براساس طرح جامع آلومینیوم برای افق ۱۴۰۴، تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن آلومینیوم در داخل کشور هدف‌گذاری شده است. هم‌زمان با اضافه شدن شرکت‌های آلومینای ایران و سالکو به مدار تولید آلومینیوم، میزان تولید این فلز استراتژیک در کشور به حدود دو برابر افزایش یافته است.

براساس طرح جامع آلومینیوم برای افق ۱۴۰۴، تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن آلومینیوم در داخل کشور هدف‌گذاری شده است. هم‌زمان با اضافه شدن شرکت‌های آلومینای ایران و سالکو به مدار تولید آلومینیوم، میزان تولید این فلز استراتژیک در کشور به حدود دو برابر افزایش یافته است. یعنی تولید حدود ۳۵۰ هزار تنی آلومینیوم توسط شرکت‌های المهدی و ایرالکو، به حدود ۶۰۰ هزار تن در سال جاری افزایش یافته است و در صورتی که سالکو با تمام ظرفیت خود وارد مدار شود، تولید آلومینیوم کشور به حدود ۷۰۰ هزار تن ارتقا خواهد یافت. بر همین اساس می‌توان گفت عملکرد اسملترهای آلومینیومی طی این مدت با ایجاد ظرفیت ۷۰۰ هزار تنی مناسب بوده است اما با توجه به چالش‌ها و مشکلات موجود، تحقق تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تنی تا سال  ۱۴۰۴ کمی بعید به نظر می‌رسد. همچنین در برنامه توسعه زنجیره بالادست آلومینیوم برای افق ۱۴۰۹ نیز ظرفیت اسمی یک میلیون و ۶۵۰ هزار تنی برای آلومینا در نظر گرفته شده که ۸۰۰ هزار تن آن برنامه توسعه مصوب توسط هیئت عامل ایمیدرو است و همچنین ۷۰ هزار تن آلومینا از نفلین سینیت و ۵۰۰ هزار تن آلومینا نیز به روش سینترینگ تولید خواهد شد.

فعالان صنعت آلومینیوم کشور طی سال‌های اخیر، با کمبود مواد اولیه اعم از بوکسیت، آلومینا و آند از یک سو و عدم تامین زیرساخت‌های لازم در حوزه انرژی به ویژه برق از سوی دیگر مواجه بوده‌اند. به همین دلیل، حدود سه سال است که تولید اسملترهای آلومینیومی کشور به دلیل کمبود برق با کاهش همراه شده و تاثیر بسزایی بر عملکرد آن‌ها گذاشته است. در حالی که آلومینیوم، یک صنعت انرژی‌بر محسوب می‌شود و اگر قرار است که این صنعت به رشد و توسعه دست پیدا کند، باید زیرساخت‌های برق و گاز آن تامین شود؛ چراکه  تولید پودر آلومینا، مستلزم تامین گاز و تولید شمش آلومینیوم، نیازمند تامین برق کافی است.

در مناطقی که منابع غنی آب و رودخانه‌های پرآب در دسترس است، انرژی الکتریکی برای صنایع آلومینیوم‌‌سازی از منابع هیدروالکتریک تامین می‌شود. در خاورمیانه به واسطه کمبود منابع آبی و فراوانی ذخایر گاز طبیعی، استفاده از گاز طبیعی جهت تولید انرژی الکتریکی در دستور کار قرار می‌گیرد. کشورهای آسیایی، چین و استرالیا نیز به واسطه ذخایر بالای زغال‌‌سنگ و هزینه‌های پایین این منبع انرژی، در تولید برق صنعت آلومینیوم از زغال‌‌سنگ بیشتری بهره برده‌اند. با توجه به نقش بسزای برق در این صنعت استراتژیک، تامین برق در کشور با مشکلاتی اعم از راندمان پایین و فرسودگی، کمبود سوخت گاز و آب مورد نیاز نیروگاه‌های کشور و همچنین اتلاف شبکه برق کشور همراه بوده است. در این میان، صنعت (با سهم ۳۶ درصد) مهم‌ترین مصرف‌کننده برق کشور محسوب می‌شود و همچنین بیش از ۶ درصد سهم مصرف برق گروه صنعت، در اختیار زنجیره آلومینیوم کشور است. بنابراین در راستای تامین برق مورد نیاز واحدهای آلومینیومی کشور، برنامه توسعه در بخش نیروگاهی در صنعت آلومینیوم چیزی حدود دو هزار و ۲۰۰ مگاوات در نظر گرفته شده است که در صورت احداث واحد نیروگاهی توافق شده، بخش مهمی از برق مورد نیاز این صنعت تامین خواهد شد.

از سوی دیگر خوشبختانه اقدامات قابل توجهی برای تامین آلومینای مورد نیاز تولیدکنندگان شمش آلومینیومی کشور هم‌زمان با رشد سرمایه‌گذاری و به‌کارگیری از دانش فنی و تخصصی  در شرکت‌هایی همچون آلومینای ایران و خلیج فارس انجام شده است. نیاز بازار داخلی کشور به آلومینیوم نیز حدود ۵۰۰ هزار تن برآورد شده و  حدود ۲۰۰ هزار تن دیگر آن، می‌تواند در بازارهای صادراتی عرضه شود. مسئله حائز اهمیت در تحقق تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن آلومینیوم در افق ۱۴۰۴، چگونگی مدیریت شرایط تولید است. اگر ما بتوانیم روابط تجاری خود با کشورهای توسعه‌یافته را بهبود دهیم و نسبت به جذب سرمایه‌گذاران جدید اقدام کنیم، مسیر دستیابی به این میزان تولید هموارتر خواهد شد.

انتهای پیام//