صنعت آلومینیوم هند تلفیقی از رشد اقتصادی، استفاده از فناوری‌های مدرن و به‌کارگیری مولفه تولید پایدار است. با توجه به گستردگی کاربرد آلومینیوم در صنایع مختلف، این فلز نقشی محوری در توسعه اکوسیستم صنعتی هند ایفا کرده که منعکس‌کننده جاه‌طلبی‌های اقتصادی و دستاوردهای تکنولوژیکی ارائه شده از سوی این کشور است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از روزنامه «Telangana Today»، وضعیت فعلی بازار داخلی آلومینیوم هند گواهی بر تحولات صنعتی سریع به دست آمده در این کشور است. علاوه بر استفاده از آلومینیوم در صنایعی همچون برق، ساخت‌وساز، حملونقل و بسته‌بندی، از این فلز در مقیاسی گسترده به منظور توسعه بخش‌های فناورمحور و نوظهور استقاده میشود. خواص منحصربه‌فرد آلومینیوم، وزن سبک آن و برخورداری از مقاومت در برابر خوردگی و رسانایی عالی، موجب شده است در راستای توسعه صنایع پیشرفته، از زیرساخت‌های بخش انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا صنعت الکترونیک و توسعه شهرهای هوشمند، از این فلز در حجمی بسیار گسترده استفاده شود.
آلومینیوم؛ فلزی همه‌کاره
صنایع آلومینیومی هند که در سال‌های گذشته تنها به تولید در بخش ظروف و سیم‌کشی برق محدود شده بود، در حال حاضر دستخوش تغییرات قابل‌توجهی شده است. در حال حاضر با توسعه فناوری‌های پیشرفته، آلومینیوم در صنایع پیشرو مانند هوافضا، مهندسی دقیق، تولید خودرو و صنایع دفاعی به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ البته این حجم استفاده از آلومینیوم در بخش‌ها و صنایع مختلف، نشان‌دهنده پیشرفت هند در توسعه فناوری‌های جدید و ارتقای جایگاه این کشور در بخش تجاری و اقتصادی در حال رشد جهانی است.
واضح است که ایجاد اشتغال، یک جنبه حیاتی از تاثیر بالقوه و گسترده‌تر از رشد صنعت آلومینیوم به شمار می‌رود. طبق نتایج مطالعات انجام شده توسط شورای ملی تحقیقات اقتصادی کاربردی هند (NCAER)، به ازای هر شغل مستقیمی که در بخش تولید آلومینیوم ایجاد شود، حدود ۲٫۵ تا سه شغل در بخش‌های مرتبط با صنایع آلومینیومی به وجود خواهد آمد. این موضوع باعث شده است مناطق روستایی و غنی از منابع معدنی، از افزایش تولید آلومینیوم مورد استفاده در صنایع مختلف به ویژه شبکه حملونقل و صنایع جانبی سود ببرند.
به نظر می‌رسد پویایی بازار جهانی آلومینیوم، باعث ایجاد چالش‌ها و فرصت‌های مختلفی میشود. در همین رابطه، اگرچه چین در حال حاضر بیشترین سهم را در تولید این فلز در بازار جهانی به خود اختصاص داده است اما انتظار می‌رود افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی و اختلالات ایجاد شده در زنجیره تامین، فرصتی را برای هند به منظور گرفتن سهم بیشتر از بازار آلومینیوم در مقیاس جهانی فراهم کرده باشد.
در همین رابطه، باید یادآور شد که شیوع ویروس کرونا در پایان سال ۲۰۱۹ و وضع محدودیت‌های اقتصادی در کشورهای جهان، موجب شد زنجیره تامین آلومینیوم با اختلالاتی مواجه شود. از این رو، شرایط به وجود آمده شرکت‌های متخلف فعال در صنایع آلومینیومی را بر آن داشت که برای تامین آلومینیوم مورد نیاز خود مجبور شوند راهبردهای متنوع‌تری به کار بگیرند.
