مدیرعامل شرکت فولاد غرب ازنا گفت: تورم افسارگسیخته در حوزه ورق فولادی، طی سه سال گذشته باعث فرار سرمایه‌گذاران شده است و بسیاری از تولیدکنندگان زیر ظرفیت اقتصادی فعالیت می‌کنند و برخی نیز ناچار به تعطیلی واحد خود شدند.
محمد تقی صالحی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: در سال ۱۳۹۷ قیمت ورق فولادی حدود دو هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بود. از آن زمان تا کنون با توجه به تحریم‌ها، واردات ورق از سوی هیچ یک از مصرف‌کنندگان داخلی انجام نشد. ضمن اینکه تمامی مولفه‌های تولید فولاد ازجمله سنگ‌آهن، نیروی انسانی و انرژی از داخل تامین شدند و هیچ وابستگی به واردات و خارج نداشتیم.
وی افزود: در سال ۱۳۹۷ با احتساب رقم دو هزار تومان به ازای هر کیلوگرم برای قیمت ورق، فولادسازان حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان فروش و نیمی از این میزان سوددهی داشتند که در مقایسه با تولیدکنندگان لوله و پروفیل رقم بسیار بالایی بود. اکنون قیمت ورق بیش از ۱۰ برابر آن زمان شده و به حدود ۲۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است.
مدیرعامل شرکت فولاد غرب ازنا اضافه کرد: با توجه به قیمت فعلی ورق، فروش و سوددهی این فولادسازان به بیش از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان در سال جاری خواهد رسید. این میزان سوددهی که توسط فولادسازان به دست خواهد آمد، تنها با گران‌تر کردن ورق فولادی طی سه سال گذشته محقق می‌شود. سوالی که به وجود می‌آید این بوده که گران شدن ورق قرار است تا چه زمانی ادامه داشته باشد و به تبع آن، فولادسازان بزرگ قرار است تا چه میزان سوددهی داشته باشند؟ پاسخ به این سوال روشن است زیرا اغلب فولادسازان بزرگ دولتی هستند و گران شدن ورق و افزایش سوددهی این فولادسازان به طور کامل به جیب دولت می‌رود.
گرانی ورق فولادی به کاهش قدرت خرید منجر شد
صالحی خاطرنشان کرد: زمانی که قیمت ورق دو هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بود، یک تولیدکننده لوله و پروفیل می‌توانست با دو میلیارد تومان یک هزار تن ورق فولادی خریداری کند اما با افزایش بیش از ۱۲ برابری قیمت ورق و رسیدن قیمت آن به حدود ۲۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم، باید برای خرید یک هزار تن ورق فولادی، ۲۵ میلیارد تومان هزینه کند. در حالی که تامین این میزان نقدینگی برای یک تولیدکننده کوچک لوله و پروفیل، بسیار سنگین و در برخی مواقع غیر ممکن است. به همین دلیل بسیاری از تولیدکنندگان لوله و پروفیل ناچار به تعطیلی کارخانه خود شدند.
وی اذعان کرد: شرکت فولاد غرب ازنا نیز به دلیل گرانی ورق، در برخی مواقع نتوانست تولید خود را انجام دهد و مجبور به تعطیلی موقتی خط تولید شد. ظرفیت شرکت ما در یک شفیت کاری ماهانه، تولید سه هزار تن لوله و پروفیل است اما متاسفانه تنها ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن در ماه قادر به تامین مواد اولیه و تولید محصول هستیم که به هیچ عنوان مقرون‌به‌صرفه نیست. در حالی که ظرفیت کارخانه بیش از سه هزار تن در ماه است و در نتیجه، نمی‌توانیم با این میزان مواد اولیه فعالیت کنیم. به همین دلیل احتمال تعطیلی کامل کارخانه وجود دارد. هنگامی که سرمایه در گردش کافی وجود نداشته باشد، کارخانه به تدریج تعطیل می‌شود.
