مدیرفنی شرکت کانی فرآوران تهران گفت: رشد صنعت تولید سرب و روی کشور تنها با توسعه اکتشافات انجام خواهد شد؛ اما یکی از مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، عدم ثبات قوانین است. اینکه قوانین به صورت روزانه تغییر می‌کند، معنایی جز نابودی معدن‌دار و تولیدکننده ندارد؛ قوانین سرسخت بدون کاربرد و حتی بدون کارشناسی، آینده این صنعت را دچار مخاطره کرده است.
هادی صفری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، در خصوص وضعیـت تولید شرکت کانی فرآوران تهران، اظهار داشـت: معدن دره زنجیر در مجاورت شهر تفت در استان یزد قرار دارد. این معدن جزو معادن قدیمی در ایران هست و ما سرب و روی را از خاک اکسیدی آن استخراج می‌کنیم. علاوه‌براین دو معدن دیگر با نام‌های فرح آباد و منصور آباد که هر دو هم در استان یزد قرار دارند را در دست بهره‌برداری داریم که استخراج این دو معدن همانند معدن دره زنجیر، زیرزمینی است.
وی در مـورد وضعیت کنونی ذخیره معدن دره زنجیر، عنوان کـرد: با توجه به اینکه بخش‌های پرعیارتر معدن را استخراج کردیم، در حال حاضر به بخش‌های کم عیارتر معدن رسیده‌ایم.
تحقیقات جدیدی در زمینه ظرفیت نهایی معدن انجام نداده‌ایم؛ ولی پیش‌بینی ما این است که در طول سال‌های آینده، به ذخایر بیشتری از این معدن خواهیم رسید. با این حال، ظرفیت معدن بر اساس آن چیزی که در پروانه بهره‌برداری ذکر شده، به حدود ۱۰۰ هزار تن می‌رسد.
فروش صادراتی نداریم
صفری بیــان کــرد: به طــور کلــی برنامــه استخراج و عرضه سرب و روی معدن، وابستگی مستقیم به شرایط بازار دارد؛ گاهی برنامه این است که رگه‌های با عیار ۱۵ درصد را استخراج کنیم و گاهی هم با نگاهی به بازار این بخش، طی پروسه‌های مختلف، به سراغ رگه‌های کم عیارتر که تا حدود ۴ درصد است، میرویم.
وی با اشاره به اینکه شرکت کانی فرآوران تهران شمش تولید نمی‌کند، یادآور شد: بیشتر مواد معدنی ما روی است که با روش فلوتاسیون تبدیل به کنسانتره می‌شود.
مدیرفنی شرکت کانی فرآوران تهران در پاسخ به این سوال که آیا این شرکت فروش صادراتی نیز دارد یا خیر، عنوان کرد: طبیعتا با توجه به نیاز بازار داخلی به مواد اولیه، شرکت ما محصولات خود را صادر نمی‌کند و غالبا کنسانتره تولیدی خود را به شرکت‌های تولیدکننده شمش عرضه می‌کنیم. قاعدتا بخشی از کنسانتـــره تولیدی ما بعـــد از آنکـــه توسط مصرف‌کنندگان تبدیل به شمش شد، صادر می‌شود و این امـــر، ارزش‌افزوده بالاتری برای صنعت داخلی دارد.
صفری با اشاره به اینکه تولیدکنندگان شمش، تمایل زیادی به معدن‌داری دارند، اضافه کرد: با توجه به اینکه چالش اساسی صنایع معــدنی، کمبــود مــاده اولیــه اســـت، شرکت‌هایی که شمش تولید می‌کنند، تمایل زیادی دارند که در کنار تولید شمش، معدن و همچنین واحد فرآوری هم داشته باشند تا از این طریق بتوانند هم واسطه‌ها را حذف کنند و هم اینکه سود بیشتری نصیب خود کنند؛ همچنین در این صورت با مشکل کمبود مواد اولیه نیز مواجه نخواهند بود.
بدون تکنولوژی دستاوردی در اکتشافات نخواهیم داشت
مدیرفنی شرکت کانی فرآوران تهران، درباره وضعیت اکتشافات معادن سرب و روی در ایران، اظهار کرد: امور اکتشافی در کشور بسیار ضعیف دنبال می‌شود و در واقع بحث اکتشافات با دو معضـــل اســاسی روبــه‌رو اســـت؛ اول اینکـــه سرمایه‌گذاری در این بخش به ندرت صورت می‌گیرد. بنابراین سوق دادن سرمایه‌گذاری‌ها به اکتشاف معادن بزرگ، طی یک دهه اخیر، فاجعه‌بار بوده است.
