یک تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی گفت: تولیدکنندگان قدیمی لوله و پروفیل در کشور برای حفظ جایگاه خود در بازار و همچنین رقابت با سایر تولیدکنندگان، چاره‌ای جز توسعه ندارند و از این رو در سال جاری به جای سرمایه‌گذاری برای احداث کارخانه‌های جدید، باید بستر سرمایه‌گذاری در ایجاد بازارهای جدید برای فعالان این صنعت فراهم شود.
یک فعال صنعت لوله و پروفیل فولادی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» در خصوص وضعیت بازار لوله و پروفیل در سال ۱۴۰۳، اظهار داشت: شرایط بازار لوله و پروفیل فولادی در سال گذشته را می‌توان از چند جهت مختلف مورد بررسی قرار داد. نخست، افزایش چشمگیر ریسک سرمایه بود که به دلیل قیمت ماده اولیه (ورق گرم) و محصول نهایی (لوله و پروفیل) حاصل شد و نتیجه‌ای جز زیان‌ده شدن بسیاری از تولیدکنندگان لوله و پروفیل را به همراه نداشت. لازم به ذکر است که اگر شرایط به همین شکل ادامه پیدا کند، تا پایان سال جاری نیمی از واحدهای فعال ناچار به تعطیلی خواهند شد. با توجه به اینکه ما ورق گرم را از بورس کالای ایران تامین می‌کنیم و هم‌اکنون فرایند تحویل آن سه ماهه در نظر گرفته شده است، در طول بازه زمانی ثبت سفارش تا تحویل ورق ممکن است بازار دستخوش تغییر و تحولات فراوانی شود که همین مسئله حاشیه سود کارخانه‌های لوله و پروفیل را تحت تاثیر قرار خواهد داد؛ کمااینکه ما ورق گرم مورد نیاز خود را در اسفند ماه ۱۴۰۳ با قیمت ۴۳ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خریداری کردیم و در حال حاضر لوله را با قیمت ۴۱ هزار و ۵۰۰ تومان به فروش می‌رسانیم که مقایسه این ارقام، به خوبی نشان از ضرر ایجاد شده برای تولیدکنندگان لوله و پروفیل دارد.
زنگ خطر صادرات با کارت‌های بازرگانی اجاره‌ای!
وی در همین راستا ادامه داد: دوم، رفع تعهد ارزی بود که نه تنها عملکرد صادرکنندگان لوله و پروفیل بلکه دیگر صادرکنندگان زنجیره فولاد کشور را تحت تاثیر قرار داد. با توجه به اینکه قیمت محصولات فولادی در بازارهای بین‌المللی کاملا مشخص است و تجار و مشتریان خارجی نسبت به قیمت‌های روز این محصولات آگاهی کامل دارند، بنابراین صادرات براساس نرخ ارز آزاد و الزام به برگشت آن بر پایه نرخ ارز نیمایی که در حال حاضر به ارز توافقی (تجاری) تبدیل شده است، به هیچ وجه برای تولیدکنندگان داخلی مقرون‌به‌صرفه نیست. برای مثال، در حال حاضر قیمت پروفیل فولادی در بازارهای بین‌المللی بر پایه قیمت ورق «FOB» چین (حدود ۵۰۰ دلار)، به حدود ۵۴۰ دلار می‌رسد؛ در حالی که قیمت تمام شده پروفیل ساخت داخل براساس نرخ دلار آزاد (حدود ۸۲ هزار تومان)، به حدود ۶۰۰ دلار خواهد رسید که طبیعتا در چنین شرایطی، انتخاب مشتریان خارجی پروفیل ساخت چین است. واقعیت امر اینکه در حال حاضر تولیدکنندگان واقعی لوله و پروفیل نه تنها قادر به صادرات محصولات خود نیستند بلکه شاهد جولان برخی افراد در این حوزه با استفاده از کارت‌های بازرگانی اجاره‌ای و عدم بازگشت ارز حاصل صادرات آن‌ها به سامانه ارز تجاری هستیم که این مسئله افت چشمگیر صادرات لوله و پروفیل فولادی در سال گذشته را به همراه داشته است.
این تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی با بیان اینکه علی‌رغم صادرات محصولات خود به کشور گرجستان در سال ۱۴۰۳، هنوز موفق به رفع تعهد ارزی نشده‌ایم و از این رو فعالیت در حوزه صادرات را در سال جاری متوقف کرده‌ایم، افزود: فرایند بازاریابی و به دست آوردن مشتریان خارجی، آن هم در شرایط کنونی تحریم بسیار دشوار و زمان‌بر است و زمانی که تولیدکنندگان داخلی، بازارهای بین‌المللی را به دلایل مختلف علی‌الخصوص رفع تعهد ارزی از دست می‌دهند، به سختی می‌توانند مشتری جدیدی را جایگزین آن کنند. بر همین اساس امیدواریم تمهیدات لازم جهت رفع موانع صادراتی توسط دولت و بخش‌های مربوطه اندیشیده شود تا تولیدکنندگان محصولات فولادی، به ویژه لوله و پروفیل بتوانند با دغدغه خاطر کمتری نسبت به صادرات تولیدات خود اقدام کنند.
