احمد پولچی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» مطرح کرد: هزینههای تولید طی یک سال اخیر به شدت افزایش یافته است و همواره به مشکلات تولیدکنندگان افروده میشود. هزینه گاز مصرفی مجموعه در یک ماه، حدود ۱۵ میلیون تومان در سال گذشته بود و این مبلغ به یکباره در سال جاری به حدود ۴۰۰ میلیون تومان رشد پیدا کرده است. هزینه برق مصرفی نیز پیش از این، ۶۰ میلیون تومان بود و در حال حاضر ناچار به پرداخت هزینهای بالغ بر ۳۰۰ میلیون تومان هستیم. این در حالی است که گاز و برق کارخانه در روزهای مختلف سال سهمیهبندی و قطع میشود و ما اعتراض خود را نسبت به این معضل از طریق انجمن سرب و روی ایران به سازمانهای ذیربط اعلام کردهایم که امیدوار هستیم نتیجه مطلوب حاصل شود و قیمت حاملهای انرژی کاهش پیدا کند.
وضع بخشنامههای جدید، صادرات را دشوار کرده است
وی ضمن انتقاد از عرضه خاک معدنی در بورس کالای ایران، بیان کرد: قیمت و عیار خاک معدنی عرضه شده در بورس کالای ایران مناسب نیست و تولید شمش در این شرایط، صرفه اقتصادی ندارد. بر همین اساس، بسیاری از تولیدکنندگان شمش روی اقدام به ورود موقت خاک معدنی میکنند و این مسئله نیز چالشهای مختص به خود را دارد. چراکه ۶۰ درصد شمش تولیدشده در ازای دریافت خاک صادر میشود و باقیمانده آن باید در بازار داخلی عرضه شود. این در حالی است که وضع بخشنامههای جدید در صادرات، شرایط فعالیت در این حوزه را دشوار کرده است و مشتری کافی برای شمش در داخل کشور نیز وجود ندارد. دولت در روزهای ابتدایی سال جاری اقدام به وضع عوارض صادراتی بر محصولات فلزی مانند شمش روی کرد که به دنبال آن، بسیاری از شرکتها صادرات خود را متوقف کردند. خوشبختانه با پیگیری تولیدکنندگان و انجمنهای تخصصی، این بخشنامه لغو شد؛ چراکه اگر شرایط به همین نحو ادامه پیدا میکرد، صادرکنندگان متحمل ضررهای مالی فراوانی میشدند.
رئیس هیئت مدیره شرکت پرتو روی گداز زنجان در ادامه به چالشهای بخش تولید اشاره کرد و گفت: طی هفتههای گذشته، اقدام به واردات خاک معدنی از کشور ترکیه کردهایم. از آنجایی که کنسانتره و خاک معدنی شباهت نزدیکی به یکدیگر دارند، در ترخیص خاک وارد شده از گمرک به مشکل برخوردهایم و در حال حاضر با کمبود مواد اولیه مواجه هستیم. کدهای تعرفه گمرکی که برای محصولات مختلف تعریف شده است، گاهی اوقات باعث بروز مشکلاتی میشود که به دنبال آن، تولیدکننده باید زمان زیادی را صرف ترخیص کالا از گمرک کند. افزایش حقوق و دستمرد کارگران همزمان با رشد سایر هزینههای تولید، شرایط را بیش از پیش دشوار کرده است. در حال حاضر، ۷۰ نفر در مجموعه پرتو روی گداز زنجان مشغول فعالیت هستند که حقوق آنها به ۵۰۰ میلیون تومان در ماه افزایش پیدا کرده است. ضمن اینکه میزان حقوق درخواستی نیروهای متخصص نسبت به کارگران بیشتر است و اگر نتوانیم خواستههای آنها را برآورده کنیم، با کمبود نیروی انسانی مواجه خواهیم شد.
