مدیرعامل شرکت زنگان تک روی، تولیدکننده شمش روی گفت: در حال حاضر تولیدکنندگان شمش روی به دلیل افزایش هزینههای تولید و کاهش قیمت فروش شمش، متضرر هستند؛ همچنین سنگ‌اندازی سازمان‌های دولتی و عدم واردات مواد مصرفی و ماشین‌آلات، باعث شده تا صنعتگران برای ادامه مسیر تولید تحت فشار حداکثری باشند.
رضا عشقی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اذعان کرد: در حال حاضر تولیدکنندگان فعال در صنعت روی تحت فشار قرار دارند و با مشکلات عدیده‌ای همچون رکود بازار مصرف، چالش‌های محیط زیستی، مسائل مالیاتی، افزایش حقوق و دستمزد، عدم همکاری سازمان‌های دولتی با تولیدکنندگان، عدم پرداخت مطالبات از سوی مشتریان، کاهش حاشیه سود، افزایش هزینههای انرژی، کاهش عیار خاک معدنی، افزایش ۳۵ درصدی هزینههای حمل‌و‌نقل و… روبه‌رو هستند. همچنین جالب اینجاست که هزینههای جانبی تولید به سبب افزایش نرخ دلار، روند صعودی به خود می‌گیرند اما با کاهش نرخ دلار، قیمت‌ها تغییری نمی‌کنند و در مقابل قیمت فروش محصول با کاهش نرخ دلار روند نزولی به خود می‌گیرد. به عنوان مثال زمانی که قیمت شمش روی ۱۶۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بود، قیمت پرمنگنات هم که از آن برای حذف ناخالصی‌های موجود در مواد اولیه استفاده می‌کنیم، ۱۶۰ هزار تومان به ازای هرکیلوگرم بود اما اکنون قیمت شمش روی به ۱۲۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم کاهش یافته و قیمت پرمنگنات همان ۱۶۰ هزار تومان باقی مانده است. مشتریان در این شرایط به سبب نوسان شدید نرخ دلار تمایلی به خرید محصولات ندارند و تولیدکنندگان نیز به دلیل پرداخت هزینههای بالای تولید متضرر شده‌اند؛ البته تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس برخلاف تولیدکنندگان بزرگ، برای ادامه بقا چاره‌ای جز فروش شمش با قیمت پایین ندارند.
پیچ و خم مشکلات
وی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش میزان تولید فولاد در کشور و تعریف افق ۱۴۰۴، می‌تواند عامل محرکه‌ای برای بازار مصرف شمش روی باشد، اظهار کرد: این موضوع به تنهایی نمی‌تواند باعث رونق گرفتن بازار و بهبود شرایط تولیدکنندگان شمش روی شود؛ در کنار آن صنعتگران نیاز مبرمی به حمایت‌های دولت و سازمان‌های دولتی دارند اما متاسفانه نه‌‌تنها حمایتی از تولید و تولیدکنندگان به عمل نمی‌آید، بلکه شاهد سنگ‌اندازی در مسیر تولید هستیم؛ در صورتی شرایط تولیدکنندگان کشور‌های همسایه بسیار متفاوت از ماست. به عنوان مثال تولیدکنندگان سایر کشور‌ها با چالش کمبود نقدینگی و شرایط دشوار اخذ وام با سود بانکی بالا مواجه نیستند اما در داخل عکس این قضیه حاکم است و تولیدکنندگان باید بروکراسی‌های اداری طولانی و پیچیده‌ای را پشت سر گذاشته تا موفق به اخذ وام با سود بانکی بالا شوند.
مدیرعامل شرکت زنگان تک روی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه عدم هماهنگی بین سازمان‌های دولتی باعث سردرگمی بیشتر تولیدکنندگان شده است. به عنوان مثال ما از سازمان صمت استان، مجوز احداث کارخانه را اخذ کردیم اما سازمان حافظت محیط زیست مجوز استقرار را به ما اعطا نکرد. این موضوع باعث شد تا کارخانه پلمپ و مشمول جریمه شویم و اکنون نیز باید برای ادامه فعالیت، هزینههای بسیاری را متحمل شده و نقل مکان کنیم. در صورتی که بخش عمده سرمایه‌گذاری واحدهای تولیدکننده روی، مربوط به سازه‌های بتنی و ثابت است که امکان جابه‌جایی ندارند.
عشقی در خصوص ماشین‌آلات مورد استفاده در صنعت روی، تصریح کرد: در حال حاضر اکثر تولیدکنندگان به دلیل تحریم‌ها و قیمت بالای ماشین‌آلات خارجی از ماشین‌آلات داخلی استفاده می‌کنند. البته کیفیت و تکنولوژی، ماشین‌آلات خارجی بسیار پیشرفته‌تر از ماست و همین موضوع باعث شده تا اتلاف و هزینههای انرژی آن‌ها بسیار کمتر باشد. در مقابل تولیدکنندگان داخلی با استهلاک بالای ماشین‌آلات و هدرفت انرژی مواجه هستند و تنها موضوعی که باعث شده تا آن‌ها سود جزئی را نصیب خود کنند، قیمت پایین انرژی نسبت به قیمت‌های جهانی است؛ البته اکنون با افزایش هزینههای انرژی، همان حاشیه سود اندک نیز دیگر وجود ندارد و تولیدکنندگان متضرر هستند.
