کارشناس فروش شرکت کاسپین استیل گفت: شرایط تحریمی باعث شده است بسیاری از تامین‌کنندگان ورق قلع‌اندود از فروش این ورق‌ها به صنایع داخلی کشور ما اجتناب کنند و تامین ورق قلع‌اندود به بزرگ‌ترین چالش بازار این محصول تبدیل شده است.
امیر حسین کشاری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» در خصوص فعالیت شرکت کاسپین استیل، اظهار داشت: شرکت ما عموما به صورت سفارش‌گذاری فعالیت می‌کند و تنها تامین محصولات فولاد ازجمله ورق‌های قلع‌اندود را انجام می‌دهد. فعالیت ما در حوزه بازرگانی است و محصولات فولادی را از تولیدکننده به مصرف‌کننده می‌رسانیم که تمامی این محصولات به ویژه ورق‌های قلع‌اندود وارداتی هستند.
وی افزود: یکی از مشتریان مجموعه ما، شرکت صنایع فولاد توان آور آسیا است که یکی از دو تولیــدکننــده ورق قلــع‌انـــدود در کشــور محسوب می‌شود و ورق سرد نازک مورد نیاز خود را از شرکت ما تامین می‌کند. خرید و فروش همه ورق‌ها در شرکت کاسپین استیل به صورت رول اجام می‌شود و تنها درصد بسیار کمی از ورق‌ها به صورت شیت به فروش می‌رسند. ضمن اینکه هیچ‌گونه خدماتی روی ورق انجام نمی‌دهیم.
کارشناس فروش شرکت کاسپین اذعان کرد: عمده ورق قلع‌اندود که برای ساخت قوطی کنسروها و سایر قوطی‌های مصرفی در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای دو یا سه بخش هستند؛ یعنی برای بدنه، کف و در هر قوطی باید ورق جداگانه‌ای به کار رود. هر یک از این بخش‌ها قطعا ضخامت‌ها و گریدهای متفاوتی دارند.
کشاری در ادامه عنوان کرد: عمده واردات ما مربوط به ورق‌های قلع‌اندود نسبتا ضخیم از ۰٫۲۳ میلی‌متر و بالاتر با گرید تمپر ۴ با پوشش قلع ۲٫۸ گرم بر میلی‌متر مربع و سطح براق است که در صنایع بسته‌بندی به کار می‌رود. البته همان‌طور که گفته شد، تمامی ورق‌ها وارداتی هستند و شرکت ما از تولیدکنندگان داخلی ورق تامین نمی‌کند.
فشار تحریم‌ها به تامین‌کنندگان ورق قلع‌اندود
کارشناس فروش شرکت کاسپین استیل در خصوص چالش‌های تامین ورق قلع‌اندود از بازارهای بین‌المللی، بیان کرد: تحریم‌ها در حال حاضر مهم‌ترین چالش بازار ورق قلع‌اندود وارداتی است. تولیدکنندگان این محصول، دیگر ورق را به صورت CFR به تجار ایرانی تحویل نمی‌دهند. این یعنی تولیدکننده محصول خود را درب کارخانه به فروش می‌رساند و تمام هزینه‌هـــای پـــس از آن شامـــل حمـــل، بیمـــه و خسارت‌های پس از آن به عهده خریدار بوده و به این ترتیب، ریسک واردات ورق قلع‌اندود به شدت افزایش یافته است.
وی به چالش دیگر تحریم اشاره و تصریح کرد: جابه‌جایی پول اعم از دریافت و پرداخت آن در کشورهای دیگر با توجه به تحریم‌ها، مانع بزرگی برای واردات محسوب می‌شود. به همین دلیل تقریبا بسیاری از تجار ایرانی برای رهایی از این وضعیت، اقدام به تاسیس شرکت‌های واسطه در دیگر کشورها که رابطه نزدیکی با ایران دارند، کرده‌اند. در حال حاضر، عمده ورق قلع‌اندود از کشورهای چین و تایوان وارد می‌شود و کشورهای کره جنوبی، روسیه، ژاپن و همچنین اروپا به طور کامل صادرات خود به ایران را به دلیل ترس از تحریم‌های احتمالی آمریکا قطع کردند.
کشاری اضافه کرد: شرکت ما نیز توسط یکی از شرکت‌هایی که در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس مستقر شده است، واردات انواع ورق‌هـــا به ویـــژه ورق قلــــع‌انــــدود را انجـــام می‌دهـــد. به ایــن ترتیــب، ورق از تولیدکننده خریداری شده و محصول به کشور ثالـــث انتقــال می‌یابـــد. ضمــن اینکه تمامی هزینه‌های خرید، حمل و واردات نیز توسط شرکت مذکور انجام می‌شود. با این چرخه به نوعی تحریم‌ها خنثی می‌شوند اما هزینه‌های واردات افزایش می‌یابد.
رکود بر صنایع غالب شده است
وی با اشاره به رکود در بخش تولید و مصرف در کشـــور، خاطـــرنشـــان کــرد: وقتـــی صنایـــع تولیدکننده میزان تولید خود را به دلیل شرایط اقتصادی نامناسب و ناپایدار کاهش دهند، طبیعی است که نه تنها میزان سفارش‌گذاری آن‌ها در مورد ورق‌های قلع‌اندود، بلکه سایر ورق‌ها مانند استنلس استیل نیز تا حد زیادی کاهش می‌یابد. به کاهش تولید و میزان سفارش باید تحریم‌ها را نیز اضافه کرد که موجب کاهش واردات انواع ورق‌ها شده و تا حدود زیادی بازار ورق قلع‌اندود از حالت تعادل خارج شده است.
کارشناس فروش شرکت کاسپین استیل اذعان کرد: با وجود تمام سختی‌های و ریسک‌های واردات، قیمت ورق‌های قلع‌اندود وارداتی نسبت به ورق‌های داخلی ارزان‌تر است. زیرا عمده مواد اولیه شرکت‌های خارجی به صورت ارزان و انبوه در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد. این امر حتی در مورد نیروی انسانی آن‌ها نیز صدق می‌کند. در کشور ما سهم هزینه‌های مواد اولیه، نیروی انسانی، قلع وارداتی، ورق‌های پایه برای قلع‌اندود کردن و… در بهای تمام شده تولید زیاد است و به عبارتی، موارد یاد شده هزینه زیادی را بر تولیدکنندگان ایرانی تحمیل می‌کنند. در حالی که شرکت‌های بزرگ خارجی چنین هزینه‌هایی را با توجه به تامین مواد اولیه آسان، نیروی کار ارزان و… متحمل نمی‌شوند. طبیعی است که بهای تمام شده ورق‌های وارداتی از ورق‌های تولید داخلی بیشتر شود.