مدیرعامل شرکت فولاد غرب ازنا تصریح کرد: شرایط تامین مواد اولیه در حال حاضر به این صورت است که هنگامی که مواد اولیه در بورس کالا عرضه می‌شود، متقاضی باید بخشی از هزینه خرید را هنگام ثبت سفارش به عنوان سپرده قرار دهد و در صورتی که خرید انجام شود، ۵۰ درصد از هزینه سفارش را در هنگام خرید بپردازد. ضمن اینکه کالا سه ماه بعد به تولیدکننده تحویل داده می‌شود. این شرایط تامین مواد اولیه در هیچ کشوری مشاهده نمی‌شود و تنها مصرف‌کننده نهایی از این موضوع ضرر می‌کند.
صالحی اذعان کرد: متاسفانه مسئولان آگاهی مناسبی از شرایط تولید و صنعت ندارند و همین عدم شناخت باعث بروز مشکل برای تولیدکنندگان می‌شود. به همین دلیل برخی تصمیم‌ها از سوی دولتمردان به جای باز کردن فضا برای تولید، بیشتر به تنگ‌تر شدن شرایط می‌انجامد.
کارخانه در حال تعطیلی است
مدیرعامل شرکت فولاد غرب ازنا بیان کرد: ظرفیت شرکت ما طبق پروانه بهره‌برداری، سالانه ۱۲۰ هزار تن و ماهانه حدود ۹ تا ۱۰ هزار تن انواع لوله و پروفیل در سه شیفت کاری است. در حالی که اکنون تنها با یک شیفت کاری فعالیت می‌کنیم. با اینکه باید در یک شیفت کاری تولید شرکت به سه هزار تن در ماه برسد اما این میزان هرگز محقق نشده است و تولید از ۳۰۰ تن در ماه فراتر نمی‌رود. به طور مثال، در یکی از عرضه ورق فولادسازان که سهمیه داریم و این عرضه‌ها معمولا ماهی یک بار انجام می‌شود، تنها توانستیم ۲۲۰ تن از آن را خریداری کنیم که تنها تولید یک روز ما را کفاف می‌دهد؛ در حالی که این ورق سه ماه بعد به ما تحویل داده می‌شود.
صالحی عنوان کرد: اغلب ورق‌های عرضه شده در بورس کالا به تولیدکنندگان نمی‌رسد و به نظر می‌رسد دلالان توانایی و قدرت بیشتری برای خرید دارند. به طوری که بیشتر تولیدکنندگان دست‌های مافیای بازار ورق را قدرتمندتر از تولیدکننده می‌بینند. قیمت ورق در سه سال اخیر بیش از ۱۰ برابر شده و بیشترین سود بازار ورق به دلالان رسیده است.
وی ادامه داد: موضوعی که باعث کاهش قدرت خرید مردم به ویژه در زمینه فولاد شده، قیمت‌گذاری این کالا بر اساس نرخ ارز است. میانگین درآمد بسیاری از افراد در دیگر کشورها بیش از سه هزار دلار در ماه است، در حالی که در ایران این میزان به طور میانگین به ۳۰۰ دلار در ماه می‌رسد. همچنین افزایش ۱۰ برابری قیمت ورق در حالی اتفاق افتاده که درآمدهای اساسی افراد جامعه در این مدت حتی دو برابر هم نشده است. بنابراین قیمت‌گذاری کالاهای اساسی همچون فولاد بر اساس نرخ ارز منطقی نیست و تنها به فقیرتر شدن جامعه و کاهش هر چه بیشتر ارزش پول ملی می‌انجامد.
مدیرعامل شرکت فولاد غرب ازنا تاکید کرد: تا زمانی که تورم مهار نشود، نمی‌توان انتظار بهبود شرایط اقتصادی را داشت و فولاد به عنوان یکی از کالاهای اساسی، طی دو سال گذشته بیش از یک هزار و ۱۰۰ درصد رشد قیمت داشته است. نتیجه وقوع چنین اتفاقاتی در صنعت کشور، خروج سرمایه‌گذاری از بخش‌های مولد و ورود آن به بخش‌های کاذب و غیر مولد خواهد بود و سرانجامی جز بیکاری و افزایش فقر و فاصله طبقات اجتماعی نخواهد داشت.
انتهای پیام//
