مدیرعامل شرکت کیمیا صنعت پارس زاینده‌رود، تولیدکننده پروفیل فولادی گفت: زمانی که ما فعالیت خود را در سال ۱۳۸۸ آغاز کردیم، سرمایه لازم جهت راه‌اندازی یک خط تولید لوله و پروفیل فولادی حدود ۵۰۰ میلیون تومان بود اما با گذر زمان و افزایش تورم زیر سایه تحریم‌های اقتصادی، در حال حاضر این رقم به حدود ۱۵ میلیارد تومان رسیده و توان اجرای طرح‌های توسعه‌ای در واحدهای کوچک‌مقیاس فولادی به شدت کاهش یافته است.
محمد داستانی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: شرکت کیمیا صنعت پارس زاینده‌رود فعالیت خود را از سال ۱۳۸۸ در زمینه تولید پروفیل‌های ساختمانی در شهرک صنعتی نقش جهان لنجان آغاز کرد و در سال ۱۳۹۳، محل کارخانه به شهرک صنعتی فولاد لنجان منتقل شد. هم‌اکنون ۲۰ نفر در کارخانه مشغول به‌کار هستند و حدود ۱۴ سال است که بی‌وقفه در حال تولید هستیم.
وی در ارتباط با چالش‌های صنعت لوله و پروفیل فولادی، عنوان کرد: رکود حاکم در صنعت ساخت‌وساز و عدم اجرای پروژه‌های بزرگ عمرانی، منجر به کاهش مصرف پروفیل فولادی و نهایتا رکود در بازار این محصول شده است. زمانی هم که خرید و فروش پروفیل انجام نشود، میانگین (معدل) حساب بانکی تولیدکنندگان کاهش می‌باید و دیگر نمی‌توان نسبت به اخذ تسهیلات حمایتی و سرمایه در گردش اقدام کرد زیرا معیار اصلی بانک‌ها (به ویژه بانک‌های دولتی) برای پرداخت وام و تسهیلات، معدل بالای حساب بانکی کارفرمایان است. یعنی اگر یک تولیدکننده بخواهد تسهیلات سرمایه در گردش و یا وام حمایتی جهت اجرای طرح‌های تو.سعه‌ای دریافت کند، ابتدا باید نسبت به افتتاح حساب و سپرده‌گذاری در بانک اقدام کند و پس از یک بازه زمانی مشخص که سود مدنظر بانک حاصل شد، درخواست خود مبنی بر دریافت تسهیلات را به سازمان صنعت، معدن و تجارت استان ارائه دهد. در ادامه با فرض اینکه با این درخواست موافقت شود، برای مثال اگر مبلغ وام درخواستی ۲۰ میلیارد تومان باشد، در خوش‌بینانه‌ترین حالت با اعطای مبلغ دو تا سه میلیارد تومان موافقت خواهد شد زیرا متاسفانه به دلیل یک سری رانت‌ها و قدرت چانه‌زنی‌های بیشتر برخی تولیدکنندگان خاص، عمده اعتبارات در نظرگرفته برای بخش صنعت و معدن شهرستان‌ها به این افراد تعلق می‌گیرد و در این بین مبلغ ناچیزی هم به تولیدکنندگانی که در مسیر درست و قانونی تولید در حال حرکت هستند، اختصاص می‌یابد.
مدیرعامل شرکت کیمیا صنعت پارس زاینده‌رود افزود: بعد از پیگیری‌های فراوان و گذشت حدود دو سال، ما موفق به دریافت دو میلیارد تومان وام حمایتی شد‌‌‌یم و به دنبال آن بودیم که با خرید دستگاه‌ها و ماشین‌آلات جدید، تولید خود را گسترش دهیم اما با توجه به تورم و گرانی‌های اخیر، به نظر می‌رسد این مبلغ جوابگوی نیاز تامین مواد اولیه مورد نیاز ما هم نخواهد بود؛ چه برسد به اجرای طرح‌های توسعه‌ای!
چاره‌ای جز مدیریت عرضه ورق در بورس نیست
داستانی در ادامه به معضل کمبود مواد اولیه اشاره کرد و گفت: سهمیه ورق شرکت کیمیا صنعت پارس زاینده‌رود در بورس کالای ایران، ۳۳۰ تن در ماه است. شرکت فولاد مبارکه اصفهان به همراه مجتمع فولاد گیلان و نورد و لوله اهواز، سه عرضه‌کننده ورق سیاه مورد نیاز تولیدکنندگان لوله و پروفیل هستند که به دلیل شرایط تحریمی کشور و همچنین عدم واردات ورق، با محدودیت‌هایی در عرضه ورق در تالار صنعتی بورس مواجهند. در این شرایط، چاره‌ای جز مدیریت عرضه و تقسیم عادلانه سهمیه در بورس وجود ندارد و نمی‌توان گفت کوتاهی از جانب سه تولیدکننده عمده ورق صورت می‌پذیرد. در این میان مصرف‌کنندگانی که از قدرت چانه‌زنی بالاتری برخوردارند، حجم عمده‌ای از ورق عرضه‌شده را خریداری کرده و گاها نسبت به فروش آن با قیمت بیشتر در بازاد آزاد اقدام می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه قطعی برق واحدهای صنعتی هنوز به پایان نرسیده است، تصریح کرد: طبق اعلام شرکت توزیع برق استان اصفهان، قطعی برق واحدهای صنعتی استان باید نیمه شهریور ماه به پایان می‌رسید اما روز چهارشنبه هفته گذشته دوباره برق مجموعه ما قطع شد؛ علاوه‌براین، روز پنج‌شنبه هر هفته نیز با معضل قطعی برق مواجهیم! دولت در حالی اقدام به قطعی برق واحدهای صنعتی می‌کند که کارفرمایان موظف به پرداخت حقوق نیروی انسانی در روزهای تعطیل ناشی از این چالش هستند. درخواست ما از دولت و مسئولان ذی‌ربط این است که همکاری لازم با تولیدکنندگان بخش خصوصی را داشته باشند تا در چنین شرایطی، کارفرمایان حداقل معاف از پرداخت حقوق، بیمه و مالیات شوند.
