مدیرعامل شرکت فرومولیبدن کویر رفسنجان گفت: محصول فرومولیبدن در چرخه تولید فولادهای آلیاژی کاربرد دارد و از این رو جهش تولید این محصول، مستلزم رشد تولید انواع فولادهای خاص و با ارزش افزوده بالا خواهد بود. در حال حاضر فعالان صنعت فولاد کشور تمام ذهنیت خود را بر تولید محصولات بالادستی و میانی زنجیره متمرکز کرده‌اند و در چنین شرایطی نمی‌توان رشد و جهش تولید فرومولیبدن را در واحدهای صنعتی فعال متصور شد.
حامد عاشورزاده در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» بیان کرد: شرکت فرومولیبدن کویر رفسنجان در سال ۱۳۸۵ با سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی شرکت ملی صنایع مس ایران تاسیس شد و یک سال بعد فعالیت خود را در زمینه تولید فرومولیبدن در کیلومتر ۱۵ اتوبان رفسنجان کرمان آغاز کرد. در حال حاضر ۵۷ نفر نیروی انسانی در مجموعه ما مشغول به کار هستند و هرگونه آموزش مورد نیاز در تولید فرومولیبدن به صورت تجربی و حین کار به افراد ارائه می‌شود.
وی در ارتباط با شرایط تولید و همچنین بازار محصول فرومولیبدن در ایران، عنوان کرد: شرکت‌های تولیدکننده محصولات مولیبدنی متشکل از اکسید مولیبدن و فرومولبیدن در کشور، تا به امروز توانسته‌اند بخشی از ظرفیت اسمی خود را محقق کنند زیرا این واحدها از کمبود ماده اولیه که همان کنسانتره مولیبدن است، رنج می‌برند و به همین دلیل فعالیت خود را با ۳۰ تا ۴۰ درصد توان ادامه می‌دهند. کنسانتره مولیبدن در حالی تنها توسط یک شرکت بزرگ داخلی تولید می‌شود که مجوزهای صادر شده برای احداث کارخانه‌های تولید محصولات مولیبدنی به ویژه اکسید مولیبدن، بیشتر از ظرفیت فرآوری این ماده معدنی بوده است؛ به گونه‌ای که میزان تولید کنسانتره مولیبدن در کشور سالیانه حدود هشت هزار تن برآورد شده و مجوزهای صادر شده برای صنایع پایین‌دستی آن، به حدود ۳۰ هزار تن می‌رسد.
افت صادرات فرومولیبدن با وضع عوارض صادراتی
مدیرعامل شرکت فرومولیبدن کویر رفسنجان وضع عوارض ۴ درصدی صادرات فرومولیبدن را یکی دیگر از چالش‌های موجود در این حوزه برشمرد و افزود: وضع عوارض صادراتی برای فرومولیبدن به میزان ۴ درصد، تولید و صادرات این محصول را طی یک سال اخیر از رونق انداخته است. پیش از این اتفاق، صادرات فرومولیبدن از رونق بسیاری برخوردار بود و این محصول به کشورهای مختلف اروپایی، هند و ترکیه صادر می‌شد اما به دنبال وضع عوارض صادراتی، هم‌اکنون صادرات فرومولیبدن با افت چشمگیری مواجه شده و به تبع آن، میزان تولید این محصول نیز کاهش یافته است.
عاشورزاده در ادامه به مقایسه صنعت فروآلیاژ در ایران و سایر کشورهای جهان پرداخت و خاطرنشان کرد: ایران یکی از کشورهای برتر معدنی دنیا به شمار می‌آید و بر همین اساس تولیدکنندگان فروآلیاژ در تامین بخش عمده‌ای از مواد اولیه خود که همان مواد معدنی است، با چالش چندانی مواجه نیستند؛ البته در این بین، امکان تولید تعداد محدودی از فروآلیاژها که شرایط فرآوری مواد معدنی مورد نیاز آن در کشور فراهم نیست، وجود ندارد که از جمله می‌توان به فرووانادیوم و فروتیتانیوم اشاره کرد.
وی با بیان اینکه کنسانتره مولیبدن همراه با کنسانتره مس در معادن مس ایران و جهان تولید و فرآوری می‌شود، تصریح کرد: با توجه به اینکه هم‌اکنون با مازاد تولید انواع فروآلیاژها در کشور مواجه هستیم و در شرایط فعلی، چاره‌ای جز صادرات این میزان مازاد به بازارهای خارجی نداریم اما متاسفانه وضع عوارض جلوی صادرات این محصولات را گرفته و شرایط ادامه فعالیت واحدهای تولید فروآلیاژ را دشوار ساخته است. باید توجه داشت که یکی از مسیرهای اصلی توسعه و پیشرفت صنعت فولاد کشور به عنوان مهم‌ترین مصرف‌کننده انواع فروآلیاژها، از درگاه جهش تولید و صادرات این محصولات می‌گذرد و فولادسازان داخلی تا به امروز، با استفاده و مصرف فروآلیاژهای ساخت داخل در این مسیر پیشروی کرده‌اند. بر همین اساس انتظار می‌رود دولت جدید اقدامات لازم جهت رفع معضل عوارض صادراتی فروآلیاژها را انجام دهد و زمینه صادرات مازاد تولید این محصولات به بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی را فراهم کند تا فعالان ای صنعت هم‌پای تولیدکنندگان فولاد در مسیر توسعه و تعالی گام بردارند.
