عبدالله مرادی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، در ادامه اظهار داشت: تنها اقدامی که دولت در زمینه پرداخت وام برای صنعتگران آسیب دیده از زلزله کرمانشاه انجام داده است کارشناسی میزان خسارات بوده که در این برآورد، ۸۰۰ میلیون تومان خسارت برای واحد تولیدی ما در نظر گرفتهاند. پس از آن کارگاه به بانک معرفی شد و من ضمانتنامههای لازم برای دریافت وام را فراهم کردم. همچنین به منظور اینکه هر چه سریعتر وام درخواستی پرداخت شود، هزینههای تامین اجتماعی و امورمالیاتی را تسویه کردم اما هنوز تسهیلات را به ما پرداخت نکردهاند.
وی افزود: قرار بود یک حدودا میلیارد وام با سود ۴ درصد توسط دولت به من پرداخت شود اما هنوز اقدامی در این جهت انجام نشده است و پرداخت این وام تنها در حد وعده مانده است؛ در حال حاضر به جایی رسیدهام که اگر مشتری پیدا شود حاضر به فروش کارگاه خود هستم.
مرادی در پاسخ به این سوال که آیا این وام مختص صنعتگران است یا تنها به زلزلهزدگان کرمانشاهی تعلق میگیرد، بیان کرد: زلزله دو سال پیش موجب کشته شدن چندین نفر در شهرک صنعتی ما شد، حتی یکی پرسنل ما که در شیفت شب نگهبانی میداد؛ آسیب جدی در این حادثه دید. در ماههای اولیه بعد از زلزله، کارشناسان و مدیران و وزیران آمدند و وقایع را از نزدیک دیدند اما الان در دومین سال بعد از این حادثه هستیم و هنوز هیچ اقدامی برای حمایت از تولیدکنندگان و آغاز تولید نکردهاند. بزرگترین معضل ما، نبود نقدینگی است که اگر این مشکل وجود نداشت، خود میتوانستم واحد را مجددا احیا کنم.
تامین مواد اولیه از ضایعات شیرآلات برنجی
وی در ادامه درباره نحوه تامین مواد اولیه برنجی، اظهار کرد: جدای از خود کارگاه که در زلزله از بین رفت، برای خرید مواد اولیه نیز احتیاج به نقدینگی داریم؛ در کارگاه تولیدی ما برای تولید قطعات ریختهگری از ضایعات شیرآلات زرد استفاده میکنیم که دستیابی به آن برای ما دشوار است؛ بخشی از ضایعات نیز همان سفالهها هستند و در کرمانشاه نیز چندان واحدهای تراشکاری وجود ندارد که بتوانیم به ضایعات تراشکاری آنها دست یابیم چون در این استان، شهرکهای صنعتی و واحدهای تولیدی فعالیت گستردهای ندارند.
مرادی در پاسخ به این پرسش که چه نوع قطعاتی در واحد ریختهگری مرادی تولید میشود، بیان کرد: انواع قطعات برنجی، آلومینیومی، چدنی، سربی را ریختهگری میکنیم و نوع فعالیت ما بستگی زیادی به مشتری و سفارشات او دارد.
وی با اشاره به اینکه ضایعات سفیدبار، کروم زیادی دارند، توضیح داد: از شیرآلات سفید نمیتوانیم برای تولید قطعات برنجی استفاده کنیم. زیرا درصد خلوص شیرآلات بهداشتی سفید در مقایسه با باقی قراضهها ناخالصی بیشتری دارد و مجددا باید آلیاژسازی شود که ما امکان این آلیاژسازی را نداریم.
مدیر عامل کارگاه تولیدی مرادی، افزود: این کارگاه از سال ۶۲ وارد فعالیت خود را در زمینه ریختهگری آغاز کرد؛ در ابتدا از کورههای زمینی و با شیوه ریختهگری ماسهای قطعه تولید میکردیم و تا به امروز نیز از همین شیوه در کارگاه تولیدی خود استفاده میکنیم البته در حال حاضر از کورههای زمینی استفاده نمیکنیم. کورههای قدیمی، به شکل نفتی و زمینی بود که به مرور و با گذشت زمان تبدیل به کوره گردان شد و تا قبل از زلزله کرمانشاه توانستیم کورهها را تبدیل به کورههای القایی کنیم که منبع تغذیه آنها از برق است.
به گفته مرادی تولید قطعه با روش ریختهگری ماسهای به این شکل است که ابتدا ضایعات برنجی را در کوره ذوب کرده و سپس از راهگاهی که در قالب ماسهای ایجاد کردهایم مذاب را داخل قالب میریزیم، راهگاه شبکهای از کانالهای به هم پیوسته است که برای انتقال فلز مذاب به حفره قالب استفاده میشود، مواد مذاب در قالب ماسهای پس انجماد به شکل مورد نظر درمیآید.
وی ادامه داد: محدوده اندازه و وزن قطعات تولیدی به این روش ریختهگری بسیار مختلف است و از قطعه یک میلیمتری با وزن کمتر از یک گرم تا قطعات بزرگ را شامل میشود.
به گفته مدیرعامل کارگاه تولیدی مرادی، از جمله قطعاتی که در این واحد ریختهگری تولید میشد، سخت ریلهای نشکن بوده است که با استفاده از چدن نشکن تولید میشود، برای قطعات دندههای استفاده شده در گیربکس بالابرها را نیز بهخاطر سایش و خوردگی بالا، باید از برنج استفاده کرد؛ انواع دندههایی که در ماشینآلات استفاده میشود باید از جنس برنج باشد.