شرکت چالکو بزرگ‌ترین شرکت دولتی تولیدکننده آلومینیوم در چین، نتایج مالی چندان چشم‌گیری در مقایسه با همتایان خود در این کشور رقم نزده است. با این حال، افزایش حجم معدن‌کاری آن، نه‌تنها در حوزه بوکسیت، بلکه در حوزه انرژی (زغال‌سنگ) به بهبود شاخص‌های مالی آن کمک کرد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین»، بزرگ‌ترین تولیدکننده دولتی آلومینیوم در چین طی سال‌های گذشته موفق به بهبود شاخص‌های مالی خود شده است. شرکت چالکو (Chalco)، با تولید ۴٫۲ میلیون تن آلومینیووم و ۱۳٫۵ میلیون تن آلومینا در سال ۲۰۱۸، بزرگ‌ترین شرکت دولتی چینی فعال در بخش بالادستی آلومینیوم این کشور به‌حساب می‌آید. نمودار ۱، حجم تولید آلومینیوم و آلومینای این شرکت را طی ۵ سال گذشته نشان می‌دهد.
همان‌طور که در این نمودار مشاهده می‌شود، این شرکت حجم تولید آلومینیوم خود را از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۶، با کاهش قیمت آلومینیوم کاهش داد تا با کاهش عرضه و تحریک قیمت آلومینیوم بر جذابیت بازار بیفزاید. پس از آن نیز با رشد قیمت آلومینیوم بر میزان تولیدات خود افزود تا جایی که حجم تولید آن در سال ۲۰۱۸، به بیشترین سطح در ۵ سال گذشته رسید. با این حال، با توجه به اینکه این شرکت، دولتی محسوب می‌شود و از حمایت‌های دولت بهره‌مند است، میزان تغییرات حجم تولید آن طی این دوره چندان چشم‌گیر نبود.
میزان تولید آلومینای آن نیز طی ۵ سال گذشته، دستخوش تغییرات چندانی نشد و عمدتا تحت تأثیر میزان دسترسی به بوکسیت مورد نیاز، با افت یا رشد همراه بود. با این وجود، در سال ۲۰۱۸ و جهش قیمت آلومینا در بازارهای بین‌المللی، بر میزان تولید آلومینای چالکو نیز افزوده شد؛ به‌طوری حجم تولید آلومینای آن در این سال به بیشترین سطح ۵ سال اخیر رسید.
ماهیت دولتی بودن این شرکت، کمک به‌سزایی به آن کرده است تا بتواند با وجود حاشیه سود بسیار پایین خود در مقایسه با رقبای چینی خود، همچنان در صحنه رقابت باقی بماند. نمودار ۲، حاشیه سود ناخالص به همراه تغییرات بهای تمام شده تولید آلومینیوم و آلومینای این شرکت را در طول ۵ سال گذشته به نمایش گذاشته است.
همان‌طور که در این نمودار مشاهده می‌شود، حاشیه سود ناخالص این شرکت از حدود ۰٫۴ درصد در سال ۲۰۱۴، به حدود ۷٫۳ درصد در سال ۲۰۱۸ رسید که بسیار کمتر از حاشیه سود ناخالص تقریبا ۲۰ تا ۲۵ درصدی بسیاری از همتایان خود در بازار چین بوده است. با این حال، طی این دوره ۵ ساله این شرکت با سرمایه‌گذاری‌هایی برای توسعه معدن‌کاری، نه‌تنها از هزینه‌های خود کاست بلکه با فروش مازاد محصولات معدنی از جمله زغال‌سنگ، به‌نوعی سبد محصولی خود را نیز توسعه داد که خود عامل دیگری بر بهبود شاخص‌های مالی آن بود.
افزوده شدن انرژی به‌عنوان مؤلفه‌ای دیگر در سبد محصولی این شرکت در کنار آلومینیوم و آلومینا، سبب شد تا تأثیر هزینه‌های این ۲ عامل (آلومینیوم و آلومینا) در کل هزینه‌ها و متعاقبا حاشیه سود این شرکت در سال‌های پایانی از دوره مورد بررسی کاهش یابد. بر این اساس، در دورانی که آلومینا و آلومینیوم در درآمدهای این شرکت سهم بسیار بیشتری داشتند، یعنی بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، کاهش بهای تمام شده تولید این ۲ محصول، عاملی اصلی برای رشد حاشیه سود ناخالص کل شرکت بود. ولی پس از آن، با وجود افزایش بهای تمام شده تولید آلومینیوم و آلومینا، اما حاشیه سود ناخالص شرکت چالکو کاهش چندانی نداشت.