مدیرعامل شرکت فرومولیبدن کویر رفسنجان سه عامل «میزان مولیبدن محتوی، مس و گوگرد» را از جمله عوامل موثر بر کیفیت فرومولیبدن تولیدی دانست و ادامه داد: میزان مولیبدن، مس و گوگرد موجود در محصول فرومولیبدن بر اساس استانداردهای مختلف واحدهای فولادسازی مشخص می‌شود اما در حالت کلی، میزان مس و گوگرد نباید بیشتر از ۰٫۵ درصد و ۰٫۱ درصد باشد. لازم به ذکر است که میزان مس موجود در فرومولیبدن استفاده شده در برخی کارخانه‌های فولادی می‌تواند از رقم مذکور بیشتر شود. خوشبختانه هم‌اکنون فرومولیبدن تولید داخل از کیفیت مناسبی برخوردار است و فعالان این صنعت تنها در زمینه میزان مس موجود در آن (ناشی از کیفیت مواد اولیه ورودی) با چالش اندکی مواجه بودند که این معضل نیز با ایجاد یک‌سری تغییرات و اضافه کردن تجهیزات جدید در واحدهای تولید فرومولیبدن رفع شد.
ایران، پیشرو در صنعت فروآلیاژ منطقه
عاشورزاده در ادامه به تجهیز کارخانه‌های تولید فرومولیبدن به آزمایشگاه‌های تخصصی در راستای تعیین و اندازه‌گیری میزان مولیبدن، مس و گوگرد اشاره کرد و یادآور شد: بهره‌مندی ایران از ذخایر ارزشمند معدنی سبب شده است که ما حرف اول تولید انواع فروآلیاژها در سطح منطقه را بزنیم و رقیب چندانی در صنعت فروآلیاژ نداریم. با این وجود، برخی کشورهای حوزه (CIS) مانند قزاقستان به تازگی به این صنعت ورود پیدا کرده و در حال تبدیل شدن به رقیب تولیدکنندگان داخلی هستند. از این رو اگر تحریم‌های داخلی پیش روی فعالان صنعت فروآلیاژ کشور رفع شود، بدون‌شک هیچ کشوری در سطح منطقه توانایی رقابت با ما را نخواهد داشت و می‌توانیم با قدرت به حرکت خود در مسیر توسعه و پیشرفت ادامه دهیم.
وی در پایان جهش تولید فولادهای آلیاژی را زمینه‌ساز توسعه صنعت فروآلیاژ در کشور نامید و خاطرنشان کرد: اگرچه ایران با تولید بیش از ۳۱ میلیون تن فولاد خام در میان ۱۰ تولیدکننده برتر فولاد جهان قرار دارد اما معتقدیم که باید زمینه توسعه تولید فولاهای آلیاژی و با ارزش افزوده بالا در داخل کشور فراهم شود. به طور مشخص، محصول فرومولیبدن در چرخه تولید فولادهای آلیاژی کاربرد دارد و از این رو جهش تولید این محصول، مستلزم رشد تولید انواع فولادهای خاص و با ارزش افزوده بالاست. در حال حاضر تعداد محدودی از شرکت‌های داخلی به صورت تخصصی در زمینه تولید فولادهای آلیاژی مشغول به کار هستند و از این رو ضرورت احداث و راه‌اندازی کارخانه‌های جدید در این حوزه بیش از پیش احساس می‌شود. در صورت تحقق این مهم، مازاد نیاز تولید فروآلیاژها به ویژه فرومولیبدن نیز در داخل مصرف خواهد شد و دیگر نیازی به صادرات آن نیست. واقعیت امر اینکه فعالان صنعت فولاد کشور تمام ذهنیت خود را بر روی تولید محصولات بالادستی و میانی زنجیره اعم از گندله، آهن اسفنجی و بلوم و بیلت متمرکز کرده‌اند و تا زمانی که توسعه چندانی در زمینه تولید فولادهای آلیاژی حاصل نشود، نمی‌توان رشد و جهش تولید محصول فرومولیبدن را در واحدهای صنعتی فعال متصور شد.
انتهای پیام//
