مدیرعامل شرکت جهان چلیک ایرانیان گفت: با وجود نیاز ۲۵۰ هزار تنی صنایع بسته‌بندی به ورق قلع‌اندود، میزان تولید این محصول در کشور تنها به ۱۰۰ هزار تن در سال می‌رسد و دولت طی سال‌های اخیر برنامه‌ای برای افزایش تولید ورق قلع‌اندود و برطرف کردن نیاز این صنایع نداشته است.
ابوالفضل پورامین در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در خصوص وضعیت تامین مواد اولیه صنعت بسته‌بندی، اظهار داشت: صنعت بسته‌بندی به ویژه صنعت قوطی‌سازی با چالش کمبود مواد اولیه، به خصوص در مورد ورق‌های خاص مواجه است؛ این نوع ورق‌ها عموما ضخامت‌های بسیار پایین و تمپر بالایی دارند.
وی افزود: در حال حاضر ورق‌های قلع‌اندود با ضخامت‌های ۰٫۱۷ تا ۰٫۲ میلی‌متر از تولیدکنندگان داخلی قابل تامین نیست. بنابراین چاره‌ای جز واردات این محصولات وجود ندارد و طبیعتا واردات نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه است.
محدودیت تولید داخلی ورق قلع‌اندود
مدیرعامل شرکت جهان چلیک ایرانیان تصریح کرد: ظرفیت تولید تولید ورق‌های قلع‌اندود در شرکت فولاد مبارکه محدود است و سالانه به حدود ۹۰ هزار تن می‌رسد. حتی اگر این شرکت تمام ورق قلع‌اندود تولیدی را در داخل عرضه کند، باز هم کمبود بسیاری در این خصوص باقی خواهد ماند. چراکه در حال حاضر، مصرف داخلی ورق قلع‌اندود بیش از ۲۰۰ هزار تن است و بنابراین فولاد مبارکه می‌تواند تنها حدود ۴۰ درصد از نیاز داخل را تامین کند.
پورامین با بیان اینکه فولاد مبارکه تامین‌کننده‌ای است که تمام مواد اولیه را در اختیار دارد، عنوان کرد: این شرکت از سنگ‌آهن تا محصولات نهایی را تولید می‌کند. در حالی که دیگر شرکت‌ها در زمینه تولید ورق قلع‌اندود باید به ناچار ورق فولادی مانند ورق گرم یا سرد را از شرکت‌های داخلی یا خارجی دیگر تامین کنند و تنها فرآیند قلع‌اندود شدن روی ورق انجام می‌دهند.
مدیرعامل شرکت جهان چلیک ایرانیان خاطرنشان کرد: ظرفیت اسمی شرکت ما حدود ۳۰ هزار تن انواع قوطی در سال است اما میزان ورق تخصیص داده شده به شرکت ما بسیار ناچیز بوده و به حدود چهار تا پنج هزار تن در سال می‌رسد. به این ترتیب، تنها حدود ۲۰ درصد از نیاز شرکت از داخل تامین می‌شود. بنابراین باید بقیه نیاز خود به ورق قلع‌اندود را از بازار آزاد تامین کنیم که طبعا بخشی از آن وارداتی بوده و بخشی دیگر نیز از شرکت‌های داخلی دیگر خریداری شده است.
وی با اشاره به نیازهای شرکت جهان چلیک ایرانیان، اظهار کرد: شرکت ما عمدتا دو نوع ورق فولادی برای محصولات خود مصرف می‌کند که شامل ورق روغنی و ورق قلع‌اندود می‌شود. در مورد تامین ورق روغنی یا ورق سرد مشکل چندان جدی وجود ندارد اما با این حال، تامین ورق قلع‌اندود معضل جدی محسوب می‌شود.
پورامین اذعان کرد: کیفیت ورق‌های قلع‌اندود داخلی در مقایسه با تولیدات خارجی به ویژه چین، نسبتا پایین‌تر است و از این منظر با نمونه‌های مشابه خارجی به ویژه برخی ورق‌های چینی با کیفیت مناسب، قابل رقابت نیست. مشکلی که ورق‌های تولیدی داخلی دارند این است که در برخی مواقع سوراخ شدند و یا اینکه میزان پوشش قلع روی آن‌ها استاندارد نیست؛ گاهی نیز ضخامت ورق با استانداردهای تولیدی انطباق ندارد.
