مسعود اجاقلو در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: تولیدکنندگان روی طی سالیان اخیر با مشکلات فراوانی مواجه بوده‌اند و شاهد افزایش روزافزون این مشکلات در سال جاری نیز هستند. افزایش قیمت حامل‌های انرژی، یکی از مشکلاتی است که اکثر تولیدکنندگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. هزینه برق مجموعه در حدود پنج برابر و هزینه گاز در حدود هفت برابر رشد پیدا کرده است و ما در حالی ناچار به پرداخت هزینه‌های هنگفت برق و گاز هستیم که با قطعی حامل‌های انرژی در روزهای مختلف سال مواجه می‌شویم. مشخص نیست قیمت گاز بر چه اساسی افزایش یافته است و برق کارخانه نیز در حالی یک روز کامل کاری در هفته قطع می‌شود که چاره‌ای جز کاهش و یا توقف تولید نداریم.
وی افزود: رفع تعهد ارزی، یکی دیگر از معضلات تولیدکنندگان روی به شمار می‌آید که عملکرد بسیاری از آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. از آنجایی که شرکت روی گداز زنجان به صورت ورود موقت فعالیت می‌کند، ما خاک معدنی مورد نیاز خود را از ترکیه و برخی کشورهای آفریقایی وارد می‌کنیم و در ازای آن ملزم به صادرات شمش تولیدی هستیم. لازم به ذکر است که دولت برای ارز حاصل از صادرات، قوانینی را وضع کرده است که در شرایط عادی، تمام تولیدکنندگان ملزم به اجرای آن هستند اما زمانی که ارز حاصل از خرید خاک معدنی از یک شرکت خارجی را با تولید شمش روی و صادرات آن به شرکت تامین‌کننده خاک، پرداخت می‌کنیم، دلاری وجود ندارد که بخواهیم وارد کشور و در ادامه در سامانه نیما ثبت کنیم. متاسفانه بانک مرکزی حاضر نیست تا این موضوع را بپذیرد و حدود چهار سال است که درگیر این معضل هستیم و همچنان چاره‌ای برای رفع آن اندیشیده نشده است.
با محدودیت مصرف برق دست و پنجه نرم می‌کنیم
عضو هیئت مدیره شرکت روی گداز زنجان مطرح کرد: حدود یک ماه است که به دلیل تامین نشدن حاک معدنی و قطعی برق، تولید خود را متوقف کرده‌ایم. نیروهای انسانی شاغل در شرکت، از سابقه طولانی در این حوزه برخوردار هستند و تمایلی به تعدیل و یا اخراج آن‌ها نداریم اما زمانی که ناچار به کاهش مصرف برق در طول روز هستیم و ماده اولیه مورد نیاز هم تامین نمی‌شود، باید کارخانه را تعطیل کنیم تا بتوانیم نیروی انسانی باتجربه و کارآمد خود را حفظ کنیم. از سوی دیگر، در پرداخت دستمزد نیروی انسانی نیز با چالش مواجه هستیم و افزایش ۵۷ درصدی حقوق در سال جاری، کارفرمایان را در شرایط دشوار اقتصادی قرار داده است. در حالی که تولیدکنندگان نمی‌توانند به دلیل محدودیت مصرف برق، ظرفیت تولید اسمی خود را محقق کنند و هزینه‌های تولید اعم از بیمه، مالیات و… نیز افزایش یافته است. متاسفانه تورم و گرانی به قدری در جامعه افزایش یافته است که این افزایش حقوق نیز چاره‌ساز مشکلات نیروی انسانی شاغل در واحدهای صنعتی نخواهد بود.
اجاقلو در ادامه به عرضه نامناسب خاک معدنی در بورس کالای ایران اشاره کرد و گفت: خاک معدنی عرضه شده در بورس، از عیار مناسبی برخوردار نیست و همچنین با قیمتی بیشتر از خاک وارداتی عرضه می‌شود. ما دوبار نسبت به خرید خاک از بورس اقدام کردیم که هربار با عیار متفاوت از آن چیزی که در تابلوی بورس اعلام شده بود، مواجه شدیم. ضمن اینکه خاک خریداری شده، حاوی ناخالصی‌هایی بود که بر کیفیت شمش تاثیر مستقیم می‌گذارد و این موضوع را طی برگزاری جلسات آنلاین با مسئولان بورس کالا مطرح کردیم اما متاسفانه به پاسخ منطقی در این رابطه دست نیافتیم و حتی مجاب به عرضه شمش در این تالار صنعتی نیز شدیم. حدود ۶۰ تولیدکننده شمش روی در داخل کشور مشغول فعالیت هستند که عمده شمش تولیدشده را صادر می‌کنند و به نوعی اساس فعالیت آن‌ها، صادرات است. بنابراین عرضه شمش داخلی در بورس مقرون به صرفه نیست و ترجیح می‌دهند خاک معدنی مورد نیاز خود را با عیار بیشتر و قیمت کمتر از خارج وارد کنند تا بتوانند شمش را صادر کنند. باید توجه داشت که شمش روی با قیمت ارزان در بورس کالا عرضه می‌شود و این مسئله برای واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس صرفه اقتصادی ندارد.
