ترکیه طی ۲ دهه گذشته، شاهد رشد چشم‌گیری در بخش اقتصادی، خصوصا ساخت‌وساز شهری و شهرسازی بوده است. همگام با این امر، صنعت ساختمان، به عنوان مهم‌ترین صنعت مصرف‌کننده محصولات اکستروژنی آلومینیومی در ترکیه رشد کرد؛ به طوری که بررسی‌ها تطابق بسیار خوب روند تقاضای ظاهری این محصولات در ترکیه را با روند ایجاد ارزش افزوده از بخش ساخت‌وساز این کشور را نشان می‌دهد.
به گزارش فلزات آنلاین، رشد اقتصادی و اجتماعی ترکیه از سال ۲۰۰۰، روندی چشم‌گیر را طی کرده است. طی این دوره، دستیابی به ثبات اقتصادی مهم‌ترین هدف بوده و حصول آن سبب شده تا آمار بیکاری در آن به‌شدت افت پیدا کرده و همچنین بر درآمد کل کشور افزوده شود.
در این راستا، ترکیه در جهت توسعه تجارت با سایر کشورها، جذب سرمایه‌های خارجی، همگرایی به سمت تطابق با قوانین کشورهای پیشرفته از جمله اتحادیه اروپا، موفق به حصول این امر شده است.
این رشد در حالی بود که بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، بحران جهانی اقتصادی نیز به روند رشد این کشور آسیب زد؛ با این حال ترکیه توانست پس از آن، به سرعت رشد اقتصادی پیشین خود را بازیابد.
یکی از جنبه‌های خیلی مهم از رشد اقتصادی ترکیه طی ۲ دهه گذشته، توسعه ساخت و ساز و شهرسازی بود. صنعت ساختمان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین صنایع مصرف‌کننده محصولات فلزی، محرکی قوی برای توسعه صنایع تولیدکننده محصولات فلزی در این کشور شد.
هم‌راستا با همین امر، تقاضای ظاهری اکستروژن‌های آلومینیومی ترکیه، تطابق خوبی با روند ارزش افزوده تولیدی از بخش ساخت و ساز این کشور دارد. در نمودار ۱، مقدار مصرف ظاهری محصولات اکستروژنی آلومینیوم ترکیه بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷ نشان داده شده است.
همان‌طور که در این نمودار مشاهده می‌شود، میزان مصرف این محصولات در ترکیه طی چند سال گذشته در حدود ۵۰۰ هزار تن بود که در سطح پایین‌تری نسبت به حجم تولیدات آن بود. این امر سبب شد تا ترکیه به یک صادرکننده مطرح این محصولات در منطقه بدل شود.
در حالی که حجم تولید این محصولات در ترکیه با نرخ رشد حدود ۱۰ درصدی در هر سال افزایش می‌یافت، سهم فروش صادراتی نسبت به فروش داخلی این محصولات روندی نزولی را طی کرد؛ به‌گونه‌ای که سهم صادرات از تولید در سال‌های ابتدایی حدود ۴۰ درصد بود ولی در سال‌های پایانی از دوره مورد بررسی، تا نزدیکی ۲۵ درصد افت پیدا کرد. مهم‌ترین دلیل این امر را می‌توان به افزایش تقاضای داخلی این کشور نسبت داد.
بررسی تغییرات مصرف محصولات اکستروژنی آلومینیوم ترکیه نسبت به ساخت و ساز در این کشور، روند مشابهی را نشان می‌دهد. همچنین سهم بیشتر محصولات آلومینیومی خالص (یا کم‌آلیاژ) در بازار ترکیه، ناشی از صادرات بیشتر انواع آلیاژی آن‌ها است که پیش‌تر نیز به آن اشاره شد.
قیمت بالاتر این محصولات که می‌تواند ارزش افزوده بیشتری را نیز به‌همراه داشته باشد، از صادرات آن حمایت کرده است. البته ناگفته نماند که تضعیف لیر ترکیه بین سال‌های مورد بررسی نسبت به دلار نیز از دیگر محرک‌های افزایش تمایل به صادرات بوده است. از همین رو، محصولات اکستروژنی آلیاژی تنها حدود ۲۳ درصد از مصرف اکستروژن‌های ترکیه را تشکیل دادند و مابقی در بازارهای صادراتی به‌فروش رسیدند.