چالش‌هایی که صنعت آلومینیوم هند با آن روبه‌رو است
چالش‌های چندوجهی صنعت آلومینیوم نظیر نوسانات هزینه تولید، از جهاتی با یکدیگر مرتبط بوده و بر متغیرهای اقتصادی تاثیرگذار خواهد بود. افزایش تعرفه‌های واردات، نرخ بهره بانکی بالا، وضع تعرفه‌های قابل‌توجه برق و محدودیت‌های دسترسی به محموله‌های زغال‌سنگ، از جمله چالش‌هایی به شمار می‌آیند که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر بازار آلومینیوم تاثیرگذار بوده‌اند.
چالش‌های مذکور موجب شده‌اند هزینه‌های تولید آلومینیوم در هند به طور قابل‌توجهی بیشتر از میانگین جهانی باشد. بنابراین برای رفع این مشکلات، ارائه سیاست‌گذاری‌های دولتی و استفاده از روش‌هایی نوآورانه ضرورت پیدا کرده است. افت نرخ ظرفیت بهره‌برداری، از دیگر چالش‌های پیش‌روی بخش تامین آلومینیوم هند محسوب میشود.
نرخ ظرفیت بهره‌برداری ۶۰ درصدی صنعت آلومینیوم هند نه تنها نشان از ناکارآمدی عملیاتی بخش مذکور داشته است بلکه موجب شده تداوم این مسئله، زمینه را برای ایجاد چالش‌های دیگر در صنایع آلومینیومی فراهم کند. ادامه وضعیت نرخ پایین ظرفیت بهره‌برداری در صنعت آلومینیوم هند، چالش‌هایی نظیر افزایش نوسانات قیمت‌ها در بازار، ایجاد اختلال در روند تقاضای داخلی، کمرنگ شدن نقش هند در بازار رقابتی جهانی فلز مذکور و ایجاد محدودیت‌های اقتصادی ساختاری در کشور نامبرده را به همراه دارد.
میانگین نرخ ظرفیت بهره‌برداری ۸۰ درصدی در مقیاس جهانی در صنعت آلومینیوم نشان می‌دهد که هند باید اقدامات لازم برای افزایش نرخ ظرفیت بهره‌برداری در بخش تولید محصولات آلومینیومی خود را به طور جدی‌تری دنبال کند.
مولفه تولید پایدار، یکی دیگر از چالش‌های بخش آلومینیوم کشور نامبرده بوده که از یک نگرانی صرف و وابسته به محیط زیست، به یک ضرورت راهبردی اصلی تبدیل شده است. علاوه‌براین، انتشار گازهای گلخانه‌ای در محیط زیست توسط صنعت آلومینیوم، موجب ایجاد چالش‌های دیگری مانند اختلال در مدیریت منابع آب، دفع غیرمسئولانه زباله و افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو زمین شده است.
قابل ذکر است که مولفه تولید پایدار نه به عنوان یک مانع نظارتی بلکه باید به عنوان یک فرصت راهبردی در راستای ایجاد نوآوری در به‌کارگیری فناوری و افزایش فضای رقابت در بازار جهانی آلومینیوم در نظر گرفته شود. در همین راستا، وارون سیورام، کارشناسان بین‌المللی و متخصص در بخش فناوری‌های مبتنی بر انرژی‌های پاک، بر اهمیت تولید آلومینیوم کم‌کربن تاکید می‌کند. گفتنی است صنعت جهانی آلومینیوم، حدود ۲ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را به خود اختصاص داده و به دنبال آن، فشار قابل‌توجهی به منظور استفاده از روش‌های تولید پایدارتر بر روی صنعت مذکور ایجاد شده است.
قوانین نظارتی نیز از جمله دیگر چالش‌های پیچیده در صنعت آلومینیوم هند به شمار می‌رود. سیستم پیچیده اداری در خصوص بخش‌های مختلف صادرکننده مجوز فعالیت در معادن، بخش اداری صادرکننده مجوزهای زیست‌محیطی و تاییدیه‌های صنعتی در بخش مذکور، اغلب با پیچیدگی‌های خاصی روبه‌رو هستند. به همین دلیل، احتمال دریافت چنین مجوزهایی بسیار دشوار و بعضا غیرقابل پیش‌بینی تلقی میشود. علاوه‌براین، می‌توان بیان کرد که ایجاد تغییرات مکرر در قوانین نظارتی در صنایع آلومینیومی، باعث ایجاد یک وضعیت ابهام شده و به طور بالقوه، مانع از سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت و ارائه برنامه‌ریزی‌های راهبردی در بخش مذکور میشود.