این تولیدکننده پروفیل فولادی با تاکید بر اینکه متاسفانه عده‌ای سودجو با استفاده از پروانه بهره‌برداری اقدام به دریافت تسهیلات حمایتی کرده و آن را صرف امور شخصی خود و سرمایه‌گذاری در سایر زمینه‌ها به غیر از تولید می‌کنند، اظهار داشت: واقعا جای بسی تاسف است که در نبود نظارت‌ها و عدم برخوردهای قاطعانه و قانونی با افراد متخلف و قانون‌گریز، هیچ حمایتی از تولیدکنندگانی که علی‌رغم مواجهه با حجم انبوهی از مشکلات کماکان به فعالیت خود ادامه می‌دهند، نمی‌شود! دو قوه مجریه و قضائیه و سازمان بازرسی کل کشور باید از تمامی امکانات خود جهت مقابله با فساد استفاده کنند و با قدرت و جدیت در مقابل رانت‌خواران و قانون‌گریزان بایستند و اشد مجازات را برای آن‌ها در نظر بگیرند تا درس عبرتی برای سایر متخلفان در آینده شود.
افزایش ۳۰ برابری سرمایه راه‌اندازی خط تولید جدید
داستانی خاطرنشان کرد: سرمایه لازم جهت راه‌اندازی یک خط تولید لوله و پروفیل فولادی در اوایل دهه ۹۰ شمشی، حدود ۵۰۰ میلیون تومان بود و این میزان در حال حاضر به حدود ۱۵ میلیارد تومان افزایش یافته است. نوسان نرخ ارز طی سالیان اخیر، به شدت تولید را تحت تاثیر قرار داده و متاسفانه اقدامات لازم برای ثبات نرخ ارز انجام نمی‌شود. در حال حاضر به دنبال راه‌اندازی یک خط جدید پروفیل و افزایش تولید و اشتغال‌زایی هستیم اما توانایی لازم جهت تامین ۱۵ میلیارد تومان سرمایه مورد نیاز را نداریم و بانک‌ها نیز همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، همکاری‌های لازم جهت اعطای تسهیلات را به عمل نمی‌آورند.
وی با بیان اینکه تمامی ماشین‌آلات مورد استفاده در مجموعه ساخت داخل است و یک پنجم افراد شاغل در کارخانه را نیروی انسانی متخصص تشکیل می‌دهد، یادآور شد: ما همواره به دنبال تولید پروفیل‌های با کیفیت و عرضه آن در بازار داخلی بوده‌ایم اما باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که کشوری مانند ترکیه، به سرعت در حال پیشرفت است و ضمن به‌کارگیری تکنولوژی روز و ماشین‌آلات جدید، بازار کشوری مانند عراق را که مقصد اول صادراتی ایران طی سالیان اخیر بوده، در دست گرفته است؛ اگرچه در حال حاضر لوله و پروفیل فولادی توسط برخی شرکت‌های داخلی صادر می‌شود اما متاسفانه در این بین برخی تولیدکنندگان با صادرات محصولات بی‌کیفیت، تنها به دنبال سودآوری بوده و جایگاه ایران در بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی را متزلزل کرده‌اند.
مدیرعامل شرکت کیمیا صنعت پارس زاینده‌رود در پایان با تاکید بر اینکه اگر رکود حاکم بر صنعت ساختمان‌سازی کشور همچنان ادامه پیدا کند، نمی‌توان آینده روشنی برای صنعت لوله و پروفیل فولادی متصور شد، مطرح کرد: رشد تولید لوله‌های پلیمری و درب و پنجره‌های (PVC) و (UPVC) در ابعاد و اشکال مختلف، به نوعی آینده صنعت لوله و پروفیل فولادی را به خطر انداخته و از طرفی رقابت در بازار داخلی این محصول نیز به شدت افزایش یافته است. در چنین شرایطی، سود چندانی عاید فعالان این صنعت نمی‌شود و افراد به جای فعالیت در عرضه تولید و دست و پنجه نرم کردن با انواع مشکلات، نسبت به سرمایه‌گذاری در بانک و دریافت سود ماهیانه آن اقدام می‌کنند. ما حدود ۱۵۰ میلیارد تومان جهت راه‌اندازی سه خط تولید لوله و پروفیل فولادی، سیم آرماتوربندی (قالب‌بندی) و تجهیزات سوله‌سازی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم اما متاسفانه آنقدر هزینه‌های تولید طی ماه‌های اخیر افزایش یافته است که به سود چندانی در این زمینه‌ها دست نیافته‌ایم و امیدواریم در آینده شرایط اقتصادی کشور بهبود پبدا کند تا بتوانیم ضمن افزایش تولید و درآمد، طرح‌های توسعه‌ای خود را هم اجرا کنیم.
انتهای پیام//