ضرورتی برای سرمایه‌گذاری‌های جدید نیست
وی در ادامه چالش‌های مرتبط با عدم ارائه تسهیلات بانکی و قطعی‌های مکرر برق واحدهای تولیدی را از جمله عوامل تاثیرگذار بر بازار لوله و پروفیل فولادی کشور در سال ۱۴۰۳ برشمرد و عنوان کرد: همان‌طور که مستحضر هستید، ظرفیت ایجاد شده برای صنعت لوله و پروفیل کشور، بسیار بیشتر از مصرف داخل است و بر این اساس چاره‌ای جز صادرات مازاد نیاز آن وجود ندارد. معتقدیم که وزارت صنعت، معدن و تجارت باید از صدور مجوزهای جدید برای احداث کارخانه‌های لوله و پروفیل بپرهیزد؛ چراکه فعالان قدیمی این صنعت برای حفظ جایگاه خود در بازار و همچنین رقابت با سایر تولیدکنندگان، چاره‌ای جز توسعه ندارند و از این رو به جای سرمایه‌گذاری برای احداث کارخانه‌های جدید، باید بستر سرمایه‌گذاری در ایجاد بازارهای جدید برای آن‌ها فراهم شود.
این فعال صنعت فولاد با تاکید بر اینکه اگر ما به دنبال تحقق شعار سال یعنی «سرمایه‌گذاری برای تولید» هستیم، ابتدا باید چالش‌های موجود در این بخش را رفع و سپس ذهنیت خود را بر روی تحقق آن متمرکز کنیم، خاطرنشان کرد: همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، نحوه عرضه ورق گرم فولادی در بورس کالای ایران چندان مساعد نیست و همواره دستخوش تغییرات متعددی، بنا بر صلاح‌دید تولیدکننده بزرگ این محصول در کشور می‌شود؛ به نحوی که عرضه آن گاهی به صورت نقدی، اعتباری و حتی ترکیبی از این دو فرایند است که در چنین شرایطی، بی‌شک تولیدکنندگان لوله و پروفیل نمی‌توانند برنامه‌ریزی مشخصی برای تولید خود داشته باشند. برای مثال، جدیدترین عرضه ورق گرم در بورس روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ به صورت ۲۰ درصد نقدی و ۸۰ درصد اعتباری (سه ماهه) با قیمت پایه ۳۱ هزار و ۸۰۰ تومان صورت پذیرفت که پس از رقابت ایجاد شده، قیمت آن حدود ۶٫۵ درصد افزایش یافت و با قیمت نهایی ۳۳ هزار و ۸۰۰ تومان معامله شد. در شرایط فعلی، متاسفانه تولیدکنندگان واقعی لوله و پروفیل قادر به تامین ورق مورد نیاز خود از بورس نیستند و سهمیه تخصیص داده شده نیز جوابگوی نیاز آن‌ها نخواهد بود.
وی مطرح کرد: میزان ورق گرم مورد نیاز مجموعه ما ماهیانه یک هزار و ۲۰۰ تن است که برای تامین آن از بورس، نیازمند افزایش ظرفیت بهین‌یاب هستیم. نکته قابل تامل اینکه تحقق این امر، در گرو خرید ورق از بازار آزاد به مدت دو سال و سپس بررسی صورت‌های مالی شرکت و تایید آن در بورس است! در حالی که اگر توانایی خرید ورق از بازار را داشتیم، هیچ‌گاه اقدام به تامین آن از بورس نمی‌کردیم. از طرفی، فروش ورق گرم در بورس مشابه خام‌فروشی است که با تاکید مسئولان ذی‌ربط بر مقابله با آن و ضرورت تولید محصولات نهایی با ارزش افزوده بالا مغایرت دارد. در یک نگاه کلی می‌توان گفت چرخه تولید لوله و پروفیل فولادی از ابتدای امر (تامین ماده اولیه) تا انتهای آن (فروش در بازارهای داخلی و صادراتی) با یک‌سری عیوب همراه است که رفع آن‌ها، حمایت دولت و درایت وزارتخانه‌های مربوطه، به ویژه صنعت، معدن و تجارت را می‌طلبد.
این تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی در پایان با بیان اینکه آینده روشنی پیش‌روی صنعت لوله و پروفیل کشور وجود ندارد و به احتمال فراوان با یک ورشکستگی بزرگ در این صنعت مواجه خواهیم شد، ابراز امیدواری کرد که در سال جاری، بانک‌ها به یاری تولیدکنندگان بشتابند تا شرایط بیش از این بغرنج‌تر نشود.
انتهای پیام//