لزوم تسریع در واردات ماشین‌آلات نو
وی در ارتباط با کمبود ماشین‌آلات در واحدهای صنعتی، عنوان کرد: بسیاری از تجهیزات و ماشین‌آلات مورد استفاده در واحدهای تولیدی شمش روی، فرسوده شده‌اند و متاسفانه امکان واردات ماشین‌آلات نو و حتی دسته دوم چینی هم فراهم نیست. زمانی که قطعات مورد استفاده در این ماشین‌آلات دچار خرابی و یا نیازمند تعمیر می‌شوند، ما چاره‌ای جز استفاده مجدد از آن‌ها نداریم؛ چراکه قادر به واردات قطعات یدکی نو نیستیم و همچنین توانایی خرید ماشین‌آلات چینی با قیمتی بیش از هفت میلیارد تومان را نداریم. امیدوار هستیم شرایط واردات ماشین‌آلات نو به داخل کشور تسهیل شود و وزارت صمت و بخش‌های مربوطه هرچه سریع‌تر نسبت به تحقق این مهم اقدام کنند.
این فعال صنعت روی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه آینده این صنعت را چطور ارزیابی می‌کنید، تصریح کرد: شرایط تولید به گونه‌ای است که نمی‌توانیم چشم‌انداز مشخصی را برای این صنعت متصور شویم و با روی کار آمدن دولت‌های جدید، شرایط بیش از پیش دشوار شده است. ما فعالیت خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرده‌ایم و طی این مدت، هیچ بهبودی در بخش تولید حاصل نشده است. در حالی که همواره به دنبال توسعه و افزایش تولید بوده‌ایم اما سنگ‌اندازی‌های مسئولان در بازه‌های مختلف زمانی باعث شده است از اهداف خود دور شویم و با تحمل مشکلات فراوان توانسته‌ایم فعالیت خود را ادامه دهیم. در حالی که حدود ۸ درصد از معادن روی جهان در داخل ایران قرار دارد و ما می‌توانیم بیشترین بهره را از این نعمت الهی داشته باشیم اما متاسفانه مشکلات موجود در بخش معدن به قدری افزایش یافته است که قادر به بهره‌برداری از این ذخایر نیستیم و تولیدکنندگان شمش با کمبود مواد اولیه مورد نیاز خود مواجه هستند.
فرآوری خاک سولفوره در دستور کار قرار بگیرد
اجاقلو ضمن تاکید بر اهمیت گسترش دانش فرآوری خاک سولفوره، اذعان کرد: اکثر فعالان صنعت روی از خاک اکسیدی در چرخه تولید شمش استفاده می‌کنند و این در حالی است که ذخایر اکسیدی معدن انگوران رو به پایان است و خاک اکسیدی عرضه شده در بورس نیز از عیار مناسبی برخوردار نیست. بر همین اساس باید دانش فرآوری خاک سولفوره که تنها در دست یک و یا دو شرکت داخلی است، در اختیار تمام تولیدکنندگان شمش روی قرار بگیرد تا بتوانیم بیشترین بهره‌وری را از ذخایر سولفوره کشور مانند مهدی‌آباد داشته باشیم و البته بخش‌های ذی‌ربط مانند سازمان محیط زیست نیز باید همکاری‌های لازم در این زمینه را با فعالان صنعت روی داشته باشند.
وی در خصوص اخذ وام برای ادامه تولید مجموعه، اظهار کرد: به منظور خرید خاک معدنی از بورس کالای ایران در سال گذشته، حدود ۶۰ میلیارد تومان ضمانت‌نامه بانکی پرداخت کردیم که متاسفانه با ضرر بسیار شدیدی همراه شد و برای حل این معضل، ناچار به دریافت تسهیلات شدیم و همچنان به دو بانک دولتی بدهکار هستیم. متاسفانه مشکلات بخش تولید آنقدر افزایش یافته است که اخذ وام نیز چاره‌ساز نخواهد بود و مشخص نیست که تولید در آینده به چه سمت و سویی حرکت خواهد کرد.
عضو هیئت مدیره شرکت روی گداز زنجان در پایان یادآور شد: از دولت و مسئولان درخواست می‌کنیم که نسبت به رفع مشکلات تولید اقدام کنند و از تعطیلی روزافزون واحدهای تولیدی جلوگیری به عمل آورند. ما حدود یک سال است که به دنبال اخذ مجوز برای اجرای طرح توسعه هستیم و متاسفانه هیچ همکاری در این زمینه صورت نمی‌پذیرد. دولت، به جای اینکه تولیدکنندگان بخش خصوصی را در مقابل خود ببیند، باید همپای این بخش حرکت کند تا بتوانیم شاهد رشد و پیشرفت تولید و اقتصاد کشور باشیم.