به نظر می‌رسد قوانین نظارتی در بخش صنایع آلومینیومی هند در راستای به‌کارگیری شیوه‌های پایدارتر، در وضعیت به‌روزرسانی قرار گرفته باشند. دولت هند به موازات سایر کشورهای دیگر که قدم در راه تغییر قوانین به نفع تولید آلومینیوم به روش پایدارتری گذاشته‌اند، سیاست‌گذاری‌هایی را به منظور حمایت از تولید آلومینیوم سبز تدوین کرده و به اجرا گذاشته است. به عنوان مثال، سیاست‌گذاری‌هایی مانند طرح «Production Linked Incentive»، حمایت‌هایی را در راستای ارتقای فناوری و شیوه‌های تولید پایدار به ویژه در صنعت آلومینیوم ارائه کرده است.
افزایش رقابت در بازار جهانی به ویژه حضور پررنگ چین در این بخش، یکی دیگر از چالش‌های صنایع آلومینیومی هند محسوب میشود. با توجه به اینکه چین بیش از ۵۰ درصد از سهم تولید جهانی آلومینیوم را در اختیار دارد، چشم‌انداز فضای رقابتی به منظور کسب سهم بیشتر در بازار جهانی برای سایر کشورهای جهان از جمله هند با چالش‌هایی همراه است. از آنجایی که تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی در چین، از مزایای قابل‌توجهی در بخش تولید این فلز نظیر ظرفیت بالای تولید و حمایت دولت در قالب ارائه بسته‌های حمایتی و تشویقی بهره می‌برند، بنابراین چنین مزیت‌هایی موجب شده است هزینه تولید محصولات آلومینیومی در چین نسبت به سایر کشورهای تولیدکننده به مراتب کمتر باشد و دلیل سهم بالای این کشور نیز به همین مسائل مرتبط است.
بر همین اساس، هند باید به طرح‌های ارائه شده مبتنی بر قوانین نظارتی در بخش صنایع آلومینیومی در راستای به‌کارگیری شیوه‌های پایدارتر، به عنوان الزاماتی استراتژیک و نه ملاحظاتی اختیاری بنگرد. از این رو هند در صنایع آلومینیومی، به دنبال بررسی رویکردهای پیچیده مبتنی بر اصول اقتصاد دورانی، با تمرکز بر به‌کارگیری مدل‌های تولید حلقه بسته، فناوری‌های بازیافت پیشرفته و ارائه استراتژی‌های جامع در بازیابی منابع است.
در همین راستا، به‌کارگیری مدیریت زنجیره تامین مشارکتی به عنوان رویکردی نکته‌سنجانه در حال ظهور است که بر مولفه‌های مهمی نظیر یافتن مسئولانه منابع معدنی، اجرای قوانین و مقررات و شفافیت در اجرای پروژه‌ها تاکید دارد.
تاثیر استفاده از فناوری بر رفع چالش‌های صنایع آلومینیومی هند
آن‌طور که به نظر می‌رسد، استفاده از نوآوری می‌تواند بیشترین تاثیر مثبت را در رفع چالش‌های چندوجهی در صنایع مختلف داشته باشد. همچنین بهتر است سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه با تمرکز بر روی استفاده از فناوری‌های جدیدی مانند فرایندهای ذوب کم‌کربن، روش‌های بازیافت پیشرفته و به‌کارگیری تکنیک‌های تولید با بازدهی بالا انجام شود. به‌کارگیری این فناوری‌ها نه تنها مزایای زیست‌محیطی را به همراه خواهد داشت بلکه فضای رقابت در بازار جهانی را تشدید خواهد کرد.
