به دلیل کاهش رشد اقتصادی چین، انتظار توازن در سال جاری به خوبی نیمه نخست سال نیست، اما با این وجود واحدهای فولاد چین امید دارند که پروژههای زیرساخت داخلی به جبران بازار منفی سال ۲۰۱۹ کمک کند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از Fastmarkets MB، برخی بخشها رشد کافی برای ایجاد تقاضای فولاد در نیمه نخست سال داشتهاند، به ویژه بخشهایی که فولاد مورد نیاز زیرساخت و صنایع ماشینآلات سنگین را تامین میکنند. تولیدکنندگان بزرگ که قراردادهای بلندمدت با پروژههای زیرساخت داشتند در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال گذشته سفارش بیشتری داشتند.
چین در تاریخ ۲۲ سپتامبر اوراق قرضه ویژه دولتی به ارزش ۴٫۰۲ هزار میلیارد یوان (معادل ۵۶۰ میلیارد دلار) صادر کرد؛ همچنین سرمایهگذاری زیرساخت نیز در ۹ماه نخست سال نسبـــت به مدت مشابه ســـال گذشته رشد ۴٫۵ درصدی داشـــت. سرمایهگذاری زیرساخت چین از سپتامبر سال ۲۰۱۸ بهبود داشته است.
اوراق قرضه ویژه دولتی عمدتا برای تامین مالی کافی جهت توسعه زیرساخت مانند ساختوساز برای المپیک زمستانی سال ۲۰۲۲، نوسازی محلات و شهرهای قدیمی و توسعه شهری ارایه شدهاند. صنایع ماشینآلات سنگین چین در ماههای ژانویه و فوریه رشد ۲۵٫۳ درصدی در فروش تجهیزات داشت.
به گفته مدیر صادرات Tianjin Juncheng یک شرکت صنعتی خط لوله، درآمد این شرکت در نیمه نخست سال پس از عقد قرارداد پروژههای زیرساخت برای توسعه شبکه آب و کنترل حریق خانگی، رشد ۲۰درصدی داشته است. اما با وجود رشد این شرکت به دلیل پروژههای زیرساخت و همچنین قراردادهای صادرات مانند تامین لوله یک پروژه نیروگاهی در بنگلادش، سایر شرکتها که فولاد مورد نیاز برخی بخشهای صنعتی کلیدی چین مانند املاک، کشتیسازی و خودروسازی را تامین میکردند، شاهد افت درآمد بودند.
هرچند درآمد برخی شرکتها نیز رشد داشت، اما در واقع سود آنها دچار افت بود. به عنوان مثال درآمد شرکت Nanjing Nangang در سه ماهه نخست سال، افزایش ۱۱٫۸ میلیارد یوانی داشت که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۳٫۹۵ درصد رشد داشت اما سود آن در همین مدت ۴٫۲۷ درصد افت داشت. این شرکت در ماه مارس اعلام کرد که قسمت بزرگی از درآمد شرکت از پروژههای اصلی زیرساخت در سراسر کشور حاصل میشود.
افت قیمت فولاد چین در سال جاری باعث ناامیدی تولیدکنندگان شد، به ویژه اینکه شاخصهای قیمت میلگرد و ورق گرم بین ۱۵ تا ۱۷ درصد نسبت به سال گذشته افت داشت و کاهش تقاضا و رشد تولید نیز باعث افزایش موجودی شد. همچنین افزایش قیمت مواد اولیه، حاشیه سود تولیدکنندگان را تضعیف کرد.
در روز ۲۱ اکتبر، قیمت ورق گرم در شرق چین بین سه هزار و ۵۰۰ تا سه هزار و ۵۱۰ یوان بر تن (معادل ۴۹۴ تا ۴۹۶ دلار بر تن) بود که در همین تاریخ در سال گذشته بین چهار هزار و ۲۱۰ تا چهار هزار و ۲۲۰ یوان بر تن بود. قیمت میلگرد در این منطقه در همان روز بین سه هزار و ۵۸۰ تا سه هزار و ۶۱۰ یوان بر تن بود که نسبت به چهار هزار و ۶۲۰ تا چهار هزار و ۶۵۰یوان بر تن در سال گذشته کاهش داشت. اما این تغییرات قیمت به معنی متضرر شدن تمام فروشندگان نخواهد بود.
چشمانداز سال ۲۰۲۰
برای حضور در بخش پروژههای زیرساخت، فولادسازان باید جستجوی خود را در این زمینه سرعت دهند. در غیر این صورت، ممکن است در کوتاهمدت اوضاع سختتری داشته باشند. چین بیشتر اوراق قرضه ویژه دولتی سال ۲۰۱۹ را تا اواخر سپتامبر عرضه کرد و احتمالا سرمایهگذاری بیشتری در سه ماهه پایانی سال نخواهد داشت. به گفته یک منبع خبری در یک بانک در شانگهای، معمولا سه ماه طول میکشد تا تامین مالی به پروژههای واقعی برسد، به همین دلیل دولت دستور داد که تامین مالی سه ماه قبل از پایان سال عرضه شود.
اما مشخص نیست که آیا تامین مالی بیشتــــر بــــه انـــدازه کافـــی برای پروژههـــای زیرساخت در ماههای آینده به ویژه سه ماهه نخست سال ۲۰۲۰ انجام خواهد شد؛ این موضوع میتواند باعث عدم قطعیت تقاضا در زیرساخت شود. البته چین قرار است بخشی از اوراق قرضه ویژه سال آینده را به صورت پیشعرضه از اکتبر تا دسامبر صادر کند، اما حجم دقیق آن مشخص نیست.
پروژههای کلیدی زیرساخت و سفارشهای ماشینآلات سنگیــــن، بیشتــــر بــــه نفــــع تولیدکنندگان با تکنولوژی پیشرفته یا اقتصاد بزرگتر است تا شرکتهای کوچک یا متوسط، به ویژه شرکتهای کوچک تجاری که در بازار نقدی فعالیت میکنند. صنعت فولاد چین به طور افزایشی در حال متمرکز شدن است و شرکتهای بزرگتر سهم بزرگتری از بازار دارند، در حالی که شرکتهای کوچک یا استارتآپها باید برای رقابتی شدن، راههایی برای بهروزرسانی پیدا کنند.