افزایش سه برابری قیمت اسید سولفوریک
پولچی در همین راستا اضافه کرد: افزایش قیمت اسید سولفوریک، از دیگر چالشهای موجود در تولید شمش روی است. قیمت این ماده اولیه در حدود یک هزار و ۵۰۰ تومان به ازای هرکیلوگرم بود که در حال حاضر به چهار هزار تومان رشد پیدا کرده است. قیمتگذاری شمش روی بر پایه بورس فلزات لندن محاسبه میشود و در حالی که قیمت جهانی آن در حدود ۱۲۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است، ما ناچار به عرضه با قیمت ۹۲ هزار تومان در بورس کالای ایران هستیم که صرفه اقتصادی برای تولیدکنندگان داخلی ندارد. متاسفانه شرایط تولید در دو ماه ابتدایی سال جاری به مراتب دشوارتر از سال گذشته است و ما چارهای جز ادامه تولید نداریم. این در حالی است که سوددهی تولید شمش کاهش یافته است و اگر بخواهیم مجموعه را تعطیل کنیم، ناچار به راهاندازی دوباره مجموعه طی دو تا سه ماه بعد خواهیم شد. اداره برق استان زنجان به تولیدکنندگان هشدار داده است که مصرف برق واحدهای تولیدی را تا پایان تابستان سال جاری، در حدود ۵۰ درصد کاهش دهند و اگر این اقدام صورت نپذیرد، برق مجموعه قطع خواهد شد. این در حالی است که ما متحمل ضرر حدود ۲۰ میلیارد تومانی در تابستان سال گذشته شدیم و قطعی برق، خسارتهای فراوانی را به دستگاههای مورد استفاده در خط تولید وارد کرد
وی در خصوص فرایند تولید شمش روی، اذعان کرد: خاک معدنی در مخازن لیچینگ با افزایش اسید سولفوریک حل میشود و سپس عملیات الکترولیز در سلولهای مخصوص به منظور تولید ورق روی صورت میپذیرد. در ادامه ورق روی در کورههای دوار با حرارت بالا ذوب میشود و پس از قالبگیری و سردسازی، شمش روی به دست میآید. تجهیزات مورد استفاده همگی تولید داخل هستند و چالشی در تامین قطعات و لوازم یدکی مورد نیاز نداریم.
این تولیدکننده شمش روی در ارتباط با اهمیت بازیافت ضایعات، مطرح کرد: بازیافت باطلههای معدنی حاصل از تولید شمش تا مدتی پیش در منطقهای نزدیک به کارخانه انجام میشد اما در حال حاضر ناچار هستیم سربارههای باقیمانده را به شرکتهایی که در فاصله تقریبا ۴۰ کیلومتری از شهرک صنعتی روی واقع شدهاند، تحویل دهیم. در چنین شرایطی، هزینه حمل و نقل باطلههای معدنی از ۱۵۰ میلیون تومان در ماه به یک میلیارد تومان رشد پیدا کرده است و نکته قابل تامل اینکه این ضایعات در نهایت توسط همین شرکتها در داخل زمین خاک میشود که اثرات مخرب زیستمحیطی فراوانی دارند. ضمن اینکه رانندگان ماشینهای سنگین نیز به دنبال افزایش هزینههای مختلف در حمل و نقل مانند کرایه، سوخت، لوازم یدکی و … ، همکاریهای لازم با واحدهای تولیدی را به عمل نمیآورند و تولیدکننده نیز چارههای جز پذیرش شرایط موجود ندارد.
چارهای جز واردات خاک اکسیدی نداریم
پولچی در ادامه به اهمیت صادرات شمش روی اشاره و تاکید کرد: صنعت روی، همواره نقش بسزایی در صادرات و ارزآوری به داخل کشور داشته است اما وضع بخشنامه و دستورالعملهای مختلف در این بخش، شرایط صادرات را دشوار کرده است. ضمن اینکه همزمان با اعمال تحریمهای مختلف اقتصادی، امکان صادرات محصول به کشورهای مطرح اروپایی وجود ندارد که این معضل در نهایت به نفع رقیبان ما خواهد بود. برای مثال، ترکیه خاک معدنی را با توجه به اینکه تولیدکنندگان ایرانی نمیتوانند این محصول را به سایر کشورها صادر کنند، با قیمت دلخواه به آنها میفروشد. در حالی که اگر امکان صادرات ماده اولیه به کشورهای مختلف به ویژه اروپا فراهم شود، ما گوی سبقت را از شرکتهای ترکیهای خواهیم ربود.
وی ضمن انتقاد از نحوه عرضه خاک معدنی در بورس، عنوان کرد: زمانی که خاک عرضه شده در بورس کالای ایران از کیفیت و عیار مطلوبی برخوردار نیست، تولیدکنندگان شمش چارهای جز واردات از کشور ترکیه ندارند. همچنین قیمت تمام شده خاک معدنی وارداتی، ارزانتر از خاک معدنی انگوران است و متاسفانه ذخیره خاک اکسیدی این معدن نیز در حال پایان است. از سوی دیگر، دانش فرآوری خاک سولفیدی در داخل کشور گسترش پیدا نکرده است و بر همین اساس نمیتوانیم از ذخایر سولفیدی موجود استفاده کنیم. متاسفانه همکاری لازم بین سازمانهای دولتی و تولیدکنندگان بخش خصوصی انجام نمیشود و نظارتهای کافی در سطح بازار نیز وجود ندارد. اگر تغییر اساسی در شرایط موجود حاصل نشود، بسیاری از تولیدکنندگان ناچار به تعطیل کردن خط تولید خواهند شد.
رئیس هیئت مدیره شرکت پرتو روی گداز زنجان در پایان یادآور شد: واقعیت امر این است که وضعیت تولید در سال جاری به مراتب بحرانیتر از سال گذشته است و ادامه این شرایط منجر به تعطیلی بسیاری از واحدهای کوچکمقیاس خواهد شد که امیدوار هستیم در ادامه شاهد کاهش معضلات موجود باشیم.