد فرصت است تا بتواند کار، محیط فعالیت و همچنین تنوع در محصولات تولیدی را گسترش دهد اما زمانی که زیرساخت‌های آن فراهم نیست، طبیعی است که نه تنها ما بلکه تولیدکننده دیگری هم نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. تصمیم داشتیم خط رنگ جدیدی را به مجموعه اضافه کنیم، دستگاه‌ها را مجهزتر و به‌روزتر کنیم و از دستگاه‌های جدیدتری به عنوان تجهیزات کمکی استفاده کنیم و قالب‌های جدیدتری را در کنار قالب‌های قدیمی بگذاریم تا هم تنوع در طرح داشته باشیم و هم حجم تولید بیشتری را تجربه کنیم اما متاسفانه موفق به انجام این کار نشدیم.
صادرات نیاز به منابع مالی قوی دارد
فرخاری در پاسخ به این سوال که آیا فروش صادراتی دارید یا خیر، گفت: توان صادرات محصول نداریم زیرا صادرات نیاز به در اختیار داشتن سرمایه‌درگردش و همچنین منابع مالی قوی است که تاکنون نتوانستیم آن را تامین کنیم. برای حضور در بازارهای جهانی، به دنبال سرمایه‌گذار بودیم که متاسفانه با شخص یا شرکتی به توافق لازم نرسیدیم. به عنوان مثال، برای خرید مواد اولیه، تولید، رنگ‌کاری و فروش محصولات سه ماه تقریبا زمان لازم است تا هزینه‌ای که برای تولید صرف کرده‌ایم مجدد به حساب شرکت برگردد؛ بنابراین صادرات، مستلزم این است که سرمایه در دست داشته باشیم اما چنین چیزی ممکن نیست. تنها کسانی می‌توانند در حوزه صادرات موفق عمل کنند که خود دارای منابع قوی مالی باشند.
