شرکت «Newmont»، یک شرکت استخراج معادن و فلزات آمریکایی است که در زمینه تولید و بازاریابی طلا، نقره، مس و زغالسنگ فعالیت میکند و به عنوان بزرگترین تولیدکننده طلای جهان شناخته میشود. این شرکت در سال ۲۰۲۲ نیز جایگاه خود را به عنوان بزرگترین تولیدکننده طلای جهان حفظ کرده است. شرکت «Newmont» در حال حاضر به عنوان یکی از غولهای تولید طلا در جهان شناخته میشود و دارای ۲۱ معدن فعال در غنا، استرالیا، اندونزی، نیوزیلند، پرو و ایالت نوادا است. این شرکت در سال ۲۰۲۲، حدود ۶ میلیون اونس طلا با هزینه تولید پایدار حدود یک هزار و ۲۰۰ دلار به ازای هر اونس تولید کرده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت مشاوره اقتصادی آرمان آتورپات، تولیدکنندگان بزرگ طلا، همواره، به دنبال رشد و توسعه خود با روشهای مختلف هستند. برخی از شرکتها رشد طبیعی با تامین مالی فرایندهای اکتشافی را میپسندند و با استفاده از سرمایههایی که برای اکتشاف منابع جدید به دست میآورند، به دنبال توسعه پروژه بعدی و بزرگ خود هستند.
بسیاری از تولیدکنندگان طلا نیز روش ادغام و خرید را برای توسعه برگزیدهاند. این روش، ویژگیهای ممتازی برای شرکتهای معدنی به همراه دارد؛ افزایش سهم از تولید، رفع چالش کاهش عیار ذخایر معدنی طلا و افزایش همکاری میان مجتمعهای تولیدی با هدف کاهش هزینههای عملیاتی، از مهمترین این ویژگیها به شمار میروند. علاوهبراین، مواردی از فعالیتهای ادغام و خرید وجود دارد که منجر به تنوع فلزات سبد محصولی نیز میشود؛ چراکه برخی از معادن تملیک شده در فرایند خریداری یا ادغام، دارای محصولات جانبی هستند.
طی پنج سال اخیر، صنعت طلا شاهد معاملات بزرگی در راستای یکپارچهسازی صنعت بوده است. در سال ۲۰۱۹، دو نمونه از معاملات ثبت شده متعلق به دو شرکت بزرگ تولیدکننده طلا در جهان است؛ نخست، ادغام شرکت «Barrick» با «Randgold» و دوم، خرید شرکت «Goldcorp» توسط «Newmont». در همان سال، شرکت «Newcrest» وارد سرمایهگذاری مشترکی با شرکت «Imperial Metals» شد که مالک ۷۰ درصدی معدن مس طلای «Red Chris» در ایالت «British Columbia» کشور کانادا است.
احتمال خرید «Newcrest» توسط شرکت «Newmont» نیز وجود دارد که در صورت وقوع، منجر به ایجاد یک شرکت معدنی طلا با ۲۳ معدن در ۱۰ کشور جهان میشود. در صورت تحقق این خرید، مجموع تولید «Newmont» با حجم سالانه ۹ میلیون اونس (معادل ۲۵۵ تن) طلا، به میزان ۴۸ درصد افزایش خواهد یافت. این افزایش تولید عمدتا از محل معادن «Cadia Valley»، «Telfer» و «Red Chris» خواهد بود که امکان دسترسی این شرکت به مس را نیز فراهم خواهد کرد.
بر اساس ارزیابی ذخایر و منابع سال ۲۰۲۲، اضافه شدن داراییها و ذخایر طلای شرکت «Newcrest» به ذخایر قطعی و احتمالی طلای شرکت «Newmont»، باعث افزایش ۵۰ درصدی آن به ۱۴۴ میلیون اونس (معادل چهار هزار و ۸۵ تن) خواهد شد؛ این در حالی است که میزان منابع اندازهگیری شده و استنباطی طلای این شرکت نیز دو برابر خواهد شد و از ۱۱۳ میلیون اونس به ۲۱۳ میلیون اونس (معادل ۶،۰۳۸ تن) خواهد رسید.
در سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۲، شرکت «Newmont» معادل یک میلیون و ۶۳۰ هزار اونس طلا و ۲۹۶ هزار اونس معادل طلا از محصولات جانبی تولید کرده است. مجموع تولید این شرکت در سال ۲۰۲۲ برابر با حدود ۶ میلیون اونس طلا و ۳.۱ میلیون اونس معادل طلا از محصولات جانبی بوده است.
متوسط قیمت طلا در سال ۲۰۲۲ معادل یک هزار و ۷۹۲ دلار به ازای هر اونس بوده است. با توجه به اینکه هزینه تولید پایدار هر اونس طلا توسط شرکت «Newmont» معادل یک هزار و ۲۱۱ دلار در هر اونس بوده است، این شرکت به ازای هر اونس از مجموع ۶ میلیون اونس طلای تولیدی خود، سودی معادل حدود ۵۸۰ دلار را محقق کرده است.
هزینه تولید هر اونس طلای شرکت مورد بررسی در سال ۲۰۲۲، حدود ۱۴ درصد رشد داشته است. تورم جهانی و علیالخصوص قیمتهای بالاتر انرژی در این سال، عمدتا ناشی از جنگ اوکراین در کنار کاهش سال به سال عیار معادن در حال بهرهبرداری شرکت، در افزایش هزینههای تولید تاثیرگذار بوده است.
افزایش هزینههای عملیاتی و سرمایهای میتواند بر سودآوری تاثیر بگذارد. هزینهها در هر مکان معدنی خاص به دلیل تعدادی از عوامل مانند عیار سنگ معدن متغیر، تغییر متالورژی و تجدید نظر در طرحهای معدن در معرض تغییر هستند. علاوهبراین، هزینهها تحت تاثیر قیمت و در دسترس بودن کالاهای ورودی مانند سوخت، برق، نیروی کار، معرفهای شیمیایی، مواد منفجره، فولاد، بتن و تجهیزات و تاسیسات مربوط به معدن متغیر است.
طی چند سال آینده افزایش قابل توجهی در هزینههای سرمایهای و عملیاتی در ارتباط با پروژههای جدید مشاهده خواهد شد. افزایش مخارج سرمایهای ممکن است تاثیر نامطلوبی بر سودآوری و جریان نقدی حاصل از عملیات موجود و همچنین بازده اقتصادی پیشبینی شده از پروژه های جدید شرکت «Newmont» داشته باشد که منجر به تعویق یا تعطیلی پروژهها و معادن در صورت افزایش هزینهها میشود.
انتهای پیام//