شماری از تحلیلگران شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات مالی نظیر گلدمن ساکس و مورگان استنلی، از آلومینیوم به عنوان یک فلز حیاتی که در گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر در مقیاس جهانی نقشی اساسی دارد، نام می‌برند. قابل ذکر است که از این فلز به طور گسترده در تولید وسایل نقلیه الکتریکی و زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر استفاده میشود و به همین دلیل می‌توان از آلومینیوم به عنوان یک منبع استراتژیک و کلیدی که تاثیر بالایی در ایجاد تحول اقتصادی در سطح جهانی دارد، نام برد.
در خصوص صنایع آلومینیومی هند می‌توان بیان کرد که ارائه سیاست‌گذاری‌های مختلف از سوی دولت، نقش مهمی در شکل دادن به آینده این صنایع خواهد داشت. ارائه مشوق‌های مالی، ایجاد دسترسی آسان‌تر به فناوری‌ها و ارائه چارچوب‌های نظارتی حمایتی می‌تواند نرخ پذیرش فناوری و به‌کارگیری شیوه‌های پایدار در صنایع مذکور را تسریع ببخشد. ناگفته نماند که ارائه رویکردهای مشارکتی به منظور ایجاد ارتباط میان ذی‌نفعان صنایع آلومینیومی، موسسات تحقیقاتی و سیاست‌گذاران برای رفع چالش‌ها و استفاده از فرصت‌های به وجود آمده ضروری به نظر می‌رسد.
همچنین، افزایش آگاهی در مورد به‌کارگیری شیوه‌های تولید پایدار، فرصت‌های جدیدی را در بازار برای تامین و عرضه مسئولانه آلومینیوم تولید شده در هند ایجاد خواهد کرد. تغییرات ایجاد شده نشان می‌دهد تولیدکنندگان هندی که مایل به سرمایه‌گذاری در روش‌های تولید و تمرکز بر اجرای مسئولانه منابع معدنی مبتنی بر روش‌های حمایت از محیط زیست هستند، حداقل از این لحاظ از یک مزیت رقابتی بالقوه برخوردارند.
چالش‌هایی نظیر افزایش هزینه‌های تولید، رشد فضای رقابتی در بازار جهانی و نگرانی‌های زیست‌محیطی در صنایع آلومینیومی هند، نیازمند استفاده از یک رویکرد چندوجهی بوده که البته می‌توان راه‌حل‌هایی را برای این چالش‌ها ارائه داد. افزایش همکاری و هماهنگی میان دولت، صنایع آلومینیومی و شرکت‌های فعال در بخش تحقیقات در حل چنین چالش‌هایی بسیار مهم خواهد بود.
می‌توان ادعا کرد که صنایع آلومینیومی هند در حال حاضر در شرایط حساسی قرار گرفته است. از این رو، فعالان صنایع آلومینیومی به پشتیبانی حمایت‌ها و طرح‌های تشویقی ارائه شده از سوی دولت کشور نامبرده می‌توانند با پذیرش نوآوری‌ها و رعایت اصول تولید، چالش‌های موجود در صنایع ذکر شده را به فرصت تبدیل کنند؛ البته رسیدن به نقطه مطلوب در صنایع آلومینیومی هند، مستلزم به‌کارگیری رویکردی کل‌نگرانه بوده که بر ایجاد تعادل میان رشد اقتصادی، استفاده فناوری و رعایت قوانین نظارتی ارائه شده مبتنی بر حفاظت از محیط زیست متمرکز شده است.
با تداوم رشد اقتصادی هند، صنایع آلومینیومی به عنوان بخش کوچکی از اقتصاد این کشور هم‌اکنون در فضایی بین به‌کارگیری روش‌های سنتی و حرکت به سمت استفاده از فناوری‌های مدرن قرار دارد. با این حال، به نظر می‌رسد در مسیر درستی قرا گرفته و پتانسیل تبدیل شدن به یکی از قطب‌های جهانی در صنایع آلومینیومی را خواهد داشت.
انتهای پیام//