صفری اضافه کرد: معضل دوم بحث عدم دسترسی به تکنولوژی در این زمینه است. در واقع تکنولوژی سهمی اساسی در اکتشافات معادن دارد. لذا شما نمی‌توانید بدون داشتن تکنولوژی روز دنیا در اکتشافات معدنی دستاورد مطلوبی داشته باشید. بنابراین در بحث اکتشافات، ابتدا باید این دو مسئله حل شود، تا بتوان ذخایر جدیدتری را در جهت توسعه این صنعت استخراج کرد.
وی با اشاره به موانع صادراتی، تاکید کرد: بحث عوارض ۲۵ درصدی صادرات، یکی دیگر از مشکلات عدیده ما است که دلیل وضع آن مشخص نیست. ممنوعیت صادراتی زمانی منطقی به نظر می‌رسد که وضعیت بازار داخلی مطلوب و تقاضای کافی برای محصول وجود داشته باشد. وقتی مشاهده می‌کنیم که تنها راه بقا و زنده ماندن برخی شرکت‌ها صادرات است، این هشدار به ما داده می‌شود که وضع عوارض صادراتی باعث تعطیلی واحدها و بیکاری افراد زیادی خواهد شد.
صفری ادامه داد: به طور مثال در بودجه تنظیم شده دولت برای سال آینده، درآمد حاصل از پرداخت عوارض شرکت‌ها به دولت نسبت به سال پیش، ۲۵ برابر شده است. در حالی که علتی که دولتی‌ها برای وضع این عوارض بیان می‌کنند، تشویق و تقویت تولیدات داخلی است.
ارزش معادن در گروی قیمت فلزات در بازار جهانی است
وی با اشاره به عمر معادن، افزود: هرقدر قیمت فلزات در بازارهای جهانی بیشتر شود، ارزش معادن و باطله‌های آن چند برابر خواهد شد. بنابراین وقتی ارزش معدن و باطله‌های حاصل از استخراج و فرآوری آن بیشتر شود، عمر معدن نیز افزایش خواهد یافت؛ چراکه عمر معدن به اندازه و توان استخراج برمی‌گردد و چنانچه در معدنی بحث فرآوری مجدد باطله‌ها و یا اکتشافات تازه مطرح شود، سال‌های بیشتری می‌توان روی آن سرمایه‌گذاری کرد.
مدیـــرفنی شرکــت کانــی فــرآوران تهـــران تصریح کرد: به طور مثال، در معدن انجیره، برای استخــراج خــاک ســـرب و روی، حــدود ۱۰کیلومتر تونل حفاری کردیم. همیشــه حفاری تا زمانی باید ادامه یابد که رگه‌هایی از مـــاده معـــدنی مـورد نظر یافــت شــود و این امر، تجهیزات و تکنولوژی لازم را می‌طلبد که اگر معدن‌داری فاقد آن باشد، عمر معدن از لحاظ پتانسیل بهره‌برداری از آن به پایان می‌رسد و تعطیل خواهد شد.
وی افزود: با این حال، ما به دنبال پیدا کردن راه‌حل‌های ابتکاری در زمینه اکتشاف هستیم تا بتوانیم در تمامی مراحل استخراج و فرآوری، بهترین نتیجه را به دست آوریم؛ تا علاوه بر پایین آوردن هزینه‌ها، سود بیشتر و ارزش‌افزوده بالاتری نصیب مجموعه نماییم.
صفری در پایان با اشاره به اهمیت اصول دپو کردن باطله‌ها خاطرنشان کرد: اگر به طور مثال، اگر بخواهیم ۱۰۰ تن خاک معدن را فرآوری کنیم، نزدیک به ۸۵ تن باطله خواهیم داشت. لذا با توجه به حجم زیاد باطله، قاعدتا راهی جز این نداریم که روش‌های دپو کردن باطله‌ها را بر اساس استانداردهای محیط زیستی انجام دهیم. مهم‌ترین فرآیند دپو کردن باطله‌ها، ایمنی سطح مکانی است که قرار است باطله‌ها در آنجا قرار بگیرند. به این معنا که باید سطح محل دپو کردن، انسجام و استاندارد داشته باشد تا از این طریق، هیچ‌گونه باطله‌ای نتواند از آن عبور و به عمق زمین نفوذ کند و مشکلات محیط زیستی غیرقابل جبرانی به وجود بیاورد.