مدیرعامل شرکت جهان چلیک ایرانیان اضافه کرد: شرکت ما برای تولید انواع قوطی کنسرو دستگاه برش جهت سایز کردن ورق و برش‌های گوناگون در اختیار دارد. البته ورق را به صورت برش خورده از مراکز خدماتی دریافت می‌کنیم اما در شرکت باید برش‌های خاصی زده شود تا برای تولید انواع قوطی کنسرو آماده شود.
گران بودن قیمت ورق تولید داخلی
وی در پاسخ به این سوال که واردات ورق قلع‌اندود اقتصادی‌تر است یا تامین آن از داخل کشور، اذعان کرد: با توجه به شرایط دشوار تحریمی، قطعا تامین مواد اولیه از تولیدکنندگان داخلی راحت‌تر است؛ زیرا برای واردات ورق بعضا باید تا ۳۰ درصد از مبلغ خرید را به صورت نقدی پرداخت کنیم و این امر ریسک واردات را افزایش میدهد. با این وجود، قیمت ورق قلع‌اندود وارداتی بدون احتساب عوارض گمرکی و مالیات بر ارزش افزوده آن حتی با نرخ ارز بازار آزاد، از ورق داخلی ارزان‌تر است.
پورامین تاکید کرد: در صنعت قوطی‌سازی و بسته‌بندی، عمده ماده اولیه را ورق قلع‌اندود تشکیل میدهد و نمی‌توان آن را با ماده اولیه دیگری جایگزین کرد. حتی برای انواع قوطی‌ها نیز ضخامت‌های مختلفی از ورق باید مورد مصرف قرار بگیرد و امکان جایگزینی در این رابطه وجود ندارد و برای اتصال ورق‌ها و جوش محل درزها در فرآیند قوطی‌سازی باید از ورق قلع‌اندود استفاده کرد.
مدیرعامل شرکت جهان چلیک ایرانیان اضافه کرد: محل برش ورق قلع‌اندود هیچ موقع دچار مشکل نمی‌شود زیرا فرآیند به این صورت است که در محل برش ورق، گونیا قرار می‌گیرد و بعد از علامت‌گذاری، برش داده می‌شود. با این وجود برای ساخت قوطی در محل جوش ورق‌ها به یکدیگر، کیفیت ورق روی فرآیند تاثیر زیادی دارد و در این فرآیند، ممکن است ورق دچار سوراخ، ترکیدگی و دیگر مشکلات شود. البته گاهی اشکالات جزئی در فرآیند تولید را می‌توان با برخی تدابیر اصلاح و مجددا ورق را جوشکاری کرد. هرچند که در بسیاری از مواقع نمی‌توان در مورد اشکالات اقدام خاصی صورت داد و ورق مصرفی ضایعات تولید می‌شود.
بی‌برنامگی وزارت صمت برای واحدهای تولیدی
وی مهم‌ترین چالش پیش روی صنعت بسته‌بندی را گران شدن مواد اولیه دانست و خاطرنشان کرد: نرخ ارز نسبت به دو سال قبل حدود سه برابر شده، در حالی که قیمت ورق قلع‌اندود داخلی بیش از چهار برابر شده و قیمت نهایی محصول نیز به همین میزان افزایش یافته است. این یعنی برای تامین مواد اولیه، باید سرمایه در گردش شرکت‌ها نیز چهار برابر شده باشد که تولیدکننده با مشکلی مواجه نشود.
پورامین در پایان تاکید کرد: طبق قانون، وزارت صنعت، معدن و تجارت موظف است روند تامین مواد اولیه تولیدکنندگانی که پروانه بهره‌برداری دارند را تسهیل کند اما این مسئله اتفاق نیفتاده است؛ زیرا زیرساخت‌های آن از سوی دولت فراهم نیست. در حالی که باید مواد اولیه تولیدکنندگان طبق شعارهای دولت از داخل تامین شود اما برای افزایش تولید داخلی در زمینه تولید ورق قلع‌اندود از ۱۰۰ هزار به ۲۵۰ هزار تن تدبیری اندیشیده نشده است.
انتهای پیام//