وی با اشاره به راهکارهایی که می‌تواند باعث بهبود شرایط تولیدکنندگان و صنعت روی کشور شود، مطرح کرد: اقداماتی همچون تسهیل کردن فرایند صادرات و واردات و فراهم کردن شرایطی برای انتقال آسان پول بین بانک‌های داخلی و خارجی، می‌تواند نجات‌بخش صنعت روی از این شرایط باشد. در حال حاضر ۶۰ تا ۷۰ درصد شمش روی تولید شده در کشور، صادر می‌شود و تولیدکنندگان باید ارز حاصل از صادرات را با نرخ ارز نیمایی در بازار عرضه کنند اما در مقابل مواد اولیه و مصرفی را با نرخ ارز آزاد خریداری می‌کنند. متاسفانه تولید پرمنگنات در داخل انحصاری بوده و هیچ نظارتی بر نحوه تعیین قیمت آن وجود ندارد؛ در صورتی که اگر واردات این محصول انجام شود، متقابلا شاهد کاهش قیمت‌ها خواهیم بود. علاوه‌براین از عوامل دیگری که می‌تواند باعث تغییر شرایط صنعت روی در کشور شود، می‌توان به به‌کارگیری افراد متخصص و کارشناس در سازمان‌ها، واردات ماشین‌آلات و تجهیزات به‌روز و تعیین فرمولی مشخص جهت قیمت‌گذاری شمش که برای تولیدکنندگان توجیه اقتصادی داشته باشد، اشاره کرد.
مدیرعامل شرکت زنگان تک روی با بیان اینکه این واحد تولیدی تنها متمرکز بر تامین نیاز داخلی بوده و در زمینه صادرات فعالیتی ندارد، افزود: شرکت زنگان تک روی در استان زنجان واقع شده است؛ به دلیل اینکه این استان مرکز اصلی تولید روی در کشور بوده و نیاز بالایی به آن ندارد، محصولات ما به استان‌های صنعتی کشور همچون تبریز، اصفهان، شیراز و اراک که صنایع گالوانیزه در آن‌ها متمرکز هستند، ارسال می‌شود. گفتنی است که تجمیع تولیدکنندگان روی در استان زنجان، باعث شده تا نیروی کار این استان دانش لازم در خصوص صنعت روی را داشته باشد اما چالش اصلی، عدم تمایل فعالیت نیروی کار در واحدهای صنعتی است. عدم فعالیت نیروی کار ایرانی باعث شده تا در شهر‌هایی نظیر قم، قزوین و تاکستان، برخی واحدهای تولیدی از نیروی کار خارجی استفاده کنند اما در استان زنجان تولیدکنندگان امکان به‌کارگیری اتباع خارجی را ندارند. لازم به ذکر است که این مجموعه زمینه اشتغال ۱۵ نفر به طور مستقیم و ۳۰ تا ۴۰ نفر به طور غیرمستقیم را فراهم کرده است.
محدودیت، خلاقیت می‌آورد
عشقی خاطرنشان کرد: بدون اغراق صنعت روی یکی از صنایع مادر، اشتغال‌زا و سودآور کشور محسوب می‌شود؛ اگر واحدهای تولیدی از حمایت‌های لازم برخوردار شوند، بی‌شک آینده صنعت روی روشن خواهد بود زیرا تولیدکنندگانی که در استان زنجان فعالیت دارند، دسترسی آسان به مواد اولیه و تخصص بالایی در صنعت روی دارند. به عنوان مثال تولیدکنندگان در سال‌های گذشته از خاک معدنی با عیار ۴۰ تا ۵۰ درصد برای تولید محصولات استفاده می‌کردند اما اکنون به دلیل تجربه بالا، توانایی تولید شمش از خاک معدنی با عیار ۵ درصد را هم دارند.
وی با اشاره به افزایش قیمت خاک معدنی، بیان کرد: در حال حاضر تولیدکنندگان به دلیل قیمت بالای خاک معدنی سعی می‌کنند تا حداکثر فلز موجود در خاک را استحصال کنند. به عنوان مثال در سال‌های گذشته عیار کیک روی باقی مانده از فرایند تولید، ۱۰ درصد بود اما در حال حاضر تولیدکنندگان با چندین بار شست‌و‌شوی کیک روی، عیار آن را به یک تا ۲ درصد رسانده‌اند. لازم به ذکر است که شرکت زنگان تک روی در نظر دارد تا با اجرای طرح‌های توسعه‌ای، فلزاتی همچون نیکل و کادمیوم را که همراه با پسماند از مدار تولید خارج می‌شوند، به طور کامل از خاک معدنی استحصال و سود بیشتری را نصیب خود کند. باید اضافه کنم که تولیدکنندگان داخلی، دانش و توانایی لازم برای استحصال فلز نقره از خاک معدنی را هم دارند اما از حمایت‌های کافی برخوردار نیستند.
مدیرعامل شرکت زنگان تک روی در پاسخ به این سوال که آیا امکان ورود سرمایه‌گذاران جدیدی به صنعت روی وجود دارد، توضیح داد: با توجه به کاهش حاشیه سود تولیدکنندگان، هزینه بالای راه‌اندازی یک واحد تولیدی و وابستگی این صنعت به سرمایه در گردش بالا، اکنون سرمایه‌گذاران تمایلی به ورود به این صنعت ندارند. به عنوان مثال احداث و راه‌اندازی یک کارخانه تولید شمش روی با ظرفیت یک تن در روز، به ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد؛ در صورتی که سود این واحد به طور ماهانه ۳۰۰ میلیون تومان است.
انتهای پیام//
